น้ำล้างแผ่นดิน
ช่วงนี้มีแต่ข่าวน้ำท่วนที่นั่นที่นี่ขยายวงกว้างออกไปเรื่อยๆราวกับใกล้ยุคน้ำท่วมโลกเข้าไปทุกที ชาวบ้านไม่ต่างจากมด แมลง หนีขึ้นที่สูง บางครอบครัวเหมือนถูกปล่อยเกาะ ยิ่งทุกข์หนักเข้าไปอีก เมื่อพบว่าคนเดี๋ยวนี้ว่ายนี้ไม่เป็น พายเรือไม่ได้ ยามปกติก็ลำบากอยู่แล้ว ยามน้ำท่วมทุ่ง ไม่มีผักบุ้งจะกิน จะลำบากขนาดไหน น้ำท่วมคราวนี้เหมือนน้ำล้างแผ่นดิน ที่ราบลุ่มในแถบถิ่นนี้เคยเป็นอู่ข้าวอู่น้ำชั้นดีของพลโลกมาแต่โบราณ คนสมัยก่อนคงไม่ทุกข์ร้อน เพราะรู้ว่านั่นคือการเอาทรัพย์สินมาให้ ใส่ท้องทุ่งนา น้ำล้างแผ่นดิน ไม่ใช่จะมีข้อเสียทั้งหมด ท้องไร่ท้องนาเดี๋ยวนี้ใช้สารเคมีกันแบบไม่บันยะบันยัง บวกลบคูณหารแล้วมองไม่เห็นกำไร ผลที่ตามมาคือแมลงกลายพันธุ์ ดื่อยา ดินเสื่อมสภาพ แม่น้ำลำคลองเต็มไปด้วยสารปนเปื้อน น้ำจากฟ้าในช่วงนี้จึงช่วยล้างพิษที่ตกค้างในดิน หรือทำให้เจือจางลง ทั้งนำพาสารอินทรีย์จากป่าเขามาบำรุงแผ่นดิน ให้อุดมสมบูรณ์อย่างโบราณกาล ผมเชื่อว่าดินที่เคยชุ่มน้ำในปีนี้ จะเป็นแหล่งผลิตอาหารชั้นยอดในปีต่อๆไป หรือเป็นนิมิตหมายให้คนหันกลับมาใช้วิธีการผลิตแบบธรรมชาติ ไม่พึ่งสารเคมี มิฉะนั้นอะไรที่มองไม่เห็นคงต้องหาวิธีล้างแผ่นดินกันเรื่อยไป ผมไม่ห่วงคนทำเกษตร เขาเอาตัวรอดได้ แต่ห่วงคนอาชีพอื่นที่เดือดร้อนในขณะนี้ อย่ากระนั้นเลย เรามายอมรับความเป็นไปของธรรมชาติ และอยู่กับมันจะดีกว่า ผมมีความเห็นว่าตนนั่นแหละความเป็นที่พึง คงเริ่มเตรียมตัวกันตั้งแต่วันนี้ นั่นคือ ต่อไปนี้ลูกเด็กเล็กแดงควรหัดว่ายน้ำให้เป็น เบื้องต้นต้องช่วยตัวเองได้ ต้องหัดให้เป็นคนอยู่บกก็ได้ อยู่น้ำก็ได้ ควรหาเวลาฝึกพายเรือให้มีความชำนาญ ในโรงเรียนควรมีหลักสูตรสอนวิธีการพายเรือ รู้จักไม้พาย ท่วงท่า ลีลาการบังคับเรือให้วิ่งไปข้างหน้า ไม่ใช่พายวนในอ่างอย่างที่เห็นในจอทีวี ควรมีการฝึกการใช้ชีวิตอยู่กับน้ำท่วมได้นานๆ อย่างน้อย 1-2 เดือน เหมือนการฝึกรบพิเศษของนักเรียน ร.ด. เช่น รู้จักการทอดแห ตกปลา วางเบ็ดราว งมหอย หาผักหญ้าที่มากับน้ำ การทำน้ำสะอาดไว้ดื่มกิน การต่อเรือด้วยไม้ควรได้รับการส่งเสริม ทุกครัวเรือนควรมีเรืออย่างน้อย 1 ลำ พร้อมชูชีพเท่าจำนวนคน ส่วนเรือพลาสติกก็จำเป็น แต่ควรผลิตอย่างไรให้มีน้ำหนัก ใช้พายได้เหมือนเรือที่ทำด้วยไม้ ไม่ใช่นั่งแล้วไปไหนไม่ได้ เหมือนอยู่ในกะละมังลอยน้ำ รือฟื้นการคมนาคมทางน้ำให้มากขึ้น นอกจากจะเป็นทางเลือกในการขนส่งแล้ว ยังช่วยให้ผู้คนคุ้นชินกับการอยู่กับน้ำ สุดท้ายคือการปรับตัวปรับใจยอมรับสภาพ และอยู่กับน้ำที่ธรรมชาติให้มามากจนเกินพอดี อดทนจนถึงวันแห่งความอุดมสมบูรณ์ทางการเกษตรที่กำลังจะมาเยือนในเร็วๆนี้ ช่วงนั้นคงได้จำนำจำนองกันจนยุ้งฉางไม่พอเก็บ ก็ว่ากันไป เมล็ดพันธุ์พืชและทุนจำนวนหนึ่งจึงจำเป็นสำหรับชาวบ้านที่ทำเกษตรกรรมหลังน้ำลด การช่วยเหลือตรงนี้แหละครับ เป็นการช่วยที่ตรงประเด็นมากที่สุด
Create Date : 06 ตุลาคม 2554 |
|
5 comments |
Last Update : 6 ตุลาคม 2554 21:34:22 น. |
Counter : 941 Pageviews. |
|
|
|
[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
----------------------
แวะมาทักทายค่อนข้างดึกมากกกกกก ครูเกศยังเฝ้าระวังน้ำอยู่ค่ะ น้ำสูงขึ้นเรื่อยๆที่บ้านจะรอดหรือเปล่าก้ไม่รู้ เครียดจังเลย ระลึกถึงนะคะคุณ im