一男一女相亲，坐在咖啡馆中聊天。
อี้หนานอี้หนวี่เซี่ยงชิน จั้วไจ้คาเฟยกวนจงเหลียวเทียน
หนึ่งหนุ่มหนึ่งสาวดูสนิทสนม นั่งสนทนากันในคอฟฟี่ชอป
女：“噢，先生，一看见你，就让我想到了大海。”
หนวี่ อัว เซียนเซิง อี๋คั่นเจี้ยนหนี่ จิ้วร่างหวอเสี่ยงเต้าเลอต้าไห่
สาว โอ คุณคะ พอชั้นเห็นคุณ ชั้นก็คิดถึงท้องทะเลกว้าง
男：“是吗？我像那广阔蔚蓝的大海？”
หนาน สื้อมา หว่อเซี่ยงน่าน่าก่วงคั่วเว่ยหลันเตอต้าไห่
หนุ่ม จริงเหรอ ผมเหมือนท้องทะเลสีครามอันกว้างใหญ่เหรอ
女：“是的。”
หนวี่ สื้อเตอ
สาว จริงๆ
男：“那实在是太荣幸了，真令我感动。”
หนาน น่าสือไจ้สื้อไท่หรงซิ่งเลอ เจินลิ่งหวอกั่นต้ง
หนุ่ม นับว่าเป็นการให้เกียรติผมอย่างมาก ผมรู้สึกดีจริงๆ
女：“可是……我晕船，一看见大海，我就想吐。”
หนวี่ เข่อสื้อ หว่อหวิ้นฉวน อี๋คั่นต้าไห่ หว่อจิ้วเสี่ยงถู้
สาว แต่ว่า....ชั้นเมาเรือน่ะ พอชั้นเห็นทะเล ฉันก็อยากจะอ๊วกทันที
Free TextEditor
วันที่: 18 มีนาคม 2554 เวลา:8:01:13 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [