No. 645 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
|
หลายปีมานี้ เดินทางไปพักผ่อน กับทำธุระบางอย่างที่หัวหิน ค่อนข้างบ่อย ใหม่ ๆ ก็ |
ไปงั้น ๆ คือคิดว่า หัวหินมีเมืองอยู่สองฝั่งถนนสาย 4 เพชรเกษม ที่แคบ |
แรก ๆ ไปก็พักที่ห้องพัก เช่าเขา ตอนหลังไม่ต้องเช่าแล้ว 555 |
คืออยู่เฉย ๆ ไม่ต้องออกตังค์
|
จุดนี้แหละที่ทำให้ไปบ่อย แล้วค่อย ๆ ขับรถซิกแซก ซอกซอนไปตามถนน ที่อยู่ซีกขวา |
ของถนนเพชรเกษม ถ้ามุ่งไปภาคใต้ คือชุมพร เลยรู้ว่า มีหมู่บ้านแบบชาวบ้านธรรมดาเยอะ |
มาก ส่วนหมู่บ้านคนมีเงินหน่อย มี รปภ.อยู่หน้าหมู่บ้าน ก็มากพอสมควร |
|
ปกติไปจังหวัดไหน ก็จะหาถนนปั่นจักรยานออกกำลังกาย ขอเป็นถนนที่รถไม่มาก คือ |
มีบ้านคนน้อยหน่อย กลัวรถยนต์หรือ มอเตอร์ไซค์สอย ก้น
|
ที่หัวหิน ก็เช่นกัน ขับรถไปหาถนนที่ว่าง แล้วก็พบว่า หลังเขาหินเหล็กไฟ มีหมู่บ้านที่สวย |
น่าอยู่ พื้นที่เป็นเนิน สูงต่ำ ถนนดำลาดยางเรียบ ทอดยาวขึ้นลง |
|
บางถนนปลูกสัปรด ทั้งสองข้าง แน่นอนเขาปลูกพืชเชิงเดี่ยว คือ ไร่อ้อย ตรงไร่อ้อย |
ไม่ค่อยปั่นผ่าน น่ากลัว ต้นอ้อยสูงท่วมหัว วิวก็ไม่สวย 555 |
|
เดือนกว่ามาแล้ว ลูกชาย ชวนไปเที่ยวหัวหิน ไปค้างที่รีสอร์ทแถว เขาเต่า เขาจองที่พัก |
ไว้ตั้งแต่ต้นปี จ่ายเงินมัดจำไปแล้ว 2 คืนเป็นเงิน ก็หลาย..บาท |
พักได้ 6 คน อืม..ไม่แพงเนาะ 555 |
ลูกคนโต มาพักที่นี่สองครั้งแล้ว ติดใจ ความสงบ บริการดี
|
ก็ตกลงไป 4 คนพ่อแม่ลูก ก็เลยชวนลูกสาวอีกคน ที่อยู่หัวหิน ไปพักด้วย แปลกดีเนาะ |
|
ปกติไปหัวหิน จะออกเดินทางตี 5 กว่า เลี่ยงรถติดเยอะถนนศรีนครินทร์ ใคร ๆ คงจะรู้ |
ว่ารถติดสาหัสเพียงใด เมื่อขึ้นทางด่วนกาญจนาภิเษกได้ ก็เริ่มสบาย |
วิ่งปรู๊ดไปถึง บ้านพักหัวหิน 8 โมงสบาย ๆ |
แต่ตอนจะกลับเข้า กรุงเทพนี่ซิ..... รถติดมหาศาล ใช้เวลาหลาย ชม. |
|
ไปหัวหินคราวนี้ แบบไม่อยากขัดใจลูก หุ หุ ไปก็ไป มันจะมีอะไรเร้อ |
ใจนึก อืมดีเหมือนกัน ได้ไปพักผ่อน ได้ไปปั่นจักรยาน ในถนนที่แปลกตา เนินสวย.. |
|
ขับไปถึงอ่างเก็บน้ำเขาเต่า ที่ไปปั่นจักรยานทุกครั้งที่ไปหัวหิน ขับรถเข้าถนนเล็ก ๆ เลย |
โรงเรียนไปนิดเดียว ก็เห็น วิลล่า มีรั้วไม้ไผ่ อาคารต้อนรับใช้หญ้าคามุง แปลกดี |
พอไหว
มีเรือคยัค จักรยานเสือภูเขา จักรยานแบบแม่บ้านหรือที่ ชาวจักรยานเรียกว่า จักรยานจ่ายตลาด ไว้บริการลูกค้า
แล้วแต่ใครจะชอบแบบไหน..
|
พนักงาน ช่วยรับกระเป๋า ไปส่ง เรือนพักไม้สีขาวหลังใหญ่ มีหน้าต่างเป็นกระจกเยอะมาก |
เอาเสื้อผ้าออกแขวน สำรวจห้องน้ำ ห้องนอน มีตู้เซฟให้ด้วย |
|
|
น้ำในสระใส น่าเล่นมาก แต่ 3 วันที่พัก ไม่ได้ลงเลย น้ำเย็น ๆ ๆ ๆ
อินเตอร์เน็ต เร็วดี แต่ เสียอยู่อย่าง ต้องเข้าใหม่ทุกครั้งที่พัก คือ คลิ๊กออกแล้วค่อยคลิ๊กเข้า
ระเบียงชั้นบน หันหน้าออกทะเล มีต้นสน กับต้นไม้สัญญาลักษณ์ ธรรมศาสตร์ใหญ่เบ่อเริ่มปลูกไว้ด้วย ร่มเงา สวย
|
เปิดประตู หน้าต่างเป็นกระจก 3 ด้านรับลมทะเลพัดเข้า เย็นสบาย งีบพึ่งพุงนิด |
เพราะอิ่มจาก อาหารกลางวัน จากร้านอิสาณบ้านสวน หุ หุ
|
บ้าหรือไง ไปเที่ยวทะเลแต่กินอาหารอิสาณ ส้มตำ คอหมูย่าง อ่อมกบ ฯ จ่ายเพียง |
500 กว่าบาท..คือพวกผม นึกอยากจะกินอะไรก็กิน ถูกแพงไม่ว่า ขออร่อยไว้ก่อน
ถ้าได้ราคาถูกยิ่งดี หุ หุ
|
|
ก่อนเข้าห้องพัก สั่งซีฟู๊ด 6 อย่าง เป็นอาหารเย็น ที่นั่นราคาปานกลาง เช่นปูม้า กก.ละ |
550 บาท ปลาหมึก กุ้งตัวโต ๆ ก็ตามราคาทั่ว ๆ ไป
|
ให้เขาเสิร์ฟตอนทุ่มตรง ที่สนามหญ้าหน้าบ้านพัก ใต้ต้นไม้ กะแล้วสองวัน ต้องกินอาหารทะเล |
จนเบื่อไปเลย |
พองีบได้หน่อย ก็คว้ากล้องถ่ายรูป ไปชายทะเลหน้าเรือนพัก ดูฟ้าแล้วไม่เป็นใจ |
รู้เลยว่า ถ่ายภาพมายังไงก็ ไม่สวย ฟ้าไม่แจ่มแบบหนังไทย |
|
|
ภาพข้างล่างเป็น น้ำทะเลที่รุกเข้าไปในแผ่นดิน แหะ ๆ ก็ปากลำคลอง ที่ระบายน้ำจากอ่างเก็บน้ำลงสู่ทะเล
แต่ตอนนี้ น้ำทะเลซัดเข้าคลอง ดังลั่น เป็นระยะ น่ากลัว เรือต่าง ๆ จอดทอดสมอ ในคลอง
คลื่นซัดเข้าหาฝั่ง ภาพข้างล่าง เป็นปากคลองใกล้กับ วิลล่าที่เราพัก ฝั่งตรงข้ามเป็น วัดถ่ำเขาเต่า
หลังเขื่อน หินทิ้ง กันคลื่น มีเรือจอดทอดสมอ ตอนนั้นเดาเอาว่า เขาคงไม่ออก ไดร์ปลาหมึก เพราะคลื่นแรง
ดูหลอดไฟที่ติดไว้เป็นแถวยาว... คำว่าเรือไดร์ มาจาก เรือจับปลาหมึกใช้ปั่น ไดนาโมให้เกิดแสงสว่าง ล่อปลาหมึกให้มาใกล้
เรือ จะได้จับง่ายขึ้น
ตกเย็น คลื่นเริ่มเล็กลง คงมาจากกระแสลม ลดความเร็วลง
นั่งเล่น ฟังเสียงคลื่นซัด ถูกหิน ทราย เพลิน
ความมืด โรยตัวลงมา กลับไปนั่งเล่นหน้า เรือนพัก เขามีเตียงผ้าใบกางให้ หลายตัว
เริ่มคิด ถึง กรุงเทพ สมุทรสาคร ชุมพร หาดใหญ่ ปัตตานี นราธิวาส
|
นั่งดูคลื่นแล้ว ก็นึกถึง การคมนาคม ไปภาคใต้ กี่ปีกี่ชาติ ก็ยังเหมือนเดิม มีถนนน้อยสาย |
รถติด ตั้งแต่ทางด่วนกาญจนาภิเษก ถนนพระรามสอง
|
รถทำเวลาไม่ค่อยได้ ตั้งแต่จะเข้าสู่ ตัวจังหวัด สมุทรสาคร ทั้งขาไปขากลับ |
|
เคยนั่งดูภาพดาวเทียม ตรงอ่าวไทย พื้นดินเป็นรูปโค้งเว้าตั้งแต่ แสมดำ บางขุนเทียน |
จนมาถึง จ.สมุทรสาคร จ.สมุทรสงคราม ตรงนั้นรัฐบาลต่าง ๆ ก็พยายามขยายถนนให้รถ |
ระบายได้เร็วขึ้น แต่ก็ได้เพียงระดับหนึ่ง เรียกว่า "ติ๊ดเดียว"
|
เคยคิดในใจว่า ประเทศไทย น่าจะมีคนมีอำนาจ มองเห็นความสำคัญ ของจังหวัดในภาคใต้ |
ตัดถนน เพิ่มถนนไปให้มากขึ้น มองไกล ๆ หน่อย
|
การเดินทาง การขนส่งสินค้า จะใช้ความเร็วได้ดีกว่าเดิม แต่ถ้าตัดถนนใกล้กับที่เดิมคงจะช่วยไม่ได้มาก |
น่าจะ ทำสะพาน หรือ ถนนผ่าทะเล
|
ทำถนนทอดยาว ตัดผ่านทะเลจาก บางขุนเทียน ตรงไปขึ้นแผ่นดินบก ที่แหลมผักเบี้ย |
น่าจะตัดระยะทางจากเดิมได้เยอะมาก
ต่างประเทศเช่น จีน เขาก็ทำ ที่รัสเซีย ก็เห็นเขาทำถนน สะพานไปในทะเล เชื่อมแผ่นดินเข้าด้วยกัน
|
แต่คงจะมี คนคัดค้าน เรื่องระบบนิเวศน์ หอย ปูปลา จะลดหาย เรือจะมุดสะพานได้หรือไม่ |
ก็ให้เขาทำหน้าที่ไป ฝ่ายที่มองออกว่า ได้ มากกว่า เสีย |
ค่อยชี้แจงต่อไป....
ความคิดนี้ เคยมีคนพูดกันมาก่อน มีทั้งคนเห็นด้วย กับ คัดค้าน
|
ภาพข้างบน เป็นถนนมุ่งสู่ จุดชมวิว แหลมผักเบี้ย ที่เวิ้งว้าง
จะว่า เพ้อเจ้อ..ก็ได้ ในการคิดแทนคนอื่น เพราะเห็นโครงการบางอย่างใช้เงินมาก เขายังทำ
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
end 1,064,507 |
st. จำนวนผู้เข้าชม 1,048,669 |
= 15,838 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ร่างกายผมขาดสารทะเลครับ
ไมไ่ด้ไปเที่ยวทะเลนานมาก 5555
เหมือนคนที่อยู่ทางใต้
คงอยากขึ้นมาสูดอากาศหนาวบนดอย
เสียดายปีนี้หนาวไม่นาน
ตอนนี้ทำท่าจะอากาศร้อนอีกแล้ว
หัวหินพัฒนาในทุกๆด้าน
จนกลายเป็นเมืองท่องเที่ยวหลักอีกแห่งของประเทศไทย
น่าไปเที่ยวมากๆเลย
โหวตครับ