.
"เงือก"
ที่ปรากฏกายอยู่ในการ์ตูนญี่ปุ่นมีอยู่มากมายหลายเรื่อง เช่น การ์ตูนชุดตำนานเงือกของ อ.ทากาฮาชิ รูมิโกะ ของผู้วาดลามูและรันม่า ซึ่งเป็นการฉีกภาพจำของเงือกสาวแสนสวยอย่างในการ์ตูนดีสนีย์ไปอย่างสิ้นเชิง
.
และถ้าใครที่เคยอ่านการ์ตูนแนวสืบสวนและสยองขวัญในยุคก่อนๆ ก็คงจะต้องนึกถึงชื่อของ อ.อากิโกะ มิยาวากิ อย่างแน่นอน ในสมัยไพเรทบ้านเราตีพิมพ์งานเล่มเดียวจบของอาจารย์ออกมาหลายเรื่องในหลายสำนักพิมพ์ จากการครองใจนักอ่านด้วยลายเส้นสวยพล็อตเรื่องดี สำหรับเราแล้วหากนึกถึงชื่อของ อ.อากิโกะ มิยาวากิ ก็จะนึกถึงผลงานชิ้นนี้เป็นอันแรก
.
.
.
“เห็นโทริอิที่ตั้งตะหง่านตรงโขดหินในทะเลนั่นไหม
ที่นั่นเป็นที่อาศัยของเงือก
ถ้าหากมีใครไปเดินป้วนเปี้ยนแถวนั้นแล้วล่ะก็
ระวังจะถูกมันล้วงตับกินเอานะ!”
(หมายเหตุ : ภาพจากอินเตอร์เน็ตเพื่อใช้ประกอบบทความ ไม่เกี่ยวกับสถานที่จริงแต่อย่างใด)
.
.
เรื่องราวซัมเมอร์สยองต้องหวีดนี้
เกิดขึ้นในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง
ติดชายฝั่งทะเล 
.
ในวันแรกของการเปิดเทอม ห้องของซาโตโกะมีนักเรียนเข้าใหม่ เป็นหนุ่มลูกครึ่งหน้าสวยชื่อ ไอซาวะ ฮารุกะ แน่นอนว่าเป็นที่กรี๊ดกร๊าดของนักเรียนหญิง รวมทั้งซาโตโกะเองที่รู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้คุยกับเขาไม่ต่างกัน แต่ซาโตโกะก็รู้ตัวว่าสาวทอมบอยอย่างเธอคงไม่มีเสน่ห์อะไรจูงใจให้เขาหันมอง และที่สำคัญไอซาวะคนนี้น่ะ อาศัยอยู่กันสองคนแม่ลูกที่บ้านฝรั่งตรงเนินเขา บ้านหลังนั้นเคยมีประวัติว่าเคยมีชาวต่างชาติที่เป็นเงือกอาศัยอยู่!!!
.
.
แต่แล้ววันหนึ่งซาโตโกะได้ข่าวว่าไอซาวะตกหน้าผาและหายลงไปในทะเล แต่ที่ทำให้เธอตกใจไปกว่านั้นก็คือ เขาเพิ่งมาหาเธอที่บ้านเมื่อกี้นี่เอง ก่อนที่เธอจะรู้ข่าวแค่ชั่วพริบตา แต่เพื่อนๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่าเห็นไอซาวะตกไปต่อหน้าต่อตาจริงๆ! งั้นคนที่คุยอยู่ด้วยกันคือใครล่ะ!?
.
.
.
.
สามวันให้หลังก็พบร่างที่ยังมีลมหายใจของไอซาวะสลบอยู่หลังโขดหินใกล้โทริอิที่คุณยายเคยเล่าให้ซาโตโกะกับน้องสาวฟังเมื่อตอนเป็นเด็ก พอไอซาวะก็กลับมาเรียนตามปกติ แต่ซาโตโกะรู้สึกได้ว่าเขาไม่ใช่ไอซาวะคนเดิม! เขาว่ายน้ำได้แข็งแรง กินปลาดิบได้โดยไม่เป็นลมพิษเช่นแต่ก่อน บางทีก็พูดจาแปลกๆ แต่พออีกวันก็ทำเหมือนไม่รู้เรื่อง?
.
.
หลังจากนั้นไม่นานก็เกิดเหตุฆาตกรรมขึ้นในเมือง ศพที่พบถูกชำแหละเอาตับไตไส้พุงออก ยิ่งตอกย้ำให้ซาโตโกะนึกถึงสิ่งมีชีวิตใต้ท้องทะเล จากศพที่หนึ่ง ก็มีศพที่สอง อย่างกับฆาตกรรมต่อเนื่อง ซาโตโกะเองแอบสังหรณ์ใจว่าไอซาวะอาจมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย และในคืนที่ซาโตโกะปั่นจักรยานสะกดรอยตามไอซาวะไป เธอก็ได้เห็น... “เงือก”
.
.
เมื่ออยู่กันสองต่อสองไอซาวะพูดทีเล่นทีจริงกับซาโตโกะว่า เขานี่แหละคือเงือกที่แปลงร่างเป็นไอซาวะ ยิ่งสร้างความลังเลใจให้ซาโตโกะว่าอันไหนเรื่องจริง อันไหนเรื่องหลอก แล้วถ้าเธอเชื่อจะมีใครเชื่อเหมือนเธอไหม แม้แต่ยัตจังเพื่อนซี้ของเธอก็ตาม แล้วแบบนี้จะมีเหยื่อรายที่สามเกิดขึ้นหรือไม่ และใครคนนั้นจะเป็นเธอหรือเปล่า!?
.
.
Ningyo Densetsu แบ่งเป็นสองภาคหลักๆ คือภาคของไอซาวะที่เป็นยุคเหตุการณ์ปัจจุบันในบรรยากาศหน้าร้อน กับโลเกชั่นเมืองเล็กๆ ติดชายฝั่งทะเล ดังที่เล่าไว้ข้างต้น ส่วนอีกภาคหนึ่งคือเรื่องราวในอดีตของชายผู้บอกกับคนอื่นว่าตัวเองเป็นเงือก
.
.
.
ย้อนไปยังรัสเซียช่วงต้นศตวรรษที่1900 ในตระกูลผู้ดีของรัสเซีย มีลูกชายฝาแฝดชื่อ นิโคไลและมิโฮล์ มิโฮล์นั้นป่วยและมีแววว่าอายุไม่ยืน พ่อกับแม่เลยพากันประคบประหงมเป็นพิเศษ ทำให้นิโคไลฝังใจเรื่อยมาว่ามิโฮล์เป็นผู้มาแย่งสิ่งของและความรักไป ต่อมาเด็กทั้งสองได้รู้จักกับ มาเรีย เด็กหญิงที่ตามแม่มาขอพึ่งใบบุญที่บ้าน ด้วยวัยไล่เลี่ยกัน เธอจึงกลายเป็นเพื่อนเล่นที่สนิทสนมของเด็กแฝด
.
.
.
จู่ๆ แม่ของมาเรียก็หายสาบสูญไปอย่างลึกลับ แต่มาเรียก็ได้อยู่บ้านหลังนี้ต่อเพราะมิโฮล์ได้ขอร้องแม่ไว้ จากมิตรภาพเติบโตเป็นรักสามเศร้า นิโคไลเริ่มแสดงอาการออกชัดเจนว่าริษยามิโฮล์ เขาจึงสารภาพรักกับมาเรียและเปิดเผยว่ามิโฮล์เป็นผู้ฆ่าแม่ของเธอ ซึ่งนิโคไลปะติดปะต่อเรื่องราวจากที่แอบได้ยินพ่อกับแม่คุยกัน ผสมกับความฝันที่เขาเห็น แต่สุดท้ายมาเรียกลับต้องสังเวยชีวิตเพราะความเข้าใจผิดของเขา หลายปีจากนั้นมิโฮล์ก็ป่วยตาย เมื่อผู้คนใกล้ชิดค่อยๆ ล้มหายตายจากตามอายุขัย เหลือเพียงเขาที่ใช้ชีวิตเรื่อยมาจนอพยพมาปักหลักที่เมืองริมทะเลแห่งนี้ (ก็คือบ้านหลังที่ไอซาวะมาอยู่ภายหลัง)
.
ในวันหนึ่งเงือกก็ได้กลืนกินชีวิตของเขา และเปลี่ยนเป็นเขาทั้งร่างกายและความทรงจำ….
.
เรื่องราวของตอนนี้ดูเผินๆ เหมือนไม่เกี่ยวกับเงือกนัก แต่บุคลิกที่แฝงความลึกลับของมาเรียก็ส่อไปให้คิดถึงเงือกในตำนานที่เธอได้เล่าให้นิโคไลและมิโฮล์ฟัง ซึ่งท้ายที่สุดการตายของมาเรียเป็นคำตอบให้กับข้อสงสัยได้ดี
.
.
ตำนานเงือกชุดนี้อ่านกี่ครั้งกี่ทีก็ยังสนุก ทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรากฏในหน้ากระดาษชวนให้เราได้ดื่มด่ำไปกับหน้าร้อน และเมืองริมทะเลได้ถึงใจ ชอบการดีไซน์คาแรกเตอร์ตัวละคร ตั้งแต่ซาโตโกะ นางเอกของเรื่อง กับผมสั้นที่ดูเข้ากับบุคลิก ยัตจังเพื่อนของเธอก็เป็นตัวละครที่โคตรมีชีวิตมาก (รู้สึกแบบนั้นจริงๆ) และชอบการทิ้งประเด็นให้เก็บไปคิดตามสูตรสำเร็จของพล็อตฆาตกรรม
.
.
.
สิ่งที่มองไม่เห็น ใช่ว่าจะไม่มีเสมอไป
.
.
.
(ภาพปกเวอร์ชั่นญี่ปุ่น cr. : ภาพจากอินเตอร์เน็ต)
Ningyo Densetsu人魚伝説
1993ชื่อไทย : เงือกล่าวิญญาณ / เงือกยมทูต
ความยาว : 2 เล่มจบ (ฉบับปกติ) / เล่มเดียวจบ (ฉบับBunko)
เรื่องและภาพ : อากิโกะ มิยาวากิ
สนพ. : ชูเอย์ฉะ
ยังไม่มีลิขสิทธิ์ในไทย.(หมายเหตุ : ภาพถ่ายที่นำมาประกอบบทความ เป็นการใช้ภาพจากอินเตอร์เน็ต ซึ่งเรื่องราวในการ์ตูนไม่เกี่ยวข้องกับสถานที่จริงในภาพแต่อย่างใด)ชวนอ่าน x ningyo densetsu
https://www.facebook.com/comeonreading 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
555 ตกลงเรื่องนางเงือกนี่ไม่มีจริงใช่มั้ย
เคยอ่านเคยดูสารพัดเกี่ยวกับเรื่องนางเงือก พอ ๆ กับเรื่องพญานาค
ละครก็มี ดูสนุก ไม่คิดอะไรมาก หรืออย่างวรรณคดีไทยเรื่องพระอภัยมณี
อเมซิ่งมหัศจรรย์พันลึกยิ่งกว่าเรื่องไหน ๆ 555
ขอโทษนะคะ ยังไม่ได้อ่านเรื่องข้างบนเลย ต้องทำเวลาค่ะ อิอิ