กลับมาเป็นตัวเอง

ทุกครั้งที่เริ่มต้นรักใครสักคน ความเป็นตัวเองมักหายไปเสมอ ทำไมน่ะเหรอ..ก็เพราะว่าเราเห็นคุณค่าและความสำคัญของความรัก จนหลายครั้งก็ขาดสติ..ฉันมักคิดเสมอว่า การที่จะมีใครสักคนเดินเข้ามาให้เรารัก และรักเรา มันไม่ง่ายเลย เมื่อเขาเดินเข้ามาแล้ว มันจะใช่หรือไม่ใช่ ในเวลานั้นสำคัญเสมอ

เราต่างมีภาระหน้าที่ เค้ามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ เรามีงานที่ต้องทำ จนทำให้เวลาที่เราควรจะได้พบกัน กลับไม่ได้พบกัน เรามักน้อยใจ และปวดใจเสมอ เวลาที่ไม่มีอะไรได้ดั่งใจ ทั้ง ๆ ที่เข้าใจ เข้าใจทุกอย่าง แต่ก็อดที่จะเจ็บปวดไม่ได้ แต่สุดท้ายเราก็ได้คุยกัน ฟังกัน ปรับความเข้าใจกัน และจบลงที่การให้อภัย

เมื่อไม่นานมานี้ เค้าอารมณ์เสีย และหงุดหงิดใส่เรา หลาย ๆ คำ หลาย ๆ ประโยคที่พรั่งพรูออกมาขณะนั้น ล้วนแล้วแต่ทำให้เราปวดใจทั้งสิ้น
“เธอไม่เหมือนเดิมนะ..”
“เมื่อก่อนเห็นทำงานมาก ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยทำงานเลยล่ะ”
“เธอเริ่มจู้จี้กับฉันมากไปแล้วนะ จนบางทีฉันก็รำคาญ”

สิ่งที่เราทำได้ขณะนั้น คือ น้ำตาไหล และนิ่งเงียบ..เพราะรู้ตัวเองดี ถ้าพูดอะไรออกไป มีแต่จะสาดอารมณ์ใส่กัน..หลังจากนั้น เมื่อเราต่างได้สติ เค้าขอโทษเรา แต่เรากลับขอบคุณเค้า...

ขอบคุณจริง ๆ ที่คำพูดของเค้าได้เตือนสติเรา..ทำให้เราได้กลับมาเป็นตัวเอง ทำให้เราได้เรียนรู้ว่าที่ผ่านมาเราเอาหัวใจและความรู้สึกของเราไปผูกติดกับเค้า..เวลาที่เค้าไปปาร์ตี้ จนทำให้เราไม่ได้เจอกัน ทำให้เราน้อยใจ และปวดใจ เวลาที่เราต้องไปทำงานไกล ๆ ก็มีแต่ความเป็นห่วง

แต่จากคำพูดของเค้าเราได้เรียนรู้ว่า..เราเป็นแฟนกัน เราไม่จำเป็นต้องเจอกันทุกวันก็ได้นี่ เราเป็นแฟนกันเราควรทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี เราควรมุ่งมั่นต่อการทำงานเพื่อประโยชน์ และมุ่งมั่นทำความดีเหมือนอย่างที่ผ่านมา ก่อนที่เราจะพบกัน เรามีโอกาสทำดีต่อคนอื่นมากมาย วันนี้เราเจอกัน เรารักกัน เราก็ไม่ควรละเลยสิ่งที่เราเคยทำมา

ความรู้สึกตอนนี้..เราไม่กลัว ไม่กังวล ไม่เจ็บปวดอีกแล้ว ไม่ว่าเค้าจะทำอะไร ไม่ว่าเค้าจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยเราเข้าใจในสิ่งที่เค้าทำ ในสิ่งที่เค้าเป็น และไม่ปล่อยใจให้ยึดติด เอาใจกลับมาอยู่กับตัวเอง..เพราะเราควรระลึกเสมอว่า..เราแค่มาพบกัน เพื่อผูกพันกัน เพื่อมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใดก็แล้วแต่ เค้าก็คือเพื่อน คือพี่ คือคนรัก คือคน ๆ หนึ่งที่มีสายใยเชื่อมโยงข้องเกี่ยวกันมา เมื่อเราได้มาพบกันอีกครั้ง..เราจะไม่ทำร้ายกัน

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริง ๆ ต่อไปนี้จะไม่กลัวการจากกัน ไม่กลัวเค้าไม่รัก ไม่กลัวว่าเค้าจะทิ้งเราไป ไม่กลัวว่าเค้าจะมีคนใหม่..ไม่กลัวอะไรอีกแล้วค่ะ เพราะแค่เราได้พบกัน และมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ปฏิบัติดีต่อกันที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ มันก็ดีมากแล้ว..

ปล. 4 เดือนที่เราคบกันมา จำได้ว่าเราไม่ได้ไปสวดมนต์ที่วัดเลย..มีโอกาสคงต้องไปซะหน่อย

ห้าทุ่มห้านาที
3 เมษายน 56


Create Date : 03 เมษายน 2556
Last Update : 3 เมษายน 2556 23:08:31 น. 1 comments
Counter : 1100 Pageviews.

 

มากด Like ให้เป็นคนที่ 1
แล้วเจอกันที่วัดจ๊ะน้องโบว์



โดย: อุ้มสี วันที่: 3 เมษายน 2556 เวลา:23:23:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Stand by bowky
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







ความเหงาคือความรู้สึก
เหมือนมีช่องว่าง
ที่ถมไม่เต็ม
ระหว่างตัวตนภายใน
ของเรา
กับสิ่งที่เราคิดว่า
เป็นตัวตนของคนอื่นๆ
มันไม่ได้ก่อรูปขึ้น
จากความไร้ญาติขาดมิตร
หากเกิดจากการพบปะ
ปฏิสัมพันธ์กับผู้คน
ที่เรารู้สึกแปลกแยก
ทางความรู้สึกนึกคิด
ต่างหาก



เวลาที่คุณอยากบอกใคร
สักคนว่าคุณชอบ
และเกลียดกลัวสิ่งไหน
หรืออยากทำอะไร
ในชีวิต
แล้วเขาไม่เข้าใจ
สิ่งที่คุณพูด
คุณจะอ้างว้างหนาวใจ
ขึ้นมาติดหมัด
ในแง่นี้
การถวิลหาความรัก
ก็คือ
การค้นหาทางออก
จากสถานการณ์ดังกล่าว




เราอยากมีใครสักคน
ที่คอยบอกว่า
ฉันเข้าใจว่า
คุณรู้สึกอย่างไร
ไม่ใช่เพราะ
คุณบอกออกมา
แต่ฉันเอง
ก็รู้สึกอย่างเดียวกัน
กับคุณ

การบรรจบอารมณ์
ความรู้สึกนี่แหละ
ที่ทำให้
เราเรียกเพื่อนสนิท
หรือคนรักว่า"คนรู้ใจ"



คนรู้ใจไม่ต้องรอ
ฟังคำอธิบายอันยืดยาว
ก็เข้าใจทุกอย่าง
ที่คุณอยากจะบอก
เพราะเขาเอง
ก็เคยผ่านประสบการณ์
ทางอารมณ์
แบบเดียวกันมาแล้ว
เมื่อมองจากมุมนี้

เราก็เข้าใจได้ทันทีว่า
เพราะเหตุใดมิตรภาพ
จึงถือเป็นความรัก
อีกสายพันธุ์หนึ่ง



จากความลับในความรัก
conditions of love
แปลโดย
จีระนันท์ พิตรปรีชา

Group Blog
 
<<
เมษายน 2556
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
3 เมษายน 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Stand by bowky's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.