[ชวนอ่าน] : โศกนาฏกรรมอำพราง : ทาคาโนะ คะสุอากิ
ใครสักคนเคยพูดว่า
“ช่วงเวลาแห่งความสุข มักผ่านไปเร็วเสมอ”
นัตสึกิ ชูเฮ นักเขียนหนุ่มประสบความสำเร็จจากยอดขายหนังสือ “เปิดประตูสู่ชีวิตรื่นรมย์” และดังเป็นพลุแตกเพียงชั่วข้ามคืน เขาและคานามิ ภรรยา กำลังจะก้าวไปสู่มีชีวิตอันรื่นรมย์ในห้องพักสุดหรูจากน้ำพักน้ำแรงของเขา แต่กลับเกิดเรื่องไม่คาดคิดที่ทำให้ชีวิตครอบครัวของเขาต้องพังทลายลง
.
คานามิตั้งท้อง ประจวบเหมาะกับที่ยอดขายหนังสือของชูเฮตกฮวบหลังจากย้ายเข้าบ้านใหม่ ทั้งยังถูกระงับโครงหารหนังสือภาคต่อ รายได้ที่เขาตั้งเป้าเพื่อนำมาใช้เป็นค่าผ่อนบ้าน และค่าใช้จ่ายในครอบครัว กลายเป็นแค่เงินในฝัน และเขาอาจต้องกลายสภาพมาเป็นพนักงานกินเงินเดือนซึ่งค่าตอบแทนน้อยกว่าเงินเดือนภรรยาเสียอีก ความภาคภูมิใจในตัวเองคงเหลือเพียงอาณาจักร 3LDK แห่งนี้เท่านั้น เพื่อเก็บชีวิตความเป็นอยู่ ณปัจจุบันเอาไว้ ชูเฮจึงเลือกเก็บมันไว้และทิ้งชีวิตลูก ด้วยการเสนอให้คานามิทำแท้ง
.
คนที่ใจสลายที่สุดคือคานามิ ที่ไม่สามารถให้กำเนิดโซ่ทองคล้องใจออกมาได้ และเมื่อครอบครัวคือการตัดสินใจร่วมกัน เธอจึงยินยอมทำตามข้อเสนอของสามี
และเหตุการณ์ประหลาดก็เริ่มเกิดขึ้นหลังจากนั้น...
..
วันหนึ่งระหว่างที่คานามิออกไปซื้อของข้างนอก ก็รู้สึกเหมือนผู้หญิงสวมชุดคลุมท้องคนหนึ่งเดินป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้กับเธอ แต่พอดูดีดีก็ไม่พบวี่แวว ในช่วงเวลาไล่เลี่ยกันนั้นก็มีหญิงสาวคนหนึ่งมากดออดหน้าบ้าน พอชูเฮถามซักไซร้ไปก็เหมือนพูดกันคนละเรื่อง มีประโยคหนึ่งที่ถูกพูดย้ำๆ จากต้นเสียงคือ “ รู้หรือเปล่าว่าฉันเป็นใคร!?” แต่พอเปิดประตูไปก็ไม่เจอแม้เงา!
.
.
เหตุการณ์ประหลาดที่ว่านั้นเกิดขึ้นกับตัวคานามิ ในบางเวลาบุคลิคของเธอก็เปลี่ยนไปเป็นอีกคนที่ก้าวร้าว ใช้ความรุนแรงทั้งคำพูดและการกระทำ พูดจาเหมือนเป็นคนละคนราวกับถูก “ผีเข้า” ชูเฮจึงได้ติดต่อขอให้ ยูจิ จิตแพทย์หนุ่มมารักษาอาการของคานามิ หมอยูจิวินิจฉัยเบื้องต้นว่า ภรรยาของชูเฮป่วยเป็นโรคในกลุ่ม Dissociative Disorders อันเกิดจากปมขัดแย้งในจิตใจ โดยที่อาการในกลุ่มโรคนี้ มีสาเหตุมีทั้งที่เกิดจากปมในวัยเด็ก , การเคยถูกทำร้าย ซึ่งอาจมีผลกระทบให้เกิดการสูญเสียเอกลักษณ์ส่วนตน และแทนที่ด้วยเอกลักษณ์ใหม่ หรือที่เรียกว่า “บุคลิกวิญญาณ”
..
และในที่สุดเมื่อได้รู้ว่าบุคลิกวิญญาณที่อยู่ในตัวคานามิ คือ นากามูระ คุมิ เพื่อนสนิทในวัยเด็กของคานามิเอง ชูเฮรีบรุดไปเซ็นไดบ้านเกิดของภรรยาเพื่อหาต้นตอของเหตุการณ์นี้อย่างไม่รอช้า และได้พบคำตอบที่ชวนอึ้ง เพราะ นากามูระ คุมิ แท้งลูกตายไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ยิ่งตอกย้ำความเชื่อในใจของชูเฮว่าภรรยากำลังถูกผีสิง
.
ไม่ใช่!
หมอยูจิ ไม่คิดเช่นนั้น แม้ว่าชูเฮจะทั้งเล่าอาการของภรรยาเมื่ออยู่สองต่อสอง หรือนำวิดีโอเทปที่อัดภาพตอนคานามิเปลี่ยนบุคลิค และเจ้าผีร้ายก็ยังมาสิงตัวเขามาให้หมอยูจิเห็นกับตาก็ตาม จิตแพทย์หนุ่มก็ยังลงความเห็นว่าเป็นเรื่องของอาการป่วยทางจิตและอุปาทานหมู่
.
ชูเฮและยูจิเป็นไม้เบื้อไม้เมาอีกหลายต่อหลายครั้ง ในทุกครั้งหมอยูจิจะยกเหตุผลทางวิทยาศาสตร์มาหักลบกับความเชื่อส่วนบุคคลที่ชูเฮนั่งยันนอนยันอยู่เสมอ แต่เอาเข้าจริงก็มีบางเรื่องที่ยูจิยังหาคำตอบทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้
.
ทางออกสุดท้ายที่ดีที่สุดของเรื่องนี้คือให้คานามิคลอดลูกอย่างปลอดภัย และชูเฮจะต้องตามหาชายคนรักของคุมิเพื่อมาปลดพันธนาการที่คั่งค้างอยู่ในใจของดวงวิญญาณ แต่เขาเหลือเวลาอีกไม่มากเมื่อคานามิเริ่มเจ็บท้องรุนแรงเป็นนัยว่าจะเกิดเหตุซ้ำรอยกับคุมิ.
.
ทาคาโนะ คาสุอากิ นักเขียนซึ่งมีผลงานที่เราอ่านแล้วถูกจริตอย่าง บันได13ขั้นปริศนาจากแดนประหาร (Bliss Publishing), คนขุดสุสาน (พิมพ์ล่าสุดในชื่อเกรฟดิกเกอร์ล่าทั่วโตเกียว สนพ.ไดฟุกุ) และ คุณจะตายในอีกหกชั่วโมง (์Nation Books) แต่สำหรับ โศกนาฏกรรมอำพราง เล่มนี้ก็เป็นเล่มที่เคยอ่านตั้งแต่พิมพ์ครั้งแรกในปี2010 ตอนนั้นความรู้สึกแตกต่างจากผลงานเล่มอื่นๆ เพราะอ่านแล้วกลับไม่คลิกเท่าไหร่ครั้นหยิบมาอ่านรอบสองในหลายปีถัดมาก็ยังจอดไว้กลางทาง แต่ครั้งล่าสุดในปี2021นี้สามารถทำลายคำสาปได้ด้วยการอ่านต่อเนื่องตั้งแต่ต้นจนจบ และรู้สึกว่ามันสนุกถึงกับวางแทบไม่ลง (แต่ที่ต้องวางลงบ้างเพราะเดี๋ยวงานการไม่ได้ทำ 55 ) นี่แหละมั้งที่เค้าว่าความรู้สึกที่เกิดกับหนังสือเล่มเดิม จะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
.
. 
ศาลเจ้าโคะยาสี
(โคะยาสึ ที่แปลวา คลอดลูกง่าย ***จากโน้ตของผู้แปล)
ในเรื่องคุมิหอบสังขารจวนสิ้นลมมาขอพรกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ศาลเจ้าโคะยาสึ
แม้ในวาระสุดท้าย ผู้เป็นแม่ก็ยังห่วงใยชีวิตลูก
....
จากภาพเป็นศาลเจ้าโคะยาสึ ที่มินามิโบโซ
และฮะจิโอชิ ประเทศญี่ปุ่น
ไม่ใช่ศาลเจ้าที่ปรากฏในเรื่อง
แต่เป็นสถานที่ที่จะมาขอพรเรื่องเกี่ยวกับความปลอดภัยของเด็ก
และขอพรให้คลอดลูกง่าย ได้เช่นกัน
(ภาพจากเวป inspirock ดอทคอม และ tripadvisor)
ข้อคิดจากหนังสือ
โศกนาฏกรรมอำพราง นำเสนอเปรียบเทียบความแตกต่างเรื่อง “การมีลูก” ของสองครอบครัวให้เราได้เห็นภาพ ครอบครัวหนึ่ง ภรรยาประสบปัญหาภาวะมีบุตรยาก ไม่ว่าจะพึ่งการแพทย์สักกี่ครั้งก็ไร้วี่แววการมีบุตร บวกกับแรงกดดันจากแม่ผัว สะสมเป็นความเครียดในใจจนต้องพึ่งจิตแพทย์ “ว่ากันว่าหากคนไข้คิดฆ่าตัวตาย มักทำทุกวิธีให้แพทย์ตายใจ" ** (จากหน้า 67) ซึ่งเธอก็ได้เลือกทำเช่นนั้น โศกนาฏกรรมนี้ทำให้หมอเจ้าของไข้โทษตัวเองว่ารักษาผิดพลาด และนี่ก็คือเคสในความดูแลของหมอยูจิก่อนที่จะมารับรักษาเคสของคานามิซึ่งประสบปัญหา “ท้องไม่พร้อม”
.
สำหรับครอบครัวของชูเฮและคานามิมีทางออกเพียงสองทางคือให้ลูกเกิดมา กับ ยุติการตั้งครรภ์(ทำแท้ง) เมื่อฝ่ายชายเลือกอย่างหลังเป็นเหตุให้สภาพจิตใจของฝ่ายหญิงดำดิ่งถึงขีดสุดและปลุกจิตใต้สำนึกที่แท้จริงให้แสดงตัวตนออกมาเรียกคืนความชอบธรรม ผู้เขียนยังได้ถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดของหญิงตั้งครรภ์ที่ต้องแบกรับความเจ็บปวดในระหว่างกระบวนการทำแท้งได้อย่างบาดลึก
.
อีกบทเรียนที่ได้จากนิยายเล่มนี้คือ การใช้ชีวิตโดยลืมนึกถึงความเสี่ยงในอนาคต ดังตัวอย่างจากชูเฮ ในวันที่มีรายได้เป็นกอบเป็นกำ เขาก็ย่ามใจทุ่มเงินซื้อห้องพักในแมนชั่นหรู หวังเป็นอาณาจักรแห่งความสุขของตนและภรรยา และลูกที่จะเกิดมาในอนาคต แต่อนาคตที่เขาคาดไว้ดันมาแบบติดจรวดและจ๊ะเอ๋กับจุดดิ่งในชีวิตงาน ทุกอย่างที่หมายมั่นไว้จึงพังครืนลงมา ภาวะเช่นนี้สามารถเกิดขึ้นกับใครก็ได้ในสังคม ซึ่งคงเคยได้เห็นกันบ่อยๆ บางรายต้องกู้หนี้ยืมสินนอกระบบ ถึงคราวใช้คืนไม่ได้ก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุน หรือบางทีก็เอาเงินจากเครดิตนู้นมาโปะอันอันนี้ และบางรายก็จำต้องปล่อยอาณาจักรในฝันให้ตกไปอยู่ในมือผู้อื่น
.
.
การใช้ชีวิตคู่จำเป็นต้องมีการวางแผนและยอมรับฟังความเห็นของกันและกัน
อย่าให้เราเป็นเหตุแห่งทุกข์ของใคร เพียงเพราะเรายังไม่เข้าใจตัวเราดีพอ ตามที่หมอยูจิกล่าวไว้ว่า
“ผู้ใดไม่ยอมรับตัวตนของตัวเองย่อมไม่มีวันได้พบความสุข”.
.
โศกนาฏกรรมอำพราง
แปลจาก K・Nの悲劇 (K N no Higeki)
2006
ผู้เขียน : ทาคาโนะ คะสุอากิ
ผู้แปล : รัตน์จิต ทองเปรม
สนพ. : Jbook ในเครือ บลิส พับลิชชิ่ง
.
.
ชวนอ่าน x โศกนาฏกรรมอำพราง
https://www.facebook.com/comeonreading
| Create Date : 26 เมษายน 2564 |
| Last Update : 26 เมษายน 2564 22:50:53 น. |
|
30 comments
|
| Counter : 1246 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณhaiku, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณ**mp5**, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณThe Kop Civil, คุณผู้ชายในสายลมหนาว, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณชีริว, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtuk-tuk@korat, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณnewyorknurse, คุณออโอ, คุณsettembre, คุณซองขาวเบอร์ 9 |
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 26 เมษายน 2564 เวลา:23:41:13 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 เมษายน 2564 เวลา:7:35:24 น. |
|
|
|
โดย: **mp5**  วันที่: 27 เมษายน 2564 เวลา:8:53:39 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 27 เมษายน 2564 เวลา:9:17:40 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 27 เมษายน 2564 เวลา:17:33:19 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 27 เมษายน 2564 เวลา:23:07:51 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว  วันที่: 27 เมษายน 2564 เวลา:23:30:37 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 เมษายน 2564 เวลา:23:42:06 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 เมษายน 2564 เวลา:6:21:01 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 เมษายน 2564 เวลา:6:54:34 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 เมษายน 2564 เวลา:20:47:53 น. |
|
|
|
| โดย: ชีริว วันที่: 29 เมษายน 2564 เวลา:22:46:12 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 เมษายน 2564 เวลา:7:18:14 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 พฤษภาคม 2564 เวลา:6:54:43 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 1 พฤษภาคม 2564 เวลา:9:24:28 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 1 พฤษภาคม 2564 เวลา:23:51:36 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤษภาคม 2564 เวลา:7:24:55 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
จากบล็อก
ขอบคุณมากนะครับ เพลงนี้ต้นฉบับเป็นของลุลานะครับ อะตอมเป็นคนแต่งครับ