Bloggang.com : ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง : เคล็ดลับปราบเด็กดื้อ

เคล็ดลับปราบเด็กดื้อ

ดร.มาเรียน ไนเฟิร์ท (Dr. Marianne Neifert) ผู้เขียนเรื่องเกี่ยวกับ
ครอบครัวในนิตยสาร Parenting Magazine บอกว่า
การเป็นพ่อแม่ไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะจะต้องมาเลี้ยงลูกตั้งแต่ยังเล็กจนเติบใหญ่

พฤติกรรมของเด็กจะหลากหลาย วันนี้อาจดีเหลือเชื่อ อีกไม่นานอาจร้ายแทบคิดไม่ถึง
ก็ได้ เช่น เถียงพ่อแม่คำไม่ตกฟาก ถ้าพ่อแม่โต้ตอบเด็กจะยิ่งก้าวร้าวมากขึ้น

ดร.ไนเฟิร์ท ผู้เชี่ยวชาญพฤติกรรมพ่อแม่ลูกเตือนสติว่า
ลูกไม่ใช่คู่ต่อสู้แต่เป็นผู้ที่เราจะต้องค่อยๆ ให้แกเรียนรู้ต่อสู้กับโลกได้
หากลูกเราพูดจาหยาบคายหรือเถียงเราตลอดเวลา หรือแสดงอากัปกิริยาไม่น่าดู
ไม่ให้เกียรติพ่อแม่ ซึ่งดร.ไนเฟิร์ทบอกถึงวิธีแก้ไขดังนี้

1. แบบอย่างที่ดี (Be a good example)
ตั้งแต่เล็กคนที่ลูกเห็นคือพ่อแม่ ฉะนั้นไม่ว่าเราจะทำดีหรือไม่ดี เด็กจะค่อยๆ
ซึมซับเข้าไปเหมือนถ่ายวิดีโอโดยไม่รู้ตัว ฉะนั้นพอลูกพูดได้ เราต้องไม่ใช้คำหยาบคาย
หรือด่าหรือสบถเป็นอันขาด เพราะเด็กจะพูดตาม ตัวอย่างในชุมชนแออัด เด็กไม่น้อย
จะด่าได้ตั้งแต่พูดไม่ได้เต็มประโยค ควรใช้คำพูดที่ไพเราะ เช่น ครับ ค่ะ ขอบคุณ
ขอโทษ และอย่านินทาหรือว่ากล่าวใครจนเด็กเลียนแบบตาม

2. ให้ลูกรู้ว่าอะไรที่แกทำได้หรือไม่ได้
แต่ไม่ใช่ห้ามเด็กตลอด จนกลายเป็นเด็กไม่กล้าแสดงอะไรเหมือนได้หุ่นยนต์มาตัวหนึ่ง
การสอนเด็กให้รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด ก็เพียงพอเพื่อให้แกสามารถเลือกสิ่งที่จะได้
ประโยชน์ดีที่สุด โตขึ้นแกเห็นอะไรไม่ดีไม่งามจะได้ไม่ทำ

อย่างไรก็ตาม การให้เด็กรู้จักกฎเกณฑ์เป็นสิ่งดี แต่เราต้องพยายามเข้าใจว่า
ความรู้สึกหรือความต้องการของเด็กด้วย เป็นการใช้ระบบเอาใจ"ลูก"มาใส่ใจ"เรา"
เพื่อให้เกิดความร่วมเป็น "พวกเรา"(สองคนแม่กับลูกหรือพ่อกับลูกหรือพ่อแม่ลูก)

3. ถ้าลูกทำเกินไปต้องรีบจัดการ
อย่ารอหรือกลัวลุกจะโกรธ หากลูกทำไม่ดีต้องบอกโดยทันทีแกจะได้รู้ว่า
ถ้าผิดจริงแม่(หรือพ่อ) ไม่ยอมแน่
เด็กส่วนมากถ้ารู้ว่าผู้ใหญ่เอาจริงแกจะไม่กล้าท้าทายเพราะกลัวโดนลงโทษ

4. พูดเฉพาะสิ่งที่เด็กทำไม่ใช่ตัวแก
เพื่อแกจะได้เข้าใจและยังมีความเชื่อมั่นตัวเอง เช่น
ลูกเถียงเวลาเราสอนก็ให้บอกลูกไปว่า "แม่ไม่ได้ว่าลูก แต่แม่ไม่ชอบภาษาที่ลูกพูด"
อย่าได้พูดแบบปากมหาภัย "ลูกเลวอยู่แล้ว ถึงได้พูดแบบนั้น" ขอให้พูดว่า
"ลูกเป็นเด็กดีเกินกว่าจะพูดจาแบบนั้น"

5. ไม่ให้อะไรพิเศษถ้าลูกไม่เชื่อฟัง
เด็กคือเด็ก แกไม่รู้ว่าอะไรทำได้อะไรทำไม่ได้ ถ้าแกทำอะไรผิดต้องบอกแกทันที
ถ้าแกไม่เชื่อ ก็อาจว่ากล่าตักเตือนหรือลงโทษตามแต่กรณีว่าทำผิดมากหรือน้อย เช่น
ถ้าลูกร้องไห้ลั่นหรือลงไปนอนดิ้นกระแด่วๆ ตอนห้ามแกซื้อของที่แกไม่ควรกิน
ถ้าแกไม่เชื่อต้องบอกเด็กต่อไปว่า "แม่ไม่ชอบที่ต้องพาลูกมาแล้วทำตัวแบบนี้"
"ลูกจะขอโทษไหมที่ทำตัวแบบนั้น"
ถ้าลูกไม่ยอมขอโทษ ไม่ยอมรับผิดและยังอาละวาดต่อ ก็ต้องมีบทลงโทษกันบ้างด้วย
ถ้าเดินอยู่ก็จูงลูกกลับบ้าน ถ้าขับรถอยู่ให้ขับรถกลับบ้าน ถ้าแกอยากซื้ออะไร
ก็ไม่ซื้อและไม่พาแกไปที่แกต้องการจะไป

ถ้าทำทั้ง 5 วิธีที่กล่าวมานี้เชื่อว่าลูกอาจจะเชื่อฟังเราบ้าง ขอแค่พ่อแม่อย่าใจอ่อน
ลูกเราจะได้เป็นเด็กน่ารักที่ไม่ใช่แต่สำหรับเรา แต่ยังเป็นที่ชื่นชมของชาวบ้าน
ไม่ใช่ชอบอาละวาดจนชาวบ้าน(อีกแล้ว)
หาว่าลูกเราก็แค่อันธพาล(น้อยๆ) ที่พ่อแม่ไม่ดูแล

ที่มา... นิตยสารแม่และเด็ก ปีที่ 24 ฉบับที่ 347

Create Date : 17 มกราคม 2552

Last Update : 17 มกราคม 2552 17:39:01 น.

0 comments

Counter : 1043 Pageviews.