No. 699 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
|
กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว หุ หุ... บริษัทส่งไปทำงานประจำ สาขาพิษณุโลก |
เดินทางไปแบบ คนไม่เคยไป รู้แต่เพียงว่า เป็นเมืองที่มีของกินเยอะ น้ำตกหลายแห่งสวย
อ้อมี สามล้อถีบด้วย
ลงจากรถไฟกลางคืน มองหาสามล้อรับจ้าง ลงมาชนิดง่วง ยัง งง ๆ |
|
ไปไหน...ครับพี่ |
ไปบริษัท....หน้าโรงเรียนซิ่นหมิน รู้จักปะ |
อ๋อ..รู้ครับ ไกลมาก แต่ไม่เป็นไร ผมพาไปได้ |
ตกลงราคา เสร็จ ก็โอเค ขั้นนั่งต้องก้มหัว หลังคามันเตี้ย หนุ่มสามล้อยกกระเป๋าวาง |
ไว้ตรงที่วางเท้าของผม |
นี่หรือพิษณุโลก.... บ้านเรือน ร้านค้าปิดหมด เห็นแสงไฟเรืองรอง เป็นระยะ ๆ สามล้อพาไป |
หลายถนน เลี้ยวโน่นเลี้ยว นี่เยอะมาก อืม.. มันไกลจริงด้วย เกือบครึ่ง ชม. ก็พาไปจอดหน้า |
ตึกแถวสองชั้น เห็นป้ายบริษัท ลาง ๆ ใช่แน่แล้ว |
ถึงแล้วครับ พี่.... |
ดี ๆ เอ้าน้องชายนี่.. ค่าสามล้อ... มีที่เที่ยวเยอะเปล่า |
มีเยอะครับพี่ วันหลังว่าง เรียกผมพาไปบริการได้เลยครับผมผ่านแถวนี้บ่อย |
ได้ ๆ น้องชื่อไร |
ภาคภูมิครับ |
ลงไปกดกริ่ง มีหนุ่มมาเปิดประตู ดูงัวเงีย พาขึ้นไปพักข้างบนบริษัท มีเตียงว่างอยู่ 1 เตียง
|
พี่นอนเตียงนั้นเลย บริษัทเขาเตรียมไว้ให้ ผมขอนอนต่อ พรุ่งนี้เจอกันครับพี่ |
|
รุ่งขึ้น ตื่นขึ้นมา ก็ทักทาย ผจก.สาขาที่นอนเตียง ริมหน้าต่างสุดอีกด้าน กับ เพื่อนอีก 2 คน |
แล้วก็ลงไปทำงาน.... งานค่อนข้างเยอะ ทำให้สนุก การเงินดีมาก ๆ |
|
เวลาผ่านไปเกือบสองปี.. บริษัทให้เพิ่มพนง. อีกคน ให้สาขาประกาศรับสมัคร คัดเลือกเอง |
ผมเลยประกาศรับสมัคร สัมภาษณ์เอง |
|
มีคนไปสมัครทั้งหญิงชาย จำนวนมาก ใคร ๆ ก็อยากทำงานบริษัทที่มีชื่อเสียง... |
ทุกคนเขียนใบสมัครไว้ วันไหนพอว่างก็จะเรียกไปคุย มีที่น่าสนใจสองคน หน่วยก้านดี |
วันสุดท้ายก่อนปิดรับสมัคร เกือบเลิกงานแล้ว มีหนุ่มร่างสูง ขาว.. มาสมัครด้วย |
|
ผมดูแล้ว คุ้น ๆ หน้าเลยเรียกมาคุย ที่ห้องทำงาน |
หนุ่มคนนั้นเดินเข้ามา ยกมือไหว้ พอเห็นหน้าผม ก็สะดุ้ง ใบหน้าเจื่อน..... |
อ้าวเป็นไรไป เห็นผีเหรอ.. เราชื่อไร |
ภูมิครับ |
เดี๋ยว ๆ ชื่อภาคภูมินี่ ปั่นสามล้อมาส่งผมเมื่อ ปีกว่ามาใช่เปล่า |
ใช่ ๆ ครับ... ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้ว |
|
เห็นหน้าซีดเผือด อดหัวเราะ ไม่ได้... เจ้านี่เอง ที่หลอกเรียกค่าสามล้อแพงมากจากผม |
ปกติจากสถานีรถไฟ ไปหน้าบริษัท 5 บาทก็แพงสุด ๆ แต่หมอนี่เรียกผม 25 บาทมัน |
หลอก ซะเปื่อยยุ่ย มันน่า...ซะจริง ระยะทางเพียง 1 ก.ม.
แต่มัน ก็เจ้าภูมิคนนี้ ขี่พาอ้อมไปอ้อมมา ให้เหมือนไกล หุ หุ
จากสถานีรถไฟขวามือ ถ้านั่งไปตามถนน เลยร้านทับทิมกรอบ ไป นิดเดียวก็ถึง
|
|
วันนั้น กะว่าจะคุย เล่น ๆ คิดว่าจะไม่รับ มัน..เข้าทำงาน แกล้งคุยนานกว่าครึ่ง ชม.กว่า |
อีกสองวัน ก็ติดประกาศ ว่ามีใครสอบติดอันดับหนึ่ง และสำรองไว้อีกคน |
เพื่อน ๆ คงซะใจที่ผม ได้แก้แค้น เจ้าภูมิ |
|
ไม่ครับ ผมรับภูมิ เป็นอันดับหนึ่ง คนนี้จบ ปวส..มาหลายปี ไม่มีงานทำเลยไปเช่า รถสามล้อ |
ได้คิวกลางคืน...รับทำงานหลายอย่าง เชาวน์ ไวไหวพริบดี ได้เงินก็นำไปเลี้ยงแม่ |
กำพร้าพ่อ |
เมื่อรับเข้าทำงานแล้วไม่ผิดหวัง มีความขยัน มีหัวคิดริเริ่ม |
เข้าปีที่ 3 เห็นว่าซื่อสัตย์การเงินไม่เสีย เลยคัดเลือก ส่งไป อบรมที่สำนักงานใหญ่บริษัท |
กลับมาจะได้เป็น ผช.สมุห์สาขาที่อยู่หรือ สาขาอื่น |
|
เย็นวันที่จะส่งไปอบรมที่ กรุงเทพ... ผมก็ไปส่งที่สถานีรถไฟ พิษณุโลก ตามธรรมเนียม |
อ้าว... คุณน้อยไป กท.ด้วยเหรอ |
พี่มุห์ เอ้อ..ผมพาน้อยไปด้วย... พี่อย่าบอกที่บ้านน้อยนะ ผม ๆ กลัว |
เวร..แล้ว ตรู มันพาผู้หญิงหนี... |
ภาคภูมิมัน จะพาน้อย.. แฟนสาวเป็นคนจีน ที่ขายปาท่องโก๋ ตลาดสดรถไฟ หนีไปด้วย
|
ผมเคยเห็น น้อยคนนี้ พูดจาแบบ แม่ค้า ฉะฉาน ไม่กลัวใคร ข้างล่างเป็นภาพแทน...นะเออ
|
เคยมีคนขับรถสองแถวบ้านคลองไปจีบ แต๊ะอั๋ง.. สาวคนนี้ ไล่ให้ไปพ้นหน้า |
แต่คนไปจีบไม่ยอมลดละ เลยถูกสาว ชื่อน้อยยกเท้า เตะก้านคอ รีบหนีขึ้นรถเกือบไม่ทัน |
คิอ น้อยเป็นคน ก๋ากั่น.. ใคร ๆ ก็รู้ |
แล้ว ไปรักกับ เจ้าภูมิ นี่ได้ไง... นั่งคิดว่า เขารักกันได้ไง นึกได้ว่า ภูมิเป็นหนุ่มสามล้อก็จริง |
แต่มันมีแซ่สกุล แซ่อึ้ง คงพูดภาษาเดียวกันได้ |
|
อย่าบอกว่าน้อยไปกับ ภูมินะพี่สมุห์ ไม่งั้นน้อยตายแน่เลย รอให้ภูมิอบรมเสร็จจะพากัน |
ไปขอเตี่ย |
ผมเลยต้อง หงึกคอ..แบบ งง.. เห็นหน้าเจ้าภูมิแล้ว สงสาร ผมมีเงินติดตัวเท่าใดก็ ยัดใส่มือ |
มันหมด.. คงต้องใช้เงินอยู่กันสองคน ในกรุงเทพ |
|
รุ่งขึ้น บริษัทเปิดทำการ ผมเห็น เจ๊ ชื่อไรไม่รู้จำไม่ได้รู้ว่า เป็น เจ๊ของ น้อย พาเตี่ยเดินเข้า |
มาหา ตอนนั้นสะดุ้ง แต่ทำหน้าเฉย ๆ ไว้ก่อน |
เห็นน้อยบ้างเปล่า สมุห์ |
ไม่เห็นครับ มีอะไรเหรอ (แหะ ๆ ก็มาถามตอนเช้าจะเห็นได้ไงเนาะ) |
เจ๊เข้าใจว่า น้อยจะหนีไปกับ คนของสมุห์ |
เหรอ ..ผมไม่แน่ใจนะ พอดีบริษัทคัดเลือก ภูมิ ไปอบรม ที่กรุงเทพไป 1 เดือน |
กลับมาจะได้เลื่อนตำแหน่งเป็น ผช. ผมจะโทรไปสอบถามให้นะครับ |
|
อีกเดือนต่อมา ภาคภูมิก็กลับ พิษณุโลกไป ขอขมา.. จบไปด้วยดี |
ภาคภูมิทำงานดี อีกปีกว่าได้เป็นสมุห์บัญชีสาขา พิจิตร ส่วนเมียก็ขายปาท่องโก ช่วยกันสร้างฐานะดีมาก ๆ |
ไม่รู้ว่า น้อย.เตะก้านคอ เจ้าภูมิบ้างเปล่า มันหล่อ สาว ๆ ติดตรึม 555
|
ให้โอกาส คน.... ดีจริงหรือ... ผมว่า ดีจริงนะ เราได้อะไร.. ได้ดูคนที่เราให้.. ก้าวหน้าต่อไป..ก็เพียงพอ
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,311,730 |
st. ผู้เข้าชม 1,309,560 |
= 2.170 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
เดี๋ยวนี้รู้หน้า ไม่รู้ใจ
หลอกไป หลอกมา ..โลกมันกลมเน้อะ
โหวตให้เลยคะ