อากาศหนาว ๆ แบบนี้ ทำให้นึกถึงภูกระดึงจังเลยค่ะ
ใครเคยไปภูกระดึงมาแล้ว ยกมือขึ้น...หือ...กลิ่นฟุ้งเชียว....เอาล๊ะ...เอาล๊ะ
เอามือลงได้แล้ว
ในชีวิตนี้ พี่ตุ๊กตา ได้ ขึ้นภูกระดึง สองครั้งค่ะ
จำได้ว่าขึ้นภูกระดึงครั้งแรกเนี่ยตออนนั้น วัยยังละ
อ่อนคะ อายุตอนนั้น คงราว ๆๆ 17 - 18 ได้มั๊ง ครั้งที่ 2
ที่ได้ขึ้นภูกระดึง ก็ เกือบยี่สิบปีใให้หลัง
โน่น....เมื่อครั้งแรกขึ้นรถไฟไปลงขอนแก่น...ต่อรถเมืองเลย รถเมล์สีแดง ๆ
ไปลงตีนภูกระดึง
เมื่อก่อน ภูกระดึง สวยงามมากมาก ไม่เหมือนสมัยนี้นะคะ เมื่อก่อนนั้น
สวยงามตามธรรมชาตติ ไม่
มีทางเดินแบบทุก
วันนี้นะคะ เป็นเหมือนป่าจริง ๆๆ ต้องให้ลูกหาบ นำพาเราขึ้นไปค่ะ
ไม่มีเชื่อกให้ไต่ ไม่มี ราวให้เกาะ
ง่าย ๆ ต้องปีนป่ายเถาวัลย์จริง ๆ ขึ้นไป
ไม่มีของขายมากมายเหมือนสมัยนี้ ไม่มีร้านค้าอำนวย
ความสะดวก ขนของขึ้นไปกินเอาเอง....
พวกเสื้อผ้า ไม่ต้องพูดถึง ครั้งแรกกลัวหนาวจัด ขนเสื้อฟ้าไปเต็มพิกัดคะ
แต่ที่ไหนได้ ไม่ได้อาบน้ำอ่ะ ไม่ได้เปลี่ยนเสื้้อผ้าด้วย...คิก...คิก.....
ไม่มีคนมาแอบถ่ายรูปลงจานเหมือนแบบนี้ด้วยเอ๊า.....
รูปนี้ขึ้นภููกระดึงครั้งที่สองค่ะ อายุอานามก็มากโข แต่ก็ไม่ละความพยายาม ตอนนั้นมีหนุ่มมาแอบถ่ายรูป ไอ้เรา รึก็นึกว่า แมวมองที่ไหน รูปนี้ ตอนเดินลงมาจากภูกระดึง ถึงประตูทางออก ก็มีรูปเราติดอยู่ที่จานเรียบร้อย เห็นสวยดี เป็นที่ระลึกด้วย ก็เลยจ่ายตังและก็หนีบมาอเมริกาด้วยคะ เลยมีรูปจานมาให้ชมกันด้วย
แม่พวกเพื่อนสาว ๆ ชักชวน ไปเที่่ยว โอ๊ย....ก่อนขึ้นภูกระดึงนะคะ
ขอแนะนำ
ภูกระดึง เมื่อ
ให้ออกกำลัง กาย แขน ขา ให้กล้ามเป็นพวง พวง อิอิ
จะได้ไม่มีปัญหาในการเดินขึ้นนะคะ
ใครเคยไปแล้วก็ต้องบอกว่า จะไม่ขึ้นภููกระดึงอีกแล้ว......
เหมือนพี่ตุ๊กตา ครั้งแรก พอลงมาถึงข้างล่าง สาบส่ง ภูกระดึง
ชาตินี้จะไม่ขึ้นภูกระดึงอีก
และแล้วก็ผิดคำพูด ต้องขึ้นภูกระดึงเป็นครั้งที่สองจนได้....
แต่ก็น่าภูมิใจไม่ใช่เหรอคะ ที่ประเทศของเรามีธรรมชาติที่สวยสดงดงามเช่นนี้
มีให้พวกเรา
ได้ชื่นชม ได้สัมผัสกับธรรมชาติ
ใครได้ไปภูกระดึงก็ต้องหลงเสน่ห์ภูกระดึง เหมือนที่พี่ตุ๊กตา
หลงเสน่ห์อยู่นี่่งัย
มีภาพครั้งที่ไปเที่ยวกับพวกสาว ๆ เพื่อน ๆ รุ่นน้องที่ทำงานด้วยกัน
มันรากคนแก่ไปภูกระดึงอ่ะคะ....
ไอ้เรารึ แก่ กว่าใครเพื่อนในกลุ่ม แต่ก็น่าภูมิใจเนอ๊ะ ยังสามารถอ่ะ
คริ...คริ...
เสียดาย มีรูปในเครื่องที่เมกานิดเดียว....เอามาให้ดูกันด้วยค่ะ
มุมนี้ เป็นมุกหากินของ ภูกระดึงคะ ใครมาไม่ถึงตรงนี้ เขาว่ามาไม่ถึงภูกระดึงนะคะ จุดนี้ เป็นจุดสุดท้ายที่ทุกคนจะมายืนรอดูพระอาทิตย์ตก ณ ที่นี้ คนมากค่ะ ถ่ายรูป ก็จะมี Background ด้านหลัง เป็นจำพวก แขน ขา หรือไม่ก็มากันทั้งโขยง กว่าจะได้รูปนี้ก็นานอยู่ค่ะ มีรูปที่พระอาทิตย์ตก สวยงามมาก แต่ภาพอยู่ในเครื่องคอมพิวเตอร์ที่เมืองไทย.....
ถ่ายกับน้องที่ทำงาน อ๊ะ อ๊ะ...ทายกันซิครายสวยกว่าใคร อิอิอิ นี่สองสาวเนี่ย ติดพี่ตุ๊กตาหนึบเลยค่ะ สองสาวเป็นพี่น้องกัน ส่วนพี่ตุ๊กตาเนี่ย....แก่กว่าสองสาวนี้ร่วม 10 ปี ดูเหมือน อายุรุ่นราวคราวเดียวกันงัยม่ายรู้...คิ...คิ...
ภาพนี้ถ่ายกับนน้องต่าย เป็นน้องสาวพี่ตุ๊กตาเองค่ะ เป็นลูกของน้าชาย ชอบเที่ยว เหมือนพี่ตุ๊กตา เลยต้องหนีบมันไปเที่ยวด้วย ใคร ๆ ก็บอกว่า กระต่ายหน้าตาเหมือนพี่ตุ๊กตา มาก มาก โตขึ้นคงสวยเหมือนพี่ตุ๊กตา คิก...คิก...
ภาพหมู....เอ้ย...ภาพหมู่ นี้เป็นเพื่อนเที่ยวที่เฮไหนน เฮกันค่ะ เจ้าคคนตัวกลม ๆ ด้านซ้ายสุด นั่นนก็น้องสาค่ะ ลูกของน้าสาวเช่นกัน ตอนนี้มาอยู่ที่ Boston ได้สองปีแล้วค่ะ
มันอ้วนกว่าเดิมอีกน๊ะจะบอกให้
หมดภาพที่ภูกระดึงแล้วคะ ถ้าใครยังไม่เคยไปสัมผัสการขึ้นภูกระดึง ก็อยากให้ลองไปเที่ยวกันนะคะ และจะพบว่า เราสามารถทำอะไรได้มากกว่าที่เราคิด เช่นการตะเกียก ตะกายขึ้นภูกระดึง อิอิอิ
ไปแล๊วน๊า.....
วันนี้ ตอนเย็นจะไป Cristmas Party ที่สนามม้าอ่ะ ไม่รู้ทำมัยไปจัดที่นั่น เดี๋ยวจะนำรูปมาฝากค่ะ ถ้าไม่ลืมกล้องน๊ะ
หนาวแล้วรักษาสุขภาพนะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านคะ
| 
ด้วยจ้ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [
