ชวนอ่าน ฤดูร้อนแสนเซ็ง : สะโช โยโกะ
ชีวิตน่ะไม่ต้องสนุกที่สุดหรอก ขอแค่มีเรื่องให้หัวเราะบ้างเวลามีทุกข์ก็พอ” -โมโมอิ- . ก็เด็กน่ะ ยิ่งเลอะยิ่งเยอะประสบการณ์ ขอต้อนรับเปิดเทอมด้วยวรรณกรรมเยาชนที่บอก เล่าเรื่องราวในวันแสนเซ็งของเด็กวัยซนสองคน คนหนึ่งเป็นน้องชายคนเล็ก และอีกคน เป็นพี่ชายคนโต ใน "ฤดูร้อนแสนเซ็ง"
. . เรื่องแรก ฤดูร้อนแสนเซ็ง
(cr. ภาพ : เวป all about japan)
โมโมอิ เด็กชาย ป.หก ห้องสี่ ทำลายวันหยุดฤดูร้อนแสนสุขจากความคึกคะนองของตัว เองเพราะเกม ตกบันไดที่เขากับกับเพื่อนเล่นแข่งกับเด็กห้องสอง จนถูกครูฝ่ายปกครอง คาดโทษให้ทำความสะอาดสระว่ายน้ำเป็นเวลาหนึ่งเดือน . เอาเข้าจริงพรรคพวกของโมโมอิต่างบ่ายเบี่ยง หวยจึงมาตกที่ตัวเขาโทษฐานที่เล่น พิเรนทร์กว่าเพื่อน แต่ คุริตะ เจ้าเด็กตัวใหญ่ห้องสองกลับยกมือขออาสาเข้าช่วยเพราะ เห็นใจโมโมอิที่ต้องลากเฝือกขาทำความสะอาดแต่เจ้าตัวไม่ยอมรับความเห็นใจนั่นหรอก นะ ชิ! . โมโมอิลูกคนเล็กของบ้าน มีพี่ชายที่เป็นคนเรียนและเป็นที่รักของพ่อกับแม่ แต่เพราะถูก พ่อกับแม่เคี่ยวเข็ญเรื่องเรียนมากไป จึงกลายเป็นคนขี้โมโหและชอบเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ตั้งแต่นั้นบรรยากาศในบ้านที่เคยแสนสุขก็เปลี่ยนไป และแทนที่โมโมอิจะสร้างสถาน- การณ์ให้ดีขึ้นแต่ก็ดันมาสร้างเรื่องซะนี่... . จุดเปลี่ยนของโมโมอิ คือการได้เห็นพี่ชายคนโตอย่างคุริตะที่คอยดูแลน้องสาว ที่ร่างกายไม่ค่อยปกติ ทำให้โมโมอิได้เข้าใจว่า "ทุกบ้านก็ต่างมีปัญหาในรูปแบบที่ต่างกัน" โมโมอิจึงปรับความคิดตัวเอง เริ่มชักชวนพี่ชายให้ออกมาสู่แสงสว่างภายนอก และตั้งใจเรียนเพื่อให้บรรยากาศในบ้านกลับมาเปี่ยมสุขอีกครั้ง
(cr. ภาพ : เวป match-jp) . . . เรื่องที่สอง เมื่อวานผมไปดาวอังคารมาล่ะ
(cr. ภาพ : sarakadee lite)
จบจากลูกคนเล็กไปแล้ว ถึงคิวของลูกคนโตบ้าง ทาคุมะ เด็กหัวดี แต่ไม่ค่อยขยัน ที่เจอ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดในวันเดียวกัน เริ่มจากในห้องเรียนก็ถูกเพื่อนใส่ชื่อให้เป็นนักกีฬาวิ่ง ข้ามรั้วในงานกีฬาโรงเรียนอย่างงงๆ พอกลับบ้านไปก็พบว่า เจ้าเคนจิ น้องชายขี้โรคที่ ไปพักรักษาตัวที่บ้านคุณลุงเมื่อ 7 ปีก่อน กลับมาอยู่บ้านเป็นการถาวรตั้งแต่วันนี้ หมาย ความว่าห้องนอนที่เคยเป็นอาณาจักรของตนแต่ผู้เดียว ต้องถูกแบ่งส่วนให้หมอนี่ด้วย ซ้ำร้ายข้าวของที่ถูกส่งมาจากบ้านลุงก็เยอะจนกินพื้นที่ค่อนห้อง พอเคนจิกลับมา แม่ก็ โอ๋มันน่าดู
เอ๊ะ...ทาคุมะเริ่มรู้สึกอิจฉาน้องเข้าแล้วใช่ไหมล่ะ!... . วันหนึ่งทาคุมะพาน้องไปดูหนังในห้างใกล้สถานีรถไฟ เมื่อได้ทีจึงแกล้งทิ้งน้องไว้แล้ว หนีกลับบ้านมาคนเดียว ตกค่ำพ่อกับแม่ที่พาน้องกลับมาด้วย ทาคุมะจึงถูกพ่อลงโทษ จนเข็ดหลาบ แถมวันนั้นเป็นวันที่เขาเบี้ยวนัดซ้อมกีฬากับเดคุจังอีกด้วย เดคุจังคือเพื่อน นักเรียนที่ลงแข่งวิ่งข้ามรั้วทีมเดียวกับตน ซึ่งทาคุมะไม่ชอบขี้หน้าเท่าไหร่ อีกทั้งการถูก ยัดเยียดให้เป็นตัวแทนห้องโดยพละการ ทำให้เขามักบ่ายเบี่ยงการซ้อมจนโดนเพื่อนใน ห้องกระแนะกระแหน...
เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน เป็นจุดเปลี่ยนให้ทาคุมะตัดสินใจ เปลี่ยนแปลงตัวเอง เริ่มต้นที่การเอ่ยปากทักทายคนในบ้าน หรือการตื่นเช้ามา รอเดคุจังเพื่อซ้อมวิ่งไปพร้อมกัน เมื่อความคิดเปลี่ยนอะไรๆ ในชีวิตก็เปลี่ยนตามไปด้วย... . .
(ทุ่งหญ้าซุซุกิ เป็นฉากที่ถูกกล่าวถึงในเรื่องสั้นทั้งสองเรื่อง cr. ภาพ: เวป fun-japan)
แม้ ฤดูร้อนแสนเซ็ง จะเป็นวรรณกรรมเยาวชน แต่ก็เป็นหนังสือที่เหมาะกับทุกเพศทุก วัยเพราะเนื้อหาสอดแทรกแง่คิด และมุมมองการใช้ชีวิตที่อ่านแล้วได้ทบทวนจิตใจของ ตัวเองและตระหนักถึงจิตใจของผู้อื่น ที่เรียกว่า “การเอาใจเขามาใส่ใจเรา" นั่นเอง . ใครบางคนที่เราเห็นแต่เบื้องหน้า อาจเป็นบุคคลที่เราไม่อยากข้องแวะ แต่ทุกคนล้วนมี ข้อดีและข้อเสียต่างกันไปไม่เว้นแม้ตัวเราเอง การที่เราได้ทำความรู้จักหรือร่วมกิจกรรม ใดกับใครก็ตาม นั่นหมายถึงโอกาสที่เราจะได้ถ่ายทอดวิถีชีวิตของเรา และซึบซับวิถีชีวิต ของเขาเพื่อปรับจูนซึ่งกันและกัน เกิดเป็นประสบการณ์ชีวิตบ่มเพาะจิตใจของเราให้ เติบโตขึ้น เพราะชีวิตต้องเจอกับอุปสรรคบ้างจึงจะค่อยๆ แกร่งกล้า . “หลังน้ำตาย่อมมีสายรุ้ง”
(cr. ภาพ :เวป match-jp) . . . ฤดูร้อนแสนเซ็ง แปลจาก Bokusa no Saitei no Natsu ผู้เขียน : สะโช โยโกะ ผู้แปล : ธนัญ พลแสน สนพ. บลิส พับลิชชิ่ง . . ชวนอ่าน x ฤดูร้อนแสนเซ็ง https://www.facebook.com/comeonreading
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2564 |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2564 23:12:42 น. |
|
26 comments
|
Counter : 1611 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณSweet_pills, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณInsignia_Museum, คุณเริงฤดีนะ, คุณSai Eeuu, คุณThe Kop Civil, คุณSleepless Sea, คุณTui Laksi, คุณทนายอ้วน, คุณblue_medsai, คุณmariabamboo, คุณสองแผ่นดิน, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณเซียน_กีตาร์, คุณkae+aoe, คุณสันตะวาใบข้าว |
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:23:18:56 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:0:09:01 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:10:23 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:16:22:56 น. |
|
|
|
โดย: Sai Eeuu วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:16:26:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:22:37:04 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:22:55 น. |
|
|
|
โดย: Tui Laksi วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:7:46:10 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:12:44:31 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:22:31:12 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:27:58 น. |
|
|
|
โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:8:42:09 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:20:04:39 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:0:07:20 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:0:15:05 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:33:37 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:11:38:45 น. |
|
|
|
|
|
ขอแค่มีเรื่องให้หัวเราะบ้างเวลามีทุกข์ก็พอ
หัวเราะหรือยิ้มได้ทุกวันอยู่แล้ว
อย่างน้อยก็ยิ้มก่อนนอนนะคะ 555