No. 544 บล๊อกประจำวัน ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
คุณครูที่ไม่เคยลืม |
|
เห็นเพื่อน ๆ บล๊อกเกอร์เขียนถึง ครูอาจารย์กัน ทำให้นึกถึง ครู อาจารย์ |
และพระอาจารย์ที่ มีทั้งดุ พร่ำสอน ช่วยเหลือ แนะนำ...ไม่น้อยเลย ที่ทำให้มีตัว |
ตนขึ้นมา ได้กับเขาบ้าง
|
อย่าเพิ่งคลิ๊กหนีนะครับ 555 มีทั้งสุข ผิดหวัง เกลียด รัก เคารพ นึกถึงบุญคุญ
|
|
ย้อนไปหลายสิบปี ตัวไวน์เองผอมน้ำหนัก 52 กก.สูง 180 ซม. เรียกว่าผอมแห้ง |
แรงน้อย สมองเบลอ นิดหน่อยมั้ง เข้าเรียนมัธยมที่ โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย เชียงใหม่ |
แบบ งง.ๆ คือเรียนไม่รู้เรื่อง ตามเพื่อนไม่ทัน |
วิชา เลข คณิตศาสตร์มันยาก.. เมื่อก่อนก็ยาก ปัจจุบันก็ยัง ยากอยู่ 555 |
เช่นครูเขียนโจทย์ |
ระยะทาง 10 กม. ถ้าไวน์เริ่มเดินตอน 8 โมงด้วยความเร็ว 9 กม.ต่อ ชม. |
ไวน์เดินไป 31 นาที จะไปถึงหลัก กม.ที่เท่าใด |
ผลเหรอ ตอบไม่ได้ครับ 555 ครูใจร้ายเนาะ ถ้าเดิน 30 นาทีหน่อยไม่ได้ ฮึ... |
|
ให้บังเอิญ ชอบนิสัยเพื่อนที่เรียนเก่ง พวกเขายอมรับเข้า กลุ่ม สอบได้ที่ 1-5 ต้น ๆ
ส่วนไวน์สอบได้ที่ 2
|
อื้อหือ..ไม่เบาใช่เปล่า... แต่ ที่ 2 จากคนสุดท้ายของห้อง
|
เลยไปเรียนพิเศษกับ ครูที่ใจเย็น สอนดีมาก ครู อเนก พุทธศิริ บ้านครูอยู่ที่ซอย |
อะไรจำไม่ได้แล้ว ใกล้กับตลาดวโรรส ครูสอนคณิตศาสตร์ แต่ยังไม่ได้สอนตรีโกณ |
พวกเลขธรรมดานี่แหละ ..
ติดใจครูชงกาแฟกินดำ หอมมาก ค่อย ๆ ตีซี้กับครู |
หอม จังครับครู แหะ ๆ พูดไพเราะ เข้าไว้ ผลเหรอ
|
เอาซิ ลองชงดู อย่าจิบมากนะ จะนอนไม่หลับ.... ครูใจดีมาก ผมเชื่อครูครับ ผม |
ดื่มกาแฟวัน 3 ถ้วย โดยเฉพาะชงดื่มก่อน นอน ดื่มเสร็จหลับปุ๋ย 555 |
|
แต่วิชาที่ชอบเรียน ภาษาไทยเป็นหลัก พวกเรียงความ ประวัติศาสตร์ |
แต่ไม่ชอบวิชา ย่อความ แหะ ๆ ย่อไม่เป็นจริง นะ.. ปัจจุบันยังย่อไม่เป็น เพื่อน ๆ |
เลยต้องทนอ่าน บล๊อกนี้ ย๊าว ยาว..... |
|
ครูที่สอน ชื่อ ครูชุ่ม ณ บางช้าง ครูเป็นนักประพันธ์ ใช้นามปากกา "ลพบุรี" |
เขียนนิยายประวัติศาสตร์ หลายเรื่อง จำได้ เจ้าหมื่นด้งนคร
ระยะที่สอนพวกผม ครูน่าจะเกษียณอายุ แล้ว ต่ออายุการสอน...
|
ครูแนะนำว่า ควรอ่านหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้ แล้วให้สังเกตวิธีการเขียน
คือครูแนะนำหนังสือให้อ่าน เหมือน อาคุงกล่องแนะนำนะครับ 555
ครูแนะนำ ไม่กี่ครั้ง...แต่สอนว่าถ้ามีที่น่าสนใจ ให้จดบันทึกไว้
|
ผมมักจะแอบไปอ่านต้นฉบับที่ครูเขียนไว้ เตรียมส่งโรงพิมพ์ ก็ยามว่างครูจะเขียนต้น |
ฉบับที่โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย เชียงใหม่ ที่ผมเรียนอยู่
|
|
เบื่อวิชาคำนวณ หนีครู ไปอยู่ที่ห้องสมุด ตรงมุมของโรงเรียน
ตามภาพข้างล่าง เป็นห้องสมุดมีหนังสือเก่ามาก ๆ คนเขาไม่ค่อยเข้าหรอก 555
แต่แม่ของไวน์ ชอบอ่านหนังสือ ซื้อหนังสือใส่ตู้เรียงไว้เยอะ ไวน์เลยอ่าน
จนติดหนังสือ
|
บางครั้งก็แอบไป ตัดแต่งต้นไม้ ชนิด ปาดตุ่มตา ต้นยี่โถสีแดง ไปสอดแทรกลำต้น |
ยี่โถสีอ่อนกว่า เอาเศษผ้าพันเมื่อก่อนไม่มีพลาสติก ทำในโรงเรียน.. ริมรั้วข้างโรงประชุม
ถ้าอยู่ที่บ้าน นำยอด มะม่วงอกร่อง ปาดไปจิ้ม ต้นมะม่วงแก้วที่หาน้ำกินเก่ง เผื่อจะได้พันธ์ใหม่
ที่จริง ผิดนะครับ... จะได้พันธ์เดิม แต่ไม่ต้องรอเลี้ยง นานปีเท่านั้น
ไปเด็ดดอกบานชื่น สีสวย นำไปเขียเกสรที่ |
ต้นดอกบานชื่น อีกสี.. แล้วเอาผ้าผูก จดใส่สมุดไว้..พอดอกแก่ ก็เก็บเมล็ด ไปเพาะ |
มันก็งอก รอดูดอก..
ตอนนั้น ไม่มีใครสอนให้ทำ ..น่าจะไปพบ ในหนังสือต่าง ๆ ที่อ่าน แล้วลองทำเอง
ภาพทั้งหมด ขอยืมเพื่อน ๆ มาทุกภาพเลย.. แต่หาภาพ การเขี่ยเกสร ดอกบานชื่นไม่ได้
เลยใช้ ดอกชวนชม แทนนะครับ (คุณหนุ่ยท้วงมาแล้ว 555)
|
ผลคือ ได้ดอกสีแตกต่างสวย เป็นดอกซ้อน บางต้น สีดอกเน่า ก็ถอนทิ้ง.. |
ร่างกายของไวน์จึงผอม บาง ไม่ค่อยมีแรง |
เลยถูก นักเรียนโค่งแก๊งอินทรีย์ขาว ท้าต่อย ถูกแกล้ง เจ็บตัวหลายครั้ง เลยต่อยตอบ |
ถูกครูตี เจ็บช้ำมาก
......
|
ครูทองย้อย เกษณียบุตร เป็นครูพละ เลย เรียกไปฝึกซ้อม มวย ไทย มวยสากล โรงเรียนยุพราชมี โรงพละนะครับ
ปัจจุบัน ไม่แน่ใจ ถ้ามีน่าจะเรียกว่า โรงยิม
|
ให้ฝึกซ้อมวิ่งตอนเช้ามืด ให้ชกมวยนักเรียน คนเริ่มรู้จัก ว่า ไอ้แหย.. มันสู้คนแล้ว |
ตั้งแต่นั้นมา ไม่มีใครกล้าแหยม... กล้วไวน์ ท้า ต่อย 555 |
|
ความที่ ชกมวย ซ้อมมวยบ่อย ถ้าสังเกตปลายคาง จะไม่เท่ากัน อดเป็น นายแบบ อิ อิ |
สมองก็ไม่ดีอยู่แล้ว มีครูสาว จบจาก มศว.แถวสุขุมวิท อยู่คน |
เขาเรียกกันว่า อาจารย์...... เรียกไวน์ไปทำเลขบนกระดานเขียว ที่เลื่อนขึ้นเลื่อนลง |
ไวน์ทำไม่เป็น สอนไงก็ไม่เป็น |
ครูโมโห มากจับ หัวไวน์โขก กระดานเขียว 2 ครั้งแรงมาก จนป่านนี้ไวน์เลย |
เบลอ เขียนชื่ออาจารย์คนนั้นไม่ได้ แต่ไปโทษอาจารย์คนเดียว คงไม่ถูกต้อง
เพราะไวน์ลงนวมซ้อมมวย บ่อย สมองกระทบกระเทือน |
|
กาลเวลาผ่านไปหลายปี ได้ไปเรียนต่อ ที่กรุงเทพ และต้องเรียน กฏหมายแพ่งพาณิชย์ |
อาจารย์ที่สอน อ.ประวิทย์ เกตุทัต สอนที่จำได้นะครับ บุคคล
|
(คนที่ เกิดขึ้นมา บริษัท ห้างร้าน พวกนี้ก็ใช่ บุคคล )
เรียน ประมวญรัษฏากร วิชา ภาษี อากร (เอื๊อก ๆ )
|
อาจารย์สอนเก่ง ทำให้ไวน์ใช้วิชา ภาษีนี้แหละ ทำมาหากิน เรียกว่าถ้าไม่ได้อาจารย์ |
สอน บริษัทห้างร้านที่จ้าง คงจะไม่รู้จักไวน์ |
|
อาจารย์สมหวัง ศรีชัย สอนกฏหมาย ด้านนี้เหมือนกัน พวก ตั๋วเงิน ไม่ใช่ตั๋วจำนำ น่อ.. |
ปกติพวกเรามักจะง่วง
|
เวลาเข้าเรียน อาจารย์ มีวิธีสอนที่ไม่ง่วง มีลูกเล่น
|
ไวน์เลยนำวิธีสอนของอาจารย์มา เขียนหนังสือ คือจำอาจารย์สอนว่า อย่าไปเขียน |
หรือสอนอะไร เป็นวิชาการมากนัก คนจะไม่สนใจ ง่วงทั้งเขาทั้งเรา |
|
ก่อนเรียนจบ ไวน์ยอมรับว่า หวั่นไหว จบแล้วจะไปทำงานอะไร ที่ไหน หรือว่าจะไป |
ทำงานที่สระบุรี ช่วยยกถังน้ำมันเครื่อง 200 ลิตร ที่นั่นเป็นคลังน้ำมันเครื่องของพี่สาว
แล้วเป็นที่เลี้ยงไก่ไข ขายทั่วไป มีร้าน เกียวอัน สระบุรีรับซื้อด้วย แต่ แหวะ เหม็นขี้ไก่ |
ติดจมูก..
ตอนเรียนอยู่ก็อยู่อย่างเงียบ ไม่ค่อยมีตังค์ใช้ ใบหน้าคงจะเศร้าวิตก มั้ง |
บ่ายวันหนึ่ง หลังเลิกเรียน มีคนตามให้ไปพบอาจารย์ |
|
คุณไวน์ อยากทำงานตอนบ่าย เช้าก็มาเรียนไหม |
อยากทำงานครับ อาจารย์ |
ดี..เอานามบัตรผมไป ที่บริษัท ไทยสมุทรพาณิชย์ประกันภัย แถววัดเล่งเน่ยยี่
พลิกดูนามบัตรมีข้อความว่า ผมส่งคุณ.... มาให้ทำงาน ตามสัญญาที่ให้ไว้
บริษัทเขาคงจะขอนักศึกษา ไปทำงานที่บริษัทกำลังขยายตัว หลาย ๆ สาขา
คืออาจารย์ไม่อยากให้นักศึกษาทำงาน จะทำให้เสียการเรียน
|
ไวน์เลยได้งานทำ ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ อาจารย์ที่กรุณาฝากงานให้คือ |
เล็ก บูรณะสมบัติ
|
จำครูชุ่ม ณ บางช้างที่ผมกล่าว ว่าควร จดบันทึกไว้ จะดีที่สุด
ตรงกับ อาจารย์ เล็ก ท่านนี้เลย ว่า ต้องจดบันทึก อย่าใช้ความจำ เพราะสมองคนมีขีดจำกัด
จะเมื่อยล้า นั่งหลับ น้ำลายไหลยืด ไม่น่าดู
|
ว้า... เขียนถึงอาจารย์ ครู ไม่ครบคนเลย แม้แต่ พระอาจารย์ก็ยังไม่ได้เขียน |
ไว้ โอกาสดี ๆ ค่อยมาเล่าต่อครับ
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
end 748,336 st. visit บล๊อก 746,832
1,504
งานเขียนประเภท Diarist
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
พี่ไวน์ความจำดีมากๆเลยครับ
จำเรื่องราว จำชื่ออาจารย์ได้หมดเลย
ผมมีลืมไปเยอะเลยครับ แหะๆๆๆๆ
ศิษย์เก่ายุพฯ
พี่ไวน์ก็เป็นศิษย์ร่วมสถาบันกับอดีตนายกฯด้วยนะครับ
โหวต Diarist ครับพี่