เหตุเกิดจากความเหงา




ให้ตายเถอะ !!!
ฉันพึ่งเริ่มสังเกตตัวเองวันนี้เองว่าทำไมงานมากมายก่ายกอง
แต่ฉันยังสามารถเริงร่า
อยู่ตามโรงหนังหรือร้านหนังสือได้เป็นวัน ๆ
มันไม่ได้มีสาเหตุมาจากความว่างงานแน่นอน
ฉันรับประกันได้

ราวสองอาทิตย์ที่ผ่านมา
พฤติกรรมส่วนใหญ่ของฉันคือ
การหมดเวลาไปกับการบริโภคเยอะมาก
ทั้งบริโภคหนังสือ
บริโภคภาพยนตร์
บริโภคบรรยากาศดี ๆ ในร้านกาแฟ
ออกกำลังกายหนัก ๆ ให้เหงื่อออกจะได้หลับสบาย
พฤติกรรมเหล่านี้มันเกิดขึ้นจากฐานคิดที่ว่า
“ถ้าสุขภาพจิตดีมีความสุข สมองจะทำงานและความคิดจะหลั่งไหล”
แต่สุดท้ายแล้วฉันกลับเขียนงานไม่ได้เลยสักชิ้น

ฉันเริ่มกลับมาทบทวนตัวเองมากขึ้น
บวกกับการสำรวจเงินกระเป๋าสตางค์ตัวเองก็รู้ได้ทันทีเลยว่า
ฉันกำลังค้นหาหรือตามล่าอะไรบางอย่าง
พฤติกรรมที่ผ่านมากลับทำให้รู้สึกว่า
เป็นพฤติกรรมที่แสวงหาความสุขได้อย่างฉาบฉวยสิ้นดี
เมื่อหนังจบก็จบไป
แต่สมองก็ยังไม่ได้ทำงานอีกเช่นเดิม
เมื่อกาแฟหมดแก้วก็หมดไปแต่ก็ยังคิดงานไม่ออกอยู่ดี

น่าแปลกที่วิธีเหล่านี้มันใช้ได้ผลกับหลายครั้งที่ผ่านมา
แต่ครั้งนี้กลับไม่ได้ผล...มันจึงตามมาด้วยคำถามว่า
“ทำไม ทำไม และทำไม ??? ”
จนได้คุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่ดี ๆ ฉันก็พูดโพล่งขึ้นมาว่า
“เหงาว่ะ”
เท่านี้แหละทำให้ฉันถึงบางอ้อทันทีเพราะความเหงานี่เอง
ที่ทำให้ฉันกลายเป็นนักบริโภคที่ไม่รู้จักคิด
เพราะความเหงานี่เอง
ที่กำลังกัดกร่อนทั้งสมองและจิตใจฉันลงไปอย่างช้า ๆ
โดยไม่รู้ตัว

แต่จะกล่าวโทษความเหงาอย่างเดียว
ดูเหมือนจะไม่ยุติธรรมนัก
เพราะมันยังมีปัจจัยอีกตั้งมากมาย
ที่ทำให้ฉันไม่มีแรงบันดาลใจหรือเกิดอาการปิ๊งแว๊บ
เพื่อที่จะเขียนงาน
มันเป็นเพียงแค่สมมติฐานเบื้องต้นของฉันเท่านั้น
เพราะฉะนั้นฉันต้องติดตามและสำรวจตัวเองต่อไปว่า
ฉันจะผ่านพ้นภาวะแบบนี้ไปได้อย่างไร
แต่อย่างน้อยที่สุด
พฤติกรรมที่ดูเสมือนว่าจะดูดีมีสไตล์สำหรับใครหลาย ๆ คน
แต่สำหรับฉันๆ กลับรู้สึกทุเรศตัวเองสิ้นดีและอย่างน้อยที่สุด
มันก็ทำให้ฉันได้เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา
เพื่อเตือนสติตัวเอง

สามทุ่มแปดนาที วันที่ 2 เมษายน 2551 (ในร้านกาแฟ)




Create Date : 02 เมษายน 2551
Last Update : 29 พฤษภาคม 2551 12:39:28 น. 10 comments
Counter : 525 Pageviews.

 
ขอให้หายเหงาเร็วๆนะจ้า แล้วจะแวะมาเยี่ยมเรื่อยๆๆ


โดย: Irish girl วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:23:30:43 น.  

 
ช่วงนี้กำลังเป็นอาการทำงานไม่ได้เหมือนกัน
ไม่ใช่เหงาหรอก แต่ขี้เกียจอ่ะครับ


โดย: ความสุขเล็กๆ วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:1:05:11 น.  

 

คลิ๊ก..สร้าง Glitter ด้วยตัวคุณเอง


บทมันจะคิดงานออกแป๊บเดียวก็เสร็จจ๊ะ
แต่ถ้าคิดไม่ออก คิดๆ เท่าไหร่คิดไม่ออกซะที
อย่างเพลงของวง XYZ ล่ะก็
น้องโบว์ระวังเน้อ
แวะมาแซวเฉยๆ
ว่าแล้วก็ชวนทำบุญที่บ๊อกจ๊ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:23:46:11 น.  

 


โดย: inita วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:21:57:53 น.  

 
ที่บริโภคเค้าเรียกอีกอย่างว่าชาร์ตแบตได้หรือป่าวนะ อิอิ ช่วงนี้เหงาหรอจ๊ะ ถึงเหงาก็ไม่ได้เหงาคนเดียวหรอกนะ อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนๆเอ๊ะ!!หรือว่าที่เหงาเพราะไปเที่ยวมะยอมชวนพิม 555...........

ปล. คิดถึ้ง คิดถึง


โดย: พิม IP: 117.47.25.176 วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:20:30:47 น.  

 
ตามจริงการบริโภคความเหงาก็ทำให้ได้มุมมองชีวิตอีกแบบเหมือนกัน


โดย: ความสุขเล็กๆ วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:14:09:44 น.  

 
ขอให้หายจากความ เหงา ไวไวน่ะครับ


โดย: everything on วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:6:50:12 น.  

 
เดินออกมาจากตึก อ่อนล้า แหงนหน้าขึ้นไปมองข้างบน เห็นพระจันทร์เศษเสี้ยว โค้งเหมือนรอยยิ้ม มีดาวระยิบประปราย...

แอบยิ้มอยู่ในใจ

ขอบคุณค่ะ


โดย: เจ้าหญิง IP: 202.28.181.11 วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:22:06:32 น.  

 

เคยเอาเก้าอี้วางไว้ข้างๆ ประชดให้ความเหงานั่งข้างกันไป
ดูแล้วก็ว่าง่าย..เวลาทำงานจริงจังไม่ค่อยจะกวนหรอก..
แต่พองานจางลง..หรือจะเริ่มอะไรใหม่..
เขาเลยล่ะ ช่างอ้อนเป็นที่สุด..
ใครเจอเข้าก็น่าเห็นใจ
บางช่วงจังหวะ ต้องการเพียงความอุตสาหะอย่างลำพังจริงๆ
จะเอาใจช่วย กอบเอาแรงใจมารวมตั้งบนฐานทำงานต่อไป...


โดย: ขาวงา IP: 118.174.100.191 วันที่: 14 เมษายน 2551 เวลา:12:44:15 น.  

 
อืมม.. บล๊อคสดใส น่ารักดีอะ สบายตาดีวะ ชื่นชมพี่อุ้มละกันนะคะ

โบว์ .. อย่างน้อยมีความรู้สึกเหงา

ก็ยังดีกว่าไม่มีความรู้สึกอะไรเลยนะ

ขนาดฉ้านน อยากจะเหงาตายชัก ยังไม่มีเวลาแม้แต่จะแบ่งให้มัน ..


เหงาได้เฉพาะตอนเข้าห้องน้ำว่ะ ... 5555 ไม่ได้ล้อเล่นนะนี่เรื่องจริง

เหนื่อยจัง.. แต่จะอดทน


โดย: PeeT IP: 124.121.115.109 วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:19:50:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Stand by bowky
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







ความเหงาคือความรู้สึก
เหมือนมีช่องว่าง
ที่ถมไม่เต็ม
ระหว่างตัวตนภายใน
ของเรา
กับสิ่งที่เราคิดว่า
เป็นตัวตนของคนอื่นๆ
มันไม่ได้ก่อรูปขึ้น
จากความไร้ญาติขาดมิตร
หากเกิดจากการพบปะ
ปฏิสัมพันธ์กับผู้คน
ที่เรารู้สึกแปลกแยก
ทางความรู้สึกนึกคิด
ต่างหาก



เวลาที่คุณอยากบอกใคร
สักคนว่าคุณชอบ
และเกลียดกลัวสิ่งไหน
หรืออยากทำอะไร
ในชีวิต
แล้วเขาไม่เข้าใจ
สิ่งที่คุณพูด
คุณจะอ้างว้างหนาวใจ
ขึ้นมาติดหมัด
ในแง่นี้
การถวิลหาความรัก
ก็คือ
การค้นหาทางออก
จากสถานการณ์ดังกล่าว




เราอยากมีใครสักคน
ที่คอยบอกว่า
ฉันเข้าใจว่า
คุณรู้สึกอย่างไร
ไม่ใช่เพราะ
คุณบอกออกมา
แต่ฉันเอง
ก็รู้สึกอย่างเดียวกัน
กับคุณ

การบรรจบอารมณ์
ความรู้สึกนี่แหละ
ที่ทำให้
เราเรียกเพื่อนสนิท
หรือคนรักว่า"คนรู้ใจ"



คนรู้ใจไม่ต้องรอ
ฟังคำอธิบายอันยืดยาว
ก็เข้าใจทุกอย่าง
ที่คุณอยากจะบอก
เพราะเขาเอง
ก็เคยผ่านประสบการณ์
ทางอารมณ์
แบบเดียวกันมาแล้ว
เมื่อมองจากมุมนี้

เราก็เข้าใจได้ทันทีว่า
เพราะเหตุใดมิตรภาพ
จึงถือเป็นความรัก
อีกสายพันธุ์หนึ่ง



จากความลับในความรัก
conditions of love
แปลโดย
จีระนันท์ พิตรปรีชา

Group Blog
 
<<
เมษายน 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
2 เมษายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Stand by bowky's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.