| No. 584 บล๊อกประจำวัน ศุกร์ - อาทิตย์ |
| |
|
| |
| นั่งดูสารคดีท่องเที่ยว เมื่อไม่กี่วันมานี้ เขานำภาพของ นักสร้างภาพ |
| คือ เขาไม่ได้วาด ไม่ได้ร่าง ไม่ได้เขียน มาให้ดู |
|
| เป็นชาวสิงคโปร์ เชื้อสายจีน มีหนวดเครา พอดูได้ เขาเล่าว่า ตอนเป็นเด็กทำความ |
| ลำบากใจแก่ พ่อ แม่มาก เพราะใช้ดินสอ ปากกา วาดบนผนังบ้าน |
| ทั้งภายนอก ภายในบ้าน คือเขาเริ่มขีดเขียนตอนอายุ 4 ขวบ |
| |
| แล้วก็มีภาพให้ดู เป็นภาพผนังตึกเก่าแถวปีนัง แถวย่านคนจีน เขาสร้างภาพ ใบหน้าคน แสดง |
อารมณ์ขำ ๆ ได้ชัดเจน ไม่มีเส้น รก ๆ ดูง่ายมาก
ผมมีโอกาสได้ดูภาพ แนวเดียวกันในที่อื่นด้วย น่าจะเรียกว่า ไฟน์อาร์ต |
|
| ทำให้ผมนึกถึง ภาพต่าง ๆ ของไทย แถวเจริญกรุงที่ มีคนไปวาด ในรูปแบบต่าง ๆ |
| กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกแบบ |
| ต้องบอกว่า น่าสนใจ |
| |
| ใจผมเตลิดไปโน่น ตลาดคลองสวน ถนนสายหมอ ที่ชลบุรี เป็นบ้านไม้แบบเก่า มีคลินิคหมอ |
| เปิดมากที่สุด ตึกเก่าของ เมืองสตูล ภูเก็ต |
| บ้าน อาคารต่าง ๆ สีกระดำกระด่าง ถ้ารีโนเวทใหม่ คงใช้เงินมากมาย เกินกำลังชาวบ้านจะจ่าย |
| ถ้า เปิดให้ชาวบ้านขายสินค้าของดั่งเดิม อาหาร โบราณ |
| น่าจะมีคนไปเที่ยวเยอะ ไม่ต้องปิดถนนแบบเยาวราชก็ได้ แหะ ๆ อดแซวไม่ได้ |
| แต่ |
| น่าจะเชิญชวน นักสร้างภาพ ที่มีฝีมือ สร้างสรรค์ในรูปแบบของเขา มาแสดงฝีมือ เริ่มจากจุดเล็ก ๆ |
| หรือบางบ้านไปก่อน ชาวบ้านช่วย ค่าใช้จ่าย สี ค่าพาหนะ อาหาร หรือเบี้ยเลี้ยง |
ผมว่า คงจะมี นักสร้างสรรค์ มาช่วยบ้าง
|
| |
แต่ควรจะดูภาพฝีมือเขาก่อน ไม่เอาภาพ กร๊าฟฟิตี้ แต่ก็แล้วแต่คนชอบอีกแหละ
|
หรือแบบข้างล่าง
|
โน ปิ พ่อ ทุก ถา บัน
|
| คือ มีคน รังเกียจ พวกขีดเขียน แบบนี้เยอะ ทำความเสียหาย แก่ผนังตึกที่เขา ทำสี |
| ใหม่ ดูไม่ได้เลย |
เพื่อนผม บอกว่า ประกาศรับสมัคร ช่าง จะให้ทำที่ร้าน
|
| ถามว่า จบจากไหน พอรู้ว่าจากสถาบันนี้.. จะบอกเลยว่าไม่รับ |
| ไม่ดีมั้ง คนที่เรียนแล้วไม่ขีดเขียนแบบนี้เยอะ |
| ไม่รู้หละ ครูมันไม่สั่งสอน |
| อ้าว... |
| |
| ทีนี้มาย้อนดู ชีวิตของนัก สร้างภาพ เท่าที่อ่าน ที่ฟัง พวกเขาชอบ ขีดเขียนตามผนังทุกที่ |
| แรก ๆ ก็ไม่รู้ว่า ทำความเดือดร้อนแก่คนอื่นหรือเจ้าของ พาอายุเพิ่มขึ้น ก็ค่อยๆ |
| เรียนรู้ วาดหรือขีดเขียนให้สวยงาม มีแนวของตนเอง |
| |
| เขาเล่าให้ฟังว่า เห็นคนอื่นเขียน หรือวาด ก็วาดตามได้ ง่าย ๆ |
| เป็นพรสวรรค์ หรือเปล่า |
| ไม่รู้ซิ รู้แต่ว่า อยากวาด ดูคนอื่นทำ ก็ทำตาม ไม่ยากเลย แต่วาด หรือสร้างภาพบ่อย |
มีคนชอบ ก็พอแล้ว คนที่ว่าจะสร้างภาพ ไฟน์อาร์ต เป็นส่วนใหญ่
|
| |
| ภายหลัง ก็มีคนจ้าง ไปสร้างภาพ ตามอาคารต่าง ๆ มีคนชอบไปดู ต่อมาก็มีคนติดต่อ |
| ให้ไปสร้างภาพ ที่อเมริกา |
| คนอเมริกัน เห็นวิธีสร้างภาพ ถามว่า ไม่ได้วาดเหรอ |
| ไม่ ใช้สีสเปร์พ่น |
| ผมดูภาพ ในสารคดี ฝีมือดีจริง ๆ แม้ใช้สีสเปร์ แต่มีสีอ่อน สีหนัก แสดงอารมณ์ของภาพ |
| ได้ดี พอ ๆ ใช้ภู่กัน เกรียงปาด วาดด้วยซ้ำ |
| ผมเลยเรียกว่า สร้างภาพ...... คงจะไม่ผิดนะครับ 555 |
เสียดาย ไม่มีภาพของศิลปินชาวสิงคโปร์ให้ดู
แต่ภาพข้างล่าง จะเป็นภาพเรียกว่า สไตล์ไหน ไม่รู้เหมือนกัน ดูคล้ายกับ
โซนเอเซีย แบน ไม่มีมิติ ใครรู้ช่วยบอกด้วยครับ |
|
| แต่ พรสวรรค์ มิได้มีเพียง การวาดภาพ แต่มี สร้างภาพนิ่ง การคำนวณ หัตถกรรม การเจรจา |
ค้าขาย นักการฑูต นักพากษ์ นักเขียน ส่วนใหญ่จะเห็นใช้กับนัก ดนตรี
|
| |
| ส่วนผมตอนเป็น วัยรุ่นอยู่ที่ เชียงใหม่ ที่บริเวณบ้าน หน้าบ้านเป็น ยุ้งข้าวสูง ข้างล่างเป็นที่โล่ง มีไม้พาด |
| เป็นที่นั่ง กลางคืนในฤดูหนาว เพื่อนพี่สาว หลายคนมานั่งคุย ผิงไฟ ร้องเพลง |
| เสียงไวโอลินเศร้า ตามเนื้อเพลง เศร้าแต่ไพเราะ กินใจมาก |
| เป็นชายตาบอด สีไวโอลิน เล่นเพลงได้มากจริง ๆ |
ถ้าพี่เขาเล่นผมจะนั่งฟัง ไม่ขาดเลย ชอบมาก...
|
| เมื่อมาอยู่ในกรุงเทพ งานในหน้าที่ อยู่ตัว ผมก็ริเริ่ม ตั้งชมรมดนตรี ร่มไม้ในสวน ขึ้นมา |
| มีคนไปร่วมเยอะ พอสมควร แต่ไม่เคยคิดจะเล่น เครื่องดนตรีใด ๆ เลย |
| รู้ว่า ไม่ถนัดจริง ๆ เพราะ |
|
| ขณะเรียนอยู่ชั้นมัธยม ไปเข้าฝึกเป่าทรัมเป็ต แต่ไม่เอาไหนจริง ๆ ครูดนตรีบอกว่า เธอเหมาะ |
กับการให้จังหวะ ตีกลองแต๊กก็แล้วกัน 555 คือไม่รู้ว่า ครูเขา เคี๊ยะออก เอ้ย คัดออก ทนฟังเสียงทรัมเป็ตไม่เป็นเพลงไม่ได้
|
|
| เลยใช้ไม้กลองแต๊ก เคาะจังหวะ โต๊ะที่บ้าน กลางคืน จนถูกขว้างหลังคา หุ หุ |
| คงตีไม่เป็นเพลงแน่เลย หนวกหูด้วย |
| |
| มีเพื่อนคนหนึ่งทำงานด้วยกัน ไม่มีพรสวรรค์ ด้านวาดภาพ |
| ขณะที่เราอยู่โชว์รูมบริษัทที่ เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ มีลูกค้าเข้ามาขอรายละเอียด |
| นักออกแบบ ชุดครัว ไม่อยู่ ไปวัดขนาดสถานที่ของลูกค้ารายอื่น |
| เพื่อนคนที่ว่า เลยขอขนาดห้อง สเก็ตภาพ ให้ดูก่อน และต่อมาไปบ้านลูกค้า ออกแบบจริง คิดราคาทุน ราคาขาย ปิดการขาย |
จนเซ็นสัญญาสั่งซื้อ และทำได้อีกเยอะ ดูแลกำกับ สายช่าง สายโรงงานต่อ
|
| คนที่ว่า เรียนด้านการเงิน กับบัญชีมาด้วยซ้ำ |
| ผมเห็นด้วยกับความเห็นของเพื่อนคนที่ว่า |
| ไม่มีพรสวรรค์ ตั้งแต่เกิด แต่ แสวงหาความรู้ความชำนาญได้ภายหลัง โอกาศเปิด รีบทำเลย |
สู้ สู้ ครับ
|
ขอขอบคุณ ท่านที่เอือเฟื้อภาพข้างบน เกือบทุกภาพ
| end 822,936
st.visit 820,693
=2,243 คน
งานเขียนประเภท Diarist ไดอารี่ | |
) 
แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
แต่ละภาพสวยงามทำให้กำแพงเก่าๆ ดูดีมีชีวิตชีวาขึ้นมาเลย
ภาพแต่ละภาพดูมีเรื่องราว มีเรื่องเล่า
ต้องบอกว่าคนที่วาดมีพรสวรรค์ทางด้านนี้จริงๆค่ะ
ไม่ใช่อย่างบ้านเรา ส่วนมากที่เห็นๆตามกำแพงมีแต่เขียนอะไรก็ไม่รู้ เละเทอะไปหมด
ส่วนมากจะหนักไปทางทะลึ่งนะคะ เห็นบ่อยจริงๆ
ภาพที่พี่ไวน์นำมาประกอบเป็นแบบไทยๆก็ดูแปลกตาดีนะคะ ไอเดียเยี่ยมไปเลย
คนบางคนมีทั้งพรสวรรค์และพรแสวง
ทำให้ชีวิตหน้าที่การงานเติบโตไม่หยุด
คือทั้งพรสวรรค์+พรแสวง มีส่วนสำคัญในชีวิตมากๆค่ะ
ถ้ามีแต่พรสวรรค์อย่างเดียวก็ไปไม่รอดนะคะ
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog