No. 718 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
|
วันก่อน เพื่อนโชว์เหยือกเครื่องดื่ม เลยเข้าไปทักทาย ก็อยากจิบสัก 2 เหยือก
|
เลยโดนแซวกลับ |
พี่ไวน์ธรรมมะธัมโม จิบได้เหรอ |
แอบหัวเราะ ... หารู้ไม่ว่า ได้ทำงานด้าน บาร์ ผับ กว่า 20 ปี เจอหมดแหละ เพื่อนบางคนพูดว่า |
พี่ไวน์ทำงาน สีเทา.. คงงั้นมั้ง |
ส่วนใหญ่ถูกเรียกตัวเข้าทำงานตั้งแต่เจ้าของ ก่อสร้างผับ หรือกำลังตกแต่ง
|
งานแบบนี้ เกี่ยวข้องกับคนมากมาย ทั้งลูกค้า และ พนง. ต่างจิตต่างใจ ปัญหาที่ต้องแก้ไขปรับตัวมาก |
คือ เด็ก ผับ บาร์ ร้านอาหาร เปลี่ยนงานบ่อยมาก |
เลยเห็นเด็ก ผับ บาร์ จากนี้ ไปอยู่อีกแห่ง คือพวกนี้ชอบอยู่ผับที่มีแขกเยอะ จะได้ทิปเยอะ ๆ |
ที่ไหนเริ่มซบเซา ก็ตีจากไปอยู่ผับ บาร์ใหม่
|
|
ทั้งเด็กเสิร์ฟ หญิง ชาย แต่ละผับมีเยอะ บางคนหญิงทำหน้าที่เสิร์ฟ ผัวเป็นบาร์เทนเดอร์ |
ป๋ายืมตังค์หน่อย... ป๋าขา หนูเมนส์ขาด |
อ้าวแล้วทำไมละ ไม่เกี่ยวกับฉัน |
ผัวหนู มันหงุดหงิด คือ ๆ อ้า ๆ ไม่ยอมให้เงินหนูใช้ |
ก็มัวอ้า ๆ อยู่นั้นแหละ ไปอ้อนผัว เซะมันมีตังค์แล้ว เพิ่งให้ยืมตังค์ไปเมื่อกี้
ภาพ ลูกค้า เมา หิ้วปีก ขึ้นรถกลับไป ไหน มิรู้ได้ ก็คงแบบที่ เพื่อน ๆ คิดนั่นแหละ หุ หุ
แต่ส่วนใหญ่ก็ สรวลเส เฮ ฮา..สนุกสนานกันในวันหยุด รุ่งขึ้นพวกลูกค้า ไปทำงาน |
|
โดยอาชีพแล้ว มีหน้าที่จัดทำยอดรายรับให้พอเหมาะ จริงนะครับบางเดือนรายรับสูง แต่บางเดือน ก็ OK
แปลเป็นไทยว่า ตก ลง..ไง
เลยแจ้งบริษัท ขอ เพิ่มตัวเลขรายได้ ยื่นต่อหน่วยงาน.. ให้ทัดเทียมเดือนก่อน ไม่งั้นอยู่ไม่เป็นสุขแน่ หุ หุ
การเสียภาษี ปิดรูรั่วต่าง ๆ ของผับ ย่านเพชรบุรี ย่าน RCA
|
สุขุมวิท 31 รัชดาซอย 4 ย่านริมน้ำเจ้าพระยา แล้วก็แถว ริมสวน JJ ไม่เกี่ยวผับ เกย์นะเออ หุ หุ
|
เพียงแต่นายเจ้าของผับดัง ให้ไปหาเพื่อนนาย ที่เป็นเจ้าของบาร์เกย์ เขาให้ช่วยแนะนำ เรื่องภาษี |
เขาเริ่มถูกจี้ เรื่องภาษี ไปก็ไป.. ไปคุยและแนะนำ 3 ชม. งานก็เสร็จ
|
เขาให้เงินใส่ซองมาให้หลายใบ ประมาณกึ่งหนึ่งของ เงินเดือนเด็ก ปวช. เป็นอันเสร็จสิ้น |
ตอนนั่งคุยกับเจ้าของ หนุ่มเสริฟน้ำ ผูกหูกระต่าย กางเกงขาสั้น ไม่ใส่เสื้อ เจี๋ยวจริง ๆ เอ้ย กลัว 555 |
|
อาทิตย์หนึ่งไปตอนกลางคืน ไปแต่ละแห่ง เลยขลุกอยู่กับ กลิ่นเหล้า เคล้าเสียงเพลง ควันบุหรี แล้วก็ |
ของสวย ๆ งาม ๆ จนเกือบเอียน..จริง ๆ นะเออ
|
ยามว่าง นั่งทำงานแถว สีลม นั่งนึก เอ..เรานี่บาปหรือเปล่าหนอ ทำงานเกี่ยวกับ อบายมุข |
หรือเปล่าหว่า น่าจะใช่ |
เราน่าจะ หาทางออก การทำบาปให้ หนักเป็นเบา ได้เปล่าหนอ..คิด ๆ ๆ ๆ ซิครับ |
|
จะให้ทำตัวแบบภิกษุ ไม่เอาเด็ด แหะ อดอาหารเย็นไม่ได้ ส่วนใหญ่ท่านใบหน้าอิ่มเอิบ มีความสุขสงบ |
อยากรู้ว่า ภิกษุต่าง ๆ มีกิจแต่ละวันแบบไหนบ้าง คืออยากรู้ เป็นแต่ละรูป สงบ..ฉันวันละ 2 มื้อ |
|
เลยเข้าร้านหนังสือ พ๊อกเก็ตบุค มีนักเขียนหน้าใหม่ เขียนโปรยว่า |
เข้าบวช 1 พรรษา ทำแบบไหนบ้าง ซื้อมาหนึ่งเล่ม อ่านรวดเดียวจบ แบบ ขำ ๆ คนเขียนเขาเขียนดีมาก |
|
ใจเริ่มคิด เออ ดีเนาะ น่าสนใจ แล้วให้บังเอิญคนรู้จัก นำหนังสือ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม |
เป็นเรื่องชีวิตของ พระอาจารย์จรัญ แห่งวัดอัมพวัน สิงห์บุรีมาให้อ่าน 1 เล่ม
|
อ่านรวดเดียวจบ ทำให้รู้เรื่องบาป กรรมเยอะ และก็กลัวกรรมตามทัน แหะ ๆ ก็เราทำบาปมาเยอะนี่นา |
|
นั่งนึกถึงความหลังอีกแหละ ย้อนไปตอนต้มยำกุ้งระบาด ผมกลุ้มมาก ไม่มีเงินจ่ายค่าแรงให้ลูกน้อง |
ที่โรงงานนิคมบางปู คือ ยืมเงินนายท่านเป็น ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งมาจ่ายเยอะแต่ยังไม่มีคืน |
|
นายอุตส่าให้โอกาศเยอะ.. เลยหลบจากโรงงาน ไปนั่งบน ศาลาวัด อโศการาม ข้างบนลมเย็นมาก เห็น ส.ว. |
2 คนนั่งตัวตรง นิ่งสงบนานมาก ๆ และแล้วเขาก็เดินกลับมา พบผมเขายิ้มอย่างมีความสุข
|
|
อะ..งั้นผมลองนั่งหลับตามั่ง นั่งพิงเสาใหญ่ ง่วงด้วย เลยหลับไป สะดุ้งมาหนึ่งครั้ง เพราะหัวขมำ |
เลยนั่งหลังตรง แล้วทำตามคำแนะนำในหนังสือ ว่าให้ ขจัดความคิด ออกให้หมด |
|
ก็ท่อง พุทโธ ๆ ในใจ ติดกันนานมาก และแล้วก็ เหมือนหลับ หรือวึดหายจากปัจจุบันไปเลย |
นานมากน้อยแค่ไหนไม่รู้ ลืมตามาแล้ว สดชื่น |
ตอนนั้นคิดว่า หลับไปโดยไม่คิดอะไร นี้ดีเนาะ... ไม่ฝันด้วย 555 |
|
อีกหลายปีต่อมา ก็คิดได้ว่า นั่น |
น่าจะใช่การทำสมาธิ ปฏิบัติธรรม มั้ง.... เย็นวันหนึ่ง ขับรถไป วัดพระราม 9 ไม่ใกลจากบ้านมากนัก แค่ |
สิบกว่าโลเอง ตอนเย็นที่ศาลาใหญ่ มีคนใส่ชุดขาว ชุดธรรมดา ต่างเดินไปถือ อาสนะผ้ารองนั่ง |
ไปวางเรียงเป็นแถว แนวตั้งแนวนอน จนหมดแล้ว ก็แยกย้ายกันไปนั่งขัติสมาธิ์ สงบ |
|
ผมก็แอบไปนั่งหลังสุด คือทำอะไรไม่ถูก คนเริ่มนั่งเต็ม พระภิกษุวัยกลางคน นั่งอยู่ข้างหน้าแล้ว |
เทศน์อะไรไม่รู้ จำไม่ได้แหะ ๆ |
ท่านก็บอกว่า พวกเราจะ เดินจงกรม แล้วนั่งสมาธิกัน ดู ๆ แล้วคงทำเป็นกันแล้ว |
|
แต่ละคนก็ยืนชิดผนังห้องทั้งสองฝั่ง ภิกษุท่านก็เริ่มเดิน พวกเขาก็เริ่มเดิน ไปม้วนตัวกลางห้อง |
เอ..งั้นผมก็เดินมั่ง เพราะเราเคยอ่านหนังสือ นั่งหลับตาทำสมาธิมาก่อนที่วัดอโศการามแล้วนี่นา |
|
นำมือห้อยไว้ข้างตัว ยืนนิ่ง แล้วหลับตา เดินไปข้างหน้า ใช่ครับ เดินหลับตา แรก ๆ ก็กะว่าถึงกลางห้อง |
แล้วก็ม้วนตัวกลับ เดินต่อไปถึงพนังห้อง ก็ม้วนกลับ เดินตรงดี |
|
แล้วก็เดินหลับตา ต่อ รู้สึกเดินไม่ตรง ก็หลับตาเดินต่อ และแล้วก็เดิน ชนคนอื่นที่ |
เดินจงกรมสวนมา เลยหรี่ตามอง ขอโทษครับ |
|
คนที่ผมเดินชน อมยิ้มนิด ๆ คงให้อภัยแก่น้องใหม่ ผู้ไร้เดียงสามั้ง... |
|
ใจคิด ๆ หลับตาเดินแล้ว พวกเขาทำไมไม่เดินชนกัน หรือ เกิด วสี |
เคยอ่านหนังสือพระมาบ้าง คำว่า วสี คือ ความชำนาญ |
|
อะ ดูแล้วเกริ่นมายาวพอ ให้เพื่อน ๆ เข้ามาอ่าน เมื่อยตา บ้างแล้ว ไว้โอกาสเหมาะค่อยเล่าต่อ ๆ .... |
|
แย้มนิด.. ผมหลับตาเดิน ไม่ถูกครับ.. |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,359,972 |
st. ผู้เข้าชม 1,357,667 |
= 2,305 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ขึ้นต้นด้วยทางโลก
จบลงตรงทางธรรม
สวยงาม สนุก เร้าใจแค่ไหน
ไปทุกวันผมคิดว่ายังไงก็เบื่อครับ
ขนาดนางงามจักรวาลก็ยังรักษาชีววิตคู่ไว้ไม่ได้
เพื่อนผมที่เคยเที่ยวผับทุกวัน
ถึงวันนึงก็ไม่ไปอีกเลย
เบื่อ
คนที่ปฏิบัติธรรมไปเรื่อยๆ
ผมคิดว่าถึงวันนึงก็เบื่อ
หน่ายในสังสารวัฎเช่นกันนะครับ
แต่ถ้ายังไม่เบื่อและยังมีหน้าที่ที่ต้องทำ
ก็ต้องสู้ต่อไป 5555
ยิ่งเศรษฐกิจแบบนี้
บรรยากาศแบบนี้
ยิ่งเบื่อเลยครับ
โหวตครับพี่