ปี พ.ศ. 2554 เป็นอีกปีที่ฉันพอใจ

เริ่มต้นวันใหม่ ของปีใหม่ อดคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมาไม่ได้ เหตุการณ์ โอกาส ผู้คน หลายสิ่งหลายอย่างเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้เราได้มีวันนี้ ได้คิดแบบนี้ ได้ทำแบบนี้ และได้มาอยู่ตรงนี้...

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในขวบปีที่ผ่านมา มันคือสิ่งสวยงาม แม้ว่าจะต้องเจอกับความเจ็บปวดบ้าง ท้อบ้าง อ่อนแอบ้าง แต่ฉันก็ยังเลือกที่จะอยู่ต่อ ใช้ชีวิตต่อ ฝ่าฟันมันให้ผ่านพ้น เพื่อนำไปสู่ความเติบโตและความเข้มแข็ง เพราะยังไง ไม่ว่าจะยากแค่ไหน มันก็ไม่ทำให้ถึงกับตายไปจากโลกนี้

ขอบคุณผู้มีพระคุณทั้งหลายที่ทำให้ฉันก้าวพ้น และได้เติบโตมาจนถึงทุกวันนี้ ทั้งคนในครอบครัว ญาติสนิท มิตรสหาย แม้แต่ศัตรู อุปสรรค ปัญหาต่าง ๆ ที่สอนให้ฉันได้เรียนรู้หลักสูตรที่ยากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อผ่านความยากมาแล้ว ไม่ว่าจะยากแค่ไหนอย่างไร ฉันก็ไม่กลัวมันอีก รู้แต่ว่า “อีกเดี๋ยวมันก็จะผ่านไป”

ก้าวเข้าสู่อีกปี อดคิดถึงผู้คนที่เคยห้อมล้อมฉันไว้ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นในฐานะอะไรก็ตาม คนรู้จัก คนสนิท แฟนเก่า เพื่อนเก่า เพื่อนสนิท คนที่เจอกันครั้งเดียวแล้วจากไป หรือแม้แต่คนที่ไม่มีวันหวนกลับมาอีก หากนำผู้คนเหล่านี้มารวมกัน คงนับได้เกินแสน ภาพในอดีต ภาพในความทรงจำก็ยังคงเห็นให้ได้ระลึกถึง ทั้งเรื่องดี เรื่องร้าย เรื่องน่าปลื้ม เรื่องน่าเศร้า สารพัด

แล้วก็จำได้ว่าวันสิ้นปี ในแต่ละปีจะต้องคิดถึงหลาย ๆ สิ้นปีที่ผ่านมา บางปีก็อยู่อย่างเหงา ๆ บางปีก็เฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อน ๆ บางปีก็รู้สึกว่ามันเป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง แต่ปีนี้สิ พิเศษกว่าปีไหน ๆ เพราะฉันใช้เวลาที่มีอยู่กับครอบครัว เปิดใจให้กับครอบครัว เป็นลูกกตัญญูของบ้าน ทั้ง ๆ ที่ฉันไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน และมันก็ทำให้ฉันเห็นพลังของครอบครัว พลังแห่งความรัก และความสุข

แม่เคยสอนไว้ว่า “ไม่มีที่ไหนเหมือนบ้านเรา ไม่มีที่ไหนจะสุขได้เท่ากับบ้านเรา ไม่มีคนที่ไหนจะปรารถนาดีได้เท่ากับคนในบ้านเรา” ตอนนี้ลูกเชื่อแล้ว และลูกจะพยายามทำตัวเป็นลูกที่ดีของทุกคนในครอบครัว ต่อไปลูกจะคิดถึงครอบครัวก่อนเป็นอันดับแรก...

ตอนนี้ลูกรู้แล้วว่า “ให้อะไรกับใคร ๆ ก็ไม่สุขเท่าให้สิ่งดี ๆ กับคนในบ้านเรา”

1 มกราคม 2555
ตีสามสามสิบเก้า





Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2555 13:46:36 น. 11 comments
Counter : 665 Pageviews.

 
So sad.!!!
So I give you one heart...to cheer you up.


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:14:05:41 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันค่ะ

เอา กุ้งพันอ้อย อร่อยๆมาฝากค่ะ





ขอให้มีความสุขนะคะemo


โดย: iamorange วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:14:18:01 น.  

 
ทักทายสวัสดีครับ

เรื่องดีๆ ที่ผ่านมาของชีวิต เป็นเรื่องที่ชื่นชม และประทับใจ ได้เรียนรู้ใช้ชีวิตทั้งของตนเอง และกับคนรอบข้าง ครอบครัว เพื่อนสนิทมิตรสหาย ล้วนแต่พึ่งพาอาศัยกัน ก้าวเดินไปด้วยกันต่อไปครับ และหวังว่าจะได้รับมิตรภาพดีๆ จากเพื่อนๆ ชาว bloggang ด้วยครับ


โดย: ถปรร วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:44:04 น.  

 
สู้ๆๆครับ...ทุกอย่างอยู่ที่เราเท่านั้นที่จะกำหนด

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ


โดย: wicsir วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:58:47 น.  

 
สวัสดีตอนเย็นๆ ครับ ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะครับ .....

ยินดีด้วยที่ปี 2554 เป็นอีกปีที่ผ่านไปด้วยดีนะครับ .....

แล้วก็เห็นด้วยที่ว่า "ให้อะไรกับใคร ๆ ก็ไม่สุขเท่าให้สิ่งดี ๆ กับคนในบ้านเรา" .....

เพราะว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เรารู้สึกไม่เหลือใคร แต่จะยังมีคนสุดท้ายที่จะยังอยู่เคียงข้างกับเราเสมอ คนนั้นก็คือ คุณพ่อคุณแม่ และคนในครอบครัวของเรานั่นเองครับ .....



โดย: NET-MANIA วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:07:56 น.  

 
Home sweet home นะคะ
เลิกงานแล้วกลับบ้านกันดีกว่า


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:37:21 น.  

 

น้องโบว์เป็นหนึ่งในอีกหลายๆ คน
ที่บันทึกไดอารี่ได้น่าอ่าน
อยากให้ทุกๆ คนได้อ่าน
แล้วก้ได้รับรู้มุมมองที่เข้าใจคิดของน้องโบว์
พี่อุ้มแวะมาคิดถึงจ้า


โดย: อุ้มสี วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:45:28 น.  

 
ราโค โทโส มโท โมโห ยตฺถ ปญฺญา น คาธติ

ราคะ โทสะ ความมัวเมา และโมหะ เข้าที่ไหน
ปัญญาย่อมเข้าไม่ถึงที่นั่น

ขอบคุณทุกคำอวยพรที่มอบให้ปอป้า
ขอให้พรนั้น สนองตอบกลับทุกท่านร้อยเท่าพันทวี

มีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขทั้งกายและใจ ตลอดไป...นะคะ



ขอบคุณที่แวะทักทายกัน...นะคะ

บ้าน คือวิมานของเรา...ค่ะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:51:00 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:7:27:50 น.  

 
ไม่มีที่ไหนเหมือนบ้านเรา ไม่มีที่ไหนจะสุขได้เท่ากับบ้านเรา เห็นด้วยค่ะ ภาพในเม้นท์น่ารักจัง
เพลงก็เพราะ


โดย: ดา ดา วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:19:19 น.  

 
มาแปะหัวใจให้กำลังใจจ้า


โดย: ดา ดา วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:21:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Stand by bowky
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







ความเหงาคือความรู้สึก
เหมือนมีช่องว่าง
ที่ถมไม่เต็ม
ระหว่างตัวตนภายใน
ของเรา
กับสิ่งที่เราคิดว่า
เป็นตัวตนของคนอื่นๆ
มันไม่ได้ก่อรูปขึ้น
จากความไร้ญาติขาดมิตร
หากเกิดจากการพบปะ
ปฏิสัมพันธ์กับผู้คน
ที่เรารู้สึกแปลกแยก
ทางความรู้สึกนึกคิด
ต่างหาก



เวลาที่คุณอยากบอกใคร
สักคนว่าคุณชอบ
และเกลียดกลัวสิ่งไหน
หรืออยากทำอะไร
ในชีวิต
แล้วเขาไม่เข้าใจ
สิ่งที่คุณพูด
คุณจะอ้างว้างหนาวใจ
ขึ้นมาติดหมัด
ในแง่นี้
การถวิลหาความรัก
ก็คือ
การค้นหาทางออก
จากสถานการณ์ดังกล่าว




เราอยากมีใครสักคน
ที่คอยบอกว่า
ฉันเข้าใจว่า
คุณรู้สึกอย่างไร
ไม่ใช่เพราะ
คุณบอกออกมา
แต่ฉันเอง
ก็รู้สึกอย่างเดียวกัน
กับคุณ

การบรรจบอารมณ์
ความรู้สึกนี่แหละ
ที่ทำให้
เราเรียกเพื่อนสนิท
หรือคนรักว่า"คนรู้ใจ"



คนรู้ใจไม่ต้องรอ
ฟังคำอธิบายอันยืดยาว
ก็เข้าใจทุกอย่าง
ที่คุณอยากจะบอก
เพราะเขาเอง
ก็เคยผ่านประสบการณ์
ทางอารมณ์
แบบเดียวกันมาแล้ว
เมื่อมองจากมุมนี้

เราก็เข้าใจได้ทันทีว่า
เพราะเหตุใดมิตรภาพ
จึงถือเป็นความรัก
อีกสายพันธุ์หนึ่ง



จากความลับในความรัก
conditions of love
แปลโดย
จีระนันท์ พิตรปรีชา

Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2555
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
26272829 
 
2 กุมภาพันธ์ 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Stand by bowky's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.