Nobody it's all good Don't be sure Nobody it's all bad Don't be sure

Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2554
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
15 มิถุนายน 2554
 
All Blogs
 
> > หัวใจกำสรวล Cry No More - By.....LINDA HOWARD < <

- Cry No More (หัวใจกำสรวล) - By.....LINDA HOWARD 

- สำนักพิมพ์ แก้วกานต์

- หนังสือแนว romantic suspense

- ผู้แปล พิชญา






สำหรับ “หัวใจกำสรวล” เล่มนี้อินอ่านครั้งนี้ครั้งที่สองค่ะ ครั้งแรกอ่านเราว่าซึ้งแล้วนะ
รอบนี้อ่านแล้วเก็บรายละเอียดมากขึ้นและก็ยิ่งชอบค่ะ แม้ว่าเรื่องนี้พล็อตจะค่อนข้างหนัก
และเครียดระดับนึง แต่ถือได้ว่าอ่านสนุก น่าติดตามตลอด อ่านแล้วมันบีบคั้นอารมณ์ดี
ตอนอ่านเรารู้สึกตาม มิลล่า เลยว่าเธอเจ็บปวดจริงๆ ในความรู้สึกของคนเป็นแม่ที่ไม่สามารถทำอะไรได้เมื่อลูกถูกขโมยไปต่อหน้าต่อตา และทำให้เธอเกือบเอาชีวิตไม่รอด


มิลล่าเองเธอก็ไม่ยอมแพ้แม้ว่าเวลาจะผ่านมากว่าสิบปีที่ลูกเธอได้ถูกขโมยไป
เธอเองมีความหวังอยู่เสมอว่าลูกชายของเธอยังมีชีวิตอยู่ที่ไหนซักแห่ง
แต่หลังจากนั้นไม่นานสามีของเธอขอหย่าขาดแต่มันไม่ใช่ความผิดเขาที่ขอแยกทาง
เพราะมิลล่ารู้ตัวดีว่าหลังจากที่ลูกได้ถูขโมยไปเธอก็ไม่มีความคิดอยู่ที่ใครอีกแล้วนอกจากทุ่มเททั้งหมดมุ่งไปที่การหาตัวลูกชายเธอให้พบ และหลังจากนั้นไม่กี่ปีมิลล่า
ก็ก่อตั้งไฟน์เดอร์หน่วยงานเพื่อตามหาเด็กที่สูญหายกลับคืนมา


หลังจากแปดปีของการตามหาลูกโดยที่ไม่มีข้อมูลอะไรเลยมิลล่าก็ได้ยินชื่อของ ดิแอซ
บุคคลซึ่งอาจจะพาเธอไปพบกับร่องรอยและข้อมูลที่อาจเกี่ยวโยงไปถึงจัสตินลูกชายของเธอ 
แต่ในอีกด้านหนึ่งอิแดซ คือบุคลซึ่งลึกลับและอันตราย
หลังจากมิลล่าได้รับความช่วยเหลือจากดิแอซเบาะแสและร่องรอยต่างๆของคนที่ขโมยลูกไปเมื่อสิบปีก่อนก็เริ่มปรากฏชัดเจนขึ้นและทำให้มิลล่ามีความหวังอยู่เสมอว่าลูกชายของเธอยังมีชีวิตอยู่และหลักฐานต่างๆเริ่มชัดเจนขึ้นว่าคนที่เป็นตัวการในเรื่องนี้คือคนใกล้ชิดที่มิลล่าเธอไว้ใจมากๆ


เล่มนี้ตอนอ่านอย่างที่บอกว่าพล็อตจะหนักพอควรแต่สำหรับอินไม่ถือว่าเครียดเลยค่ะ
เพราะเราสนุกกับเนื้อเรื่องมากๆและความแมนติคของพระเอก – นางเอก
ก็ไม่ได้จืดชืดแต่อย่างใดกำลังดีเลยค่ะเรื่องนี้คาแร็คเตอร์นางเอกจะเด่นมากๆ
ชอบมิลล่าที่เธอไม่ยอมแพ้ง่ายๆและมีความเชื่ออยู่เสมอว่าเธอต้องได้พบกับลูกในซักวัน 
แม้ว่าคนรอบๆตัวจะบอกให้เธอพอและวางมือในเรื่องนี้ซะทีเพราะคนอื่นเชื่อว่า
ลูกของเธอตายไปแล้วแต่เราว่าสัญชาตญาณของความเป็นแม่มันทำให้เธอเข้มแข็งและไม่ยอมแพ้ 
เราได้รับรู้ในความรู้สึกของมิลล่าผ่านตัวหนังสือเรายังเจ็บปวดและซึ้งไปด้วยเลยค่ะ


เข้าใจความรู้สึกของมิลล่ามากๆว่า(สปอยล์) ถึงแม้เธอจะค้นหาตัวลูกชายจนพบแต่ไม่สามารถเข้าไปหาหรือแนะนำตัวเองกับเขาได้ว่าเธอคือแม่ของเขาจริงๆ และเขาคือลูกของเธอที่โดนขโมยมา ตอนนี้อ่านแล้วบีบคั้นหัวใจมากๆสงสารมิลล่าที่สุดคือหลังจากที่รู้ว่าลูกชายเธออยู่กับครอบครัวใหม่ที่รับเลี้ยง(โดยที่ครอบครัวที่รับเลี้ยงไม่รู้ว่าเด็กคนนี้คือเด็กที่โดนขโมยมาขาย) มิลล่าได้อธิบายให้พวกเขาฟังว่าเธอคือใคร แต่เธอไม่ได้ต้องการมาแย่งลูกไปจากครอบครัวนี้เธอเพียงให้พวกเขาตัดสินใจว่าจะเล่าเรื่องของเธอให้จัสตินลูกชายของเธอฟังหรือไม่เท่านั้นเองเธอเพียงแค่เขียนจดหมายไว้ให้ลูกชายแค่หนึ่งฉบับจนกว่าเขาจะต้องการอ่านและรับรู้ข้อมูลส่วนนี้

แต่เราไม่เข้าใจอยู่ตอนนึงที่(สปอยล์) ทุกอย่างเริ่มคลี่คลายและหลักฐานหลายๆอย่างเริ่มปรากฏ
แต่สุดท้ายคนที่มาทำลายหลักฐานชิ้นสำคัญก็คือ ดิแอซ เองเพียงเพื่อเขากลัวว่ามิลล่าจะพบตัวลูกชายและไม่ต้องการให้เธอเจ็บปวดและการปรากฏตัวของมิลล่าอาจทำลายชีวิตของลูกชายเธอและทั้งหมดทั้งมวลที่ทำมาทั้งหมดล่ะ ตอนนี้เรายอมรับว่าเซ็งดิแอซมากกกกเราสงสารมิลล่ามากกว่าว่าสิ่งที่เธอทำมาทั้งหมดกำลังจะเริ่มคลี่คลายแล้วแต่คนที่ช่วยเธอมาตลอด กลับเป็นคนทำลายซะเอง ส่วนนึงเราก็เข้าใจความรู้สึกของดิแอซนะคะแต่เราคิดว่าเรื่องจะเป็นยังไงขอให้มิลล่าเลือกหรือตัดสินใจเองได้ไหมไม่ใช่เขามาคิดหรือกลัวแทนเพราะเราเชื่อว่ามิลล่าเธอเข้มแข็งมากๆเพราะเวลากว่าสิบปีมันทำให้เธอรับมือกับสิ่งต่างๆได้แน่นอน

แต่สิ่งที่ทำให้เราบ่อน้ำตาแตกปิดท้ายเรื่องนี้คือตอนสุดท้ายเลย(สปอยล์)สิบปีต่อมาจัสตินมาที่บ้านแล้วมิลล่าบอกว่าแม่รอเวลานี้มานานเหลือเกิน คือเข้าใจความรู้สึกนี้เลย และสุดท้ายอยากบอกอีกครั้งว่าเราชอบเล่มนี้มากๆใครยังไม่เคยอ่านลองดูนะคะ เชื่อว่าถ้าใครได้อ่านแล้วคงเปลี่ยนมุมมองในการใช้ชีวิตที่เราคิดว่าแย่แล้วพออ่านเรื่องนี้จะรู้ว่าทำไมคนๆนึงถึงมีกำลังใจและไม่ยอมหมดหวังกับชีวิตเราเืชื่อว่าหนังสือเล่มหนึ่งให้คุณได้มากกว่าแค่ความบันเทิง(ที่หลายๆคนมองว่า)ฉาบฉวยค่ะ







Create Date : 15 มิถุนายน 2554
Last Update : 6 ธันวาคม 2556 16:29:19 น. 12 comments
Counter : 2274 Pageviews.

 
ชอบเรื่องนี้มากๆเหมือนกันค่ะ ซึ้งมาก
เรื่องสิ่งที่ดีแอซทำ เราว่าเราเข้าใจดีแอซนะคะ
เราเป็นคนอ่าน เราจะได้รับรู้เรื่องราวทางด้านมิลล่าด้วย แต่ดีแอซเค้าไม่ได้รับรู้เหมือนคนอ่าน ดีแอซเค้าก็เพิ่งรู้จักมิลล่าไม่นาน ในมุมมองของเค้า เค้าคิดแบบนั้นมันก็ถูกแล้ว
ไม่งั้นมันจะไม่สมเหตุสมผลที่จะมาเข้าใจจิตใจมิลล่ามากเกินไป
เค้าเป็นคนที่อยู่ในโลกด้านมืดมานาน คงไม่คิดว่าจะมีใครจิตใจดีได้อย่างมิลล่า
แล้วเค้ามาสารภาพทีหลังว่าพอเค้ารู้ว่าจริงๆแล้วมิลล่าคิดจะทำอะไร เค้าบอกว่าเค้ารู้สึกเหมือนถูกยิง อยากจะคุกเข่าลงจูบเท้ามิลล่า เราว่าตรงนี้เป็นจุดพีคอันนึงเลยนะคะ
คล้ายๆกับว่าเค้ารู้สึกผิด รู้ซึ้งแล้วว่าจิตใจมิลล่าดีขนาดไหน และนั่นเป็นจุดที่ทำให้เค้ารู้สึกว่าชีวิตนี้เขาจะทำเพื่อมิลล่า แล้วตอนท้ายๆที่เค้าพามิลล่าไปดูแลนั้นเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อมิลล่า
ถ้าดีแอซเข้าใจจิตใจมิลล่าดีมาตั้งแต่ต้น เรื่องนี้จะจบแบบจืดๆเลยค่ะ จะไม่มีจุดพีคสุดๆตอนท้ายเรื่องเลย ^^


โดย: Jeed IP: 125.24.24.197 วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:11:43:46 น.  

 
หวัดดีคุณ Jeed ค่ะ - ตอนที่ดิแอซดูแลมิลล่าหลังจากนั้นเราก็ซึ้งมากกก จริงอย่างที่คุณ Jeed ว่าเลยค่ะถ้าดิแอซเข้าใจมิลล่าทุกสิ่งอย่างเรื่องนี้จะกลายเป็นจืดชืดจริงๆ(ซึ่งเรามองข้ามมุมมนี้ไป) ชอบคำพูดหลายๆคำที่ออกจากปากดิแอซค่ะและรู้ว่าสิ่งที่เค้าทำกับมิลล่าทุกอย่างมันคือสิ่งที่เค้าไม่เคยทำกับใครและทำให้คนอ่านรู้สึกได้ว่าเขารักเธอจริงๆ



โดย: อ้อมกอดของความเหงา วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:12:20:53 น.  

 
ชอบชื่อภาษาไทยจังค่ะ

เป็นเรื่องที่เราทิ้งไว้นานมากเลยค่ะกว่าจะได้อ่าน คือไม่ถูกกับแนวหดหู่ เลยต้องรอวันที่อารมณ์ดีๆ พอได้อ่านจริงก็พบว่าคุ้มค่าที่รอคอยทุกประการ

ประทับใจตรงที่มันไม่ใช่นิยายสูตรสำเร็จทั่วไป ตอนแรกๆอ่านแบบไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ แต่ปรากฏว่าอ่านๆไปชักมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละคร อย่างฉากที่ดิแอซจัดการเอกสารนี่ ตัวชาเลย โกรธแทนนางเอกมากๆ แบบ..คิดว่าตัวเองมีสิทธิอะไร! หลังจากนั้นก็รอค่ะว่าดิแอซจะทำยังไงให้มิลล่าให้อภัยได้ ผลสุดท้าย...ใจอ่อนอ่ะ ^^

เป็นหนังสือที่ดีแต่จะไม่หยิบขึ้นมาอ่านรอบสองค่ะ


โดย: Froggie วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:14:46:43 น.  

 
หวัดดีจ้า..อิน...
พูดเรื่องชื่อนิยายแปลหน่อยแล้วกัน
เราว่าส่วนมาก เกือบทุกเรื่องจะต้องชื่อได้เชยมาก
แต่มันก็กลายเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของโรมานซ์แปลไปซะแล้ว

เรื่องนี้ก็เช่นกัน ชื่อเรื่องเชยและน้ำเน่ามาก...
แต่ว่ามันตรงกับเนื้อหาและแนวของเรื่องมากมาย...
เพราะอ่านแล้ว หัวใจกำศรวลจริงๆ อยากร้องไห้ให้นางเอก
ยิ่งคนมีลูกนะ จะอินเป็นพิเศษ ว่าตัวเองเป็นนางเอก5555555555+
เพราะว่าอ่านแล้วจะ รับรู้อารมณ์ของคนมีลูก แล้วลูกถูกพรากไป
ทุกนาที มันจะ เฮ้ย..ลูกจะอยู่ไหน ลูกจะเจ็บไหม เค้าจำทำร้ายลูกเราไหม


เรื่องนี้นางเอกเด่นจริงๆ...แต่พระเอก ถึงออกน้อย แต่ก็เด่นนะ
ส่วนเรื่องประเด็นในตอนจบ มันจบได้สมจริงมากๆ...ที่ไม่เอาลูกคืน
เพราะในความคิดเรา มันยากมากเลย ที่จะเข้าไปหาลูก ในขณะที่ลูกโต
และรับรู้ว่าตลอด ว่าคนอีกคน คือแม่ของเขาอยู่แล้ว...สงสารนางเอกแทบขาดใจ


ส่วนประเด็นที่ว่าพระเอกคิดแทนนางเอก...อันนี้ก็เห็นด้วย
เหมือนเราจะเข้าใจเขานะ ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้...แต่มันปรี๊ดอ่ะ
ประมาณอย่างที่อินว่านั่นแหล่ะ...ให้นางเอกคิดเองได้ไหม...???????
ตามหาลูกมาตั้งนมนานๆ เป็นสิบๆ ปี สุดท้ายคนที่คอยขัดขวางไม่ให้สำเร็จ
กับเป็นคนที่เธอคิดว่าเข้าใจ คือคนที่คอยอยูู่ช่วยเหลือ คือคนที่เธอมอบใจให้


จริงอยู่ ว่านั่นคือความปรารถนาดี...แต่ว่าก็เหมือนการถูกทรยศนั่นแหล่ะ


ปล.อุ๊ย ยาวไปนิด..เพราะอินไปหน่อย...


โดย: nikanda วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:15:56:36 น.  

 
มาทักทาย และอ่าน review ค่ะ เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลย


โดย: สารภีดง วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:22:26:13 น.  

 
เรื่องนี้อ่านจบไปนานมากแล้ว เลยจำรายละเอียดของเรื่องไม่ได้ค่ะ

จำได้แต่ว่าอ่านแล้วมันเศร้าอ่ะ ยิ่งตอนที่มิลล่า รู้แล้วว่าลูกอยู่ที่ไหน แต่ตัดใจปล่อยให้เค้าไป อ่านแล้วน้ำตาไหลพราก ๆ เลยล่ะค่ะ เศร้าสุด ๆ

และที่ประทับใจมากก็คงจะเป็นความรักของแม่ที่ไม่เคยละทิ้งความหวัง และทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เจอลูก LH เขียนถ่ายทอดความรู้สึกของแม่ได้ดีมาก ๆ ซะจนคนที่ไม่ได้เป็นแม่อย่างเราต้องอดซึ้งใจไปด้วยไม่ได้

แต่ถึงจะประทับใจมากแค่ไหน ถ้าจะให้กลับไปอ่านซ้ำอีกรอบ คงจะต้องทำใจนี๊ดนุงอ่ะนะ ก็คนมันอ่อนไหว เลยทำให้อ่านนิยายรันทด ๆ แบบนี้ไม่ค่อยจะได่น่ะค่ะ อุอุ


โดย: โอ-พิน (o_pinP ) วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:22:59:38 น.  

 
ซื้อมาตอนงานสัปดาห์หนังสือผ่านมา

แต่ยังไม่ได้หยิบมาอ่านเลยค่ะ

เห็นแบบนี้ ต้องลัดคิวเอาออกมาอ่านแล้วสิ


โดย: TonChor วันที่: 16 มิถุนายน 2554 เวลา:10:17:12 น.  

 
นักเขียนคนนี้เขียนได้หลากหลายแนวนะคะ เรื่องนี้ไม่เคยอ่าน ส่วนเล่มที่ซื้อมายังอยู่ในกองดองเลย


โดย: ชามินต์ IP: 125.25.5.53 วันที่: 16 มิถุนายน 2554 เวลา:12:03:36 น.  

 
- คุณ Froggie - เรื่องนี้ตอนแรกที่ยังไม่อ่านยอมรับว่ากลัวพล็อตเหมือนกันค่ะ แต่อ่านแล้วชอบมากๆค่ะ


- แจง - แค่เราอ่านและไม่ได้มีลูกเรายังอินจัดๆเลยน่ะ อิ อิ แบบว่าเข้าใจ และ เจ็บปวดไปกับมิลล่าเลย และ ยิ่งตอนรู้ว่าดิแอซเป็นคนทำลายหลักฐานยิ่งแบบสงสาร แต่ตอนดิแอซดูแลมิลล่าตอนหลังนี่เราก็ใจอ่อนอยู๊วววว เอิ๊กๆๆ


- คุณสารภีดง - เล่มนี้แนะนำเลยนะคะ ถ้าไม่ได้อ่านจะมองข้ามหนังสือดีๆเล่มนึงเลยค่ะ(สำหรับเราคิดว่างั้นนะ)


- ป้าโอ - เล่มนี้อ่านจบไปรอบแรกก็เก็บไว้นานเลยค่ะ จนมีเพื่อนมาคุยถึงเรื่องนี้กันอีกรอบเลยอดที่จะหยิบมาอ่านอีกรอบไม่ได้ อ่านสองรอบก็น้ำตาซึมสองรอบเลยค่ะ มันบีบคั้นจิตใจมากๆ


- คุณ TonChor - ลองดูนะคะเล่มนี้อาจเป็นอีกหนึ่งเล่มในดวงใจก็ได้ค่ะ


- คุณ ชามินต์ - ลินดา เป้นคนที่เขียนได้หลายแนวจริงค่ะ แต่แนวที่ชอบที่สุดของเธอสำหรับเราคือแนว โรแมนติก - สืบสวน นี่เลยค่ะ เรารู้สึกว่ามันลงตัวมากๆอ่านสนุก ส่วนแนวย้อนยุค กับ พาราฯ ของลินดาเราเฉยๆมากค่ะ แฮ่ๆๆ


โดย: อ้อมกอดของความเหงา วันที่: 16 มิถุนายน 2554 เวลา:18:05:56 น.  

 
ชอบผลงานของลินดาเหมือนกันค่ะ แต่ว่าเล่มนี้ได้ยินหลายๆคนบอกเศร้าถึงขั้นร้องไห้ เลยไม่กล้าซื้อมาอ่าน


โดย: miracle_rainyteddy วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:10:56:44 น.  

 
อินจ๋า...มาถามข่าวคราวนิดหน่อยค่ะ
ว่าเคยอ่าน "ฝันนั้นคือเธอ"ของลิซ่าหรือยัง
เห็นแก้วกานต์เอามาพิมพ์ใหม่ อ่านในเวปไปตอนนึง
ติดใจและหลงรัก และจะซื้อแน่นอน..(แต่อยากรู้ ว่าหนุกมากไหม)


โดย: nikanda วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:4:21:26 น.  

 
แจง ฝันนั้นนนคือเธอ เราก็ยังไม่อ่านเพราะก่อนหน้านี้หาเล่มเก่าไม่ได้เลย เราเลยว่าจะสอยมาเหมือนกัน

แต่พื่อนๆหลายคนแนะนำให้ซื้อเลยยยเล่มนี้
แต่จริงๆงานของลิซ่าเราพยายามซื้อเก็บให้ครบทุกเล่มที่แปลด้วยล่ะ

เมื่อคืนก็เพิ่งอ่าน รักนี้ที่รอคอย กับ บ่วงมารจบก็ยังชอบอยู่ แต่ชอบสาวน้อยเสี่ยงรัก กับ แฮทธาเวย์มากกว่านิดนุงน่ะ อิ อิ



โดย: หมือนกััั (อ้อมกอดของความเหงา ) วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:10:47:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อ้อมกอดของความเหงา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 73 คน [?]











New Comments
Friends' blogs
[Add อ้อมกอดของความเหงา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.