ชวนอ่าน : Marionette Generation : ฮารุฮิโกะ มิกิโมโตะ สำหรับบางคน ตุ๊กตาเป็นเสมือนเพื่อนเพื่อทดแทนความโหยหามิตร จากโลกแห่งความจริง ตุ๊กตาที่อยู่กับมนุษย์มายาวนานก็สามารถซึมซับอารมณ์ และความรู้สึกสุข เศร้าของมนุษย์ผู้นั้นได้เช่นกัน ด้วยเหตุนี้ตุ๊กตาเหล่านั้น อาจเป็นที่พึ่งพิงของสิ่งมีชีวิตจากสถานที่อันไกลโพ้น… [ Marionette Generation ]   . . งานเข้านักวาดการ์ตูนหนุ่มโสด มาริโนะ อิสุมิ เมื่อคิโนโกะ น้องสาวต่างสายเลือดมาเจอเด็กผู้หญิงแปลกหน้าหลับซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มของพี่ชาย! ไม่แปลกที่น้องจะหึงพี่ชาย เพราะถึงจะเป็นพี่น้องแต่ก็แค่ทางกฎหมายเท่านั้น พ่อของอิสุมิแต่งงานใหม่กับแม่ของคิโนโกะ และเดิมทีคิโนโกะก็เป็นติ่งอาจารยอิสุมิตั้งแต่ก่อนที่จะรู้จักกันอยู่แล้วด้วย(ของรักของข้าส์ส์) แต่สิ่งที่เห็นไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เด็กคนนั้นไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นตุ๊กตาที่พูดได้ และขยับร่างกายได้...จะวิญญาณก็ไม่ใช่ หรือควรเรียกว่ามนุษย์ต่างดาวดี? เพราะเธอเป็นชนเผ่าจากนอกโลกมีเพียงจิตที่ไร้รูปร่างจึงต้องอาศัยสิ่งใดสิ่งหนึ่งแทนร่างกายนั่นเอง คิโนโกะ อิสุมิ และลันจิ . . อิซุมิตั้งชื่อให้ว่า ลันจิ มาจาก lunch ชุดอาหารกลางวันของเด็ก และลันจิก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตที่คนทั้งคู่ขาดไม่ได้ นอกจากลันจิแล้วยังมีชนเผ่าเดียวกับเธอทั้งที่ลงรอยกันและเป็นคู่ปรับกันปะปนอยู่ในโลกมนุษย์อีกด้วย สาเหตุที่พวกเขาเข้าไปอยู่ในร่างตุ๊กตาก็เพราะ ตุ๊กตาเป็นสิ่งไม่มีชีวิตจิตใจ ต่างจากมนุษย์ที่มีรัก โลภ โกรธ หลง แฝงอยู่ในตัว ทั้งสองคือเผ่าพนธุ์เดียวกับลันจิ ที่เข้ามาอยู่ในร่างตุ๊กตา . . แต่ลันจิก็อยากลองสัมผัสชีวิตในร่างมนุษย์ดูสักครั้ง ครั้งแรกเธอถ่ายจิตเข้าไปอยู่ในตัวสาวข้างห้องอิสุมิ และสร้างความโกลาหลอลหม่านไม่น้อย เมื่อมีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อไป เลยไปรวมจิตในร่างคิโนโกะ แต่เผอิญได้ไปพัวพันกับหนุ่มโอตาคุ ซึ่งมีคู่ปรับของลันจิอยู่กับเขาและหนูลันจิยังเคยไปอยู่ในร่างโคสุเอะอีกด้วย นี่แหละโคสุเอะ . . . . . ด้วยความเป็นการ์ตูนแนวslice of life จึงทำให้บางช่วงบางตอนของ Marionette Generation ดูเนือยๆ อยู่บ้าง แต่ก็ได้ความ Fantasy ที่ผสมให้ครึกครื้นมากขึ้น จากเล่ม1จนถึงเล่ม5 ระยะทางกินเวลาร่วม9ปี จึงได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในลายเส้น ของ อ.ฮารุฮิโกะ มิกิโมโตะ ได้ชัดเจน ส่วนตัวชอบลายเส้นช่วงเล่มแรกๆ นะ และเข้าใจว่าสนพ.ไจแอนท์ ที่จัดพิมพ์(แบบไพเรท) ชุดนี้ออกมาได้จัดทำให้ใกล้เคียงกับต้นฉบับ จึงมีภาพสีปรากฏแทรกอยู่ในทุกเล่มด้วย (ชอบมาก) เพราะอาจารย์วาดภาพสีน้ำสวย แต่ก็มีงานแบบ pop art ผสมปะปนกันมาด้วย   ซ้าย ลายเส้นเล่มแรก ขวา ลายเส้นเล่มจบ ภาพสีในเล่ม . . ส่วนเรื่องของคิโนโกะกับอิสุมินั้น การมาเยือนของโคสุเอะแฟนเก่าของอิซุมิ ก็ทำให้คิโนโกะหวั่นใจไม่น้อย เพราะก็อดคิดเปรียบเทียบความสำคัญของตนและคนเก่าของเขาไม่ได้ แต่ท้ายที่สุดเรื่องของหัวใจที่อาจจะผาดโผนเหมือนแรงเหวี่ยงของโรลเลอร์โคสเตอร์ในบางครั้ง ก็จะหาจังหวะแลนดิ้งที่คู่ควรได้เสมอ…   "มนุษย์เป็นพวกงี่เง่า ที่ชอบตั้งเป้าหมายไปเรื่อยๆ พอสมหวังแล้วก็หาเป้าหมายใหม่อีกต่อไป ไม่สิ้นสุด..” (ความในใจของชนเผ่าผู้มาจากอวกาศ)   ฉบับพิมพ์ไพเรทโดยGiant Comic . Marionette Generation マリオネットジェネレーション 1989-1998 เรื่องและภาพ : อ.ฮารุฮิโกะ มิกิโมโตะ ความยาว : 5เล่มจบ (เล่มบาง) สนพ. : Kadokawa Shoten สถานะ : ยังไม่มีลิขสิทธิ์ในไทย (cr. :ภาพประกอบบางส่วนจากอินเตอร์เน็ต) ชวนอ่าน x MARIONETTE GENERATION  https://www.facebook.com/comeonreading   Create Date : 01 ตุลาคม 2564 30 comments Last Update : 1 ตุลาคม 2564 19:59:11 น. Counter : 1321 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณปรศุราม, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณThe Kop Civil, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณอุ้มสี, คุณInsignia_Museum, คุณSweet_pills, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณชีริว, คุณเริงฤดีนะ, คุณnewyorknurse, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณkatoy, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณnonnoiGiwGiw, คุณ**mp5**, คุณผู้ชายในสายลมหนาว

เจิมก่อน ผ่อนทีหลังครับ   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 1 ตุลาคม 2564 20:01:06 น.

"มนุษย์เป็นพวกงี่เง่าที่ชอบตั้งเป้าหมายไปเรื่อยๆ พอสมหวังแล้วก็หาเป้าหมายใหม่อีกต่อไปไม่สิ้นสุด..” ถูกต้องนะคร้าบบบบ 555 เป้าหมายมีไว้พุ่งชน และชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้า --------------------- แมวที่บ้านน่ารักมากค่ะ ให้แค่ไหนก็แค่นั้น ปกติให้กินชามคู่ (อาหารเปียก) เขาจะกินของตัวเองแล้วก็ไปต่อของอีกตัว ตัวที่ถูกแย่งก็ไม่ว่าอะไร ก็จะยอม ... แต่จะหันมาฟ้องแม่ด้วยสายตา 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 1 ตุลาคม 2564 20:51:05 น.

หน้าที่วาดภาพสี สวยมากเป็นพิเศษเลยนะครับ โทนสีนุ่มๆเหมือนสีน้ำ พล็อตเรื่องเกี่ยวกับตุ๊กตา แวบแรกผมดันนึกไปถึงแอนนาเบล 555 เวลาไปบ้านมาดาม ผมเหมือนได้ไปพักผ่อนจริงๆ นอนวันละ 7-8 ชั่วโมง หากิจกรรมทำทั้งวันครับ เดินเที่ยว ถ่ายภาพ ตัดหญ้า ว่ายน้ำ รอบนี้ทำกิจกรรมกลางแจ้งเกือบทั้งวันเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 ตุลาคม 2564 21:56:17 น.

งานเก่าน่าดู สมัยก่อนการ์ตูนผู้หญิง (ที่ไม่ตาหวานมาก) ชอบวาดตาประมาณนี้ แล้วก็ชอบวาดมุกฉีกปากแบบในภาพ (สี) ตัวละครถือว่าน่ารักครับ (ในยุคนั้น) มีภาพสีด้วย บางครั้งไม่มีแบบลิขสิทธิ์ก็ต้องซื้อของไพเรทล่ะ (ถ้าอยากได้จริง) ผมชอบการ์ตูนแนว slice of life นะมันเรื่อยๆ ไม่เครียดไม่ต้องคิดมาก ดูแล้วรู้ตั้งแต่เริ่มล่ะว่าตอนจบมันไม่เลวร้ายแน่ๆ มนุษย์มันก็แบบนี้แหละ มุมมองของสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์มองมนุษย์มันก็จะมีมุมมองที่เราคาดไม่ถึงล่ะ จะว่าไปหลายๆ เรื่องก็ชอบมีมุมมองลักษณะนี้นะ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 1 ตุลาคม 2564 22:45:56 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 2 ตุลาคม 2564 6:31:37 น.

จะหาซื้อได้ไหมครับเนี่ย   โดย: งึมงำ 2 ตุลาคม 2564 7:31:27 น.

บล๊อก Marionette Generation มาแล้ว >_< ขอบคุณคุณ มาช้าฯ มาก ๆ ครับ ที่เอามารีวิวให้ได้อ่านกัน ถ้าไม่มีบล๊อกนี้ ผมไม่รู้เลยว่าข้างในเป็นยังไง หลังจากที่คุณมาช้าฯ บอกไว้ว่าจะรีวิวเรื่องนี้ ผมก็ลองหาซื้อหนังสือดูนะ แต่หาไม่ได้เลยครับ เรื่องมันเก่ามากแถมไม่แมสด้วยก็เป็นส่วนนึง แต่ที่สำคัญคือ..ผมว่าคนที่ซื้อไปให้ค่ากับเรื่องนี้มาก จนไม่คิดจะปล่อยของด้วยแหละ (ถ้าเงินไม่มากพอนะ 55) ดูจากราคาปก 35 บาท และการที่ สนพ. ปรับการอ่านเปิดซ้ายไปขวา หนังสือชุดนี้ของ Giant Comic น่าจะเก่าประมาณนึงเลยใช่มั้ยครับ ผมเดาเอาว่าน่าจะพิมพ์ก่อนปี 2000 เล็กน้อย หรือไม่ก็ 2000 ต้น ๆ พอพิมพ์ไม่มาก และไม่วางแผงแถวบ้านผม ผมเลยไม่เคยเห็นเลยอะ T^T สมัยก่อนที่ยังไม่มีอินเทอร์เน็ตข้อมูลหายากจริงๆ ครับ เอาเข้าจริง ตอนที่มังงะ Marionette ตีพิมพ์อยู่ ผมไม่รู้จักเรื่องนี้เลย เคยเห็นภาพจากเรื่องนี้ครั้งแรกใน ทีวีแมกกาซีน นี่แหละครับ ผมจำได้มีเล่มนึงในคอลัมน์ How to Art / Enjoy with Art อ. มิกิโมโตะ มาโชว์การวาดภาพระบายสีภาพจากเรื่อง Marionette ภาพที่มีคนตัวเล็ก ๆ กำลังลากดินสอสีสีแดงเขียนตัวอักษร R บนรูปวาดอีกที ตอนนั้นติดใจภาพสไตล์นี้มาก ๆ อยากระบายสีน้ำให้ได้อย่างนั้นบ้าง แต่ก็ทำได้ไม่ถึงเศษเสี้ยวเลยครับ แหะ ๆ ^^" ปัจจุบันแม้จะรู้ว่าตัวเองทำอย่างนี้ไม่ได้แน่ ๆ แต่ก็ชอบงานสไตล์นี้อยู่ ก็ได้แต่หาชมภาพอิลลาสงาม ๆ ของ อ .มิกิโมโตะ ในเน็ตกันไปครับ ^^   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 2 ตุลาคม 2564 18:16:23 น.

หนังสือปรัชญาบางเล่ม ผมก็อ่านไม่จบครับ อ่านไปงงไปมากๆ ก็ยอม วางไว้ก่อนจนลืมกลับมาอ่านก็มีครับ 555 แต่หลายเล่มอ่านรอบแรกไม่เข้าใจ แต่พออ่านซ้ำรอบสองรอบสาม ชอบมากก็มีครับ   โดย: กะว่าก๋า 2 ตุลาคม 2564 23:03:18 น.

เรื่องนี้ อ่านแล้วน่าจะ55เกือบทั้งเรื่องใช่ไหมครับ จากบล็อกมีดอกสีแดงเป็นชั้นๆ ต้นเทียนครับ   โดย: สองแผ่นดิน 2 ตุลาคม 2564 23:31:15 น.

ลันจิน่าจะสนุกเลยนะคะได้ไปอยู่ในร่างคนโน้นคนนี้ จากเล่มหนึ่งถึงห้ากินเวลาร่วม 9 ปี เวลาไม่น้อยเลยค่ะในการรอคอย   โดย: Sweet_pills 3 ตุลาคม 2564 0:38:09 น.

ผมชอบอ่านการ์ตูนมาตั้งแต่เด็ก ดูน่ารักใส ๆ ทะลึ่งนิด ๆ แสดงกิริยาน่ารัก ขำ ๆ ทำให้ผมติดตามอ่านการ์ตูน และทำให้ชอบอ่านหนังสือ นิยายสารคดี มาตลอด   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 3 ตุลาคม 2564 6:02:58 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 3 ตุลาคม 2564 6:34:27 น.

ชื่อคุ้นๆ แต่พอลองไปค้นดูแล้วที่ผมคุ้นน่าจะเป็น Saber Marionette มั้ง อันนั้นภาพแบบยุค 90s เลย แนวๆ รามูเนะ เรื่องนี้ตอนเห็นภาพคิดว่าการ์ตูนรักทั่วไป คือนางเอกเหมือนมนุษย์ซะจนไม่คิดว่าเป็นหุ่น แต่ชื่อเรื่องมันก็บอกอะนะ ภาพสวยดีครับ โดยเฉพาะภาพปกสีน้ำ พอลองเอาชื่อ อ.Haruhiko Mikimoto ไปเสิร์ชดูผลงานอนิเม โอ้ว กันบัสเตอร์ มาครอส กันดั้ม ฯลฯ คนดังเลย   โดย: ชีริว 3 ตุลาคม 2564 11:28:31 น.

พล๊อตเรื่อง.."มะนาวต่างกู๊ด" ต่างดาว หรือ เอเลี่ยนม่อยู่ในร่างตุ๊ดตา ร่างสาวข้างบ้าน..เก๋ไก๋ไปอีกแบบนะคะ ติดแนววุ่นวาย น่าติดตามๆค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 3 ตุลาคม 2564 18:36:56 น.

อ้าวพิมพ์ตก.. "มะนาวต่างดุ๊ดส์" เป็นคำผวน ของ"มนุษย์ต่างดาว"ค่ะ แฟนๆคลับของ นักเทนนิส ราฟาเอล นาดาล 10 ปี ก่อน ตั้งสมญาให้ เพราะ..เก่งเกินคน(ปกติ)   โดย: เริงฤดีนะ 3 ตุลาคม 2564 18:40:53 น.

ผมก็เชื่อเหมือนที่คุณเม้นท์ไว้นะครับ เราทำอะไรไว้ ผลกรรมตามสนองแน่นอน ตอนเป็นเด็กผมซนมาก ชอบแกล้งปลา ชอบตีหัวแม่ปลา หลังจากนั้นไม่นานผมก็เจออุบัติเหตุ และเป็นแผลแตกคล้ายปลาที่ผมแกล้งไว้ ตั้งแต่นั้นผมก็เลิกทรมานปลาไปเลย และผมก็ไม่กินปลาเลยเพราะรู้สึกคาวครับ มีหนังสือหลายเล่มที่ผมวางแล้ววางเลย ไม่กลับไปอ่านอีก แต่หลายเล่มกลับไปอ่านแล้วชอบมากๆ ชอบมากขึ้น เช่น คู่มือมนุษย์ของท่านพุทธทาส ปรัชญาชีวิตของคาลิล ยิบราน สองเล่มนี้ครั้งแรกที่อ่าน ไม่เข้าหัวเลยครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 3 ตุลาคม 2564 20:35:51 น.

สวัสดีครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 ตุลาคม 2564 8:37:31 น.

ข้าวจี่เห็นทีไรผมก็ซื้อกินนะครับ ราคาไม่แพง อันไม่ใหญ่ ไม่ถึงกับจุก กินแล้วเหลือแรงไปกินอย่างอื่นต่อ นี่คือคุณสมบัติในอุดมคติของสตรีทฟู้ดเลยนะ! แต่บางร้านรสชาติคือไม่ได้จริงๆ อย่างกับเคี้ยวข้าวค้างหม้อ ภาพการ์ตูนสวยๆ ในความทรงจำส่วนใหญ่อยู่ตามหลังปกหนังสือการ์ตูนจริงๆครับ บางทีก็แทรกในทีวีแมกกาซีน เพราะแต่ก่อนไม่มีอาร์ตบุ๊ค หรืออินเตอร์เน็ตให้เข้าไปดูภาพสวยๆพวกนี้เลย   โดย: ชีริว 4 ตุลาคม 2564 22:05:59 น.

ท่านรูมีเขียนถึงพระเจ้าและสัจธรรมเป็นส่วนใหญ่ในบทกวีของท่าน ผมอ่านแล้วก็ชอบครับ ปกติบ้านเราไม่ค่อยมีบทกวีของเปอร์เซียให้อ่านสักเท่าไหร่ ที่ผมรู้จักก็มีแค่ 2-3 ท่านเองครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 ตุลาคม 2564 22:56:42 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ   โดย: กะว่าก๋า 5 ตุลาคม 2564 5:58:08 น.

ของผมถือว่าโชคดีครับ ช่วงนี้งานของ สนพ.ใหม่ๆ ยังไม่มีเล่มไหนโดนใจเลย 555 หนังสือมือสองผมก็ซื้อเพิ่มน้อยมาก เริ่มกลับไปค้นหนังสือเล่มเก่าที่บ้านกลับมาอ่านใหม่ครับ   โดย: กะว่าก๋า 5 ตุลาคม 2564 22:56:58 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ   โดย: กะว่าก๋า 6 ตุลาคม 2564 5:27:20 น.

"บางทีก็อยากลงบล็อกอาหารบ้าง แต่ทำแต่ละครั้ง ผมไม่เคยได้ถ่ายรูประหว่างทางเลย แล้วจะเอาอะไรมาอธิบายเขา" ไม่ลองไม่รู้ ลองทำดูก็สนุกดีนะคะ อิอิ รูปไม่ต้องละเอียดมากก็ได้ค่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 6 ตุลาคม 2564 9:26:40 น.

ตุ๊กตาพูดได้!!!!! ตอนที่เจอครั้งแรกคงตกใจน่าดู ดีนะที่ลันจิจังน่าตาน่ารักน่าเอ็นดู ไม่ได้เป้นตุ๊กตามาแบบชัคกี้ หือ!!!!! แต่ถ้าขอที่เรารักกันมีชีวิตขึ้นมาได้จิงคงดีนะครับ ตอนเด็ก ๆ ผมก็ตั้งชื่อให้หมอนข้าง 55555555 รถบังคับ แต่หมอนข้างนี่รักมาก แม่ทิ้งนี่ร้องไห้เลยครับ 55555 โตมาของรักของผมกลายเป็นรถตัวเอง รักมากกกกกกกกกก รักดูแลเหมือนเพื่อนคนนึง แต่ไม่ยักจะตั้งชื่อ คนในแก๊งรถเห็นลุคเข้มๆ นี่ตั้งชื่อรถกันว่า มะลิ บ้าง เพลิงนิล บ้าง โอโม้ บ้าง quick silver บ้าง 55555 ก็น่ารักดีครับ ปล. ขึ้นชื่อว่าแฟนเก่า กลับมาเมื่อไหร่ก็ทำให้ใจเต้นแรงได้เสมอครับ อิอิ จากบล๊อก วันนี้แบบที่ใช้ขออนุญาตเพิ่งเส็ดครับ ตรวจแบบจนเหนื่อนมาก ไอ่ผมก็ไม่ได้จบโยธา อ่านแต่แบบเครื่องจักร โรงงาน มาเจอแบบบ้านปวดหัวบ้างครับ ตอบๆ เตียงห้องนอน 1ไม่เลี่ยงละครับ แต่ปลายเท้าผมจะ build ชั้น over head กับวางโต๊ะทำงาน อาฟังค์ชั่นมากั้น ห้องนอน 2 เตียงคงหันไปทางบันได แต่ให้หัวเตียงไปให้ตรงบันไดครับ .... ห้องนี้เป็นห้องแขก หรือ ห้องสมาชิกในอนาคตครับ ^^ คงยังไม่ได้ทำอะไรมาก ห้องนอน 3 แก้ไขแบบมาให้ไม่เว้าแล้วครับ ผมก็ชอบห้องนั้นเหมือนกัน 55555 กระเบื้องตอนนี้ผมยังเลือกไม่ได้เลยครับ แต่ตัดขอบเป็นไอเดียที่ดี ขอดูงบก่อน 55555 แต่ผมก็ไม่ชอบยาแนวกว้าง เวลามันดำแล้วเมื่อยมือขัดครับ ชั้นบนน่าจะใช้กระเบื้องยาง click lock ถูกว่ากระเบื้องปกติครึ่งนึงเลย เย้!   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 6 ตุลาคม 2564 15:10:05 น.

สมัยเด็กๆ..เด็กผู้หญิงมีการเล่นตุ๊กตากระดาษ วาดตัวตุ๊กตา แล้ววาดชุดต่างๆใส่ เราอยากใส่ชุดอะไร ก็วาดและระบายสี เล่นกับเพื่อนๆ.มีบทคล้ายๆแสดงละคร ตุ๊กตาที่วาด..ก็วาดตากลมโต เลียนแบบ การ์ตูนญี่ปุ่นนี่แหละค่ะ (แต่สมัยนี้..มีตุ๊กตากระดาษ เป็นแผ่นๆ พร้อมชุด ให้แต่งตัว เล่นได้เลย) อาจาร์ยวาดการ์ตูนสวยน่ารัก มีภาพสีแอบมาด้วย ยิ่งสวยใสเข้าไปใหญ่   โดย: เริงฤดีนะ 6 ตุลาคม 2564 19:14:32 น.

ตอนเล่นน้ำก็เสียวๆเหมือนกันครับ กลัวเจองู 555 แต่ปรากฏว่าไม่มีครับ น้ำใสและเย็นสบายมากๆเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 6 ตุลาคม 2564 22:32:23 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ   โดย: กะว่าก๋า 7 ตุลาคม 2564 5:44:26 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 7 ตุลาคม 2564 9:14:21 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 ตุลาคม 2564 5:51:48 น.

ผมมาโหวตไว้แต่ลืมมาเม็นต์ครับ 555 ผมว่าตุ๊กตาก็เหมือนเพื่อนที่ช่วยเราคลายเหงาได้เลยนะครับ สำหรับคนที่เพื่อนน้อย ๆ สมัยก่อนละครบ้านเราเรื่องตุ๊กตานี่น่ากลัวเหมือนกันนะครับ ตอนนั้นสมัยเด็ก ๆ น่ากลัวมาก   โดย: The Kop Civil 8 ตุลาคม 2564 14:50:15 น.