No. 616 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์
|
|
|
วันก่อนได้อ่าน บทกวี ไฮกุ ของเพื่อนบล๊อกเกอร์ คือคุณ กะว่าก๋า ให้แง่คิดว่า |
|
ไม่มีใครอยากเขียน |
และไม่มีใครที่อยากอ่าน |
อดีตที่เจ็บปวด |
อืม..... ผมเห็นแย้งนิดนึง คืออยากเขียน แต่กลัวไม่มีคนอ่าน 555 |
|
เคยเขียนร่างไว้เยอะมาก หลายตอน แต่พอรุ่งขึ้น มาอ่านทบทวน ไม่กล้าโพสต์ออกทางเวฟ |
มันคล้าย ๆ กับ บ่น หรือ ระบายให้เพื่อนฟัง |
เกรงใจเพื่อน ๆ ที่ต้องรับฟังสิ่งไม่ดี จะพลอยลุ้น พลอย อิน ไปด้วย แหะ ๆ ตามคำวัยรุ่นหน่อย |
|
ที่ผ่านมาเขียนเล่า การทำงานในกิจการต่าง ๆ แล้วก็มีคน ตามตัวให้ไปทำงาน |
ให้ตลอด เรียกว่า ดวงดีอะไรจะขนาดนั้น 555 |
แต่ก็เป็นเรื่องจริง |
แต่กว่าจะ ได้งานทำพร้อม ๆ กันหลายแห่ง ต้องแบ่งเวลาทำงาน ทำงานหนักมาก |
แต่ก็ต้องทำเพราะ แหะ ๆ งก... |
|
ก่อนหน้านั้น การใช้ชีวิต กับ งานไม่ดีเลย ทำอะไรก็ไม่เจริญงอกงาม |
|
เพราะอดีตที่ไม่ดี เอ้ย อดีตที่ผิดหวังด้านงาน มีอยู่แล้ว ผู้ใหญ่ 2 คนทำนายว่า |
ชีวิตจะตกต่ำติดต่อกัน 10 ปี โห..งั้นแก่ หง่อม แน่เลย
|
อะไรจะขนาดนั้น ไม่ไหวแน่ ต้องต่อสู้ไว้ก่อน เป็นเช่นไร ก็ไม่เป็นไร เป็นเพียงคำทำนาย |
ของคนที่ศึกษาด้านทำนายทายทัก แหะ ๆ ปลอบใจตัวเองมาตลอด |
แต่คนที่ทำนาย เป็น นายทหารยศ พลโท อีกคน เป็น นางพยาบาล รุ่นป้าเราเลยแหละ |
|
คำทำนาย เป็นไปอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อกิจการที่เราทำอยู่สิบกว่าปี ถูกเทคโอเวอร์จาก กลุ่ม |
นายทุน ที่ทำทีวีช่องหนึ่ง
|
MD คนใหม่ ออกนโยบาย เน้นสร้างทีมงานขายใหม่
|
ลูกค้าเก่า เป็นของตาย ยังไงลูกค้า ไปส่งเงินเองต่อสัญญาเองทุกปีอยู่แล้ว ทีมงานขาย เก่า |
อยากอยู่ก็อยู่ไป แต่ตัดรายได้ บางส่วนออก เขาต้องการบีบให้ออก |
|
ฝ่ายเรา รู้เลยว่า แบบนี้ ลูกค้าเก่าหายไปเยอะแน่นอน เพราะปกติเรา เก็บสถิติมาตลอด |
งานเรา มีหน้าที่กำกับ ดูแล กิจการสาขาทั้งหมด หรือดูแลลูกค้าเก่าเป็นหลัก
เมื่อเข้าประชุม เลย ขอให้ พิจารณาทบทวนเพราะรายได้บริษัทจะหายเดือนละหลายล้านบาท
|
เฮ้ย.. คุณจะรู้ได้ไง ระวังตัวคุณไว้ให้ได้ ก็แล้วกัน |
|
(คุ้น ๆ กับหรือคล้าย คนที่เขาคิดว่าเป็น "นาย" พวกเรา ในปัจจุบัน เนาะ 555) |
|
ตั้งแต่นั้นมา ถูกปูนกา หน้าผาก.. ทำอะไรก็ถูกคน จับตามองหาข้อผิดพลาด |
|
ฝ่ายขายเก่า ลาออกกันเยอะ ยอดขายตกติดต่อกันนาน บริษัทเบิกเงินเกินบัญชีในธนาคาร เป็นสีแดงจนน่าใจหาย |
พี่ประยงค์ ที่ผมรู้จักมานาน และผมรักเคารพ พี่เขาเป็นผู้ชายนะครับ
|
เขาเห็นว่า แบบนี้ไปไม่รอด เลยลาออก ขอให้ผมแนะนำแหล่งซื้อมาขายผ้า พี่เขาจะไปขายบ้าง |
รวมทั้งเทคนิคการขาย ตลาด ต่าง ๆ ผมเตือนว่า ตลาดเปลี่ยนแล้วนะพี่ ทำอย่างอื่นดีกว่า
|
เพราะตอนนั้น กิจการค้าผ้าของผมจากที่มีคนขาย 17 คนเหลือเพียง 2 คน ยังแย่เลย |
แต่พี่เขาก็ยังทำ ไปเปิดบูธขายผ้า ที่ตีก พันทิพ จนได้ |
|
แล้วผมก็ยื่นลาออก ไปทำอย่างอื่น (ที่คิดว่า ดีกว่า) คือไปทำ หอพักให้นักศึกษาเช่า ก็ หงอย เลยย้ายไปอยู่ บนดอย
ไปทำพืชไร่ กับ รับซื้อ กระเทียม
|
เพียงปีกว่าไม่ถึง 2 ปี ได้ข่าวว่า พี่ประยงค์ ผิดหวังอย่างแรง กิจการไม่ดีได้ผูกคอตาย... |
เสียใจมากที่ พี่เขาตัดสินใจแบบนั้น |
|
พี่ประยงค์ผูกคอตายได้ 2 เดือน ผมก็ทราบข่าว MD คนใหม่ก็คนนั้น อยู่ ๆ ก็ตาย ป๊อกไปเลย |
คงจะเครียด หรือว่า กรรมที่ทำไว้แก่คนอื่น ตามทัน ทีมงานของ MD อีกคน |
ต้องเข้าโรงพยาบาล อาการไม่ดีเลย (เพื่อนที่อยู่ส่งข่าว) |
|
งานที่ผมลงทุน ไปอยู่บนดอยทางภาคเหนือ ไปทำพืชไร่ ขาดทุนป่นปี้
|
|
กลับไปสมัครงาน แถวถนนพระราม 4 กับคนที่เคยรู้จัก คุยกันไม่ถึง 3 นาที แล้วเขาก็บอกว่า |
ผมดูแล้ว งานที่เรามี คงไม่เหมาะกับคุณ.. |
|
อะ ไม่เป็นไร กลับไปตั้งหลักใหม่ |
เปิดดูหนังสือแบบ คนหางานในหนังฝรั่งทำ 555 อ้อ..มีกิจการที่น่าจะทำได้ |
ไปสมัครแถว แดนเนรมิตเดิม |
ไปถูกสัมภาษณ์นานมาก แสดงว่าเจ้าของกิจการ ที่มีกิจการหลายสาขา เขาคงสนใจเรา |
แต่ก็ไม่ได้งาน |
|
ตอนนั้นคิด แล้ว ก็ คิด.. ดวงมันตกจริงด้วย ทำอะไรก็ไม่ดี เหี่ยวเฉาหมด
แต่ก็ไม่น่าเชื่อ ที่อยู่อาศัยบนดอย ของเชียงราย กลับสงบ มีความสุขตามอัตภาพ ยังคิดถึง ยังอยากไปอยู่
ภาพข้างบน ภาพแรก เป็นภาพในตัวตำบลหนึ่ง ของภาคเหนือ เป็นภาพแทนนะครับ
เจ้าของพื้นที่ดู คงดูออกว่า ที่ไหน |
|
เลยคิดว่า เราน่าจะมีอาชีพ ทำบัญชีตามที่เรียนมาดีกว่า ที่ผ่านมาไม่ได้ทำงานบัญชีโดยตรงเลย |
|
กลับมา กรุงเทพ ได้เข้าทำงาน ภัตตาคาร ของนายคนใหม่ ที่มีหลายสาขา ทำบัญชีแบบที่เขา |
วางรูปแบบไว้ บอกได้เลยว่า เซ็งมาก ๆ เพราะต้องเขียน ๆ แล้วก็ เขียน หุ หุ |
เขาให้ เงินเดือน เพียง 3,500 บาท หายไปจากชีวิตหมื่นกว่าบาท
อย่าหัวเราะตัวเลขนะครับ เมื่อก่อนเงินแพงมาก น้องในฝ่ายบัญชีเขาได้ 1,200 กว่าบาท
ก็ต้องทำไว้ก่อน ก็ผมไม่มีทางเลือกนี่ครับ
เมื่อรับทำงาน ก็ต้องสู้ต่อ
|
ใจก็นึกถึง คอมพิวเตอร์ที่เคยทำมาบ้าง น่าจะดัดแปลงมาทำบัญชีได้ เลยขอนำระบบงาน |
บัญชี สต๊อกสินค้า เจ้าหนี้การค้า ลูกหนี้ เข้าคอมพิวเตอร์ ต่อ ลูกชายของนาย |
เขาเห็นด้วย คือเขาเรียนด้านคอมพิวเตอร์มาก่อนแล้วจาก ตปท. |
อะ...นายน้อย ทันสมัย ใจถึง งั้นสนุกแน่
แต่ต้องคิดอีกแหละ ไม่มีโปรแกรมบัญชีขาย หรือที่เรียกว่า ซอฟแวร์ |
|
นั่นเป็นจุดเริ่มต้น การใช้วิชาบัญชีที่เรียนมา แต่ไม่เคยทำบัญชีครบสมบูรณ์แบบเลย 555 |
ผลจะเป็นเช่นไร ติดตามต่อ...ครับว่า จะรุ่ง หรือ จะร่วง เจอปัญหา....? |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
end 893,351 |
st. visit 892,007 |
= 1,344 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|