Bloggang.com : ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง : กลุ้มใจลูกสาวแต่งตัวโป๊

กลุ้มใจลูกสาวแต่งตัวโป๊

ดิฉันมีลูกสาววัยรุ่น อายุ 14 ปีแล้วค่ะ แกกำลังสนใจเรื่องรักสวยรักงาม
ชอบแต่งตัวสวยๆ ตามแฟชั่นที่เขานิยมกัน ซึ่งตรงนี้แม่อย่างดิฉันก็เข้าใจ
แต่สิ่งที่ทำให้ดิฉันกลุ้มใจก็คือ ตอนนี้แฟชั่นเสื้อสายเดี่ยวที่ดิฉันว่ามันโป๊เกินไป
กำลังนำสมัย ลูกสาวก็ซื้อมาใส่บ้าง ดิฉันไม่ยอมให้แกใส่ออกนอกบ้าน
ลูกก็บอกว่าไม่เห็นโป๊เลย ใคร ๆ เขาก็ใส่กัน แล้วก็งอนแม่ไปหลายหน
จะบอกลูกให้เข้าใจถึงความเหมาะสมนี้ว่าอย่างไรดี
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ลาวัลย์/กทม

ใครๆเขาก็ใส่กัน นั่นแหละ จริงของลูกลูกเห็นทางทีวีและตามที่ต่างๆ จนเจนตา
ไม่เกิดความรู้สึกว่า โป๊ อะไรหนักหนา ตามธรรมดาลูกสาวไม่ใคร่เชื่อเรื่องแต่งตัว
เสียแต่ว่าแม่เป็นผู้มีชื่อเสียงเรื่องการแต่งกายเป็นแบบอย่างของใคร ๆ
หรือแม่อยู่ในวงการแฟชั่นเสียเอง สิ่งที่แม่ควรทำได้คือ เมื่อเขาแต่งตัวสุภาพสมวัย
ชมเขาว่า วันนี้ลูกแต่งตัวสวยหรือเสื้อตัวนี้เหมาะแก่หนูเหลือเกิน
ในคำชมนั้นออกสอดแทรกการเปรียบเทียบระหว่างความโป๊ที่ว่าไม่เหมาะสม
กับความเหมาะสมในสายตาของแม่ด้วย

ความจริงการใส่เสื้อแบบเสื้อชั้นใน วัยรุ่นไม่เคยรู้มาก่อนว่า
เมื่อตอนที่ยายและแม่ยังเด็ก ท่านเคยใส่เป็นเสื้อชั้นใน บางทีอยู่กับบ้านก็ใส่
มาในรูปเสื้อคอกระเช้า มันก็เสื้อชั้นในอีกนั่นแหละ สมัยใหม่นำมาใส่เป็นเสื้อชั้นนอก
จะเป็นไรไป สุดแล้วแต่นักออกแบบแฟชั่นจะกำหนด อีกไม่กี่เพลา แฟชั่นก็เปลี่ยน
ลูกสาวก็โตขึ้นจากวัยรุ่นมาเป็นผู้ใหญ่ได้คิดแล้วก็หัวเราะตัวเองได้

บอกเล่าให้ลูกว่า เสื้อผ้าก็มีกาลเทศะของมัน เพราะเราต้องอยู่กับสังคม
เราแต่งตัวเพื่อให้เกียรติแก่ตัวเองและแก่ผู้อื่น รวมทั้งโอกาสและสถานที่ด้วย
นักท่องเที่ยวที่จะเข้าชมพระบรมมหาราชวัง ยังต้องนุ่งผ้าถุงหรือกระโปรงทับกางเกง
ที่ตัวสวมมา หรือต้องถอดรองเท้าเมื่อเข้าในพระอุโบสถ เราอยู่ในสังคมก็ต้องยอม
ปฏิบัติตามระเบียบและความนิยมของสังคม จะเข้มงวดหนักนิดเบาหน่อยก็สุดแท้แต่เรื่อง

อีกแง่หนึ่งที่พูดได้เรื่องการแต่งตัวที่แม่เห็นว่า โป๊ ก็คือ เสื้อผ้าล่อภัย
เรื่องอะไรเราจะต้องเสียเงินซื้อเสื้อผ้ามาใส่ ถ้าเสื้อผ้านั้นกลายเป็นศัตรูของเรา
ผู้หญิงน่าจะสงวนตัวเอาไว้บ้าง เพื่อความมีเสน่ห์ของตนเอง ไม่ปล่อยให้เขาดูอะไรต่อ
มิอะไรของเราฟรีๆ จะให้ทานด้วยการให้แก่สายตาของเขาทั้งที ต้องเลือกกาละเทศะ
เพื่อไม่ให้ย้อนกลับมาเป็นโทษแก่เรา

ว่าแต่ว่า ลูกสาวมีอะไรสวย ๆ สมควรอวดหรือเปล่า เมื่อใส่เสื้อผ้าแบบชั้นใน
ถ้ามีพองามสมวัย ก็ให้เขาอวดของเขาไป เราไม่ละเมิดสิทธิมนุษยชนของเขา
ช่วงชีวิตในวัยรุ่นนี้สั้นนัก ไม่นานแฟชั่นจะเปลี่ยนและเขาจะโตขึ้น
เขาจะสามารถรู้คิดได้เอง

ผู้ตอบเคยถูกญาติผู้ใหญ่ทักว่า ผ้ามันดี ๆ เอาไปตัดให้มันกะรุ่งกะริ่งทำไม
ผู้ตอบสวมเสื้อที่มีแขนเป็นริ้วๆ ฟังท่านว่าแล้วก็นิ่ง เพราะสายตาและความคิดเป็นของใคร
ก็ของใคร ถ้าเราไม่พาตัวเข้าไปเกี่ยว เราจะไม่เดือดร้อน

อจ.สมศรี สุกุมลนันทน์
มติชน

Create Date : 26 มกราคม 2552

Last Update : 26 มกราคม 2552 14:55:44 น.

0 comments

Counter : 1814 Pageviews.