| No. 679 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
| |
| เพื่อนบล๊อกเกอร์ เขียนว่า เก่งจังทำงานหนัก ทำงานหลายที่ ยังร่วมก่อตั้ง ชมรมแอโรบิก |
| ทีแรกก็ปลื้มที่มีคนเห็น ความดีที่พอมี กับเขาบ้าง หุ หุ |
|
| มานั่งนึกดู ยังสงสัยตัวเองเหมือนกัน เพราะปกติจะนั่งเงียบ ๆ ไม่ชอบอยู่ท่ามกลางคนมาก |
| เป็นคนไม่ค่อยคุย หรือคุยไม่เก่ง แบบที่เพื่อนบางคน บอกว่า อะไรวะ |
| นั่งเงียบอยู่ได้ คุยบ้างซิวะ |
|
| เพื่อนที่สนิทมาก ๆ จึงจะรู้ว่า พูดโต้ตอบ ด่าคนอยู่ในใจ 555 บางครั้งจึงแสดงออกตรงเป๊ะ |
| เกินไป บางครั้ง เลี้ยวรถออกจากซองจอด ไปตามลูกศรที่เขาเขียนไว้ ตรงพื้น |
| ดันมีรถสวนทางมา 3 คัน แถมไม่ยอมหลีกทางให้ เลยขับแอบหลีกให้พวกมันเอ้ย เขา |
| แต่ก็อด ชี้ให้พวกเขา ดูเครื่องหมายรถเดินทางเดียว |
| พวกเขาเลยหลีกทางให้บ้าง |
| คิดถึงตอนนี้ เสียวจริง ๆ คนสมัยนี้ ไม่อยู่ในกฏหลักเกณฑ์กันมาก ดีนะไม่ควักปืนยิง |
| รอดมาได้ |
| |
| ย้อนกลับมาเรื่อง ทำงานเพื่อส่วนรวมต่อ เกรงว่าจะออก อ่าวไทย |
เพื่อน ๆ กับสมาชิกหลายคน กล่าวชมว่า คุณไวน์เก่งจัง ใจบุญ ช่วยจัดทำลานเวท
ดีจังจัด จัดให้พวกเราได้เต้นแอโรบิก
|
สองคนนี้ซ้าย ขวา เป็นครูแอโรบิก รุ่นแรก ๆ ซ้ายมือเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษ
|
ว่างก็พา ครูแอโรบิกทั้งหมด กับทีมงาน ไปเที่ยว เขาค้อ
|
ดีจัง ก่อตั้งชมรมดนตรี ทำให้พวกเราได้ฝึกร้องเพลง เต้นรำ เสียค่าใช้จ่ายน้อยมาก |
| ขอบคุณนะค้า.....คุณไวน์ |
| ทีแรกก็ปลื้ม เคลิ้มตามคำชม 555 |
| นั่งนึกถึง ความหลังตามประสาคนไม่ช่างพูด แต่ช่างคิด แต่ไม่ใช่ช่างไม้นะเออ |
|
| ทำงานที่โรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ ในนิคมอุตสาหกรรมบางปู |
| คือดูแลพวกช่างไม้ ช่างเฟอร์นิเจอร์ทำงาน ให้ทำงานให้ดี ทำนองนั้นแหละ หุ หุ ทำไปทำมา |
เศรษฐกิจไม่ดี ฟองสบู่แตก งานน้อย คือไม่ค่อยมีงาน กลุ้มซิครับ
|
| หาเงินเข้าโรงงาน จ่ายให้ลูกน้องไม่ค่อยได้ เลยบอกลูกน้องว่า จะเหลือคนดูแลเครื่องจักร |
| ส่วนที่เหลือ จะจ่ายเงินชดเชยให้คนละ ..เดือน.พวกคุณไปยิงกะปอม ดักแย้กินก็แล้วกัน ลูกน้องคงเข้าใจ |
| ยอมออก ไปขี่วินมอไซค์ กลับบ้านต่างจังหวัดมั่ง |
| |
| เลยเหลือลูกน้อง 15 คน เลยให้ หัวหน้าฝ่ายผลิต คุมงานแทน |
| พอว่างมาก |
| เลยช่วยกับเพื่อน 7 คนไปจัดให้มีการ เต้นแอโรบิก จัดหาอุปกรณ์เครื่องเสียง อ๊อกเหล็กทำเวที |
| ไปตอนเช้า ดูแลเวทีแอโรบิก ให้ครูนำเต้น ดูดีเจเปิดแผ่น |
| ดีเจไม่มา ไม่เป็นไร ทำเองแทนบางวัน |
| ทุกคนเต้นฟรีนะครับ ใครจะช่วยเงินก็นำเงินไปใส่กล่อง จะได้มอบแก่ ครูนำเต้น กับดีเจ |
| เงินเหลือทุกเดือน.. ส่วนผมทำงานให้ฟรี |
| พอแอโรบิกเต้นเสร็จ ค่อยขับรถเข้าโรงงาน ไปอาบน้ำ แล้วทำงานต่อ |
| เพลินดี ไม่ทุกข์ เรื่องหาเงินไม่ค่อยได้ หุ หุ แต่ก็ยังว่างอยู่ |
ดูแล ควบคุมการเงินด้วยตนเองเพียง 7 ปี หลังจากนั้น ส่งต่อให้ คุณวุฒิ ประธานคนปัจจุบัน รับทำต่อ คุณวุฒิ เก่งมาก
|
| ปกติทำงาน สนง.บัญชีของตนเอง พวกผับ บาร์ ภัตตาคารเป็นลูกค้า |
| เข้าผับ บาร์ตอนหัวค่ำ ฟังดนตรีสด ฝึกร้องเพลงกับนักร้องจริง ดนตรีจริง ยามลูกค้ายัง |
| ไม่ถึงเวลาเข้ามาฟังมากนัก |
|
| ช่วยเขาปรับจูนเครื่องแอมป์ เช็คไมโครโฟน นักดนตรีก็สอน ปรับตรงนี้นะพี่ |
| ไมค์ตัวนี้เสียงทุ้มไอ้ปึ๊ดเสียงมันทุ้มมาก พี่ต้องเสียงให้แหลม ตรงนี้จะทำให้เสียงเพราะขึ้น |
| เลยค่อนข้างคุ้นเคยพวกเครื่องเสียง |
|
| พอเศรษฐกิจแย่ลง บริษัทลูกค้า หลายแห่ง ต้องปิดตัว เขาก็ไม่มีเงินจ่ายค่าทำบัญชี |
| ตอนนั้นน่าจะเหลือลูกค้า 3 แห่งที่ได้เงินบ้างไม่ได้บ้าง |
| เหงาซิครับ |
| |
| เลยนำเครื่องเสียงเก่า พวกแอมป์ของตนเอง ตู้ลำโพงใหญ่ของแอโรบิกที่ฝากไว้ ไปให้เพื่อน |
| ฝึกร้องเพลง ให้บังเอิญกลุ่มเพื่อนนั้น เป็นพ่อค้า กับพวกคุณนายทั้งหลาย อยากขึ้น |
เวทีร้องจริง เลยจัดให้ หาสปอนเซอร์ เป็นพิธีกรเสร็จ
|
ก็จัดดนตรีสด นำวงดนตรี ตาหานน้ำ มาเล่นด้วย จัดได้ 3 ครั้ง กระเป๋าฉีกกันหลายคน |
| ผมเลยบอกลา มะอาวแล้ว 555 วงแตกซิครับ |
|
| ต่อมาไม่เข็ด แยกตัวออกมา จัดตั้งชมรมดนตรี ร่มไม้ในสวนที่อยู่ในปัจจุบันนี้อีก |
| นำเครื่องเสียงเดิมมาใช้ พยายามดึงเพื่อนที่ชอบร้องเพลง กับนักดนตรี พวกกีต้าร์ นักเป่า |
ฟลู๊ด พิคโคโล่ หรือขลุ่ยไทย จีนมาร่วม
ใครอยากจะเต้นรำ ก็เต้นตามนักร้องที่ร้องจังหวะเต้นรำ
|
| ทีนี้ คนชอบ เพราะเสียเงินน้อย คือใครช่วยก็ได้ ไม่ช่วยก็ได้ นำอาหารการกินมาแบ่งปัน |
คนไหนชอบเต้นรำ ก็เต้นกันไป...
พอดีไปคุยกับ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เขาให้พานักร้องไปร้อง |
| เพลง 1 วันดีเหมือนกัน เลยคัดนักร้องที่ร้องดีไปร้อง คนเลยติดตามอยากไปมั่ง |
| คนไหนยังร้องไม่ดี ก็ต้องพยายาม |
| แต่ที่ชมรม นักร้องต่าง ๆ ส่วนใหญ่อายุ 40 อัพ.. เขามีเงินพอสมควร ชอบแต่งตัวสวย ๆ กัน |
| เลยแต่งตัวกันเฟี้ยว ฟ้าว... ยิ่งยุค วนิดา ฮิตกันพักใหญ่ |
|
| วันก่อนลูกชายมาไปเที่ยว ตจว.ด้วยกัน เลยถามว่า พ่อจัดดนตรี สนุกปะ |
| ก็สนุกดี |
| เอ..พ่อ เพื่อน ๆ พ่อทำไมแต่งตัวกันแปลก ๆ |
| ก็ ๆ 555 คงเหมือน คนทำงานบริษัทโฆษณา ที่เราทำงาน แต่งตัวหลุดโลก |
| ปล่อยเขาเถอะ ดีกว่านุ่งโจงกระเบน ผ้าต้อย สไบเฉียง |
| ที่ไหนได้.. ละคร บุพเพสันนิวาศ นุ่งโจงกระเบน ย้อนยุค...สวย คนติดใจทั่วประเทศ |
|
| ผมสังเกตนะครับ การที่ผมทำงานให้เพื่อน ๆ ฟรีโดยไม่หวังเงินทองเพียง สามปี |
| ช่วยให้มีการจ้างงาน ครูฝึกแอโรบิก 7 คน ดีเจอีก 4 คนมีงานทำ |
| |
เริ่มมีคนจ้างผม ทำบัญชีหลายสิบบริษัท งานล้นมือทำติดต่อหลายปี เรียกว่าฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
น่าจะเป็นบุญ กุศลช่วยส่ง |
| |
| ปัจจุบัน แอโรบิกสวนหลวง ร.9 บริการมาครบ 17 ปีเมื่อวันที่ 19 มกราคม ที่ผ่านมา |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| Last 1,259,645 |
| st. ผู้เข้าชม 1,255,150 |
| = 4,495 |
| งานเขียนประเภท Diarist |
| |
สวัสดีจ้ะ เราแวะมาทักทายนะ 
แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ตามอ่านงานมาเรื่อยๆ
ผมรู้สึกว่าพี่ไวน์เป็นคนจัดการงานเก่ง
มีระบบในการทำงาน
ดังนั้นจึงทำงานกับคนหมู่มากได้เรียบร้อย
ผมนี่ทำไม่ได้แน่ๆครับพี่ 5555
โหวตครับ