| No. 538 บล๊อกประจำวัน จันทร์ - ศุกร์ |
| |
ตอน ตะพาบตอน...เอาคืน...มั่ง
|
| |
| มีอยู่ระยะหนึ่ง ที่ทำงานอยู่กับ บริษัท ก่อสร้าง สร้างอาคารพาณิชย์ หมู่บ้าน |
| รับเหมาก่อสร้าง แนว ๆ อสังหาริมทรัพย์ คือทำอะไรที่หนัก ๆ เคลื่อนที่ไม่ได้ พวกนี้แหละ |
|
ทำหน้าที่ฝ่ายการเงิน กับดูแลทั่วไป ทำนอง GB นะครับ เบ๊ทั่วไป เปล่าไม่ใช่ GM
|
| เจอเหตุการณ์ ช่างที่ลงไปซ่อมในโม่ใหญ่ ของโรงงานแผ่นพื้นคอนกรีตสำเร็จ ถูก เพื่อนที่เห็น |
ป้ายกำลังซ่อม ออกไปวางข้าง ๆ..
เพราะเห็นป้ายนี้ตอนเย็นเมื่อวาน ยังวางอยู่ คงจะลืมเก็บ |
| เลยกดสวิทซ์ |
| เดินเครื่องโม่ ๆ เลยบดร่างของ ช่างที่ขยันทำงานก่อนเวลา |
| แหลกเหลว... โฟร์แมนรู้ข่าว รีบโทร รายงานผมที่ทำงานแถว เอกมัยทราบ เลยต้อง |
| รีบส่งข่าวให้ ญาติคนตาย แล้วให้โฟร์แมนอยู่รับหน้า ตำรวจ |
| โรงงานอยู่ อ.ลาดหลุมแก้ว เลยต้องรีบ |
| จัดหาหลักทรัพย์ค้ำประกัน ตัวออกจากห้องขังก่อน ส่วนคน ทำให้ตายโดยตรง มันเผ่น |
หนีไปนานแล้ว.. เปล่า ๆ ผมไม่ได้แนะนะครับ มัน...ไปเอง
เศร้ามาก... |
| |
| เอะ กรรมจะตามทัน ผมกรณีนี้ใช่เปล่า เห็น จั่วหัวเรื่อง ไว้ ไม่ใช่หรอกครับ |
| |
| ระยะนั้นบริษัท นั้น จัดสร้างโรงแรมขึ้นที่พัทยาใต้ ใกล้สถานีตำรวจนั่นแหละ |
สร้างไว้ เป็นของบริษัทเอง งบค่าตกแต่งภายในประมาณ 70 ล้าน
|
| ส่วนค่าก่อสร้างโครงสร้าง อาคารระบบไฟฟ้า ประปา ระบบป้องกันอัคคีภัย |
| จ่ายหนี้เกือบหมด แต่อย่างว่า บริษัทที่ผมทำนี่ คิดการใหญ่พร้อม ๆ กันหลายโครงการณ์ |
| สร้างเอง เพราะมีชำนาญทางด้านนี้ แต่วัสดุก่อสร้าง เสาเข็ม คอนกรีต เหล็กพวกนี้สั่ง |
| จากร้านค้าขาประจำ แน่นอน เงินเชื่อ 45 วัน ถึง 60 วัน |
| |
| ผมจึงมีหน้าที่จัดทำ แคชโฟลว ให้เงินหมุนเวียนเท่าที่ทำได้ เรียกว่า กู้ยืมเงินบริษัท |
| ในเครือ (มีดอกเบี้ยนิดหน่อยมิให้ผิดกฏหมาย) ก็ผู้ถือหุ้นใหญ่ เป็นคน ๆ เดียวหรือกลุ่ม |
| เดียวกัน น่าจะเรียกว่าใขว้เงินกันมากกว่า |
| บริษัทนั้น เงินเข้า 20 ล้าน ก็แบ่งมา 12 ล้าน ที่เหลือจ่าย ค่าแรงงาน กับค่าอื่น ๆ |
| ไขว้ไปไขว้มา เวียนหัว ยังไงก็หมุนไม่ทัน |
| เลยเสนอบริษัทว่า แบ่งหุ้นบริษัทนี้ กี่เปอร์เซ็นต์ ให้แก่ เจ้าหนี้การค้าที่ส่งวัสดุให้ |
| แทนการชำระหนี้ บริษัท ก็ โอเค |
| ผมก็ต้องติดต่อ เจรจาแทนบริษัท สำเร็จหลายเจ้า เป็นเงินหลายสิบล้านบาท ค่อยหาย |
| ใจออก เฮ้อ... กรรมจริง ๆ |
| วันหนึ่ง นั่งทำตัวเลข รายรับ ด้วยคอมพิวเตอร์อยู่ในกรุงเทพ |
| ฮัลโล พี่ไวน์ใช่เปล่า |
| ครับ.. นั่นใครพูด |
| ผม ๆ วิสิทธิ์ ผจก.โครงการโรงแรมครับ... เถ้าแก่หมง ที่ติดตั้งกระจก ห้องล๊อบบี้ |
| ราวบันใดที่โชว์ทอดยาว ขอเก็บเงินที่ค้าง ไม่งั้น จะขอรื้อถอนงานออกหมด |
|
| เฮ้ยไม่ได้ อีกเดือนผู้ใหญ่จะเปิดกิจการ ยิงสปอตโฆษณาแล้วด้วย |
| |
| ครับพี่ ผมก็ทราบ พี่ไวน์ช่วยจัดการด้วย เขาจะส่งช่างมารื้อถอน วันพุธที่จะถึงครับ |
| |
| โฟร์แมน มีเซ็นรับ มอบงานของเถ้าแก่หมงหมดแล้วใช่เปล่าคุณวิสิทธิ์ |
| |
| ครับ ผมส่งฝ่ายบัญชี ที่ กท.แล้ว |
| |
| ได้ ๆ แล้วผมจะจัดการ แล้วจะโทรบอกนะ |
.........
|
| กลับมาดูยอดหนี้ที่บริษัท ค้างชำระเถ้าแก่หมง มีการชำระหลายงวด แต่ยังค้าง |
| อีก 500,000 กว่าบาท มิน่าเขาถึง ร้อนรน.. เอ..รายนี้ผมเคยเสนอหุ้นให้ถือแทนแล้วนี่ |
| นา แต่เถ้าแก่ไม่ยอมรับ |
| |
| คุณวิสิทธิ์ ผมไวน์นะ เอางี้ ส่งข่าวเถ้าแก่หมง ว่าบริษัทใหญ่ที่กรุงเทพ เสนอให้ |
| ถือหุ้น แทนการชำระหนี้ |
| อ๋อ..ผมเคยพูดแล้วครับพี่ไวน์ เขาไม่ยอม จะรื้อของคืนลูกเดียว |
| บอกเขาแบบที่ผมบอกไว้.. ห้ามรื้อถอนงานเด็ดขาด เพราะเป็นของบริษัทอยู่แล้ว |
| หากรื้อถอน เห็นที่ประชุม ทนายความจะยื่นฟ้อง ข้อหาบุกรุก รื้อ |
ทำให้ ทรัพย์บริษัทเสียหาย แรงนะ...
ส่วนหนี้ที่บริษัทติดค้าง จะชำระให้ |
| ภายใน สิ้นเดือนนี้ครึ่งหนึ่ง หรือจะถือหุ้นบริษัทแทนก็ได้ |
| |
| ตกลง การเจรจาระหว่าง ผจก.โครงการณ์กับ เถ้าแก่หมง เงียบหายไป |
| เขาไม่กล้ารื้อถอนหรอกครับ 555 มันเป็นคดีอาญา ขืนรื้อถอน จะได้ไอดัง คุก ๆ |
| ส่วนผมก็ บาป..จริง ๆ ที่แนะนำ ผจก.โครงการ |
.......
|
| กรรมตามผมไม่นานหรอกครับ... ผมลาออกจากบริษัทเดิม หลังจากนั้นไม่กี่เดือน |
| ไม่ไหวครับ.. เหนื่อย..ไม่คุ้ม ต้องระงับจิต มิให้ นั่งถอนผมเล่น |
| |
| ถูกเรียกตัวไปทำงาน ณ โรงงานเฟอร์นิเจอร์ ดูแลการเงิน กับทำหน้าที่ GB เหมือนเดิม |
| ใช่ครับ หน้าที่จับฉ่ายจริง ๆ เมื่อไหร่จะได้เป็น GM ซะทีก็ไม่รู้ |
| |
| ทำหน้าที่ จัดหาเซลล์แมน มาทำงานขายออฟฟิศเฟอร์นิเจอร์ เน้นด้านเครื่องใช้ |
| คอนโด หรือออฟฟิศ ส่วนใหญ่จะขายสด แต่ก็มีขายส่งให้ ร้านค้าต่าง ๆ ด้วยเพราะ |
| เขาชำนาญการขายมากกว่าเรา และงานจะได้เพิ่มยอดก้าวกระโดด |
| |
| เวลามีปัญหาเช็คเด้ง หรือวางบิลไม่ได้ ก็จะเจรจา ส่วนใหญ่สำเร็จด้วยดี ก็จะส่งให้ |
| พนง.เก็บเงินไปจัดการตามนัดหมาย |
| ผจก.ครับ บัง ร้านเฟอร์นิเจอร์ ซอยศิริพจน์ ไม่ยอมจ่ายเช็ค อ้างโน่นอ้างนี่หลายครั้ง |
| ลูกค้ารายนี้เป็นของใคร |
| ของพี่ตุ๊กครับ |
| เวร..ตุ๊ก จะลาออก สิ้นเดือนนี้... เอาละ เอาใบวางบิลมาดูหน่อยซิ โห..แสนสอง |
| |
| ร้านเขาขายดีเปล่า สรินทร์ |
| ขายดีครับ บังเขารับสินค้าจากหลายที่ เขาขายให้พวกอยู่คอนโด ผมไปไม่ค่อยเจอ |
| มีแต่ลูกน้องหญิง 2 คนคอยผลัดอยู่เรื่อย |
| เอางี้ สุรินทร์ ไปเจรจาบังว่า เราขอสินค้าที่เหลืออยู่คืน จะได้เคลียยอดค้าง |
| ผมจะส่งรถไปขนคืนในวันพุธ นะ |
| |
| ผมก็มัวยุ่ง ๆ กับไปดูพนง.ขายขายสินค้าที่ สวนอัมพร นั่งยิ้มคนเดียว เพราะขายดี |
|
| ฮัลโล ผมสุรินทร์ครับ ผจก. |
| ว่าไง |
คือ ๆ ร้านบัง ที่อยู่ข้างล่างคอนโด.... ย้ายหนีไปแล้วครับ
|
เวรกรรม..... เอาคืน.. เร็วจัง เฮ้อ
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
end 736,782
st. visit บล๊อก 734,529
2,253
งานเขียนประเภท Diarist |
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เรื่องเล่าเรื่องแรก
ทั้งหวาดเสียวและสะเทือนใจเลยครับ
ส่วนเรื่องการไขว้เงิน
ผมไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานด้านนี้เลย
อ่านแล้วรู้สึกเลยครับพี่
ว่าการทำโครงการใหญ่ๆนั้นไม่ง่ายเลยจริงๆ
โหวต Diarist ครับ