| No. 691 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
| |
| ไม่กี่วันมานี้ ได้คุยกับเพื่อน เขาบอกว่า ขยันเขียนบล๊อก เป็นระยะ ๆ ยังอยากคุยกับเพื่อน ๆ |
| แต่ทิ้งงานที่ร้านไม่ได้ กว่าจะเคลียงานที่ร้านเสร็จเกือบ 3 ทุ่ม เหนื่อย.... |
|
| เรื่องทำงานหลายชั่วโมง ต่อวัน ผมเข้าใจเลย เพราะเมื่อก่อนผมทำงานตีคู่ กับคนรู้จักสนิทกันดี |
| เกือบยี่สิบปี...เขา ค่อนข้าง แหะ ๆ งก.. |
เขาตื่นมาตี 4 เข้าเช็คตรวจดู บัญชีผ้าชิ้น ครบตามออเดอร์ คล้ายกับการขายตรง ผ่านออนไลน์ เมื่อก่อนยังไมมี ใช้ติดต่อทาง
ไปรษณีย์ แล้วแพคเตรียมส่ง ไปรษณีย์ รถทัวร์ รถตู้ หรือขับรถไปส่งเอง
|
| ตีห้าครึ่ง อาบน้ำแต่งตัว ไปทำงานประจำต่อ |
|
| ให้น้อง ๆเมสเซนเจอร์ที่ทำงาน ช่วยนำสินค้า ไปส่งไปรษณีย์ รถทัวร์ รถตู้แถว ร.ร.อินทรา |
แน่นอนให้ค่าแรงเขาด้วย
|
| มีเวลาพัก ก็ฉีกซองจดหมาย หรือพัสดุไปรษณีย์ ดูออเดอร์ที่ ลูกทีม |
| ต่างจังหวัดสั่งมา คัดเตรียมไว้จะไปซื้อที่ร้านค้า หรือตลาดปีนัง ท่าเรือคลองเตย บางวัน |
| ไปซื้อจากโรงงานผลิต |
| ตอนเย็นหลังเลิกงานก็รีบขับรถไปซื้อสินค้าในที่ต่าง ๆ กลับถึงบ้านก็เกือบสามทุ่ม |
| ยอดขายเยอะมาก |
|
| เขา ขายสินค้าเงินผ่อน จ่ายสองงวดใน 2 เดือน เช่นผ้าชิ้น ผ้านวม เครื่องไฟฟ้า เสื้อผ้าสำเร็จรูป |
|
| ตั้งราคาเท่า ๆ ร้านขายเป็นเงินสด (แล้วทำได้ไง... นั่นซิ) |
| วันนี้แอบเปิดเผย การคิดราคาสินค้า ต้นทุน ให้เพื่อน ๆ รู้ เป็นความรู้นะครับ 555 |
| |
|
มิน่า.. เขาเลยมีเงินหมุนเวียน เยอะมาก ลูกทีมมาส่งเงินสด นับเฉพาะแบงค์ร้อย กับห้าร้อย แบงค์ยี่สิบ
ใช้นับเป็นปึ๊ง ไม่นับเป็นใบเลย แล้วกวาดลงลิ้นชัก หรือไม่ก็ใส่ถุงผ้า |
| |
| สมมุติ มีคนขายกระจายไปตามจังหวัดต่าง ๆ 20 คนส่งเงินคนละกว่า 50,000 บาท |
| คนขายคือ เซลเกิร์ล ได้คนละ 5,000 บาท พวกเซลล์มีงานประจำด้วย |
ผมเห็นเซลล์ แถว อ.หนองไผ่ เพชรบูรณ์ ไปตั้งราคาเพิ่มมาก บ่อยด้วย เช่น
|
| เพื่อนผมตั้งไว้ 550 บาท เซลล์เกิร์ล ตั้งราคาขายเพิ่มเป็น 750 บาท |
| เคยเจอตัวน้อง เลยถาม เฮ้ย น้อง ทำไมตั้งราคาสูงมาก เดี๋ยวขายไม่ออก |
| ไม่หรอกพี่ไวน์ หนูตั้งราคาแพงไว้ ทำให้คนซื้อรู้ว่า ของหนูดีไง อิ อิ |
| ดีจริงเร้อ... 555 |
| บ้า พี่ไวน์นี่ สินค้าดี ใหม่ สดด้วยน้า..อิ อิ ยอดขายหนูไม่น้อยนะพี่ไวน์ |
| อืม..ก็ถูกของมัน เอ้ยเกือบถูก มันได้เงินชิ้นหนึ่ง 200 +55 บาท = 255 บาท |
| |
| กลับมาถึงต้นทุนซื้อสินค้าร้านค้าในตลาดผ้าชิ้น หรือชุดสำเร็จ หรือสินค้าไฟฟ้า หรือโรงงาน |
| เห็นเพื่อนผมคนนี้ ซื้อมาก ร้านค้าเลยขายให้ ราคาต่ำกว่าที่ขายให้ คนอื่น |
| อีกอย่างโรงงาน เขาถือหลัก ขายกำไรน้อย ก็กำไรมาก |
| เหมือน บริษัทบัตรเครดิตหรือ ธนาคารเขาก็ใช้หลักเดียวกัน |
| |
| ผม(ไวน์)เคยทำงานที่ภัตตาคาร ลูกค้ายื่นบัตร ให้รูดบัตร ตามราคา.....รูดปรึ๊ดเสร็จธนาคารจะ |
| โอนเงินเข้าบัญชีภัตตาคาร ... แต่หักเงินค่า FEE ไว้ 2 - 3.5 % แล้วสกุลของบัตรที่ธนาคารตกลงกับภัตตาคารไว้ |
| |
| สิ้นเดือนธนาคารจะ ส่งเสต็ตเม้นท์ รายการรูดบัตร กับ เงินที่หักไว้ให้ทราบ |
| บังเอิญวันหนึ่ง มีเสต็ตเม้นท์ ที่ธนาคารจะส่งให้ ห้างสรรพสินค้าใหญ่แห่งหนึ่ง ติดไปกับของ |
| ผม เอ้ยของภัตตาคาร โห.. ห้างที่ว่า ถูกหัก แค่ 1.75 % |
| อืม... อิจฉาครับ 555 แต่ก็เข้าใจครับ ลูกค้าเขาแต่ละวัน ยอดขายหลายล้านบาท |
| |
| ทีนี้วก มาการซื้อผ้าชิ้น หรือ ชุดสำเร็จไปขายต่อ เขาไปซื้อที่โรงงานบางโพแถวบางโพ ผ้าชิ้น |
| แถวบางลำพู กับตลาดผ้ากลาง เมืองชลบุรี แหะ ๆ เขาว่าเป็นผ้า ขนมาทางเรือ |
เป็นสินค้าสีเทาไม่ขาว ว่างั้น..คนซื้อไม่สนใจหรอกว่า จริงหรือไม่จริง
|
| ขอเป็นผ้าเนื้อดี มีน้ำหนัก ลายผ้าคมชัดเกรดเอ..ไม่ใช่เกรดบี ราคาเยาก็ดีแล้ว |
| ใช้เงินสดซื้อ เดือนหนึ่งก็หลาย.... เป็นเวลาเกือบปี... ตอนหลังร้านบางร้านให้ เครดิต งวดชน |
| งวด ทำให้สะดวกดี |
| |
| ปกติวันเสาร์ อาทิตย์จะไปซื้อผ้าที่ เมืองชลบุรี... ไปถึงร้าน ก็นั่งกินน้ำ กินข้าว ร้านเขา |
| ให้เด็กไปสั่งให้กิน นั่ง แบบหมดแรงข้าวต้ม ข้าวกลางวัน 555 กินเสร็จ |
ผมเลยนั่งกินด้วย แล้วนั่งมองเขาสั่งผ้า
|
| เด็กในร้านจะยกม้วนผ้า มาให้ดู เขาก็จะดูสี จับเนื้อ ราคา แล้วสั่ง เอา 6 ชิ้น.. ม้วนนี้ |
| เนื้อไม่ดีแต่สีสวย เอา 3 ชิ้น.. สั่งแล้วกะดูว่า ราคาไม่เกิน 2 หมื่นบาทก็ หยุด |
| แล้วก็ไปสั่งผ้าร้านอื่น ที่เขาให้เครดิตจนครบ |
| |
| เจ้าของร้านผ้า หรือเด็กในร้านขายผ้าก็จะทำบัญชี แนบไปกับถุงผ้าเตรียมไว้ ใหม่ ๆ ก็นับ |
| ว่าตรงกันหรือไม่ วันหลังไม่ต้องตรวจอีกเลยเพราะตรง ไม่ผิดเลย |
| พอจะกลับ ก็แวะบอกว่ากลับแล้ว เด็กในร้านแต่ละร้านจะ หิ้วถุงผ้าไปส่งที่รถ |
| |
| มีอยู่คนหนึ่ง พอคนอื่นไปหมดเหลือแต่เรา ก็นำบัญชีผ้า ถุงผ้าส่งให้ แล้วพูดมุบมิบ ผมแอบฟัง พอจับใจความได้ |
| มีผ้าเกิน 10 ชิ้นนะพี่ พร้อมกับมีกระดาษ ระบุเลขบัญชีธนาคาร ชื่อเด็กคนนั้น ยัดใส่มือ |
| แล้วแต่พี่....จะให้หนูคะ |
| เขาก็หงึก หน้ารับทราบ... ขับรถกลับ กรุงเทพ ใช้ปากดูดโอเลี้ยง แล้วบ่นดัง ๆ |
| E ให้อั๊วโกงด้วย..ไม่ไหว.. |
|
| อาทิตย์ต่อมา ก็ไปสั่งผ้าร้านอื่นก่อน จนถึงร้านที่เด็กสาว จงใจมอบผ้าให้เกิน |
| เขาพูดกับ เจ้าของร้านดัง ๆ ว่า เจ๊ งวดก่อน มีผ้าติดไป 10 ชิ้น ไม่รู้ของใครติดถุงผ้าไป |
| ลูกค้าเห็นเขาชอบซื้อไปหมดแล้ว เจ๊คิดเงิน งวดนี้เลย |
|
| เจ้าของร้าน ดีใจ ขอบคุณที่บอกให้.... ลดเงินเป็นพิเศษอีก |
| เดาเอานะว่า ลูกน้องในร้าน 5 คนคงถูกเรียกไปด่าที่ทำงาน สะเพร่า หรือ ด่าถึง ความไม่ซื่อ |
| มีหรือ เจ้าของร้านจะไม่รู้เท่าทันลูกน้อง |
เอ..ถ้าผมทำการค้า คงไม่กล้าทิ้งร้าน ไปเที่ยว หรือมัวเขียนบล๊อกเด็ดขาด หุ หุ
แต่ก็คิดถึงเพื่อน ๆ ต้องเขียนลงบล๊อกบ้าง...
|
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L 1,294,324 |
| st. ผู้เข้าชม 1,289,265 |
| = 5,059 |
| งานเขียนประเภท Diarist |
| |
สวัสดีวันจันทร์คะคุณไวน์
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ปล. เห็นชื่อร้าน นึกถึง บาร์ที่เคยทำงานให้เขาที่ รัชดาซอย 4 ดีนะคะ บาร์กู บางที่ตั้งชื่อร้าน บาร์เกย์ อร๊ายๆๆๆๆ 5555
ขอบคุณพี่ไวน์ยังอุส่าห์รู้ว่ามี้แอบมาส่งตลอดๆ นี่ขนาดแอบๆ แล้วนะ
อ่านออกเสียงเป็นภาษาไทย คือ บาร์กู... 555