No. 560 บล๊อกประจำวัน ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
|
|
ตอนเย็นมาก ๆ ของ ลาว ที่ อ.วังเวียง เราไปเที่ยวตื่นเต้น เสียว... ดี ยังเตรียมภาพไม่ทัน เอาไว้เล่าภายหลัง |
|
ก่อนไปทีมเที่ยว เลือกที่พักไว้ล่วงหน้าเกือบเดือน คือโรงแรม วันซะนะ VANSANA |
ดูภาพในห้องนอนก่อน เปล่าโฆษณานะครับ |
ข้างนอกโรงแรม โอเคเลย มองไปได้ไกล เห็นทิวเขาที่สูง แต่วันนี้ให้ดูบริเวณที่พักก่อน
|
|
นั่งนึกถึงไกด์ลาว ที่เป็นหญิง พูดเล่าให้ฟังในขณะนั่งรถ |
พูดเจิ้อยแจ้วตามสไตล์ ฟังแล้วฮา กันเกือบตลอด
|
ตุ๊กติ๊ก ถามหน่อย ลาว มี โต๋ หนังสือ ช.ช้าง หรือเปล่า |
อ๋อ ช.ช้างไม่มี มี แต่ ช.ซ้าง อิ อิ |
|
|
ภาพข้างบน เป็น ทางเข้าโรงแรม
|
|
ไปเที่ยววันแรก เจอหมอกสีแดง 555 กับอย่างอื่นยอมรับว่า เหนื่อย สุด ๆ |
หลังจากกินอาหารเย็นกันที่ภัตตาคาร ของเมืองแล้ว รถไปส่งเราที่โรงแรม |
|
ก่อนแยกย้ายกันเข้าห้องพัก ไกด์สาวหน้าย๊าว ยาว..ยิ้มเก่ง
ใครอยากไปเที่ยวตลาดเช้าแบบ ลาว แบบชาวบ้านบ้างคะ แล้วนางก็พูดต่อ
|
ถ้าไปเดินไปทางโน้น ว่าแล้วก็ บอกตรง ซ้าย ขวา แล้วตรงไป (เฮ้อเหนื่อย) |
|
|
มีอะไรขายเหรอตุ๊กติ๊ก |
ชาวบ้าน เอา ผักปลูกเอง แมงตัวเล็ก ปลา หมูป่า ฟาน(กวาง)น่าจะมี มาขาย แต่มันมืดมอง |
อะไรไม่เห็นนะ ต้องค่อย ๆ จ้องมองนานหน่อย |
ผมนึกถึง ตลาดเช้ามืดที่ อ.ปาย หรือ ตลาดเช้ามืด ตามอำเภอรอบนอกของเชียงใหม่ |
มีเสน่ห์ไปอีกแบบ นึกอยากไปขึ้นมาทันที |
|
ใครจะไปบ้าง ขอนัดพบหน้าโรงแรมตอนตี 5
คุณป๋อง เพื่อนที่เป็น ปู้จาย 555 เอ่ยปากถาม
|
หันไปมอง มีแต่คนหลบตา |
ใครจะไปตื่นทัน มีผมคนเดียว ที่จะไปด้วย ก็เคยบ้าตื่นตี 4 ลุกจ๊อกกิ้งอยู่แล้วนี่ |
รับปากนัดหมายกันเจอกันหน้าโรงแรม พวกเราต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับห้องพัก |
|
เข้าห้อง เปิดเน็ตใช้ wife ของโรงแรม มีแท่งสัญญาณติ๊ดเดียว เข้าได้ แต่ไม่ขยับ |
เลย ใช้เน็ตมือถือ ต่อฮอตสปอต เข้าโน๊ตบุค เร็วกว่า
(คุณฟ้า กาบริเอล มาแซว ว่า น่าจะเขียน wifi นะ แหะ ๆ เขียนผิดจริงด้วย ผม
น่าจะ คิด ฮอด เมีย ) ต้องอ่านตามที่ คุณฟ้ากาบริเอลบอก wife เขียนผิดนะครับ
|
กะว่าจะไม่อาบน้ำมันหนาว..ๆๆ แต่ทนไม่ไหว อาบน้ำดีกว่า |
เปิดน้ำอุ่นค่อนข้างจัด สระหัวอีกครั้งทั้งที่ ก่อนไปจากกรุงเทพสระแล้ว ก็ที่ ลาว |
เจอหมอกแดงเยอะหน่อย ผมเหนียวยังกะเส้นผมเด็กม้งขี้มูกกรัง |
|
ดูเฟชบุค กับ บล๊อกแก๊ง ไปเรื่อย ๆ ดูสลับกับ ทีวีของลาว ค่อยดีหน่อย รับของไทย |
เยอะ มีหนังของ ฟอกซ์ ช่องของลาว ก็มี
|
เขาแต่งกายคล้าย กับลูกทุ่งของไทย ทั้งทรงผม เสื้อผ้า..ละครก็มี ดูแล้วก็โอเค
|
|
หลับตานอนตอน สามทุ่มครึ่ง |
|
ตื่นมาตี 4 กว่า ล้างหน้าแปรงฟัน ดื่มน้ำหน่อย แต่งตัว ใส่เสื้อแจ๊กเก็ตก็คงพอ |
เพราะที่ วังเวียงหนาวแค่ 10 กว่าองศา กะว่าคุณป๋อง คงจะยังไม่ตื่น
|
พอเดินออกมาที่ล๊อบบี้ อ้าวที่ไหนได้ คุณป๋องยืนรออยู่แล้ว เลยออกเดินกัน |
|
รอบกายสงบ นิ่ง แสงไฟไม่มี เลย |
ดูเปลี่ยวมาก แต่เราไม่กล้ว เพราะเป็นปู้จ่าย 555 ห่วงกล้องถ่ายรูปเท่านั้นแหละ |
เกือบ 2 กม..ไม่เจอคนเลย พบหมานอนซุกใต้ ซุ้มต้นไม้คราง หงิง ๆ คงจะหนาว |
ถนน ยิ่งแคบลง |
เอ..คุณป๋อง เรามาถูกทางเปล่า |
ถูกนะผมว่า แต่ งง..ทำไมไม่มีคนเลย เดินต่อดีกว่า |
ใช่ ๆ โน่นเห็นแสงตะเกียงจุดอยู่ซ้ายมือ กว่า 200 เมตรกว่าเราจะไปถึง
|
มีใครอยู่บ้างครับ |
เงียบ |
ครู่เดียว มีร่างคนมืด ๆ เดินเข้าหาแสงตะเกียง |
น้า ๆตลาดอยู่ตรงไหน ไปอีกไกลเปล่าครับ |
อ๋อ ไปตลาด ตรงนั้นไง ว่าแล้วน้าผู้ชาย ชี้ไปที่ถนนมืดสนิท |
เราสองคนพึมพำ ขอบคุณแล้วเดินต่อไปไม่ถึง 10 ก้าว... เห็นเงาคงลาง ๆ จากแสง |
ไปดวงเล็ก ๆ ที่เปิด สาดไปมาแล้วดับ |
555 ใช่ ๆ แล้วตลาด |
เราสองคนเดิน ไปตามถนนขึ้นเนินแคบ ๆ สองข้างทางมีคน ปูถุงปุ๋ย วางผัก
เลยเปลี่ยนเป็นใช้มือถือซัมซุงโน๊ต 4 ถ่ายแทนเลยเห็นภาพแม่ค้าลาง ๆ
คุยกับแม่ค้า... ผักจะปลูกเอง ขายเอง.. สังเกต ดูแตง ลาวเขาชอบแตงแบบข้างบน
....
ครู่เดียว มีนักท่องเที่ยวหญิง เดินดูตลาด
ภาพข้างล่าง คุณป๋อง ไม่ได้ซื้อ ช่วยแม่ค้า ขนแตงโม ไปวางบน ถุงปุ๋ย.. มีน้ำใจมาก
ส่วนผมก็ มีน้ำใจ ช่วยแม่ค้า จะได้ขายในอนาคต ไง..แหะ ๆ ถ่ายภาพลูกเดียว
ไม่นาน ฟ้าเริ่มเปิดเห็นชัดขึ้น (นั่งรอแสงครึ่ง ชม.กว่า)
|
มีแม่ค้ากว่า 20 คน..นาน ๆ จะเปิดโคมไฟหน้าผาก เห็นว่า เขากำลังเรียงผัก |
ไม้เกี๊ยะคือไม้สนที่ เจียกแล้วเป็นตัวจุดไฟติดง่ายก่อนที่จะ ก่อกองไฟ |
|
เราเดินไปคุยกันไป เอะ เราบ้าหรือเปล่าพี่ |
นั่นซิ ไม่มีใครตื่นมาจ่ายตลาดเลย ครู่เดียวมีคนเข็นรถ ใส่ของมาเต็ม |
ผมเลยหลีกทางให้แล้วเดินไปถ่ายภาพ เดินลึกเข้าไป
ข้างล่างจะเห็นไม้เกี๊ยะ หรือไม้สนชนิดที่มีน้ำมันอยู่ เขานำมาขายด้วย
|
ข้างล่าง เป็นสาหร่ายที่ชาวบ้าน ช้อนในน้ำไหล สะอาด มาทำอาหาร น่าจะ นะครับ ตำน้ำพริก ใส่ปลาร้าแล้ว ยำกินกับข้าว
สาหร่ายแบบนี้ที่ คนภาคเหนือไทย เรียกว่า "เตา"
|
...
|
|
....
|
มีไก่ บ้านขาย รวมกับไก่ น่าจะนำเข้าจาก ไทย ปลาทูนึ่งก็มี
|
คุยกับแม่ค้า ข้างบน เป็นเนื้อหมูตัดเป็นริ้ว ตากแดดเดียว ภาพข้างล่างจะเป็นใส้กรอกลาว หรือที่ทางภาคอิสาณเราเรียกว่า หม่ำ ทำด้วยใส้ ยัดด้วย เนื้อสับผสม ตะใคร้มังครับ ได้กลิ่นแบบนั้น
กล้วยทางนี้ มีกล้วยน้ำว้า กับกล้วยอะไรไม่รู้ เนื้อคล้ายกล้วยไข่ ผสมกับกล้วยน้ำ (อมเปรี้ยวนิด ๆ)
หวีละประมาณ 4,000 กีบ
ขอแม่ค้า แทรกตัว ลงไปด้านล่าง หลังแม่ค้า เป็นสะพาน
เป็น ลำน้ำเล็ก ๆ คงจะเป็น คลองซอย แยกจาก น้ำซอง ที่อยู่ใกล้ ๆ กัน
เราสองคนเดินจาก กาดเช้ามืด มุ่งหน้ากลับโรงแรมที่พัก ตอนนี้เห็นชัดแล้ว สังเกตเสาไฟ ที่นี่ ไม่มี การติดโคมไฟถนน เลยมืดยามค่ำคืน
ภาพข้างล่าง เข้าไปดูสตรีทวิวของกูเกิ้ล เป็นถนนที่ตั้งของ ตลาดเช้ามืด
ตรงโค้งของถนน มี เกสต์เฮ้า กับ บังกะโล อยู่ด้วย
ถ้ามองจาก ดาวเทียม ก็ไม่ไกลจากที่พัก เราเท่าใด
ตัวตลาดจะอยู่ ใกล้กับอักษร ริเวอร์วิว บังกะโล เลยไปนิดจะเห็นสะพานเล็กทอดยาว พุ่งตรงไปที่ Saysong
ซ้ายมือ จะเป็นลำน้ำ ซอง ที่ใคร ๆ ก็อยากจะไปเยือน
|
เราสองคนไป กาดเช้ามืด เก็บภาพมาให้เพื่อน ๆ ดู แล้วกลับไป กินอาหารเช้าที่โรงแรม รวมอยู่ในค่าที่พักแล้ว
เป็นอาหาร สากล ขนมปัง ใส้กรอก เบคอน สลัด เฝอ..อร่อย กาแฟ ชา น้ำส้ม น้ำแครอท ฯ
อาหารดีกว่า พม่า และดีกว่าที่ รัสเซียมากมาย
แต่ก็แปลก ไม่มีอาหารลาวให้กินเลย
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
|
end 774,136 |
st.visit 772,488 |
1,648 |
|
งานเขียนประเภท Diarist |
|
ตื่นไปเที่ยวตลาดในลาวด้วยคะ..
อ้อมแอ้มก็ชอบเดินดูของที่ตลาดนะ
ดูวิถีชีวิตของผู้คนแถวนั้น
โหวตให้เลยคะ