ร้านหนังสือ “อิสระ”
เช้านี้ฉันเอิบอิ่มกับหนังสือหนึ่งเล่ม ที่เพื่อนฉันพึ่งเอามาให้ฉันเมื่อวาน หนังสือเล่มเล็กและบาง ชื่อเรื่องว่า “ร้านหนังสืออิสระ” ฉันอ่านจบภายในเวลาไม่นาน มันเป็นเรื่องเล่าจริงจัง จากกลุ่มคนรักหนังสือ เกิดแรงบันดาลใจที่จะเนรมิตความฝันของตัวเอง ให้เป็นร้านหนังสือที่เต็มเปี่ยมไปด้วยเรื่องเล่า และมิตรภาพ และฉันเองก็รู้สึกเช่นเดียวกับพวกเขา
ในหนังสือยกตัวอย่างร้านหนังสืออิสระ ที่เริ่มต้นจากคนรักการอ่าน รักหนังสือ รักหนัง และอยากทำในสิ่งที่อยากทำ ร้านหนังสืออิสระที่ว่ามี 3 ร้าน ร้านแรกมีชื่อว่า ร้าน pick n’ pay อยู่ใจกลางเมือง จ.สุพรรณ ร้านนี้ฉันเคยได้ยินชื่อ ยิ่งอ่านยิ่งรู้จักร้านนี้มากขึ้น ร้านนี้ไม่ได้ขายแค่หนังสืออย่างเดียว มีทั้งเครื่องเขียน สมุด หนังสือเรียน เทป ซีดี ดีวีดี เกมส์ ซอฟแวร์ เพื่อให้หนังสือที่เขาอยากขายอยู่ได้ มันเลยต้องมีซอฟแวร์อื่น ๆ ประกอบ
ร้านที่สอง เป็นร้านไหนไม่ได้เลยนอกจาก “ร้านเล่า” ร้านที่ฉันไปประจำในเมืองเชียงใหม่ ทุกครั้งที่ไปเชียงใหม่ ไม่ได้เดินเข้าร้านเล่า เหมือนไปไม่ถึงเชียงใหม่ ฉันพึ่งรู้จักเนื้อแท้ของร้านเล่าก็ครั้งนี้เอง หายสงสัยแล้วว่าทำไมร้านเล่าถึงมีหนังสือที่ฉันอยากได้ ในร้านใหญ่ ๆ ที่กรุงเทพไม่มี ทำไมร้านเล่าถึงมีหนังสือวิชาการ มีโปสการ์ดที่ฉันมักซื้อและเขียนถึงเธอ แถมหย่อนลงตู้ไปรษณีย์สีแดงหน้าร้านได้ ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรู้จักร้านนี้ครั้งแรก เมื่อปีแรกที่ร้านนี้เปิดทำการ... ตอนนี้ร้านนี้ย้ายไปอยู่ที่ใหม่ บนถนนที่มีผู้คนพลุกพล่าน ตึกแถวแคบ ๆ แตกต่างจากร้านเดิมที่ฉันเคยหลงรักตั้งแต่แรกพบ แต่เอาเถอะ..สักวันฉันจะพาเธอไปในที่ที่ฉันหลงรัก
ร้านที่สาม ชื่อร้านว่า “ร้านหนัง (สือ) 2521” ตั้งอยู่บนถนนถลาง ในเมืองภูเก็ต ถ้าเธอได้แวะเวียนที่ภูเก็ตอยู่บ่อย ๆ เธออาจจะเคยผ่านร้านนี้ และได้โปรดลองแวะเข้าไปดูเถอะ เพราะที่นี่ไม่ได้มีหนังสืออย่างเดียว มีทั้งหนังหายาก และหนังสือให้เช่า ฉันยังไม่เคยไปหรอกนะ แต่ฉันเริ่มรู้สึกว่า “ฉันกำลังหลงรักร้านนี้ ตั้งแต่ยังไม่พบเข้าแล้ว”
หนังสือเล่มที่ฉันอ่านอยู่นี้ ฉันกำลังจะทำก้อปปี้ เพื่อให้เธอได้หลงเสน่ห์ และได้โปรดเป็นแรงบันดาลใจให้ฉันสามารถทำความฝันของฉันให้ได้ซะทีนะ...ต้องขอบคุณเพื่อนอีกคนของฉันที่พูดถึงหนังสือเรื่องนี้ ในขณะที่เรากำลังเพลิดเพลินกับหนังสือใน “ร้านเล่า”
ฉันรักพวกเขาเหล่านี้จัง 4 มีนาคม 2554 เก้าโมงสี่สิบห้านาที
Create Date : 04 มีนาคม 2554 |
Last Update : 4 มีนาคม 2554 9:42:52 น. |
|
2 comments
|
Counter : 778 Pageviews. |
|
|
|
โดย: PeeT IP: 112.143.11.254 วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:16:20:37 น. |
|
|
|
โดย: thaispicy วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:10:55:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ความเหงาคือความรู้สึก เหมือนมีช่องว่าง ที่ถมไม่เต็ม ระหว่างตัวตนภายใน ของเรา กับสิ่งที่เราคิดว่า เป็นตัวตนของคนอื่นๆ มันไม่ได้ก่อรูปขึ้น จากความไร้ญาติขาดมิตร หากเกิดจากการพบปะ ปฏิสัมพันธ์กับผู้คน ที่เรารู้สึกแปลกแยก ทางความรู้สึกนึกคิด ต่างหาก
เวลาที่คุณอยากบอกใคร สักคนว่าคุณชอบ และเกลียดกลัวสิ่งไหน หรืออยากทำอะไร ในชีวิต แล้วเขาไม่เข้าใจ สิ่งที่คุณพูด คุณจะอ้างว้างหนาวใจ ขึ้นมาติดหมัด ในแง่นี้ การถวิลหาความรัก ก็คือ การค้นหาทางออก จากสถานการณ์ดังกล่าว
เราอยากมีใครสักคน ที่คอยบอกว่า ฉันเข้าใจว่า คุณรู้สึกอย่างไร ไม่ใช่เพราะ คุณบอกออกมา แต่ฉันเอง ก็รู้สึกอย่างเดียวกัน กับคุณ
การบรรจบอารมณ์ ความรู้สึกนี่แหละ ที่ทำให้ เราเรียกเพื่อนสนิท หรือคนรักว่า"คนรู้ใจ"
คนรู้ใจไม่ต้องรอ ฟังคำอธิบายอันยืดยาว ก็เข้าใจทุกอย่าง ที่คุณอยากจะบอก เพราะเขาเอง ก็เคยผ่านประสบการณ์ ทางอารมณ์ แบบเดียวกันมาแล้ว เมื่อมองจากมุมนี้
เราก็เข้าใจได้ทันทีว่า เพราะเหตุใดมิตรภาพ จึงถือเป็นความรัก อีกสายพันธุ์หนึ่ง
จากความลับในความรัก conditions of love แปลโดย จีระนันท์ พิตรปรีชา
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|