► ►► ..กา ล ค รั้ งห นึ่ ง เ ก าะ ล้ า น . ....( ต อ น ที่ 1 )◄
กาลครั้งหนึ่งเกาะล้าน
เริ่มต้นจากเขาพะเนินทุ่ง เริ่มจากการมีความหวังตั้งใจว่าจะไปเที่ยวเขาพะเนินทุ่ง
จะไปดูนั่นดูนี่ที่แก่งกระจาน
แต่โชคชะตาที่สวรรค์เบื้องบนได้กำหนดไว้แล้ว
เป็นสิ่งที่มนุษย์เดินดินกินข้าวต้มกุ้งอย่างเราไม่อาจจะหยั่งรู้ได้
ชะรอยว่า เราคงยังไม่มีวาสนาพอจะไปแก่งกระจาน
แล้วอยู่มาวันหนึ่ง พี่แตน อดีตรองนายกฯรัฐมนตรี (จากการเดาเอาเอง) ก็โทรมาหา
ถามว่าทริปที่จะไปแก่งกระจาน ยกเลิกหรือยัง?
ราวกับผู้มีฌานสมาบัติตบะแก่กล้าบวมเป่งหยั่งรู้ฟ้าดิน
เมื่อได้ทราบว่าไม่ได้ไปแก่งกระจาน เราจึงชวนกันไปเกาะล้าน ใกล้ๆพัทยา
.
.
.
.
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตตลอด 18 ปีที่เกิดมาบนโลกนี้ ที่ได้มีโอกาสไป พัทยา
เป็นครั้งแรกที่ได้ไปเกาะล้าน ครั้งแรกที่ได้เจอคนแถวนั้น ได้กินกุ้งที่นั่น ได้สูดอากาศย่านนั้น
ออกเดินทางโดยรถตู้ ราคาค่าโดยสาร 97 บาท ใช้เวลาเกือบ 2ชั่วโมงในการนั่งรถไป
น่าจะมีบริการเรือโดยสารจากบางปูไปพัทยา อยากลองไปทางทะเลดู
เคล็ดลับในการนั่งรถตู้คือ อย่านั่งเบาะหลังสุดถ้าไม่จำเป็นเพราะมันโคตรสะเซนซิทีฟต่อแรงกระแทก
เหยียบขี้หมาแห้งก้อนเดียว สะเทือนเหมือนจะเกิดสึนามิ
กะจะนอนบนรถตู้ซะหน่อยก็นอนไม่หลับ กลัวจะฝันร้ายได้วิ่งหนีแผ่นดินไหวตลอดการฝัน
ตลอดสองข้างทาง วิวทิวทัศน์เริ่มเปลี่ยนไป
จากทุ่งนาเรียบๆกลายเป็นเนินเขาและภูเขาลูกย่อมๆ
เทือกเขาจันทบุรีเริ่มต้นจากแถวนี้
ฝนตกเป็นหย่อมๆ รดราดยอดเขาสูงเตี้ยลดหลั่นกันไป เป็นภาพที่สวยงาม
แต่เป็นภาพที่ไม่ได้ถ่ายมา
.
.
.
.
“รถจอดท่าแล้วครับพี่ จะไปไหนครับ” เด็กที่คิวรถถามเรา และคนที่เดาว่า คงจะเพิ่งเคยมาเหมือนกันอีก 2คน
เราถามทางไปท่าเรือแหลมบาลีฮาย ตอนนั้นเวลาสี่โมงเย็นกว่าๆ
เด็กคิวรถบอกว่า เดินจากคิวรถ เลี้ยวซ้าย จะเจอวอล์คกิ้งสตรีท
จากนั้นเดินไปตามถนน ก็จะถึงท่าเรือโดยอัตโนมัติ ดูระยะทางน่าจะสองกิโล
เราลองเดินไปตามนั้น ด้วยความหิวระดับกินพัทยาได้ครึ่งเมือง ทำให้ต้องมองหาวิน
ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ผิด
ค่าวิน 30 บาท
เสียดายตังค์ชะมัด ถนนคนเดินของพัทยา มีอะไรให้ถ่ายเยอะเลย
คราวหน้า จะลองเดิน และถ่ายรูปไปด้วย
.
.
.
.
เจอพี่แตนกับกระเป๋าลากใบบะลั่กกั่กของเธอ
เอารถฝากไว้ที่ฝั่ง ซื้อไอติมกะทิมะพร้าวอ่อนปวกเปียกกินรองท้อง
เรือจะออกอีกที ห้าโมงเย็น
รออีกหนึ่งชั่วโมง แต่ถ้าใจร้อน อยากไปถ่ายพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า
ก็มีเรือสปีดโบ๊ทรับส่ง สนนราคา ชีวิตละ 200 ถ้าเรือสองเครื่องยนต์ น่าจะ 300 มั้ง เห็นเขาติดป้ายไว้
เราไปเรือเครื่องยนต์เดียวกัน สนนราคา 200 บาท ใช้เวลาราวๆ 15 นาที น่าจะได้ หรืออาจจะนานกว่านั้น
ก่อนจะออกเรือ ก็ถ่ายรูปคลื่นที่เกิดจากหางเรือตามธรรมเนียม
แล้วใครมันจะไปรู้ว่า
นี่คือภาพสุดท้าย ที่เราจะถ่ายได้บนเรือสปีดโบ๊ทลำนี้
เรือวิ่งออกห่างจากฝั่งราว 5 นาที ก็เกิดความฉิบหายขึ้นกับพวกเรา
คลื่นสูง น้ำซักเข้ามาในเรือโดยไม่มีปีมีขลุ่ยเม่งโมงรำวงกลองยาว
โดยที่ไม่มีการเตือนล่วงหน้า คาดว่าคนขับเรือคงจะเป็นใบ้
ไม่มีผ้าใบปิดด้านข้างเรือ ไม่อะไรทั้งสิ้น ใครจะเปียกช่างหัวมัน
กล้องตัวละหลายหมื่นทั้งของเราและของพี่แตน เปียก
ทุกคนในเรือเปียก เหมือนโดนจิ๊กโก๋ปากซอยดักสาดสงกรานต์น้ำทีเดียวร้อยคน
ถ้าปะแป้งอีกนิดล่ะใช่เลย
กล้องพี่แตน ถ่ายไม่ได้อีกเลย ต้องส่งซ่อม ไปเที่ยวแต่ไม่ได้ถ่ายรูป
เพราะความชุ่ยของสะเปียกโบ๊ท
ถ้าใครแถวนั้นมาอ่านเจอ ผมคือคนที่ด่าคุณว่าไอ้เหี้ยเอ๊ยไปตลอดทางนั่นล่ะครับ
.
.
.
.
ขึ้นฝั่งที่ท่าเรือหน้าบ้าน เกาะล้านต้อนรับเราด้วยกลิ่นขยะเน่าๆ
ขยะถูกขนมาไว้ที่นี่ เพื่อที่จะเอาขึ้นเรือกลับไปทิ้งบนฝั่ง
ตัวเปียก ตัวเค็ม กางเกงเปียก กล้องเปียก ผมเปียก หัวลีบ หาบ้านพักไม่เจอ
อารมณ์เสีย
โทรตามเจ้าของบ้าน บอกว่ารออยู่หน้าบ้าน แต่ไม่รู้บ้านไหน?
เดินไปเดินมา หากันจนเจอ
เจอบ้านพักแล้ว สีสันสดใสเชียว
บ้านพักบนเกาะล้าน เยอะมหาศาล ขนาดว่าลองวีคเอนด์ ก็ยังมีห้องว่าง
เราพักกันแถวๆบ้านฟ้าใส บ้านที่นี่ สีสันสดใสสะใจทั้งนั้น
การมีบ้านพักไว้ให้เช่าบนที่ท่องเที่ยวนี่มันเจ๋งๆจริงๆเนาะ ได้เจอคนมากหน้าหลายตาดี
.
.
.
.
ถึงที่พัก สำรวจความเสียหาย เข้าขั้นสาหัสเอาการ
ยิ่งนึกยิ่งโมโห
ซื้อกางเกงขาสั้นผู้หญิงต่อจากพี่แตน ใส่ไปทัวร์เกาะ เพราะชุดเปียก ผิดแผน
ใส่แล้วเหมือนตุ๊ดพัทยา มาหาจับฝรั่งแถวเกาะล้าน
เตรียมตัวจะไปถ่ายพระอาทิตย์ตกดินกัน
.
.
.
.
พบกันใหม่ตอนหน้า ไม่ช้าไม่นานนี้
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
ขำจัง ไดอารี่จริง เขียนโดนใจ อย่าลืม
การแข่งขันทำให้เราพัฒนาครับ แต่อย่าจริงจังกับมันมาก เอาหนุกๆก็พอ เนอะ
ชวนไปพบปะกันในเฟสบุ๊ค
กดไปตามนี้โลด
Create Date : 24 พฤษภาคม 2555 |
|
26 comments |
Last Update : 24 พฤษภาคม 2555 0:02:32 น. |
Counter : 2945 Pageviews. |
|
|
|
แต่อารมณ์ของเกาะล้าน เราต่างกันจัง ฮ่าๆๆ
เสียใจด้วยนะคะ ที่ไปเจอประสบการณ์ไม่ดีเข้า