สวัสดีคะ
ไม่ได้เข้ามาอัพ Blog 2 หรือ 3 วัน แบบว่าไม่ได้ลืมนะคะ
แต่นึกเรื่องเขียนไม่ออก ทุกวันก็เหมือนกับ ทุกวัน...เริ่มนึกถึงแต่เรื่องเก่า ๆ
อาจจะเป็นเพราะว่า เราแก่ขึ้น หรือเป็นที่อากาศเย็น ๆ ทำให้เราคิดถึงแต่เรื่องเก่า ๆ
เค๊าบอกว่าเวลาเราคิดถึงเรื่องเก่า ๆ เนี่ย จงคำนึกได้ว่าเรา "แก่"
เปลี่ยนเรื่องดีฝ่า ไม่อยากแก่.......
เผอิญ เข้าไปห้องไกลบ้าน ใน Pantip มีเรื่องราวที่อ่านแล้วประทับใจมากมาก เป็นเรื่องของ
ลูกผูู้หญิง คนหนึ่ง ที่กล้าเข้ามาเปิดเผยเรื่องราวที่ผิดพลาดของเธอ ได้อย่างน่ายกย่องเป็นที่สุุด
หลายคนคงได้อ่านบทความของ "คุณนาย" ซึ้งเป็นนามแฝงในการเขียนเรื่องราว ที่ชื่อว่า
"ก่อนจะมาเป็นคุณนายที่อเมริกา" ของเธอ.....
อ่านแล้วต้อง น้ำตาไหล อ่านแล้วก็ให้คิดย้อนหลังกลับไปเมื่อตอนเป็นสาว ๆ 15 - 16 ปี
เธอเป็นผู้หญิงแกร่ง...เป็นผู้หญิงที่น่าตำหนิ...เป็นผู้หญิงที่ผิดพลาดในอดีด
แต่มา ณ วันนี้ เธอ ได้เดินทาง มาในทางที่ถูกที่ควร เรื่องราวต่าง ๆ เป็นประสบการณ์ที่ดีมากมาก
สำหรับพ่อแม่ ที่มีลูก วัยรุ่น...เรื่องราวอ่านแล้วน่านำมาลงเป็นหนังสือมากค่ะ
อยากให้ใครที่เผอิญเข้ามาที่ Blog นี้แล้ว อย่าพลาดที่จะเข้าไปอ่าน บทความจากชีวิตจริงของลูกผู้หญิง
คนหนึ่งที่ในอดีดทำผิดพลาดอย่างไม่น่า่ให้อภัย แต่ณ วันเธอกล้าเขียนบทความเพื่อนเป็นทาน
แก่ลูกผู้หญิงอีกหลาย ๆ คนได้สำนึกในการกระทำของเธอ
อยากให้เข้าไปให้กำลังใใจแก่ "คุณนาย" กันนมากมากคะ
ข้อแนะนำ ขอให้อ่าน ในกระทู้ ลงมาเรื่อย ๆ นะคะ เพราะว่าผู้เขียน เขียนบางช่วง ลงในกระทู้เดียวกันลงมา
อ่านบทความเรื่อง "ก่อนจะมาเป็นคุณนายที่อเมริกา"
ตอนที่ 1
ตอนที่ 2
ตอนที่ 3
ตอนที่ 4
ตอนที่ 5
เรื่องต่อจากตอนที่ 5
ตอนที่ 6
ตอนจบ
พี่ตุ๊กตาคิดว่าอ่านกันแล้วคงได้ขอคิดจากบทความนี้บ้างไม่มากก็น้อยนะคะ ขอบคุณแทนคุณนาย ที่เข้าไปอ่านกันแยะ ๆ นะคะ
วันนี้พี่ตุ๊กตา ทำขาหมูต้อนรับลมหนาวค่ะ....แบบเนี๊ยะ
เพิ่มไขมัน รับลมหนาวโดยเฉพาะ คิก...คิก...
พรุ่งนี้ก็ทำงานแต่เช้า......ไม่อยากตื่นตอนเช้าเล้ย...พับผ่า......อากาศอุ่น ๆ ใต้ผ้าห่มอุ่น ๆ แหม๊...เอาอะไรมาแลกก็ไม่ย๊อม...ไม่ยอม.....
คิดถึงทุกคนเลยค๊า............
|
เก่งนะคะ สามารถมาก ธัญญ่าเห็นขามันก็กลัวแล้วอะคะ ไม่กล้าหั่นไม่กล้าสับอะ