....ต ะ พ า บ . . พิ ง . .. แ ล ะ ยุ ง .. .
สาธุชนผู้ใคร่ในตะพาบทั้งหลายจงฟังเรา
ขณะที่ท่านทั้งหลายได้กำลังอ่านข้อความนี้อยู่นั้น
ขอให้ท่านทั้งหลายพึงทราบว่า
บัดนี้ วันที่เราทั้งหลายจะร่วมใจกันร้อยเรียงเรื่องราว
ทั้งสั้นยาว ทั้งอ้วนผอม
ได้ใกล้เข้ามาแล้ว
ใกล้แค่ไหนนั้นหรือ?
ก็ประมาณจากปากซอยถึงร้านป้าแหลมโภชนานั่นแล
ก็อย่างที่บอกไว้ เย็นนี้ หลายท่านคงจะเห็นเจ้าหน้าที่ขายพวงมาลัยที่เราส่งไป
ตั้งป้ายเตือนความจำกัน ว่า “วันนี้ วันโกน “
ส่วนโจทย์นั้น ขอให้ทำใจกันให้ดี แล้วคลิกที่ป้ายสีเหลืองขวามือนั้นแล
ผู้ใดประสงค์จะร่วมสร้างกุศลในครั้งนี้ พึงลงนามไว้ในคอมเม้นต์โดยพลันเถิด
.
.
.
วันก่อนหน้านี้ เราได้มีโอกาสแวะเข้าไปทัศนา
ร้านหนังสือดอกหญ้าแถวสาวรีย์ชัย
ไปเจอหนังสือของพิง ลำพระเพลิงที่เราชื่นชม
เราหยิบออกมาดอมดมพอเป็นกระษัย
แล้วจึงพลิกอ่านปกหลัง
ไปสะดุดเนตร ตรงประโยคหนึ่งประโยค
มันยาวนะ แต่จับใจความได้ว่า
พิงนั้น เขียนหนังสือได้เวอร์น้อยลงมาก
และเขา ได้กลับเข้าสู่โลกขอองความจริงมากขึ้นเสียแล้ว
ถามว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?
เขาตอบว่า เป็นเพราะ “อายุ”
โอ..ช่างน่ากลัว เพราะพายุนั่นเอง
ฉึ่งโป๊ะ!
นั่นแหละ ที่เป็นสิ่งเรากลัว
เรากลัวว่าตัวเองจะบ้าน้อยลง และกลายเป็นคนปกติในที่สุด
ใครรู้จักวิธีบริหารเชื้อบ้าบ้าง?
.
.
.
สิ่งที่เราไม่ชอบเอามากๆอย่างหนึ่งก็คือ
“ การสูญเสีย ความเป็นตัวของตัวเอง “
การที่มีคนมากมายเข้ามาในชีวิต
มาใกล้ชิด มากระแซะๆ
บางครั้ง มันก็ทำให้เราคิด
ว่าเราจะทำยังไง ให้ยัยคนนี้บ้าๆเหมือนเรานะ?
หรือเราจะพยายามทำตัวเสงี่ยมๆ
เป็นชายไทยใจบ้องแบ๊วคนหนึ่งดี?
เราไม่ควรฝืนตัวเองหรอก ว่าไหม?
แม้แต่เพื่อสิ่งที่เรียกกันว่า “ ความรัก ”
ความรักเป็นสิ่งที่ดี
ความรัก ช่วยบำรุงถุงน้ำดี
.
.
.
โปรดเถิดแก้วตา อย่าทำหน้าตูด
หน้าเธอนั้นบูด จนน่าวางไข่
ยิ้มหน่อยเถอะนะ ให้ฉันชื่นใจ
มาเร็วไวไว กอดกันเถิดเอย
.
.
.
ใครเคยฉีดยากันยุงบ้าง?
ร้องเจี๊ยกๆซิ
เราเคยสังเกตดูบ้างไหม ว่านานแค่ไหนกว่าที่ยุงมันจะตาย?
วันนี้เราฉีดยากันยุง ใส่ยุงตัวหนึ่ง
มันร่วงลงจากอากาศโดยพลัน
จากนั้นก็ดิ้นพล่านอยู่ 5 นาที
ขามันตะกายอากาศ ดิ้นทุรนทุราย
สับสนกันอาการที่ตัวเองเป็น
ร่างกายมันคงกำลังทำทุกอย่าง เพื่อที่จะยื้อแย่งวิญาณของตัวเอง
จากมัจจุราชไร้หัวใจอย่างเรา
ให้ตายสิ เราไม่อาจทนเห็นมันทรมานได้อีกต่อไป
ต้องกลั้นใจ เอาไม้บรรทัดบี้ร่างมันจนแหลกเหลว
ไม่นึกว่าการตายของยุงตัวหนึ่ง มันจะน่าเศร้าขนาดนี้
เราจะไม่ฆ่ายุง ด้วยการฉีดยากันยุงอีกแล้ว
.
.
.
อนึ่ง เธอทั้งหลาย
ในการปล่อยเอนทรี่ในโครงการถนนสายนี้มีตะพาบนั้น
ขอความร่วมมือให้เธอทั้งหลาย พึงใช้ชื่อโครงการ “ ถนนสายนี้..มีตะพาบ “ แล้ว
ตามด้วยชื่อเรื่อง
เป็นชื่อของเอนทรี่ของตัว เพื่อให้ง่ายต่อการสังเกตของเพื่อนตะพาบ
และเพื่อดึงดูดใจเหล่าบล็อกเกอร์ทั้งหลาย
ให้เข้ามาร่วมหัวจมท้ายกับเราให้มากๆแล
ขอขอบคุณ
.
.
.
ลงนาม
พระเป็ดสวรรค์ เชี่ยวชาญยุทธ์ดุจวานรกัง
ขอให้ประท้วงกันโดยสงบ
และขอให้ทุกคน เลิกด่าคนไทยด้วยกันเป็นควายซักที
มันแสดงถึงความถ่อยของจิตใจคนด่า
ไม่อายคนเขารึไง?
        
Create Date : 14 มีนาคม 2553 |
|
44 comments |
Last Update : 15 มีนาคม 2553 3:46:16 น. |
Counter : 1548 Pageviews. |
|
 |
|
หน้าเธอนั้นบูด จนน่าวางไข่
ยิ้มหน่อยเถอะนะ ให้ฉันชื่นใจ
มาเร็วไวไว กอดกันเถิดเอย
พี่ช๊อบชอบจังเลยอะเป็ด อิอิ