No. 640 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
|
เพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน คงแปลกใจว่า ทำไมวันนี้บอกล่วงหน้าก่อนเลยว่า เขียนเรื่องหมา ๆ |
นั่นซิ ปกติจะเขียนอะไร ไม่บอกหรอกว่า จะเขียนแนวไหน |
เพราะ แหะ ๆ เขียนแนวเดียวตลอด |
|
เห็นเพื่อนรุ่นพี่ทั้งวัย และ เขียนบล๊อกนานกว่า บ่นว่า ทำไงจึงจะเขียนบล๊อกแล้วคนโหวตให้ |
ระเบิดเถิดเทิง... อุ้ย... เรื่องนี้ก็อยากจะรู้เหมือนกันแหละพี่
|
พยายามตั้ง ชื่อเรือง ให้หวือหวาหน่อย แต่เนื้อเรื่องก็งั้น ๆ แหละ แหะ ๆ เปล่าหลอก |
เพียงแต่เรียกความสนใจติ๊ดเดียว เลยตั้งชื่อเรื่องว่า "รักแรก อุ้ย ๆ เจ็บ" ให้เพื่อน ๆ |
หายง่วง เหอะ ๆ มีคนเข้าอ่าน แล้วเม้นท์ ให้กำลังใจ เยอะดี |
|
วันนี้ออกมาเปิด เรื่อง หมา ๆ คือเห็นใจพวกเขา น่ารัก....
|
|
พวกเรา นักปั่นจักรยาน ออกกำลังกาย บางคนกล้า ปั่นในถนนหลวง หรือถนนสายรอง |
แต่ผมไม่ค่อยกล้าออกถนนใหญ่ |
เสี่ยงมาก คือคนขับรถ เอ้ย ผู้ขับรถเก๋งมักจะ ไม่ค่อยเห็นหัว |
หรือ ตัวพวกนักปั่นเท่าใด
|
คงจะเห็นเหมือน "หมาตัวหนึ่ง" จริงนะเออ |
เลยต้องไปปั่นตามสวนสาธารณะแทน เช่นศูนย์กีฬาทางน้ำ บึงหนองบอน
ถ้าปั่นรอบสวน และเข้าแหลมหรือเกาะทั้งสองเกาะ รวมระยะทาง 7 ก.ม. แล้วแต่ใครจะปั่นกี่รอบ ส่วนใหญ่เขาปั่น 5 รอบ
|
สวนน้ำ บึงหนองบอน ติดกับสวนหลวง ร.9 หรือติดด้านหลังห้าง ซีคอนสะแควร์ ประเวศ |
พื้นที่กว้าง 644 ไร่ นำจักรยานแขวนไว้ท้ายรถเก๋ง ไปจอดที่ลานจอด แต่เต็ม เป็นส่วนใหญ่ |
ทั้งที่มีที่จอดกว่า 400 คัน เพราะนักจักรยาน และ คนรักสุนัข ใจตรงกัน |
|
คนรักสุนัข ที่นั่นน่ารัก คือพวกเขาอ่อนโยน ใบหน้ายิ้ม |
เหมือนเด็ก ๆ มีความเมตตา การุณ เวลาลูกหมา น้องหมา หรือหมาแก่ ตัวโตเบ่อเริ่ม |
เดินหาเสา คล้ายกับจะฉี่ หรือ อึ เจ้าของจะรีบ ควักถุงพลาสติก จ่อไปบั้นท้าย คอยรอรับ อึ
|
ผมเห็นต้องรีบกลั้นหายใจ แหะ ๆ กลัวเหม็น |
|
พวกเขานั่งรอ จนกระทั่งเสร็จ รวบถุงพลาสติก วิ่งไปหาถังฟ้าใส่ขยะ.. |
ยังครับ ยังมีอีก ทั้งคนไทย ฝรั่งจูงหมา แต่น่าจะ หมาจูงมากกว่า ก็หมาอยู่ข้างหน้านี่นา |
มีการผ่อนสั้นผ่อนยาว วิ่งตามหมา พอหมาอึ ก็เดินไป ใช้ที่เก็บอึ ที่ถือติดตัวมา เก็บจนหมด |
บางคนใช้กระดาษเช็ดพื้นดินด้วย สุดยอด
|
เท่าที่ส้งเกต กลุ่มคนรักสุนัขที่นั่น มีมารยาท ได้รับการศึกษาดีแน่นอน(หลายคน) |
จะพาหมาไปตามเส้นทางที่มี จักรยานน้อย ในอุโมงต้นไม้ ยาว 700 เมตร
|
ทั้งคนปั่นจักรยาน กับ คนจูงสุนัข เลยเป็นคนน่ารัก ทั้งสองกลุ่ม |
|
แต่ผมติดปัญหา ไม่มีที่จอดรถนี่ซิ |
|
นึกได้ว่า เราเคยใช้ทางลัด เลยลองปั่นจากหมู่บ้านกระจอกของเรา
ปั่นผ่านหมู่บ้านเสรีอ่อนนุช ถนนกว้าง เรียบ...ลัดเลาะ
|
...
ผ่านโรงเรียนสุวิทย์เสรี อนุสรณ์ ตอนเช้าเด็กนักเรียนเยอะหน่อย เลยเขตโรงเรียน ปั่นเลี้ยวขวาผ่าน อัญชัญคอนโดมิเนียม
ทางยังเรียน จนถึงมุม เลี้ยวขวาอีก
ถนนเริ่มขรุขระ แต่ก็ปั่นพอไหว ขยับตัวไปมา เรียกว่า ได้เหงื่อ.. ดีนะครับ
ถนนส่วนใหญ่จะเป็นคอนกรีต แคบหน่อย แต่เรียบ ตอนเช้ารถเกือบไม่มี ภาพที่่เห็นเป็นภาพ ตอนสายกลับจากปั่นแล้ว
เลยหมู่บ้าย Privet อ่านว่า พรี่เว่..... มั้ง เป็นสี่แยกเล็ก ตรงนี้ต้องระวัง
ทั้ง มอไซค์ รถยนต์เยอะ เราเลี้ยวซ้าย มุ่งตรงไป
ทางแคบ ค่อนข้างสงบ
...
ไปตามถนน ซอย 66 โมราวรรณ กับ สุเหร่าบึงหนองบอน ไป สวนน้ำ |
ยอมรับเลยว่า ไปครั้งที่สอง จำทางไปไม่ได้ ขากลับยิ่งแล้วใหญ่ หลง..ทาง.. พอไปครั้งที่ |
สาม ทีนี้จำได้แล้ว ทางแยกมันเยอะมาก เช่น ซอย 66 แยก 19 - 15 - 2 คือแยก 19 มีมาก
ภาพข้างล่างเป็น ร้านค้า ทั้งซ้ายทั้งขวา เป็น ผับ บาร์เล็ก ๆ น่ารัก ร้านกาแฟด้วย
|
ปั่นผ่านผับเล็ก ๆ 300 เมตร เจอทางเลี้ยวขวา ตรงนี้แหละ อันตราย
ถนนข้างล่าง แคบ มีบ้านหลังโต บริเวณกว้างอยู่หลายหลัง แต่มี หมาหนุ่มสีนำตาล ป้วนเปี้ยยนตอนเช้า
|
ตัวนี้ ดุ คอยไล่งับ นักปั่นทุกเช้า เห็นเขี้ยว แล้วเสียวน่อง ผมไม่กล้าหยุดถ่ายภาพ เลยใช้ภาพ ลักษณะคล้ายกันมาลงแทน
เลย ถนนที่หมาดุ ไป 100 เมตร เจอทางเลี้ยวซ้าย สู่ บึงหนองบอน
ถนนช่วงนี้แคบ ขรุขระมาหลายปี มีหมา แต่ไม่ดุ สบาย ๆ
เมื่อก่อนไป ชมรมดนตรีร่มไม้ในสวน ที่ตั้งอยู่ในสวนน้ำ ก็ขับเก๋งไปทางนี้ แต่ต้องขับผ่าน |
สะพานไม้ไม่ค่อยแข็งแรงเท่าใด ชนิดมีไม้พาด สองข้าง แล้ว โบ๋กลาง
ถ้าดูภาพ จะเห็น สะพานไม้อยู่ข้างล่าง เมื่อก่อนมีไม้พาด ให้รถยนต์ขับผ่าน มือใหม่เสียวสยองกันเป็นแถว
ปัจจุบัน กทม.นำแผ่นคอนกรีตหนา วางพาด เททับบน เรียบ ให้เฉพาะจักรยานผ่าน
|
แต่ต้องไป เพราะระยะทางเพียง 5 กม.เท่านั้น ใกล้ |
|
ปัจจุบัน กทม.เขา ปิดสะพานห้ามรถยนต์ผ่าน เพราะในบึงหนองบอน สร้างเลนจักรยาน |
เลยปั่นผ่านเส้นทางนี้ หลายครั้ง |
เจอหมา ๆ บ้าง พวกเขา คอยจ้องมอง น่อง.... เสียวจังวุ้ย แต่ดูน่องแล้วคงไม่น่าพิศมัยเท่าใด
|
เลยมองผ่าน... เราก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ปั่นช้า ๆ ปั่นห่างตัวเขาไว้หน่อย |
ส่วนใหญ่พวกเขา ไม่เห่า เมียงมองเฉย ๆ ตัวข้างล่าง น่ารัก...
|
แต่จะมีหมา สองตัว คอยกระโจนใส่น่อง ดัง กั๊บ ..เสียวสุด ๆ ต้องตระโกน เฮ้ย... |
เสียงดังเร่งสปีดเร็วให้พ้น |
แต่ตัวที่ร้าย เป็นตัวสีน้ำตาลไหม้ มีปลอกคอ หลังอาน คอยงับประจำ เฉพาะตอนเช้า |
แต่ตอนสาย จะหายไป เข้าใจว่า เจ้าของคงจะปล่อยให้ไป อึ นอกบ้าน |
แล้วเราก็ไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของ เซ็ง และเบื่อที่สุด |
|
ผมเองก็เคยเลี้ยงหมา ในบ้านให้ อึ ในบ้าน แล้วค่อยเก็บไปทิ้ง หยอกล้อเล่นกับเขาบ้าง |
แต่ไม่ได้พาไปไหน เพราะงานยุ่ง หมาเลยเครียดมั้ง
|
วันหนึ่งเผลอแง้มประตูไว้นิด เขาเลยไปกัดคน เห็นแผลที่ขาเด็ก มันปลิ้นออกมา เวลาห่างกัน |
ยี่สิบกว่าวัน น้องหมาเล็ดลอดออกไป กัดคนอีก |
|
แล้วสงสารคนถูกกัด เสียเงินไม่เป็นไรหรอกครับ แต่เจอบ่อยก็ไม่ดี |
เลยพาไปปล่อย ไกลบ้านมาก แหะ ๆ ทำบาปอีกแล้ว ตอนนั้นคิดว่า ให้เขาเลี้ยงตัวเขาเอง |
เขาจะได้ไม่เครียด ไม่กัดใคร จะดีกว่า |
|
ย้อนกลับ เจอหมา หลังอาน ในถนนทางลัดไปสวนน้ำ |
|
น่าจะมีกฏหมาย หากปล่อยสุนัข ไปอึ นอกบ้านหรือ ไปข่มขู่ แง่งใส่ ชาวบ้าน |
เสมือนหนึ่งว่า เจ้าของรู้เห็นเป็นใจ ไปกรรโชกทรัพย์ เอ้ย กรรโชกใส่ คนอื่น เจ้าของมีความผิด |
ฐาน ข่มขู่บุคคลอื่น บนท้องถนน 555 |
|
แต่ป้ายปลอกคอน้องหมา ก็เล็กไม่เหมือนป้ายรถมอเตอร์ไซค์ คงถ่ายภาพฟ้อง ตำรวจได้ยาก |
ไม่เหมือนแจ้งมอไซค์ขี่บนฟุตบาท |
|
กะว่า เวลาไปปั่นจักรยาน ต้องติด ท่อ PVC กับจักรยานไปด้วย ไว้ขู่เฉย ๆ เอาไปท่อนเล็ก ๆ คงพอมั้ง
น้องหมาน่ารัก แหะ ๆ |
|
อย่าไปตีจริง ๆ นะเออ
จะเจอข้อหา ทารุณสัตว์โทษจำคุก 2 ปี ปรับ 40,000 บาท |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
|
end 1,008,288 |
st. Visit 1,004,269 ครั้ง |
= 4,019 ครั้ง |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เมื่อก่อนตอนยังขี่มอเตอร์ไซด์
เวลาเข้าบ้านจะมีหมาตัวนึงไล่กัดตลอด
ไล่ทุกคันเลย รถเก๋งมันก็ไล่ครับ 555
พอโตมาถึงได้รู้ว่าถ้าเจ้าของเลี้ยงดี สอนดี
หมาของตัวเองก็จะไม่ทำร้ายใครจริงๆ
โหวตครับพี่