Aลมผ่านไปและผ่านมา
ลมพัดมาแล้ว ลมไม่ได้พัดแรง
ลมไม่ได้พัดเร็ว ลมพัดมาอย่างเอื่อย ๆ
ใบไม้ตกจากต้นไม้ด้วยแรงลม
ใบไม้สีเหลืองตกลงมาสู่ดิน
มันไม่ได้รู้สึกเจ็บ มันไม่มีชีวิต
ลมยังพัดมันไปเรื่อย ๆ มันหมุนกลิ้ง
ไปตามแรงลม เสียงของมันคล้าย
คลื่นทะเล เมื่อมันรวมตัวกันอยู่
เป็นจำนวนมาก คางคกหลบอยู่ใต้
ซอกต้นไม้ มันนิ่ง...อยู่ในความมืด
และไม่สนใจว่าลมจะแรงแค่ไหน
ใบไม้จะปลิวไปมากแค่ไหน
มันเพียงแต่อยากอยู่นิ่ง ๆ รอเวลา
ฝนลงเท่านั้น นกบินร่อนอยู่บน
อากาศ มันกำลังเล่นกับแรงลม
มันสนุกไหม มันมีความสุขไหม
ใครจะรู้ใจมันเล่า ใบไม้ใบแห้ง
ถูกหยิบขึ้นมาจากเด็กชายคนหนึ่ง
เขาสวมเสื้อสีน้ำเงิน มีโลโก้การ์ตูน
ติดอยู่ที่หน้าอก กางเกงขาสั้นสีดำ
และสวมรองเท้าแตะ เด็กนั้นหยิบ
ใบไม้ขึ้นมาและขยี้มันจนแตกละเอียด
แล้วปล่อยมันลงสู่พื้นดิน เขามอง
ไปที่โคลนต้นไม้ แต่เขาไม่เห็นคางคก
เขาทั้งสองอยู่ใกล้กัน ตัวหนึ่งนิ่ง
อีกคนหนึ่งกำลังใฝ่หา ลมยังไม่หยุดพัด
และนกยังไม่หยุดบิน มีเพียงเด็กชาย
คนหนึ่งที่นั่งเล่นกับจินตนาการของเขา
ใต้ต้นไม้ เวลาผ่านไปเขานึกกระหายน้ำ
เขานึกถึง ยี่ห้อน้ำดื่ม น้ำดื่มตราม้า
น้ำดื่มตราซิลลี่ น้ำดื่มตราดราโก้
น้ำดื่มตรา... เขานิ่งอยู่ เขาเริ่มที่จะ
นึกไม่ออก...ลมหยุดพัด ใบไม้หยุดปลิว
นกหยุดบิน เขากลืนน้ำลายและหลับตา