No. 119 เย็นสบาย ยามสายฝนโปรย
บล๊อกอันดับที่ 119 หลายคน อาจจะไม่เคยไปเที่ยวในฤดูฝน ที่แสนจะเย็นสบาย จขบ.เป็นคนบ้าน น๊อก บ้านนอก ยามเดินไปไหน มีสายฝน โปรยลงมา ช่างเย็น สบายเนื้อสบายตัวดีแท้ ๆ เอ..สำนวน นี้ จะมีคนเข้าใจหรือเปล่าหนอ ใครแวะมาอ่าน เดา ๆ ก็แล้วกัน เสียงแว่วมา หา....ใครที่ชอบ เดินตากฝน อดีตเป็น ค.สระ อว้าย เหรอนั่นซิ ไม่รู้เหมือนกัน แต่ชาตินี้ หน้าตาใช้ได้ก็แล้วกัน 555 เช้าตรู่ วันศุกร์ พวกเรานั่งรถ ไปเส้นมอเตอร์เวย์ ก็ จาก กท. ไป ทางแยกบ้านบึง ฟ้าเปิดมาดูสดใส พอเข้าเส้นทางเลี้ยวซ้ายไปบ้านบึง ข้างขวามือเป็น ภูเขาสูงปานกลาง ก็เขาเขียว ชลบุรีนั่นแหละ ยอดเขา มีเมฆ หมอก ลอย สูงต่ำ ขาวสวย เที่ยวนี้...ใช่เลย เราไปเที่ยวกัน 3 วันจองที่พักไว้ที่ จันท์จ้าวหลาว ใกล้กับอ่าวคุ้งกะเบน หรือ อ้าวคุ้งวิมาน ที่ผมเคยนำเสนอเพื่อน ๆ เมื่อบอกก่อนหน้านี้ เป็นความฝันกลางวัน 555 วันนี้ต้องเป็นจริงซะที แม้จะ ไม่มีเพื่อน ๆ ชาว BG ไปร่วมกลุ่มเที่ยวด้วย ตอนสาย แวะกินอาหารเช้าที่ ร้านเส้นปลา นายเคี้ยม อ.แกลง เป็นร้านใหญ่ โดยเฉพาะ โต๊ะไม้ กับ ท่อนไม้ เลื่อยมาเป็นที่นั่ง แทนเก้าอี้ ใหญ่โตจริง ๆ แต่ไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ดู ถ่ายให้เห็น เส้นปลา เกี๊ยวชนิด ต่าง ๆ แถม กระดูก สันหลังหมูต้ม ร้อน ๆ รูปนี้ดูชามจะเล็ก จริง ๆ แล้วชามใหญ่มาก เกือบเท่าตะเกียบ ที่วางพาด รสชาดดีอร่อย แม้จะเพิ่งต้มน้ำซุปใหม่ ๆ นะ ราคาชามละ 50 บาท. ชามเดียวนี่แหละ "จุก" เลยแหละ ส่วนของคนอื่น จริง ๆ ไม่ใช่คนอื่น เป็นคนในครอบครัว 555 แต่ละคนหิว ต่างโซ้ยกัน จนหมดชาม เลยไม่กล้า ถ่ายออกมา มันไม่สวย พูดไปแล้วเหมือนโกหก กินเสร็จยังไม่เข้าที่พัก ขับรถ ผ่าน ทางแยกไป อ.แก่งหางแมว ที่ผมทำไร่อยู่ในป่า ที่นั่นแหละ ไม่แวะแล้ว ขับผ่าน ตลาดกับอำเภอนายายอาม อีกไม่นาน ก็ถึง ตลาดหนองคล้า..... เลี้ยวไปไหนเหรอ เส้นทางสายไหม เอ้ย สายผลไม้ ขับรถผ่าน สวยผลไม้ เงาะ ทุเรียน สละ มังคุด ต้นเขียวชะอุ่ม สายฝนเริ่มโปรยลงมา น่าจะสิบกว่า กิโลเมตร ก็ถึงวัดเขาสุกิม 555 อย่าเพิ่งเบื่อว่าเป็นถิ่นเก่า แต่ให้ตายเถอะ ผมเคยไปหลายครั้ง แต่ไม่ได้ไปส่วนที่จะถ่ายภาพมาให้ดู ก็ไม่เคยเข้าไปดู และมีหลายคนไม่รู้เหมือนกัน ทางขึ้น สบายไม่ต้องเดินมีรถรางค่อย ๆ กระดืบ ๆ ไม่นานก็ถึง พอขึ้นถึง มองลงไป สวย.... พวกเรา ที่ไม่ใช่พวกอื่น 555 เดินขึ้นอาคารเรียกว่าศาลาใหญ่มีทั้งหมด 4 ชั้น ร่วมกันถวายสังฆทานที่ซื้อมาจาก กท. ทีชั้นที่ 2 ตอนถวายเริ่ม กล่าวคำอะไรน้า อ้อ...คำถวายสังฆทานเป็นภาษาทางพระนะแหละ วัน นี้ ว่าตามกันคล่องแคล่ว ผมนำเอง. ก็ ๆ ใช้วิธีอ่านกระดาษขาวแข็ง ที่วางไว้ข้างหน้านะเอง 555 ความจำ แบบปลาทองนะแหละ พระท่านก็ให้ศิลให้พร เราก็แผ่เมตตาแก่บุคคล ที่จากเราไปแล้ว แล้วก็กราบลาท่านเดินไปดูพิพิธภัณฑ์ ชั้นที่ 2 โหมี วัตถุโบราณ เยอะมาก พวก เขี้ยวไดโนเสาร์ น่าสังเกตนะว่า เมื่อล้าน ๆ ปี ไดโนสอรัส กินหมากด้วยเหรอ ฟันถึงดำ ๆ 555 ของชั้นนี้ ผมว่า หลายหมื่นชิ้น แต่ที่น่าสนใจก็ กล้องถ่ายรูป ผมอ่านว่า รูบิเทล ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า เมื่อก่อนผมซื้อไว้ ใช้ตัวหนึ่ง เวลาถ่ายมา เลนซ์คม ภาพออกมา สีไม่เพี้ยน ราคาไม่แพงถ้าจำ ไม่ผิดทำจากรัสเซียหรือไงนี่แหละ แต่ถูกโขมยยกไป ครั้งที่ไปเยี่ยมบ้าน ที่พิษณุโลก เสียดายจริง เป็นตัวอย่างติ๊ดเดียว เดินขึ้นไปอีกสองชั้น ถึงชั้นที่ 4 เจอดาดฟ้ากว้าง ฝนเริ่มตกปรอย ๆ เย็นสบาย สาว ๆ กับหนุ่มแถวนั้นรีบกางร่มกันฝน ส่วนผมไม่ต้องกาง ก็ของมันชอบเย็น ๆ แล้วก็ แหะ ๆ ไม่ได้เขียนคิ้วกับ เขานี่นา เดินดูไม่นานฝน ก็หยุดตก รอบศาลา ต้นไม้เขียวชะอุ่มงามจริง ............... นี่ก็ครอบครัวที่ พวกเราไปเที่ยวด้วยกัน ด้านหลังศาลาใหญ่ อยู่ติดเนินเขา ต้นไม้เขียว เมฆหรือหมอกลอยอยู่ บนยอดไม้ สวยไหมครับ นี่อาคารที่ ผมเคยเดินผ่านไม่ต่ำกว่า 3 ครั้งไม่เคยแวะเข้าไปเลย เดินไปเดินมา เห็นประตูไม้ใหญ่เปิดแง้มไว้ คงจะกลัวฝนสาด เลยแง้มเข้า ไปดูนิดนึ่ง ต้องบอกว่า อื้อหือ.... ข้างในมีโต๊ะมุกข์ เตียงมุก แจกันใบใหญ่ ที่จะเรียกว่า เบญจรงค์คงจะได้ กำลังยืนยกกล้องจะถ่ายภาพทางขวามือ เห็น พระอาจารย์กงมา เป็นพระ อาจารย์องค์แรกที่สอนสมาธิแก่ หลวงพ่อวิริยังค์ ก็พระอาจารย์ของผม นะเอง แต่พอมองใบหน้ากับแววตาของท่าน ไม่รู้เป็นไง รีบทรดตัวคู้เข่า รีบลงกราบท่านทันที นั่งสังเกต อ้อเป็น รูปปั้นหรือหุ่นขี้ผึ้ง เหมือนมาก ก้าวเดินเข้าไปยิ่งเห็น รูปปั้นของพระภิกษุที่พวกเรา รู้จักเป็นส่วนใหญ่ ภาพข้างบน พระอาจารย์ฝั้น ................. ............ ................... ..................... มีรูปปั้นเหมือนมาก อีกหลายรูป โดยเฉพาะช่างเก่งมากจริง ๆ ถ้าดูมือ จะสะดุ้ง เหมือนอะไรเช่นนี้ ตอนนี้ผมกำลังค้นหา รูปหลวงปู่สิม ลูกศิษย์ หลวงปู่มั่น. ...เท่าที่อ่านหนังสือ มาทราบว่า หลวงปู่สิม ปฏิบัติธรรม เป็นที่เคารพบูชาลูกศิษย์มาก ตามปกติแล้ว ทั้งพระ และพวกเรา เข้าสมาธิแล้ว จะมีความสุข ความอิ่ม เอิบ ใจเย็น มีเมตตา กรุณา จะทำอะไรจะคิดไตร่ตรอง ไม่ให้คนอื่นเดือด ร้อน...... อันสืบเนื่องมาจาก การเข้าสมาธิ จะเกิดความสุข ชอบที่จะนั่ง สมาธิกันบ่อย ซึ่งสุขอย่างไร คงไม่อาจจะบอกได้ ต้องให้ทำด้วยตน เอง. ความสุข อิ่มเอิบนั้น มาจากเข้าสมาธิแล้ว ถึง ฌาน หลวงปู่สิม ท่านก็เช่นเดียวกัน คือ เข้าฌาน แล้วติดความสุขถึง 12 ปี คือเวลานั้น ยังปฏิบัติไม่ก้าวหน้า ไปถึงขั้นสูง หลวงปู่มั่นท่าน เลยเรียกมาแล้ว จัดการแก้ไขให้ 555 เอาไว้เล่าที่หลัง ก็แล้วกัน หลวงปู่สิม จึงปฏิบัติถึงสูงสุดอย่างที่พวกเราหลายคนทราบ ค้นไปค้นมา ขออภัยจริง ๆ ไม่เจอครับ คราวนี้ถ่ายภาพเยอะมาก แล้วผมจะค่อย ๆ เสนอรูปปั้น พระภิกษุอื่น ๆ อีกหลายครับ ทีนี้ลองมาสังเกตุ พระภิกษุ ที่ถ่ายภาพมานี้ จะมีลูกศิษย์ ลูกหามาก มีคนนับถือไปเยี่ยมไม่ขาด ถามว่า ท่านเทศน์เก่งหรือไม่ เท่าที่ผมอ่านประวัติของท่าน พูดน้อยเป็นส่วนใหญ่ ท่านจะสอนทางด้าน การทำสมาธิ ซึ่งทำให้ปู่ย่า ตา ยาย ของพวกเรา คอยติดตามข่าวพร้อมทั้ง ปฏิบัติธรรม โดยทำตัวเอง ให้สงบ เดินจงกรม ทำสมาธิตามคุยเรื่องนี้นาน กลัวทางนี้จะเพลิน เอ้ย หลับ พาไปดูสวย ๆ สดชื่น ก่อนดีกว่า ออกมาจากห้องใหญ่มากใน 3 อาคารบนดาดฟ้า ที่มีหยาดน้ำฝน กับแสง แดดส่องเป็นประกาย มาดูข้าง ๆ .......... ............ ......... เพื่อนที่เข้ามาอ่าน ที่ชอบสายนี้ก็คงดูอย่างละเอียด แต่เพื่อนที่ชอบไปอีก อย่าง ไม่ต้องห่วงครับ ผมพาไปเที่ยว ภูเขา ทะเล อาหารอร่อย สายลม สายฝน แสงแดด ที่พักเรี่ยม ด้วยรถคันนี่ ขอเป็นตอนต่อ ๆ ไปก็แล้วกัน อักษรเยอะเกินแล้วมั้ง.... st.31,136/40,582
Create Date : 15 กรกฎาคม 2555
28 comments
Last Update : 18 กรกฎาคม 2555 5:14:28 น.
Counter : 3540 Pageviews.