ทริปตรัง ๒ กันยายน ๒๕๕๔
เป็นทริปที่โปรโมทเทศกาลหมูย่างและกินเจวันนั้นเราไปล่องเรือกัน
คณะเรามีสิบคนมีพี่อ้อยดูแลเรา ทั้งล่องเรือ กินของอร่อย ชมศาลเจ้า เที่ยวงานหมูย่าง
ปี ๒๕๕๕ ปีที่มีคู่รักชาว bloggang อย่างพี่หนุ่ย,พี่โจนมาแต่งงานกัน ททท.ตรังเป็นเจ้าภาพให้สองคู่จาก pantip คนที่อยู่เบื้องหลังไม่ใช่ใครคือ พี่วิของเรานี่เอง
รูปหมู่ในงานเลี้ยงของเหล่า bloggang ทางททท.สนับสนุนค่าใช้จ่ายให้เราส่วนหนึ่งด้วย ขอบคุณพี่จื้อ จรัญ ผอ.ในขณะนั้นและพี่วิค่ะ
มีนาคม ๒๕๕๕ ปั้นเพื่อน blog จากฝรั่งเศสมาเที่ยวบังเอิญเจอพี่วิกับแฟน พี่วิเลี้ยงอาหารเช้าเรา
ช่วงกินเจเดือน ๑๐ เราก็ยังอยู่ด้วยกันเราสองคนเป็นสายบุญ มักเจอกันช่วงงานบุญ..รูปพี่วิกับคุณป้า น่ารัก
งานลากพระทางน้ำข้ามทะเลเดือน ๑๑ ปี ๒๕๕๕ ทางททท.ตรังจัดทริปพาผู้ประกอบการและสื่อไปชม เราไปด้วยกัน
รูปคู่ของเรา
มกราคม ๒๕๕๖ ดาดฟ้าโรงแรมธรรมรินทร์ ธนา
พี่วิชอบสุนทราภรณ์มาก เดือนกรกฎาคม ๒๕๕๗ เราไปฟังเพลงสุนทราภรณ์ด้วยกันที่ริมสระน้ำ
มกราคม ๒๕๕๘ ทริปสตูล เปิดงานสตูล จีโอพาร์ค
พี่วิสดใสมาก
เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ blogger มาตรังพี่วิตามไปสมทบเกาะสุกร
รูปหมู่ช่วงเช้า
เดือนมิถุนายน ๒๕๕๘ วันเปิด street art ตรัง
ปลายปี ๒๕๕๘ เราได้ข่าวดีพี่วิได้ขึ้นเป็นผู้อำนวยการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยสำนักงานชุมพร,ระนอง รูปชุดนี้เป็นทริปส่งท้ายก่อนย้าย เดือน พฤศจิกายน ๒๕๕๘
แม้กระทั่งย้ายไปพี่วิก็ยังไม่ลืมน้อง ๆ bloggang ยังจัดทริปพาเที่ยวชุมพรในเดือนกรกฎาคม ๒๕๕๙
และระนองปลายเดือนกันยายน ๒๕๖๐
ช่วงไประนองสาวตกรถพี่วิให้นั่งรถกลับไปหาที่ระนองและดูแลอย่างดี แถมพาเที่ยวระหว่างทางกลับชุมพร
รูปที่พี่วิถ่ายให้
พี่วิชอบถ่ายรูป ชอบเขียน
ดูจากทริปเก่า ๆ
รวมทั้งทริปแรกที่เราไปเที่ยวกัน
ในสายงานพี่วิเก่งมาก ระนอง ชุมพรช่วงพี่วิอยู่เป็นที่รู้จักและเติมโตอย่างก้า่วกระโดด
ระหว่างทางแวะซื้อซาลาเปา ทับหลี กินกับซี้อิ้วตรานกแก้วของดีของระนอง
เวลาสาวไปชุมพร ระนอง ที่สะดวกสุดคือ นั่งรถไฟไปลงชุมพรตอนเที่ยงคืน มีพี่สาวคนนี้ที่เดินจากที่พักมารับตอนเที่ยงคืน แล้วพาไปหาของกินทั้งไปทั้งกลับ
พี่รอส่งจนกระทั่งรถไฟมาทุกครั้ง
๑๔ เมษายน ๒๕๖๒ พี่ป่วยเป็นเส้นเลือดในสมองตีบและเจอมะเร็งในเวลาต่อมา พอสาวทราบข่าวสาวร้อนใจมากรีบจองตั๋วไปเยี่ยมปลายเดือนกันยายน แต่เพราะความบังเอิญทำให้สาวได้ไปก่อนในวันที่ ๑๒ กันยายน พี่ยังหน้าตาสดใส จำสาวได้เรายิ้มให้กันตลอดสี่ชั่วโมง สาวบอกรักพี่วิ ๆ รู้ เราคุยกัน ปลอบใจให้กำลังใจกัน สาวไม่กล้าถ่ายรูปพี่วิให้ห้อง ได้แต่แอบถ่ายหลังประตู พี่วิเห็น พี่วิยิ้มให้สาว เป็นภาพสุดท้ายที่สาวถ่ายพี่วิ
ตอนนี้พี่วิคงไปเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์แล้ว สาวอยากขอบคุณช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เราได้รู้จักกัน พี่วิบอกเสมอว่ารักสาว ๆ เป็นน้องรักพี่เลยให้อะไรหลายอย่างกับสาวมาก สาวก็รักพี่วิมากนะคะ พี่ดีกับสาวและครอบครัวมาก พี่รักสาวแล้วยังเผื่อแผ่มาถึงแม่ หลายครั้งที่พี่เดินทางพี่มักจะซื้อของติดมือมาฝากสาว หลายครั้งตั้งใจฝากแม่ เอามาให้แม่ด้วยตัวเองแม้งานยุ่ง ช่วงแม่ป่วยพี่ก็มาเยี่ยมพร้อมให้เงินไว้ เราสองแม่ลูกจำได้ไม่เคยลืม
พี่วิชอบกินปลาหมึกน้ำดำ ช่วงแรก ๆ สาวให้แม่ทำให้ ช่วงหลังเลยหัดทำเอง สาวทำให้กินหลายครั้งจนพี่วิย้าย พี่วิชอบกินมันหมู บอกเป็นคอลาเจน พี่วิไม่กินผัก ไม่กินของเหม็นแบบสะตอ สาวจำได้ดี
แม้สาวจะเสียใจมากที่พี่ไปเร็ว แต่สาวก็คิดว่าสาวได้ทำดีที่สุดแล้ว ได้ไปเยี่ยมพี่วิ เห็นรอยยิ้มครั้งสุดท้าย พี่วิยิ้มสวยมาก พี่สวยเสมอสำหรับสาว สาวจับมือพี่หลายชั่วโมงก่อนจาก สาวเตรียมชุดสังฆทานให้พี่อธิษฐานก่อนลา เทปยอดกัณฑ์พระไตรปิฏกแม้สาวไม่ได้ออกเงินเอง แต่สาวก็ถือว่าตัวเองเป็นสื่อให้พี่ พี่โอ๋และปั้นร่วมบุญกัน สาวแนะนำเป็ดสวรรค์ให้ไปเยี่ยมพี่แทนสาวในวันที่ ๑ ตุลาคม ก่อนพี่เสีย ๗ วัน แม้ปลายเดือนสาวติดงานบุญเลยไม่ได้ไปเยี่ยมตามตั้งใจแต่พี่วิคงรับรู้ว่าสาวคิดถึงพี่เสมอในทุกวัน ทุกเวลา
วันที่ ๗ ตุลาคม เวลา ๐๐.๐๐ น.พี่จากไปด้วยอาการสงบและเผาในวันที่เวลา ๑๖.๐๐ น. ๑๒ ตุลาคม ๒๕๖๒ สาวทำบล็อกในช่วงเผาพี่เพื่อส่งพี่ขึ้นสวรรค์ แทนการไปส่งด้วยตัวเอง หลับให้สบายนะคะพี่วิ คนเก่งของน้อง พี่วิเก่งที่สุดเลย เหมือนรูปที่พี่ให้สาวไว้ก่อนย้าย