รู้สึกว่ามีวินัย จัดระเบียบชีวิตได้ดีขึ้นค่ะช่วงนี้ สำหรับตัวเอง

นึกอยู่เหมือนกันค่ะว่าโลกจะไม่เหมือนเดิม
อาจจะย้อนลับไปเมื่อหกสิบปีมาแล้ว
ยุคที่เดินทางไปยุโรปไม่ได้ในชั่วลัดนิ้วมือเดียว
แต่ไปอังกฤษต้องไปเปลี่ยนเครื่องที่การาจี
พักที่นั่น 1 คืน เดินทางต่อ
ไปพักเครื่องหลายชั่วโมงที่อีสตันบูล
ตะวันขึ้นและตกตอนไหนบ้างไม่รู้เลยค่ะ
แต่ไม่น้อยกว่า 3 และไม่เกิน 4 วัน
เปรียบกับสมัยนี้ใช้เวล่สิบกว่าชั่วโมง
แต่ก็คิดว่าตอนนั้นชีวิตสบายๆกว่า
ได้แวะดูนี่นั่นโน่น ไม่ต้องคุดคู้อยู่ในเครื่อง
ตั้งเป็นสิบกว่าชั่วโมง

มีอะไรหลายอย่างที่เคยมองย้อนหลังไป
แล้วอยากให้กลับไปเป็นแบบนั้นอีก แต่ก็เสียดายว่า
ถ้าได้ย้อนกลับไปอีกก็คงไม่ได้อยู่แบบนั้นอีกสักกี่ปี
ต้องไปบ้างแล้วเช่นกัน หวังว่าคนที่อยู่หลังโรคร้ายนี้
จากไปคงจะมีความสุขเหมือนอย่างที่ตัวเองเคยมีค่ะ

รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ คุณอิม

ลืมไปค่ะ ออกจากอีสตันบูลแล้ว
ต้องแวะพักที่แฟรงเฟิร์ตอีกหลายชั่วโมง
ก่อนจะบินเข้าลอนดอน

เห็นด้วยค่ะ

คนอยู่ในศีลในธรรม
มีขอบเขตบริเวณของตนเอง
จะอยู่รอดปลอดภัย

วันหน้าแวะมาใหม่ค่ะ

เมืองสงบเหมือนเมื่อตอยวัยเด็ก
เพียงแต่ตึกรามบ้านช่องใหญ่กว่าค่ะ

อยู่กับปัจจุบันด้วยความไม่ประมาท ช่วงนี้ อยู่กับบ้านปลอดภัยที่สุดครับ

รักษาสุขภาพด้วยครับ พี่อิม

ไม่ว่าโลกต่อไปนี้จะเป็นอย่างไร มันจะไม่เหมือนเดิมง่ายๆ แน่นอนครับ ในทุกๆ เรื่องเลย มีหลายเรื่องที่ผู้คนเคยละทิ้งและไม่ได้ให้ความสนใจ แต่มาวันนี้คงต้องหันมามองเรื่องเหล่านั้นอีกครั้ง

สวัสดีครับพี่

โลกหลังจากนี้จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ผมก็เป็นอีกหนึ่งในสามพันล้านคนเหมือนกับพี่นะครับ
ซึ่งตอนนี้ภายนอกมันอาจดูเป็นวิกฤตการณ์ระดับโลก
แต่มันก็เป็นโอกาสที่ผมเองก็ได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น
และได้ใช้เวลาในโอกาสนี้เดินทางเข้าไปสู่โลกภายในเช่นกัน

เรื่องของโลกภายนอก พูดอย่างไรก็ไม่มีวันจบ
แต่โลกภายในนั้น คงไม่ต้องพูดอะไรเลยนะครับ

วันนี้แค่ผมก้าวขาออกจากบ้านไปรับอาหารที่สั่งจาก Grab
แค่ระยะทางไม่กี่ก้าว โลกก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว
ผมไม่ได้ใช้ธนบัตรกระดาษจ่ายให้ Grab (กลัวเงินทอนสกปรก)
แต่ใช้เงินดิจิตอลสแกนจ่ายออกจาก app ธนาคารในสมาร์ทโฟน

กรุงเทพฯ วันนี้รถก็ไม่ติด จะขับรถไปที่ไหนก็รวดเร็ว แท๊กซี่หายไปจากถนน
ร้านอาหารที่เคยไปนั่งกิน ไม่มีที่ให้นั่งกิน ให้ซื้อกลับเท่านั้น
ร้านกาแฟ Starbucks ยกเก้าอี้ไว้บนโต๊ะ แต่ยังให้บริการ drive thru
สัปดาห์หนังสือแห่งชาติที่เมืองทองธานีหายไป มาอยู่ในโลกออนไลน์แทน

เยอะแยะไปหมดนะครับพี่ เฉพาะสิ่งที่คุ้นเคยก็พูดไม่หมดแล้ว
ตอนนี้ก็เอาใจช่วยหมอ พยาบาล บุคคลากรทางการแพทย์ครับ
อยากให้ทุกคนในสังคมช่วยกัน ให้ทุกอย่างมันผ่านพ้นไปโดยเร็วที่สุดครับ
แม้ว่า โลกหลังจากนี้จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

คิดอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าหลังจาการโรคนี้สงบ
ชีวิตจะเป็นอย่างไร เราจะกล้าอยู่ไกล้กันหรือเปล่า
เราจะมีการเจอกันคนเยอะๆอีกไหม ?
อะไรๆ คงเปลี่ยนไป....

เอาเป็นว่าเราพยายามทำตัวให้รอดตอนนี้ก่อนแล้วกัน..

ส่งกำลังใจเช้าวันอังคารค่ะ

ไทยคงมีการเปลี่ยนแปลงเยอะ... ยกเว้นรัฐบาล

แต่ทั่วโลกคงจะยุ่ง อยู่กันไม่เป็นสุขอีกนาน..

คนไทยคงพออยู่ได้เพราะ ปลูกพืชเป็นสินค้าเป็นหลัก..เพราะทุก
คนต้องกินครับ

รอบๆตัวคงมีสิ่งเปลี่ยนแปลงและต่างไปจากเดิมนะคะ
ภาพเดิมๆความคุ้นเคยบางสิ่งบางอย่างอาจไม่เหมือนก่อน

เฝ้ารอให้สิ่งที่เกิดขึ้น ณ ตอนนี้ที่เราต้องพบเจอเป็นฝ่ายพ่ายแพ้
เราทุกคนต้องชนะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่

ส่งกำลังใจครับ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ขอบคุณกำลังใจด้วยค่ะ
พอเจอวิกฤติแบบนี้ ต้องอยู่บ้าน
จะรู้เลยว่า การปลูกผักผลไม้กินเองและพอเพียง
ใช้ได้กับสถานการณ์นี้อย่่างดียิ่งค่ะ
รักษาสุขภาพให้ปลอดโรคปลอดภัยด้วยนะคะ

ใจไม่ดีเท่าไรหรอกค่ะ
เจ้านุ้งไม่มีทางเลือกต่างหากคะ
โดนตุ้บตั้บเหมือนกัน
แต่นุ้งก็จะจำได้ว่าทำอะไรแล้วโดนผาง
รู้จักเอาใจขอโทษด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอิม
เห็นด้วยค่ะ ที่ว่าจากนี้โลกจะไม่เหมือนเดิม
ที่เห็นได้ชัดเจนก็เศรษฐกิจของโลก และประเทศไทย

เหมือนเราเริ่มต้นใหม่ ในหลาย ๆ อย่าง
การพบปะผู้คน ก็จะมีระห่างหรือกรอบกันพอสมควร
จินว่านะ เพราะโควิดทำให้จิตใจคนหวาดระแวงรอบด้าน
จนบางครั้งมันบางไปจนกลายเป็นโรครังเกียจคนอื่น

สติเท่านั้น ที่จะทำให้เราอยู่อย่างมีความสุข
ในสถานการณ์แบบนี้ และต่อจากนี้ไป
ไม่ว่าจะคนรวย คนจน คนดี คนชั่ว ก็ต้องเผชิญกับมัน
คนที่ตั้งสติได้ก่อนใคร ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น
จึงจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขต่อไปได้

ขอให้รอดปลอดภัยจากโควิด 19 นะคะ
เทคแคร์ด้วยค่า

รักษาสุขภาพให้แข็งแรงอยู่เสมอนะคะ
สูๆสถานการณ์โควิด19ไปด้วยกันค่ะ

Insignia_Museum Literature Blog ดู Blog
ตคงต้องรอดูกันต่อไปจ้า

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog
tuk-tuk@korat Travel Blog ดู Blog
ญามี่ About Weblog ดู Blog
ภาวิดา คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog
ALDI Food Blog ดู Blog
หอมกร Movie Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
กาบริเอล Diarist ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
Insignia_Museum Diarist ดู Blog

เนาะ
ก็คงต้องดูกันต่อไป
ว่าจะมีอะไรมาตื่นเต้นอีก
ตอนนี้ 11 วันแล้วที่อยู่บ้าน
เบื่อออกจากบ้านใส่หน้ากาก
อุ้มว่าอุ้มจะตายเพราะแมส
เพราะใส่แล้วหายใจไม่ออก

พอคนอยู่บ้านมากๆมันก็มีข้อดีหลายอย่างนะครับ อุบัติเหตุลด ธรรมชาติดีขึ้น
แต่คนทำงานบริการหรือค้าขายปลีกนี่ลำบากเลย ต้องลุ้นกันว่าจะจบเมื่อไหร่ แต่ละรายจะอึดได้นานแค่ไหน

ใช่เลยค่ะ ชีวิตเปลี่ยนกันมากเลยช่วงนี้