สวัสดีมีสุขค่ะ

เคยเป็นลูกที่ให้เงินแม่ทุกเดือน
จนในวันที่มีลูกเองต้องสร้างหลักฐานบ้านช่อง
และแม่บอกว่าไม่ต้องให้แล้ว เอาเงินไปซื้อนมให้ลูก
เอาไปผ่อนรถเถอะ
แต่ก็ยังให้3เดือนครั้งบ้าง 4เดือนครั้งบ้าง
แต่ไม่เคยหยุดให้

พอมาถึงลูกตัวเองทำงาน ลูกก็ให้
แต่แม่ตะลีขอไว้แค่ 3 เดือน
เดือนต่อจากนั้น ไม่เคยรับไว้
เพราะรู้ว่า สมัยนี้เงินเดือนแทบจะไม่พอใช้จ่ายกัน

เรามีบำนาญใช้จ่ายกันสองคนพ่อแม่
ไม่ต้องรับเงินจากลูกได้แล้ว
แต่ลูกๆมักเป็นคนจ่ายเงินเวลาออกไปเที่ยวหรือกินข้าวนอกบ้านกันค่ะ

ตามความเห็นตัวเอง การให้เงินพ่อแม่ ให้เถิดค่ะ
น้อยมากไม่สำคัญ สำคัญที่รู้จักตอบแทนคุณท่าน เท่านั้นพอค่ะ

สุขสันต์วันแห่งความรักจ้า

ที่บ้าน พ่อ-แม่ มีหน้าที่ของท่าน
ลูกก็มีหน้าที่ของลูก
เมื่อเราเริ่มทำงาน
ไม่มีใครบอกเล่า

เรากันเงินสำหรับใข้ส่วนตัว
ค่ารถ เพราะต้องทำงาน ตจว.ในภาคอิสาน
( ระหว่างยังเบิกค่าเช่าบ้านไม่ได้)

อีกทั้งกันเงินไว้เดินทางกลับ กทม.

แลัวที่เหลือให้พ่อ-แม่ ทั้งหมด
และให้ลุง-ป้า ที่ช่วยดูแลเรา ให้ที่พักอาหาร
(ขณะยังไม่มีที่พักในจังหวัดที่ทำงาน)

ไม่มีใครบอก และลูกคิดได้ด้วยตนเอง ว่าต้องกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ


ใช้เวลาเดินทาง 1 ชม ( 90 กิโล)

1 ปี ใน ตจว.ส่งเงินทางธนาณัติ(ยังไม่มีการโอนทางธนาคาร)
นายำปรษณีย์ ยังชม ว่าน่ารัก
ด้วนยรู้ว่้า ข้าราชการ บรรจุใหม่ เงินเดือนเท่าไหร่
ยอดเงินที่ให้ทางบ้านเท่าไหร่

และให้ที่บ้านมาตลอด 30 - 40 ปี
จวบจน พ่อ-แม่ จากเราไป

(เงินส่วนหนึ่ง แม่ก็เก็บไว้ซื้อที่ดินให้ลูก)
นับเป็นมรดกอย่างหนึ่ง

Happy Valentine's day
สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอิม
คิดว่าไม่ว่าพ่อแม่จะมีเงินหรือไม่ แต่การให้เงินพ่อแม่เป็นความสุขและหน้าที่ที่ลูกจะแสดงว่าไปรอดน่ะค่ะ

เราส่งเงินให้แม่ทุกเดือน
แม่เก็บใส่ธนาคาร ไม่เอาออกไปใช้นอกจากจะเอาไปทำบุญหรือบริจาค ใช้ชื่อเรา
เมื่อแม่อายุมากจนวันหนึ่งแม่ก็ชวนเราไปธนาคาร ไปเปิดบัญชีที่เบิกด้วยกัน
สุดท้ายก็ได้ใช้เงินก้อนนี้ จ้างเด็กมาดูแลแม่ตอนที่แม่ช่วยต้วเองไม่ได้

สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ

คำถามนี้ตอบยากมากเลยนะครับพี่อิม
เพราะบริบททางสังคมเปลี่ยนไปเยอะมาก
อย่างเด็กรุ่นนี้ก็น่าสงสาร
งานน้อย เงินเดือนน้อย ค่าครองชีพสูงลิบ

ถ้ามีเหลือเยอะก็ควรมอบให้พ่อแม่
แต่ถ้ายังเริ่มต้นชีวิตการทำงาน
ผมว่าพ่อแม่ก็คงเข้าใจนะครับ
(ถ้าพ่อแม่ทำงานอยู่แล้ว)

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ

พันทิปมีคนเก่งๆมาแชร์เรื่องดีๆกันเยอะเลยนะครับ
ถึงเว็บบอร์ดคนจะเล่นน้อยลงแต่ก็อยากรักษาคอมมูที่ทรงคุณค่าแบบนี้ไว้นะ
คนรุ่นเบบี้บูมนี่คือ 60+ แล้ว (รุ่นพ่อแม่ผมด้วย) ยุคนั้นก่อร่างสร้างตัวกันลำบากกว่านี้เยอะ

ผมมองว่ามันขึ้นอยู่กับครอบครัวของเด็กคนนั้นว่าที่ผ่านมาพ่อแม่เขาทำอย่างไร ลูกก็จะดูแล้วทำตามครับ ถ้าพ่อแม่ทิ้งขว้างพ่อแม่ของตัวเอง ลูกก็นะ มีโอกาสทำตามสูง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นนั่นก็เป็นเพียงแค่หนึ่งในปัจจัยทั้งหมดเท่านั้น

ได้อ่านกระทู้นี้เหมือนกันค่ะ พอเข้าไปดูความคิดเห็นหลาย ๆ คนที่มาตอบ นึกเทียบกับตัวเอง รุ่นที่เราเติบโตมาเหมือนกัน บางคำตอบได้แต่ อืม...เนาะ เลยค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อิม

คำถามคำตอบในพันทิป ส่วนใหญ่ที่ผมเข้าไปอ่าน
จะถามเรื่อง คุณภาพสินค้ามากกว่า
โดยพิมพ์ ชื่อสินค้า พันทิป ก็จะได้คำตอบจากผู้ใช้
เรื่องส่งเงินให้พ่อแม่ ผมส่งให้ตั้งแต่ทำงานปีแรกเลยครับ

ผมไม่ค่อยได้เข้าพี่พัน เท่าใด...มีบ้างเข้าหาความรู้

....

เรื่องมอบเงินให้ แม่พ่อ.. ผมนี่ให้แม่มาตลอด มากน้อยไป
ตามสภาวะของเรา แม่ได้แต่อมยิ้ม..จนกระทั่งแม่จากไป
รู้ว่าเราได้ตอบแทนแม่น้อยไปซะด้วย

ปัจจุบันลูกก็มอบเงินให้ผม..ก็ได้แแต่เก็บใส่บัญชีไว้ให้เขาไว้
ตอนที่เขาเดือดร้อนหรือเมื่อเขาต้องการใช้

ของดีเลยค่ะพี่ ไม่แสลงอะไรเลย ที่บ้านเชื่อมกินกันเป็นหม้อๆ

ช่วงนี้สาเกกำลังออกลูกเต็มต้นเลยค่ะ

ที่ตลาดนัดชิ้นนิดเดียว 25-30เลยค่ะ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่อิม

รุ่นมัธยมแต่งงานกันไม่มีเลยค่ะ
มีแต่แต่งกับรุ่นน้อง สองคู่
แต่ตอนเรียนมีจีบกันเยอะ หลายคู่
ปัจจุบันได้เอามาเล่าขวัญ (แปลว่าแซว นินทา) สนุก ๆ กันหลายคู่ด้วย
แต่ละคนก็ยอมรับว่าตอนนั้นฉันจีบใคร ใครจีบฉัน สนุกสนานกันไปค่ะ

พอดีกลับไปดูรูป ขอแก้ข่าว มีคู่หนึ่งค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่อิม

ส่วนตัวรุ้งให้ทุกเดือนจะมากจะน้อยก็ต้องให้
แม้ว่ารายได้แม่จะสูงกว่าเราหลายเท่าตัวนัก
แต่สำหรับรุ้งเป็นความสุขใจ

ขออนุญาตมาเงียบๆสักพักนะคะ
ยังอ่านเขียนไม่ได้มาก
สุขภาพกำลังวิบัติค่ะ

แวะมาเยี่ยมครับ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับคุณอิม สมัยก่อนทุ่งด้านนอกเกาะเมืองเป็นแหล่งปลูกข้าวใหญ่ๆทั้งนั้นเลยนะครับ กระทั่งปัจจุบันก็ยังเป็นพื้นที่ปลูกข้าวอยู่ อย่างข้าวตราฉัตรผลิตในอยุธนา คุณภาพดีมากเลย