อาการเดียวกันเลยคะ ตอนนี้เหงาสุดๆไปเรยอ่ะ เหงาเป็นเพื่อนกันนะคะ ...

ขอเหงาเป็นเพื่อนด้วยคนค่ะ..หรือว่าเราตามหาคนเหงาเหมือนกันหว่า..โชคดีค่ะ

มานั่งอยู่เป็นเพื่อนค่ะ
จะได้มีเพื่อนกนหลายๆๆคนนะค่ะ

^_^

อารมร์และความรู้สึกแบบนี้ ใครๆ ก็เป็นกันได้..ไม่แปลกหรอก ..ขอให้เราเข้าใจก็พอ ไม่มีใครเหงาไปจนตายหรอกน่า ..ชีวิตย่อมมีสีสัน และนี่ก็คืออีกสีสันหนึ่งของชีวิตแกงัย ถ้าแกไม่เหงา ..แล้วจะมีบทความอะไรดีๆ ออกมาให้เพื่อน อ่านหรอวะ..จิงปะ

ฉันก็เป็น..เด๋วเหงาเป็นเพื่อนนะ ..สู้โว้ยยย

มาขอ สมัครเป็นเพื่อนด้วย คน น่ะ ครับ

มีกี๋ทั้งคนเหงาอะไร :P

เมื่อวาน(25/01/51)พิมก็เหงา และเป้นแบบนี้อยู่หลายครั้ง มันเป็นวันที่แย่ที่สุดเลยแหละ หลังจากเลิกเรียนในตอนกลับต้องกลับคนเดียวสินะ เพราะเพื่อนกลับไปก่อนแล้ว พิมขึ้นรถเมย์กลับแต่นั่งเลยบ้านตัวเองไป อันนี้ตั้งใจให้เลยไป จนถึงห้างที่เค้าชอบไปเดินกัน มีคนเยอะแยะมากมาย แต่เหมือนมีพิมอยู่คนเดียว เดินอยู่คนเดียวจนเย็น มันเหงามาก คิดว่าเดินเล่นคงช่วยได้แต่ไม่เลย ยิ่งกลับเหงาเพราะไม่มีใคร และก็คิดไปเรื่อยโดยไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร สมองไม่สั่งการจิงๆ ผ่านร้านไอติม อยากกินนะ แต่ไม่อยากนั่งกินคนเดียว แวะร้านเสื้อผ้าก็ไม่รู้จะซื้อชุดไหนเพราะไม่มีใครช่วยเลือกและบอกว่า ชุดนี้แหละสวยดี .......เฮ้อ วันนี้ยังไม่ได้หัวเราะเลย จะอายุลงไปกี่วันเนี่ย ^-^

อ่านแล้วจับใจ..
เหงาเป็นคำตอบ เคยจำนนกับตัวเองหลังนั่งถามแต่ตอบตัวเองไม่ได้
แต่ใครจะทำใจ ควรค่าแล้วหรือ ใครคนหนึ่ง ถูกสร้างขึ้นมาให้ต้องเหงาจนน้ำตาซึมออกมา..
เหล้าเย็นเฉียบแก้วโตๆ บุหรี่รสนุ่มบางๆ
ไม่ใช่ สิ..นั่นเป็นเวลาครื้มอกครื้มใจต่างหาก..
เหมือนเพ่งให้ผ่านม่านพร่ามัว
เหมือนลมอื้ออึง
เหงาคงไม่เป็นความว่างเปล่าอย่างที่เรียก
แต่มันน่าจะเป็นความคุกรุ่นในใจ

กว่าจะถึงพรุ่งนี้
ก่อนจะถึงพรุ่งนี้
ก็คงจะแตกต่างกัน..

ขอบคุณที่เขียนอะไรดีๆให้ได้อ่าน หาเพลงดีให้ฟัง..