约翰在晚上造访珍妮，聊了一会后，
เยียฮั่นไจ้หว่านซ่างเจ้าฝ่างเจินนี  เหลียวเลออี๋หุ้ยโห้ว
จอห์นมีนัดกับเจนนี่ในตอนค่ำ  คุยกันได้สักพักนึง

约翰提出了他的请求：“亲爱的，
เยียฮั่นถีชูเลอทาเตอฉิงฉิว  ชินไอ้เตอ
จอห์นก็มีคำขอร้องออกมา  ที่รักจ๋า

你不介意我把走廊的灯关掉吧。”
หนี่ปู้เจี้ยอี้หวอป่าโจ่วหลังเตอเติงกวนเตี้ยวปา
คุณคงไม่ว่าอะไรนะ  ถ้าผมจะปิดไฟตรงทางเดิน

　　珍妮很快的说：“当然不，我不介意。”
เจินนีเหิ่นไขว้เตอซัว  ตังหรันปู้  หว่อปู๋เจี้ยอี้
เจนนี่รีบตอบทันที  ไม่แน่นอนค่ะ  ชั้นไม่ว่าอะไรหรอก

　　他又禁不住要求道：“再熄掉我们头上的灯好吗？”
ทาโหย้วจินปู๋จู้เอี้ยวฉิวเต้า  ไจ้ซีเตี้ยวหว่อเหมินโถวซ่างเตอเติงห่าวมา
เขาอดไม่ได้ที่จะขอร้องต่อ  ปิดไฟที่บนหัวของพวกเราด้วยดีไหมครับ

　　“随你。”珍妮再度答应。
สุยหนี่  เจินนีไจ้ตู้ตายิง
ตามใจคุณค่ะ  เจนนี่ตอบย้ำอีกครั้ง

　　“亲爱的。”他兴高采烈的说：
ชินไอ้เตอ  ทาเกาซิ่งไฉ่เลี่ยเตอซัว
ที่รักจ๋า  เขารีบพูดด้วยความลิงโลดใจ

“再把床上的灯关掉好吗？”
ไจ้ป่าฉวงซ่างเตอเติงกวนเตี้ยวห่าวมา
ปิดไฟที่อยู่หัวเตียงเสียด้วยดีไหมครับ

　　“你怎么说都好。”珍妮此刻的心情很愉快，
หนีเจิ่นเมอซัวโตวห่าว  เจินนีฉื่อเข้อเตอซินฉิงเหิ่นหรูไขว้
คุณว่ายังไงก็ได้ทั้งนั้นค่ะ  ขณะนี้เจนนี่หัวใจพองโตอย่างเป็นสุขยิ่ง

因此答应约翰的每一个要求。
ยินฉื่อตายิงเยียฮั่นเตอเหม่ยอี๋เก้อเอี้ยวฉิว
จากนี้ไปจอห์นขออะไรเธอจะยอมให้ทุกอย่าง

黑夜中约翰抬起手对着珍妮说：
เหยเยี่ยจงเยียฮั่นไถฉี่โส่วตุ้ยเจ๋าเจินนีซัว
ในความมืดมิดจอห์นยกมือชูขึ้นกล่าวกับเจนนี่ว่า

“你瞧，我新买的夜光表值不值两百块？”
หนี่เฉียว  หว่อซินไหม่เตอเยี่ยกวงเปี่ยวจื๋อปู้จื๋อเหลียงไป่ไขว้
คุณดูสิ  นาฬิกาเรืองแสงของผมสวยคุ้มค่าราคา 200 หยวนไหม