No. 729 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
จากชีวิตที่มาจาก ศูนย์ คือมีกินบ้างไม่มีกินบ้าง แล้วค่อย ๆ ไต่ขึ้น ๆ ค่อนข้างสบาย... ภาพนี้ อยู่กับพี่ น้อง ๆ หลาน
|
ครั้งที่บ้า ทำงานเพราะความอยาก จะได้มีเงินเยอะ ๆ แบบคนอื่น |
รู้สึกว่า ตัวเองต้องตื่นตัว อยากกอบโกยทั้งเงิน ทั้งอาหาร ไปกินบุฟเฟต์ชอบมาก อยากได้เปรียบเจ้าของร้าน
|
ดื่มน้ำพรรค์นั้น ก็จะกินเพียว ไม่ผสมโซดา 555 โซดาที่เรากินขวด 40 บาท อะ ๆ จริงนะ |
ในผับในบาร์... ถ้าผับไหน มีที่ใส่น้ำแข็งเป็น มิเนียม..ไม่ชอบไป เอาเปรียบ แต่ถ้าเป็นถังไม้เล็ก กันน้ำแข็งละลาย |
นั่นใช่เลย เขาเข้าใจลูกค้า ไปบ่อยหน่อย |
|
ร้าน ข้างถนนก็กิน ขอเพียง ลิ้นเป็ดต้มพะโล้ หรือทอด เคี้ยว ๆ แล้วกลืน หร่อย 555 |
ขาหมูต้องเน้น คากิ หรือหนังเยอะเวลายกมา ต้องเด้งดึ๋ง ๆ ไปกินหอยแครง ขัดเปลือกขาวลวก นิดแงะเปลือก |
ใช้ซ่อมจิ้มเนื้อหอยาจิ้มน้ำจิ้มซีฟู๊ด เคี้ยว กุ๊บ ๆ แล้วกลืน |
ขอบคุณเจ้าของภาพนะครับ ของจริง กินจนเกลี้ยงไม่ได้ถ่ายมา
|
ร้านคนจีนเป็ดย่าง หนังกรอบสีเหลืองทอง เนื้อนุ่มข้างใน ราดด้วยน้ำสีคล้ำ ใช้ช้อนตักยัดใส่ปาก ตามด้วย ขิงดอง |
สีชมภูหวานนิด หอมกลิ่น...มาก ๆ ส่วนผักบุ้งที่วางไว้ข้าง ๆ เขี่ยทิ้ง ขี้เกียจเคี้ยวมันติดฟัน 555 |
|
บางวัน สั่งเส้นหมี่ขาวลวกนิ่ม มะระยัดใส่ หมูสับปนปลาหมึกแห้งเป็นเส้นเคล้าไข่ขาว |
เต้าหู้แข็งผ่า ยัดใส้หมูสับผสมไข่ขาว ทอดแล้ว ตักใส่ชาม น้ำซุปขาตั๊งลาด ตามด้วย กระดูกหมูอ่อน เคี้ยวกุ๊บ ๆ |
ไม่ต้องเติมอะไรก็อร่อย |
|
นึกถึงห่านพะโล้ ท่าดินแดง ฝั่งธน เวลากัดเคี้ยวเนื้อนุ่มเต็มปากเต็มคำ สุดยอด |
กลับมาบ้าน ไม่ได้ไปไหน |
ลูกสาวแม่ยายทำน้ำพริกอ่องหมูสับใส่ ผงถั่วเน่าปิ้ง ลาบหมูใส่ใส้อ่อนคั่วปนตับต้มหั่นบาง |
หรือไม่ก็แกงฮังเล หมูสามชั้น อร่อย
|
วันใดกลับจากทำงานข้างนอก หิวข้าว ที่บ้านไม่ได้ทำอะไร ให้กินผัดผักบุ้ง อุ่นหมูพะโล้ให้กินซ้ำ ๆ โกรธ |
ไม่กินก็ได้ ใช้อารมณ์ฉุนเฉียว นิสัยแย่จริง ๆ ถือว่าตนเอง ทำงานหนัก น่าจะมีคนสนใจอาหารมากกว่านี้ |
แต่เมื่อพยายามทำตัวดี ไปปฏิบัติธรรม |
|
วันนี้เป็นวันที่สอง ได้เข้าปฏิบัติธรรมที่วัดกลางกรุงเทพ 7 คืน 8 วัน เช้ากลางวันเย็นที่ผ่านมา ไม่คุ้นเคยอาหาร |
เน้นผัก เต้าฮู้ โปรตีนเกษตร มีหมู ไก่บ้าง ไม่ค่อยรู้สึกอะไร รู้เพียงว่า ว่าเรามา ทำตัวให้ดีบ้าง |
|
เย็นวันนี้ตรงหน้า มีข้าวต้นเขละ ไออุ่นลอย โรยด้วย ถั่วลิสงแห้งคั่วใส่เกลือ ปนด้วยไข่เจียว |
ตอนนั้นไปตักมาเองแหละ นั่งปลง จริงนะ....
|
ก็ใช้ช้อนตักถั่วคั่ว ข้าวต้มอุ่นเข้าปาก วางช้อน นำมือวางไว้บนตัก แล้วเริ่มเคี้ยวอาหารช้า ๆ |
หรือเร็วก็ได้ แต่ผมเคี้ยวไป นึก... โธ่เอ้ย จะกินได้ไง |
นึกถึง หนังเป็ดย่าง นึกถึงลาบไก่สะเมิง มีหนังไก่ทอดกรอบ มีพริกทอดหอมโรย 555 |
ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยนะครับ
|
ต้องทำใจว่าเรามาทำความดี แสวงหาแต่บุญ เริ่มเคี้ยวช้า ๆ กลิ่นถั่วลิสงหอมนิด เค็มหน่อย |
ยิ่งเคี้ยวยิ่งหอม อร่อย.. |
พอเคี้ยวกลืนหมดปาก ก็ยกมือตัก ข้าวต้มกับ ไข่เจียว เข้าปาก... วางมือไว้บนตัก แล้วเริ่มเคี้ยว ไข่เจียวที่เรากิน |
ประจำที่บ้าน อร่อยแฮะ... ข้าวอุ่น ๆ ก็ดี
|
มื้อนั้นน่าจำกิน ได้ 20 คำก็อิ่ม รู้สึกดีมาก ๆ มีกล้วยน้ำว้าสุกกำลังดี ให้กินด้วย ดื่มน้ำนั่งรอเพื่อน ๆ แล้วกล่าว |
ขอบพระคุณท่านที่กรุณามอบ อาหารให้กิน |
|
หลังจากที่เข้าอบรม กลับไปบ้าน มีอาหารอะไรก็ทานได้ ไม่งอแง กินแค่อิ่ม
ทานอาหารน้อยลง ทำให้สบายท้อง สบายตัว ไม่อึดอัด เดินคล่องตัว
ไม่ค่อยแสวง อะไรเท่าใดยกเว้น เงิน...
|
หลีกเลี่ยง เข้าร้านอาหารบุปเฟต์ หมูกระทะ หรืออะไรพวกนี้ กินอาหารตามร้านที่ราคาสูงก็ไป แต่ไป งั้น ๆ |
รู้เลยว่า ตนเองเปลี่ยนแปลงไปเยอะมาก
เมื่อก่อนชอบนอนในห้องสวย ๆ ไปพักโรงแรมก็เลือกดี ๆ ไว้ก่อน
|
ปัจจุบัน นอนบนเตียงไม้ มีผ้าปูบ้างนิดหน่อย ก็ได้
เล่าระหว่าง อยู่บนอาคารวัด แถวบางขุนพรหมต่อ
|
ได้เวลาพักผ่อน ในห้องพักชั้น 4 รู้สึกสบายตัว สมองโปร่ง มีความสุข |
เอนกายมองผ่านหน้าต่าง เห็นแสงสว่างเรื่อ ๆ บนท้องฟ้าของกรุงเทพ หลวงพี่ภิกษุหนุ่มจากอยุธยาเดินผ่าน |
หลวงพี่ยิ้ม แล้วทรุดตัวนั่งใกล้ ๆ ที่เราอยู่ ผมรีบลุกขึ้นนั่ง ข้าง ๆ เด็กหนุ่มอายุ 16 ปีลูกของดาราหญิง |
ปกติเขาห้ามพูด |
ตอนนี้ปลดป้าย ปิดวาจาออกจากอกเสื้อแล้ว เลยสนทนากันเบา ๆ เลยรู้ว่า วัดที่หลวงพี่อยู่ประจำท่านสอน |
การทำสมาธิด้วยตนเอง.... หลวงพี่อายุค่อนข้างเยอะกว่า ภิกษุอีกรูปเข้ามานั่งคุยด้วย |
โยมบ้านอยู่ไหน |
อยู่ซอยอ่อนนุช ครับหลวงพี่ |
อืม..อยู่ในกรุงเทพ อากาศไม่ค่อยดี ร้อน..ไม่เหมือนที่วัดอาตมาอยู่ เย็นสบายเกือบตลอดปี |
อยู่ที่ไหนครับหลวงพี่ |
อยู่วัด ก่อนถึงโรงเรียน ต.ช.ด.บ่อชะอม โน่นไกลจากนี่เยอะมาก จันทบุรี |
เดี๋ยว ๆ หลวงพี่วัดที่ว่าต้อง ผ่าน ตำบลพวาเลยไปใช่เปล่า |
ใช่ ๆ อำเภอแก่งหางแมว ไงโยมไวน์รู้จักละ |
ผมทำสวนผลไม้ ที่บ้านพวาบน......ทีนี้พวกเราเลยคุยกันแบบเพื่อน แหะ ๆ ตีขลุมซะเลย |
หลวงพี่สมชาย บอกว่า ต้องมาเรียนสมาธิเพิ่ม เพราะท่านมีโครงการณ์ขยาย ปฏิบัติธรรมเพิ่ม |
เด็กหนุ่มที่ นอนข้างผม อายุ 16 ปี เป็นลูกชาย ของดาราสาว หน้าหวาน ที่ผมเคยติดตามผลงาน MV เพลง |
คิดว่าเป็นสาวอายุไม่เกิน 35 ปี ที่ไหนได้มีลูกโตเป็นหนุ่มแล้ว 555 |
เด็กหนุ่มเล่าว่า |
แม่ชอบ เข้าวัดปฏิบัติธรรม วันก่อน แม่ขับรถจากขอนแก่นมาส่ง ให้ มาปฏิบัติธรรมที่วัดนี้ |
|
ก่อนพวกเราจะนอน หลวงพี่ที่ วัดใกล้ ร.ร.ต.ช.ด. อ.แก่งหางแมว เอ่อปากชวนผมว่า ถ้าไป แถวโน้นให้ไปที่วัดท่าน |
ถ้าตรงกับมีคนปฏิบัติธรรม จะให้ผมเป็นพี่เลี้ยงด้วย |
ผมรับปาก แต่วิตก ก็ผมยัง สวดมนต์ อาราธณาศีล ไม่เป็นเลย หุ หุ จริง ๆ นะครับ |
วันที่ 6 ของการเข้าปฏิบัติตัวให้ดี |
หลังจาก พวกเรา สวดมนต์ เดินจงกรม นั่งสมาธิ และปรึกษาอาจารย์ในการ ทดสอบอารมณ์ตนเอง |
เราเดินจงกรมช้ามาก ๆ ผมรู้สึกว่า จิตไม่วอกแวกเลย แทบจะไม่คิดอะไรเลย ครบเวลาเดินจงกรม
|
คนอื่นนั่งที่รองนั่ง เป็นแถว ส่วนผมกับอีก 5 คน ไปนั่งบนเก้าอี้พลาสติก ห่างจากคนอื่นนิดหน่อย |
นั่งทำสมาธิตามรูปแบบของวัด นั่งหลังตรง ไม่ชิดพนักพิง มือวางทั้งคู่วางไว้บนตัก
|
ครู่เดียวมีความรู้สึก ชานิด ๆ ตั้งแต่ปลายขาขึ้นข้างบน สบายตัว เบาหวิว แล้วทุกสิ่งก็ เหมือนว่างเปล่าไม่เห็นอะไร |
แต่ยังรู้สึกตัวว่านั่ง |
และแล้วก็รู้ว่า ตัวเองค่อย ๆ ลอยขึ้นประมาณ สองเมตรเห็นข้างล่าง ลาง ๆ ไม่ชัด.. กลัว..นิด ๆ ค่อยตั้งสติกด |
ตัวเองให้ลดต่ำลงแต่ก็ ลอยอยู่เรี่ย ๆ ได้ยินเสียงดนตรีที่ไม่เคยได้ยิน เสียงใสไพเราะมาก |
แล้วก็ค่อย ๆ สงบลง...
นี่มิใช่อภินิหารอะไรเลยไว้เล่าต่อนะครับ |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,383,018 |
st. ผู้เข้าชม 1,380,600 |
= 1,418 |
งานเขียนประเภท Diarist |
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
คิดถึงลาบไก่สะเมิงเลย
อร่อยมาก แต่ไม่ได้ไปกินนานมากแล้วครับ
การปฏิบัติธรรม
ช่วยทำให้เรามองเห็นตัวเองชุัดขึ้นๆ
แม้แต่เรื่องกินก็ยังสามารถปรับใจในเรื่องการกินหรือความอร่อยได้
ประสบการณ์ทางธรรมของแต่ละคนเวลาฝึก
ก็ออกมาไม่เหมือนกันเลยนะครับ
โหวตครับพี่