ฉันสังเกตได้ว่าเพื่อนที่เราสามารถคบกันได้นาน ๆ และสามารถมองตากันอย่างเข้าใจ กลับไม่ใช่เพื่อนที่เราเจอหน้ากันทุกวัน ไม่ใช่เพื่อนที่เราทำงานด้วยกันทุกวัน หรือทำตัวติดเป็นปาท่องโก๋ แต่กลับเป็นเพื่อนที่มีปฏิสัมพันธ์ที่เกิดมาจากมิตรภาพภายในทั้งสิ้น แม้จะอยู่ต่างทิศต่างที่แต่เรามักโคจรมาพบกันเสมอยามเพื่อนต้องการ ไม่ว่าจะทุกข์ใจหรือสุขใจ หรือแม้ว่าเราจะไม่ได้สบตากัน แต่คลื่นของมิตรภาพมันส่งสัญญาณกระตุ้นให้เกิดความคิดถึงและห่วงใยกันเสมอ

อย่าพึ่งแปลกใจและตั้งคำถามว่าฉันเริ่มเปลี่ยนไปหรือกำลังหายไปไหน ฉันแค่เขยิบออกมาเพื่อให้มองเห็นช่องว่างขึ้นอีกนิดหน่อย และฉันถือโอกาสนั้นเพื่อที่จะกลับมาอยู่ภายในตัวเอง และนั่นแปลว่าฉันกำลังรักษาความสัมพันธ์ของเราไว้เพื่อให้เธอระลึกถึง

คิดถึงบทความตอนหนึ่งในหนังสือเรื่อง
The Prophet (ปรัชญาชีวิต) ของคาริล ยิบราล

จงรักกันและกันแต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก
และขอให้ความรักนั้นเป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไหว
อยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง
จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง
แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว
แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนห่างกัน
และต้นโพธิ์ต้นไทรก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้

บ่ายสามโมง
30 เม.ย. 2551

Create Date : 30 เมษายน 2551
Last Update : 4 พฤษภาคม 2551 2:47:41 น.		12 comments
Counter : 659 Pageviews.
Share Tweet