No. 573 บล๊อกประจำวัน จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
|
|
เพื่อนหลายคน เล่าให้ฟังว่า การพักผ่อนจะใช้วิธี นอนดูทีวี อ่านหนังสือ เพื่อให้ร่างกายหยุด |
พักการเคลื่อนไหว นอนนิ่ง ๆ โดยนอนราบ บางคนนั่งดูบอล
|
บางกลุ่ม นั่งล้อมวงคิดเลข 555 พร้อมกันนั้น ก็อัดบุหรี่ รู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างดี |
เขาว่านะครับ |
พอดีผม คิดเลขไม่เก่ง |
นั่งหลังขนหลังแข็ง 10 กว่าชั่วโมง หักกลบแล้ว ได้เงินมา 128 บาท ไม่คุ้ม..เลย |
ได้สูบบุหรี่มือสองด้วย ไม่ เอาดีกว่า |
|
ประมาณปี 2542 ฐานะการเงิน เศรษฐกิจ บ้านเมือง ยังไม่ค่อยดี ยังต้องทำงาน |
ประจำอยู่ที่โรงงาน หนักใจมาก เพราะต้องดูการตลาดด้วย |
ส่วนงาน สนง.บัญชีของส่วนตัว ย่ำแย่ ต้องทำใจ เลิกจ้าง พนง.บัญชี |
ลูกค้าบัญชี พวกบริษัทต่าง ๆ หยุดกิจการ ชนิด อยู่กันเฉย ๆ แบบตายซาก ค่าทำบัญชีก็ |
ไม่ได้...เครียดมาก เลยหาทาง พักผ่อนแบบง่าย ๆ |
|
เช้าก่อนไปทำงาน ที่ในนิคมบางปู จะแวะ ไปจ๊อกกิ้ง กับเพื่อน ๆ ทุกเช้า ที่สวนหลวง ร.9 |
บอกตรง ๆ ไม่ค่อยชอบ วิ่งจ๊อกกิ้ง(เท่าใด) ตรงน้ำหนักตัวเองเยอะ 555 |
|
แต่ พอวิ่ง ได้แค่ 6 กม. เหงื่อก็ออก สมองโปร่ง ลืมเรื่องราวที่ต้องคิด เลยติด วิ่งมาตลอด |
ทั้งที่ไม่เคยชอบวิ่งจ๊อกกิ้ง
|
|
ระยะนั้นที่สวนหลวง คนน้อยมาก เนื้อที่กว้าง 500 ไร่ มีคนหรอมแหรม..นาน ๆ จึงจะ |
วิ่งเจอเพื่อน ๆ ถนนหน้าสวนหลวงด้าน พาราไดซ์ ไม่มีรถจอดเลย |
เหงา..มาก แบบข้างล่าง เป็นภาพถนน ด้านในสวนหลวง |
|
ถ้าวันเสาร์อาทิตย์ ผมกับเพื่อน ๆ จะไปกินกาแฟ ร้านบุนนาคห่างจาก สวนหลวง.1 กม.กลุ่มใหญ่ |
กว่า 15 คน.. ตอนนั้น ร้านค้าเกือบจะไม่มี..... |
คุยกันเล่น ๆ ว่า พวกเราน่าจะ ให้ บรรดา ลูกสาวแม่ยายก็เมีย ๆ ที่มาด้วย เต้นแอโรบิก เขาจะได้ |
ไม่เหงา เพราะแต่ละคน ไม่ขยันวิ่ง เอาแต่ เม้าส์ แหะ ๆ |
คุณไวน์เคย เต้นแอโรบิก ไม่ใช่เหรอ |
เคย ครั้งเดียวเอง |
เป็นไง |
หนุกดี แต่เหนื่อยชิบโป๋ง แต่ดีนะ เห็นครูแอโรบิก อยู่บนเวทีรูปร่างดี สวย ส่วนสาว ๆ ที่ |
เต้นข้างล่าง อื้อหือ ไม่อยากพูดเลย หุ่นดี 555 |
ไม่รู้ว่าเพื่อนอยากเห็น คนหุ่นสวย หรือ อยากจะให้ เมีย ๆ ทั้งหลายหุ่นดีไม่รู้ 555 |
เลยตกลง จัดเต้นแอโรบิก
|
พวกเรา มี คุณตือ เจ้าของโรงฆ่าหมูคลองเตย อ.ดนัย คุณจรัล อ.สำเริง คุณบุ๊ง เซลแมวขายสี |
เฮียสุง กับผมร่วมกันออกเงิน บางคนก็ไปไถเพื่อนร้านเหล็ก มาทำเวทีสูง 150 ซม. |
มาตัด อ๊อก ทาสี ส่วนลูกสาวแม่ยายของแต่ละคน ก็ซื้ออาหาร ขนม ไอติม |
มาเลี้ยงพวกเรา จนกระทั่งเสร็จ ให้ คุณเต็ก ผจก.บริษัทรับสร้างทาง นำรถหกล้อ มาขนเวทีไป |
สวนหลวง ที่เราขออนุญาตไว้ก่อนแล้ว
สถานที่ขอไว้ เป็นลานจอดรถ ล๊อกที่ 2 ถัดจากต้นฉำฉา คือข้างล่างนี้ โล่ง
|
จับ ครูพร คุณรัชนี มาเป็นครูนำเต้น... เครื่องเสียงคุณตือ จัดหามาให้ ส่วน อ.ดนัย |
คุมเครื่องเสียง พอเปิดเพลงเต้น... |
คนมามุงดูกว่า 50 คน.. ส่วนผมกับ เพื่อน ๆ ชายหญิงเป็นหน้าม้า เต้น เป๋ไปเป๋มา 555 |
เต้นกันไม่เป็น แต่ก็สนุกดี |
|
ไม่น่าเชื่อ ที่เราเต้นเวทีอยู่ที่ลานจอดรถ เพียง ครึ่งเดือน แต่ละวันมีคนมาร่วมเต้นเกือบ 200 คน |
ครูพร กับคุณรัชนี ช่วยกันนำเต้น อาจารย์ดนัย ทำได้สักครึ่งเดือนได้มั้ง |
เห็นผมมาช่วยดูเครื่องเสียง เปิดแผ่นซีดี ก็บอกว่า |
คุณไวน์ ผมต้องไปต่างจังหวัด ฝากทำหน้าที่ด้วยได้เปล่า |
ได้ซิอาจารย์ |
ว่าแล้วอาจารย์ดนัยก็หาย ตัวไปนาน หลายเดือน ผมเลยต้องทำหน้าที่ดีเจ โดยปริยาย |
เบี้ยเลี้ยงครู คุณตือเป็นคนจ่าย เอ..ครูฝึกมีน้อย เลยมองหา สมาชิกที่เต้นเก่ง |
เลยจับเจ้าเอ็ม ทอมบอย ให้ไปฝึกเต้นกับครูรัชที่ หมู่บ้านเสรี
คุณตือ มีชื่่อ นามสกุลจริง ตามภาพข้างล่างนี้
|
จับสาวนางหนึ่ง หุ่นดี๊ ดี 555 มาช่วยนำเต้น คุณตือซื้อชุดเต้นให้สาว เต้น คนเลยยิ่งมากัน |
ใหญ่ เพราะทุกคนเต้นฟรี |
บอกตรง ๆ เงินช่วงนั้น หายาก ส่วนผมเอง แหะ ๆ ลูกสาวแม่ยายยังคงให้วันละ 30 บาทเอง |
ต้องเจียดตังค์ช่วย ซื้อแผ่นซีดีให้ครู |
มีคนรู้ข่าว เลยนำเงินมา ช่วยอยู่ 200 บาท ผมจับไมค์พูดขอบคุณระบุชื่อไป |
โห..วันนั้นมีคนสนใจ ช่วยเงินคนละ 20 - 100 บาทเป็นเงินกว่า พันบาท
ทำงานให้ ชมรมแอโรบิก สวนหลวง ร.9 ตำแหน่งตามภาพข้างบน ผมนำมาจาก ภาพในแผ่น VCD
สอนแอโรบิก |
|
เพื่อน ๆ มันเรียกผมว่า ขอทานบรรดาศักดิ์ ฮึ...
แต่ไม่เป็นไร ผมกับทีมงาน ทำงานให้ฟรี ตลอดมา และ ไม่เบิกเงินไปใช้เลย
|
พอครบเดือน ผมก็ทำรายชื่อ ผู้ช่วยเงิน ยอดรวม ได้เงินเป็นหมื่นกว่าบาท นำไปติดไว้หน้าเวที |
คนมาดู เห็นชื่อคนอื่น แต่ไม่เห็นชื่อตนเอง ก็รีบควักช่วยสมทบทุน
ปัจจุบัน ผมยังพิมพ์บัญชีรายชื่อผู้ช่วยเหลือเงินแก่ชมรม ติดประกาศไว้ หน้าเวที ตลอดมาไม่ขาด |
|
คนเริ่มมาเต้นเพิ่มขึ้นทุกวัน ถนนหน้าสวนหลวงที่เคยเงียบ เริ่มมีรถจอด ซื้อผลไม้ |
กับขนม จากแม่ค้า หาบมาขาย 2 - 3 เจ้า |
สถานที่เต้น เราใช้ลานจอดรถ ..คนเริ่มบ่นว่า ไม่มีที่จอด
|
เลย ขอย้ายต่อ มูลนิธิสวนหลวง ได้รับอนุมัติให้ย้ายไปเต้นได้ คือที่ปัจจุบัน
เป็นถนนคนเดิน จากหน้าประตู มุ่งสู่ อาคารชายชล หรือที่ตั้งร้าน S&P
ภาพถนนคนเดินที่ว่าง ข้างบน พอเราย้ายไปได้ 3 เดือน คนมาร่วมเต้นแบบข้างล่างนี้
ระยะนั้น พวกเราจ้าง คนมาเป็นดีเจ แล้ว... งานนี้สำเร็จเพราะพวกเรา ร่วมกันทำงาน กันหลายคน
หนึ่งใน สมาชิกที่ไปร่วมเต้น มีประธานคนปัจจุบัน ร่วมเต้นอยู่ ทายซิครับว่า คนไหน
ส่วนผมในปัจจุบัน ยังเป็น กรรมกร เอ้ย กรรมการเหมือนเดิม สบาย ๆ
ภาพข้างล่าง ถ่ายจาก หน้าอาคารชายชล ไปสู่ถนนประตูทางเข้า
|
แต่ก็เกิดปัญหาอีกแหละ คนที่มาเต้นบนถนนที่ยาวกว่า 100 เมตร หลังเวทีอีก 50 เมตร |
เต็มไม่สดวก คนเต้นเลยไปเต้นบนสนามหญ้า หญ้าจะตาย สมาชิกเราเกือบ 300 คนต่อวัน |
เสียงดังกระหื่มของเพลงแอโรบิค
|
รบกวนแก่ ชมรมกระบี่กระบอง เป็นชมรมที่อยู่มาก่อน สมาชิกเขาเกือบ 30 คนที่อยู่ใกล้กัน เขา |
รำเสร็จก็จะนั่งทำสมาธิ เขาทำสมาธิไม่ได้ |
บรรดา ซิ้ม ๆ เฮีย ๆ ชมรมกระบี่ กลุ่มใหญ่ เดินมา เจรจา |
ยุ่งแล้วซิ... |
บอกตรง ๆ ผมติดการเต้นแอโรบิก เพราะสดชื่น พุงยุบไปเยอะมากแค่ 2 เดือนเอง |
ทำไงดี |
|
ขอขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
|
end |
st.visit 798,875 |
= |
|
งานเขียนประเภท Diarist ไดอารี่ |
|
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์
ปี 2542 เศรษฐกิจว่าแย่
แต่ปี 2560 นี้ผมว่าแย่กว่าเยอะเลยครับ 555
สิ่งที่ดีขึ้น
น่าจะเป็นเรื่องของการออกกำลังกาย
ปัจจุบันคนไทยสนใจวิ่ง
และออกกำลังกายกันมากขึ้นเยอะเลยครับ
โหวตครับพี่