No. 714 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
|
อ่านโจทย์ หรือหัวข้อ เอกลักษณ์แล้ว เห็นคำแนะนำจากคุณต่อว่า เรามีอะไรเป็น |
เอกลักษณ์บ้าง... นึกถึงตัวเองแล้ว มันธรรมดา พื้น ๆ มากไม่มีสะดุดตา |
จะมีก็คง เดินเหม่อมองแล้ว สะดุดพื้นฟุตบาทเซ แถ๊ด ๆ ไปเท่านั้นเอง แหะ ๆ |
นำภาพอยู่ท่ามกลางเพื่อน ๆ มาให้ดูว่า พอจะมีเพื่อนกับเขาบ้าง... |
นั่งนึกแพล๊บเดียว อ.เฉลิมชัย มีฝีปากกล้า พูดตรงไปตรงมา แต่ยังไม่ละไม่เขียนถึง อ.เฉลิมชัย |
ใคร ๆ ก็รู้ ดังจะตายไป ที่ผมติดใจคำพูดของอาจารย์ว่า คนมีฝีมือต้องมาจาก พรแสวง อย่างหนัก.จนเกิดความชำนาญ |
แต่วันนี้ขอเขียนถึง คือ อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี |
|
|
|
ผลงานที่เห็น จะเห็นตามภาพข่าวต่าง ๆ มาก่อนไม่เคยเห็นของจริงเลย ส่วนใหญ่คนมีฐานะ |
จะมีไว้ครอบครอง ราคาสูงลิบ มีได้บางคนเท่านั้น |
|
|
|
เคยอ่านเรื่อง อ.ถวัลย์ และ อ.เฉลิมชัย เมื่อครั้ง ไปเปิดตัวที่ต่างประเทศ ตอนนั้นน่าจะ |
ยังมีคนรู้จักไม่มากนัก |
ทั้งสองต่างแต่งตัว แบบเอกลักษณ์ตัวเอง ไปนั่งรอเปิดตัว ที่ห้องแสดงภาพ ท่านเล่าว่า |
นั่งเก็กตัวนานมาก กลัวเขาจะไม่รู้ว่าเป็น ศิลปิน เก็กจนเมื่อย กว่างานจะเปิด เล่าแล้วก็ขันตัวเอง |
|
ผมดูภาพข่าว อ.ถวัลย์ ไปเขียนภาพที่ต่างประเทศ นานหลายปี ทำเงินมิใช่น้อย รวยไปเลย |
กลับมาที่ไทย |
ปรากฏว่า ภาพที่อาจารย์เขียน เกี่ยวกับพุทธศาสนา ถูกหนุ่มสาวบางคน ในไทยไม่เข้าใจคิดว่า |
หลบลู่.. อาจารย์เลย งดเขียนภาพเกี่ยวกับพุทธศาสนาไประยะหนึ่ง |
|
แต่แนวเขียนของท่าน ที่ผมจำได้ คือสีดำ เขาสัตว์ที่มีแสง เงาลึกลับน่าเกรงขาม และต่อ |
มาก็ทราบว่า ที่ท่านเปิดพิพิธภัณกลางแจ้ง ปลูกบ้านเรือนดำ ไว้ที่จังหวัดเชียงรายบ้านเกิด |
ให้คนเข้าไปชมฟรี ผมไป อ.แม่สาย ขากลับเลยแวะเข้าไปดู... ตามภาพข้างล่าง
สถานที่ร่มรืน และหนาว
บ้าน อาคารเน้นสีดำ เลยเรียกว่า บ้านดำ
|
เท่าที่ทราบประวัติคือ เรียนที่เชียงรายแล้ว ไปเรียนต่อที่ อ.พะเยาซึ่งปัจจุบันเป็นจังหวัด |
โรงเรียนอยู่แถวกว๊านพะเยา จนจบมัธยม หก.. ได้ทุนไปเรียนต่อ
....
|
ที่โรงเรียนเพาะช่าง กรุงเทพ ประมาณปี 2500 ต้น ๆ แล้วได้เรียนต่อสูงขึ้นไปอีกได้รับปริญญาตรี โท.....
|
และเป็นศิษย์ของ ศาสตราจาย์ศิลป์ พีระศรีรุ่นหลัง ๆ |
อาจารย์จบมา ก็เรียกตนเองว่า เป็น ช่างเขียน ไม่เรียกว่าตนเองเป็น จิตรกร หรือศิลปิน
|
ผมนึกถึง เด็กหนุ่มที่หน้าตาดีถูกปั้นขึ้นมาร้องเพลง เสียงหายใจยังดังเข้าไมค์โครโฟน |
การหลบเสียงยังไม่ได้ ถูกหน้าม้าส่งเสียงเชียร์ มีคนปรบมือนำด้วยเลยเดินยืด.. |
เรียกตนเองว่า เป็น ศิลปิน |
แตกต่างกับอาจารย์มาก
|
จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมมีโอกาศได้ไป บ้านดำ ที่เชียงราย ต้องบอกว่า ทึ่ง มากได้เห็น |
งานศิลปนานา และมากชิ้นของอาจารย์ ข้างล่างนี่ก็ใช่
|
|
|
งานของท่านมี เอกลักษณ์... แม้แต่การแต่งกาย ไว้หนวดเครา ขาว... พูดจาโผงผาง |
ผมว่านั่นใช่เลย |
|
อ้อ..แถมนิด ผมเฉียดสถานที่เรียนของ อาจารย์ถวัลย์ เรียนเบื้องต้นด้วยนะ เลยไปสมัครสอบเข้าเรียนที่ เพาะช่างเหมือนกันนะ
เออ คือ ๆ หนีวิชีพที่ต้องใช้ตัวเลข กลัวจริง ๆ
|
ในห้องสอบวาดเขียน จำได้ว่า เขามี ผลส้ม 1 ลูกเกลี้ยง วางไว้บนโต๊ะให้พวกเราวาดด้วยดินสอดำ หรือถ่านชาร์โคล
เขาคงต้องการ ดูว่าผู้เข้าสอบ รู้เรื่อง แสง เงา...โอเคอยู่แล้ว เพราะฝึกมาปีกว่า
|
มีแสงเข้าด้านขวามือ ใจคิดเลยว่า คณะกรรมการสอบโหดร้าย น่าจะเอาผลส้ม บิดเบี้ยวหน่อยไม่ได้ |
จะได้หาจุดเด่นมาวาด
|
ตอนสอบวิจารณ์ โจทย์ให้วิจารณ์ หลังคาโบสถ์ไทยแท้ กับ จีนผสม เป็นอย่างไรบ้าง |
อะ..ได้เลย ผมก็เขียนวิจารณ์ตรงไปตรงมา ค่อนข้างแรง ว่าหลังคาโบสถ์ไทยผสมจีน
|
ไม่น่าดูจะทำให้ งานศิลปพุทธศาสนา แย่ลง กับวิจารณ์อีกหลายอย่าง..นึกแล้ว กลัวสอบตก |
แหะ ๆ ปาก(กา) จัดมานานมากแล้ว..
|
ประกาศผลการสอบ ข้อเขียนวิจารณ์ กับ วาดภาพ ผลส้ม แสงเงา สอบผ่าน มีรายชื่อ |
เป็นคนอันดับที่ 58 ฝันหวานว่า ได้เรียนต่อแน่ เพราะคนสอบหลายร้อยคน |
|
หลังสอบสัมภาษณ์ด่านสุดท้าย ไปดูประกาศรายชื่อผู้สอบได้ มองกี่รอบก็ไม่เห็นชื่อเลย |
จะเป็นลม 555 |
เลยอดไม่ได้เป็น ครูศิลป ครูวาดเขียน กับครูสอนเลื่อยไม้อัด สร้างโมเดล ความหวังมลายหายไปสิ้น
|
ที่สำคัญผมหนีอาชีพ บวก ลบ คูณหาร ไม่ได้เลย ทั้งที่เกลียดมาก
|
ผมว่า กรรมการสอบเขาคงรู้ว่า ผมคงไม่มีหัวทางศิลปเลย เลยให้คนอื่นเข้าเรียน. แม้แต่ลายมือก็แบบไก่เขี่ย |
ปัจจุบันยังไม่กล้าเขียนอะไรด้วยลายมือ |
เขียนหนังสือเมื่อคืน ตอนเช้ายังอ่านลายมือตัวเองไม่ออกเลย หุ หุ |
|
ผมเลยมีอาชีพอะไรไม่รู้หลายอย่าง แบบที่เคยเล่าให้เพื่อน ๆ ได้อ่าน จบละครับ
|
|
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,346,279 |
st. ผู้เข้าชม 1,342,836 |
= 3,443 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
แอบเห็น No. 714 บล๊อกประจำ ศุกร์ - พฤหัสบดี
ต้องแก้พฤหัสบดีเป็น อาทิตย์ หรือเปล่าคะ
หรืออันนี้ฉบับพิเศษ ^^
มาอ่านเรื่องราวดีๆ ยามเช้าค่ะ
ต้นไม้เขียวๆ สวยจังเลย