Bloggang.com : Stand by bowky : เมื่อฉันมีแมวหนึ่งตัว

เมื่อฉันมีแมวหนึ่งตัว

สวัสดีจ้ะเธอจ๋า..ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปกว่าแรมเดือน ไม่รู้เพราะอาการงง ๆ กับเรื่องงาน หรือเพราะวุ่นวายกับอารมณ์คน ทำให้อารมณ์ของตัวเองมันเตลิดไปไกล กว่าจะเรียกสติ และความเป็นตัวเองกลับมาได้ต้องอาศัยเหตุปัจจัยหลายอย่างและเวลาอันนานโข...

วันนี้ขอพูดถึงแมวซะหน่อย..ชีวิตนี้ไม่เคยมีสัตว์เลี้ยงเป็นของตัวเอง ไม่เคยเลี้ยงอะไรเป็นจริงเป็นจัง เพราะคิดว่าการดูแลชีวิตใครสักหนึ่งชีวิตมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย...แต่เพราะด้วยบุพเพอาละวาด หรืออย่างไรไม่ทราบ เจ้าแมวน้อยตัวนี้ก็มาแง๊วๆ อยู่ในออฟฟิศ ฉันไม่คิดจะไล่มันออกไป เพราะมันไม่ได้สร้างความรำคาญให้ฉันเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ได้คิดจะเลี้ยงมันอย่างจริงจังเลยซักนิด...

ทุกเช้าเมื่อฉันเปิดประตูเข้าออฟฟิศ ฉันจะพบกับเจ้าแมวตัวนี้ ส่งเสียงแง๊ว ๆ อยู่เนือง ๆ เวลาฉันเดินไปไหนมาไหนในออฟฟิศ มันก็จะเดินตามฉันไปเรื่อย เมื่อถึงมื้อเที่ยงของฉัน เสียงของเจ้าแมวจะเงี๊ยว ๆ แง๊ว ๆ ดังกว่าปกติ แล้วมันก็จะเดินป้วนเปี้ยนมากกว่าปกติ ยิ่งไปกว่านั้นมันพยายามกระโดดขึ้นมาบนโต๊ะที่ฉันกำลังกินข้าว...เห็นอย่างนี้ พฤติกรรมแบบนี้ ปฏิกิริยาแบบนี้คงไม่ต้องบอกว่าน้องแมวน้อยตัวนี้ มันหิ๊ว หิว หิวเอามากๆๆๆ

เมื่อสัญชาติญาณระหว่างคนกับสัตว์มันสื่อถึงกันได้อย่างนี้ มีหรือว่าคนอย่างฉันจะไม่ยอมให้ข้าวให้น้ำมัน.... ให้มันทุกวัน ๆ ก็กลายเป็นความเคยชิน วันไหนไม่ได้กินมันคงหิวมากแค่ไหน

ในวันที่ฉันยุ่ง ๆ วุ่นอยู่กับการงาน เจ้าแมวน้อยตัวนี้ก็ไม่ได้ลดละ ทั้ง ๆ ที่ข้าวก็ให้กินแล้ว มันก็ยังมาง๊องแง๊ว เงี๊ยว ๆ อยู่ที่เท้าฉัน เดินไปเดินมา เอาตัวมาซุกนั่นซุกนี่ จนรู้สึกรำคาญ ฉันพยายามถีบมันไปไกล ๆ แต่มันก็ยังแง๊ว ๆ ใส่ฉันอีก บ่อยครั้งที่งานวุ่น ๆ บวกกับความแง๊ว ๆ ของเจ้าแมวตัวนี้ ทำให้อารมณ์ร้อน ๆ ร้าย ๆ มันถูกแสดงออกมาอย่างไม่อายใคร...แต่อายตัวเองชะมัด

เพราะแมวน้อยไม่ได้ทำอะไรผิด แต่มันมาผิดที่ผิดเวลา ก็เลยโดนฉันใส่อารมณ์ไป... เพราะมันเป็นแมว เพราะมันไม่ตอบโต้ เพราะฉันรู้ว่ามันไม่ร้ายกลับใส่ฉัน เพราะฉันรู้ว่าแมวยังไงก็เป็นแมวอยู่วันยังค่ำ เพราะอารมณ์ฉันที่ร้อน อารมณ์ร้อนพาไปหาอารมณ์ร้าย

แต่ถ้าฉันร้ายใส่กับคน ร้อนใส่กับมนุษย์ที่เรียกว่าผู้หญิงด้วยกัน เรื่องราว อารมณ์ ความสัมพันธ์มันคงบานปลายมากกว่าแมวน้อยหลายเท่า... เพราะใจคนมันซับซ้อน ใจคนมันยากจะหยั่งถึง ใจคนมันยากจะเข้าใจ...และบางครั้งฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวฉันเองสักเท่าไหร่....

ฉันไม่ได้ตั้งใจเลี้ยงแมวตัวนี้ตั้งแต่แรก แต่ในเมื่อมันมาแสดงตนมาให้ฉันเลี้ยง ฉันก็จะเลี้ยงตามกำลังเท่าที่ฉันจะทำได้...ฉันไม่สัญญาว่าจะเลี้ยงให้ดีที่สุด แต่ฉันปรารถนาว่าจะเลี้ยงด้วยความเมตตาและความกรุณา..

เคยได้ยินว่า “ถ้าเราสามารถดูแลสัตว์เลี้ยง หรือปลูกต้นไม้จนเติบโตและงอกงาม นั่นแปลว่าเราสามารถมีความรักต่อตัวเองและผู้อื่นได้” จะลองดูสักครั้ง ว่าฉันสามารถเลี้ยงแมวตัวนี้ได้ดีแค่ไหน ได้นานเท่าไหร่ เผื่อว่าจะได้กลับมารักคนที่ฉันกำลังโกรธได้ และเผื่อว่าคนที่กำลังโกรธฉันอยู่จะได้เห็นความใจดีของฉันบ้าง

3 สิงหาคม 2553
สองทุ่มสามนาที

Create Date : 03 สิงหาคม 2553

Last Update : 3 สิงหาคม 2553 20:11:27 น.

2 comments

Counter : 519 Pageviews.

พี่อุ้มแวะมาขอแสดงความยินดีกับงานจ๊ะ
เจเนอรัลเบ้เหรอน้องโบ
อิอิอิ
พี่อุ้มเชื่อว่าไม่มีใครโกรธน้องโบนานดอกจ๊ะ
และต้องเห็นว่า
น้องโบเป็นสาวจิตใจดีแน่นอน
อิอิอิ
หลับฝันดีจ้า

โดย: อุ้มสี

วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:23:06:16 น.

แต่งเรื่องราวได้ น่ารักดี นะ
แมว น่าสงสารจัง ต้องรีบหาคู่นะ อิอิ

โดย: Wall-E IP: 183.89.103.189 วันที่: 21 สิงหาคม 2553 เวลา:23:28:20 น.