No. 581 บล๊อกประจำวัน จันทร์ - พฤหัสบดี
|
 |
|
| |
| วันก่อนเขียนเล่า ถึง อาชีพครูแอโรบิค เมื่อสิบกว่าปีก่อน ว่ามีรายได้ค่อนข้างดี |
| เดือนละหลายหมื่นบาท เกือบแสนบาท ผมเผลอเล่าให้ นักข่าวทีวีฟัง เขาเกิดความสนใจ ขอรายละเอียด |
และมีการสัมภาษณ์ครู คนนั้นด้วย
|
| แต่ผมมิอาจจะ เปิดเผยชื่อ ได้ แหะ ๆ ผมคาดว่า เขาคงต้องการความเป็นส่วนตัว |
ระยะนั้นเรามีครูประจำ 6 คน และครู ผู้ช่วย...อีกหลายคน
|
| ปกติเราจะฝึกครูผู้ช่วย โดยขึ้นเวทีพร้อมกับครูจริง เพื่อให้หายตื่นเวที และจำเทคนิคการ |
| สอน การพูดให้ สมาชิกที่เต้นมีอารมณ์ร่วม ในการเต้นแอโรบิค |
|
| จากสวนหลวง ร.9 ที่มีคนไปเที่ยว น้อยมาก เริ่มมีคนจากบริเวณใกล้เคียง เข้าไปเดิน |
| ไปถ่ายภาพ เยอะ ขึ้นทุกวัน |
| |
| ร้านค้า ขายอาหาร ขายผัก ผลไม้ เสื้อผ้ากีฬา ผุดขึ้นเยอะมาก |
ขณะที่ผมเต้นหลังเวที เห็น ส.ว.หญิง คนหนึ่ง มีคนพาจูงมา ถือไม้เท้า นำเก้าอี้
|
| แบบพับได้ มาตั้ง นั่งดูเขาเต้น... พอเสียงดนตรีดังขึ้น เกิดความสนุก ขยับแข้ง มือตามครู ช้า ๆ |
| น้าหญิงคนที่ว่า มาบ่อยมาก เป็นแฟนคลับ ครูแอ๊ด ครูเอ้.. ครู เอ็ม ก็ว่าได้ |
| หลายเดือนผ่านมา ผมสังเกต เอ..น้าผู้หญิง ที่เคยนั่งเก้าอี้พับ ทิ้งเก้าอี้ ก้าวเท้า สืบเท้าเต้น |
ตามได้ คือจะทำได้ตอนที่เริ่มเต้น ไม่ต้องมีคนประคองคอยเดินอีกต่อไป
เราชื่นใจ ปลื้มใจ ที่ทำให้คนแข็งแรงขึ้น
|
| ส่วนสมาชิกคนอื่น ไม่ต้องห่วง เยอะมาก ได้เหงื่อกันเป็นทิวแถว ร่างกายแข็งแรงกันทุกคน |
| |
| ระยะนั้นมีคนมาร่วม สมทบทุนค่าใช้จ่ายอยู่บ้าง ผมเลยเสนอเพื่อนกรรมการว่า |
| จะทำเสื้อชมรม ออกขาย นำเงินมาใช้จ่าย ดีไหม |
| ปรากฏว่า ทุกคนเห็นด้วย |
| เลยจัดทำต้นทุนตัวละ 68 บาท ผมเลยสั่งทำ 600 ตัวนำไปขาย |
| ให้สมาชิกขาย 3 วันหมดเกลี้ยง เป็นเสื้อสีแดงสกรีนตราชมรม สั่งทำล๊อตแรก |
| ขายไม่แพงครับ ตัวละ 100 บาท และทำล๊อตอื่นตามมาอีก |
| |
| อีกวิธีหาเงิน ประธานคุณตือ กับผม ติดต่อ ส.ก.เขต ในกรุงเทพ ขอให้แปร งบประมาณมาช่วย |
| ปรากฏว่า ได้รับ งบ โดยจัดได้ผ่าน ผ.อ.เขตท้องที่ วันละ 250 บาท เป็นเวลา 1 ปี |
แต่มีคนส่งข่าวว่า คนของ เขต สมัยนั้น จะจัดส่งครูแอโรบิกมาเต้นให้ อ้าว
แทนที่จะจ่ายเงินให้เรา |
|
| ผมกับคุณตือ กับเพื่อนกรรมการ อึดอัด เลยบอกกันไว้ว่า เฉย ๆ ดีกว่า |
| แอบไปดูครูของเขาแล้ว มือไม่ถึง ยังเต้นสู้สมาชิกเราไม่ได้เลย |
| ไม่เอา..ครับ.. |
| |
| เปล่าหยิ่งนะเออ... คือเรามีครูเก่ง มีลูกเล่นเยอะหลายคน |
| อีกอย่าง สมาชิกช่วยสมทบ เยอะขึ้นมาก พออยู่ได้ |
| |
| ผมกับเพื่อน ๆ ช่วยงานกันทำชมรมแอโรบิก ทำให้ฟรี จัดประชุม ก็ใช้เงินส่วนตัวจัด |
| คือทำแบบสนุก ๆ ไม่ได้คิดอะไรเลย |
| เพราะค่าใช้จ่าย ของเรามี เฉพาะ เบี้ยเลี้ยงครู ซ่อมเครื่องเสียง ซื้อไมค์ลอย เท่านั้นเอง |
แถมเราเขี้ยว แหะ ๆ ให้ครูหาแผ่น CD เพลงเอง
อ้างว่า หาให้เดี๋ยวไม่ถูกใจ แหะ ๆ |
| |
| สวนหลวงมีการเปลี่ยนแปลง ชมรมต่าง ๆ เกิดขึ้น ร้านค้าขึ้น เป็นร้อยราย แน่นอน |
| คนออกกำลัง แข็งแรง นับว่าช่วยคนให้มีงานทำ ร่างกายพวกเขาให้แข็งแรงขึ้นมาก อีก |
| ทั้งไม่ต้องคิดถึงเรื่องเศรษฐกิจมากนัก |
| เพราะที่ผ่านมา สนง.บัญชีส่วนตัวผม ลูกค้าลดลง เหลือ 3 บริษัท เก็บเงินได้บริษัทเดียว |
| |
| ทำงาน แอโรบิก สามปีได้ มังครับ ผมก็ถูกเรียก ทำงาน ดูแลการเงิน วางระบบภาษี ผับ บาร์ ร้าน |
| อาหาร และ บัญชีให้ เยอะขึ้นหลายแห่ง เรียกว่างานเต็ม....มือ |
| ส่วนใหญ่ ลูกค้าเดิมจะแนะนำ เพื่อน ๆ ที่จะเปิดกิจการ ผับบาร์ หรือ บริษัทก่อสร้าง |
| ว่าให้ผมทำงาน ช่วยเรื่องเสียภาษีให้ถูกต้อง ยุติธรรมที่สุด(ของลูกค้ากับ รัฐ) |
|
| ฐานะการเงินครอบครัว เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ยอมรับว่า เหนื่อยเพราะต้อง ไปเยี่ยมเยียน ผับบาร์ |
| ตอนดึก กว่าจะกลับบ้าน ตีหนึ่ง ตีสอง ได้นอนกลางคืนน้อย |
| แต่โชคดี แหะ ๆ นอนที่โรงงาน ตอนกลางวัน ใช้ปิดประตูห้องทำงาน ส่วนตัว ไม่มีใครรู้หรอก |
| |
| ผมมานั่งคิดขณะเขียนเรื่องนี้ คงเป็นด้วย กรรมดีที่ทำ โดยไม่ได้คิดหวังเงินทองหรือ |
| สิ่งตอบแทนใด ๆ ผลบุญเลยย้อนมาหาเอง |
| |
| ขณะเต้นอยู่ข้างเวที ใกล้ทางเดิน |
คอยมอง คนเดินผ่านลานเต้น... เจอ ส.ว.บางคน มีทั้งหญิง ชาย
|
| ต่างยืน แล้วส่ายหน้า.... บ่นให้เข้าหูว่า |
| เต้นเกะกะ ส่งเสียงดัง จะเดินข้ามก็ไม่ได้ จะนั่งสมาธิก็ไม่ได้.... คือ บ่นเยอะ |
แบบเขาปลงไม่ตก คือเจอคนแก่ แบบนี้หลายคน และ ร้องเรียนให้ เลิกแอโรบิก บ่อย เฮ้อ..
|
| มีอยู่วันหนึ่ง หลังจากสมาชิกเต้นกันเสร็จ ผมยืนคุยกับ เพือน ๆ |
|
| พี่ ๆ ไปกับผมหน่อย |
| ไปไหนครับ |
นายผมเขา อยากจะพบพี่ ที่จอดรถโน่นครับ
|
(ชายคนนี้เป็นมือปืนคุ้มกัน เจ้าพ่อที่ไม่คุยกับใครเลย น่าเกรงขาม)
|
| ผมเคยเห็น เจ้าพ่อ ท่าทางแข็งแรง ไปสวนหลวงบ่อย จะเดินไปบางจุด และแวะไปลานเวท |
| ระหว่างเดินจะมี มือปืน 4 คนประกบ |
| ทุกคนสพายกระเป๋าหนังแบน แนบกาย แน่นอนในนั้นต้องมีอาวุธ ผมเห็นกลุ่มนี้ประจำ |
| |
| เวลาเจ้าพ่อ เหนื่อย ลูกน้องจะยื่นขวดน้ำให้ดื่ม อีกคนจะใช้ผ้าขนหนูสีขาว เช็ดเหงื่อตามตัวให้ |
| อีกสองคน จะกวาดตา มองข้าง ๆ คอยระแวดระวัง |
| เอาละซี.. ทำไงดี ถูกเจ้าพ่อเรียกตัว... |
| ไปก็ไป...คิดในใจ จะถูก ตบ หรือถูกตุ๊ย ท้อง ผมไปทำอะไรไม่ถูกใจ หรือเปล่า |
| อะไรกันนักหนา.. เฮ้อ |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| |
| end 817,676 |
| st.visit 816,093 |
| 1,573 คน |
| งานเขียนประเภท Diarist ไดอารี่ |
| |
แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
อ่านแล้วลุ้นตามเลยครับ
ว่าจะจบยังไง
เดาว่าน่าจะจบลงด้วยดี
เจ้าพ่อที่ชอบออกกำลังกาย
ไม่น่าจะโหดร้ายครับ 555
ลุ้นๆๆๆ
โหวต Diarist ครับพี่