ชวนอ่าน ฤดูร้อนแสนเซ็ง : สะโช โยโกะ ชีวิตน่ะไม่ต้องสนุกที่สุดหรอก ขอแค่มีเรื่องให้หัวเราะบ้างเวลามีทุกข์ก็พอ” -โมโมอิ- . ก็เด็กน่ะ ยิ่งเลอะยิ่งเยอะประสบการณ์ ขอต้อนรับเปิดเทอมด้วยวรรณกรรมเยาชนที่บอก เล่าเรื่องราวในวันแสนเซ็งของเด็กวัยซนสองคน คนหนึ่งเป็นน้องชายคนเล็ก และอีกคน เป็นพี่ชายคนโต ใน "ฤดูร้อนแสนเซ็ง" . . เรื่องแรก ฤดูร้อนแสนเซ็ง (cr. ภาพ : เวป all about japan) โมโมอิ เด็กชาย ป.หก ห้องสี่ ทำลายวันหยุดฤดูร้อนแสนสุขจากความคึกคะนองของตัว เองเพราะเกม ตกบันไดที่เขากับกับเพื่อนเล่นแข่งกับเด็กห้องสอง จนถูกครูฝ่ายปกครอง คาดโทษให้ทำความสะอาดสระว่ายน้ำเป็นเวลาหนึ่งเดือน . เอาเข้าจริงพรรคพวกของโมโมอิต่างบ่ายเบี่ยง หวยจึงมาตกที่ตัวเขาโทษฐานที่เล่น พิเรนทร์กว่าเพื่อน แต่ คุริตะ เจ้าเด็กตัวใหญ่ห้องสองกลับยกมือขออาสาเข้าช่วยเพราะ เห็นใจโมโมอิที่ต้องลากเฝือกขาทำความสะอาดแต่เจ้าตัวไม่ยอมรับความเห็นใจนั่นหรอก นะ ชิ! . โมโมอิลูกคนเล็กของบ้าน มีพี่ชายที่เป็นคนเรียนและเป็นที่รักของพ่อกับแม่ แต่เพราะถูก พ่อกับแม่เคี่ยวเข็ญเรื่องเรียนมากไป จึงกลายเป็นคนขี้โมโหและชอบเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ตั้งแต่นั้นบรรยากาศในบ้านที่เคยแสนสุขก็เปลี่ยนไป และแทนที่โมโมอิจะสร้างสถาน- การณ์ให้ดีขึ้นแต่ก็ดันมาสร้างเรื่องซะนี่... . จุดเปลี่ยนของโมโมอิ คือการได้เห็นพี่ชายคนโตอย่างคุริตะที่คอยดูแลน้องสาว ที่ร่างกายไม่ค่อยปกติ ทำให้โมโมอิได้เข้าใจว่า "ทุกบ้านก็ต่างมีปัญหาในรูปแบบที่ต่างกัน" โมโมอิจึงปรับความคิดตัวเอง เริ่มชักชวนพี่ชายให้ออกมาสู่แสงสว่างภายนอก และตั้งใจเรียนเพื่อให้บรรยากาศในบ้านกลับมาเปี่ยมสุขอีกครั้ง (cr. ภาพ : เวป match-jp) . . . เรื่องที่สอง เมื่อวานผมไปดาวอังคารมาล่ะ (cr. ภาพ : sarakadee lite) จบจากลูกคนเล็กไปแล้ว ถึงคิวของลูกคนโตบ้าง ทาคุมะ เด็กหัวดี แต่ไม่ค่อยขยัน ที่เจอ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดในวันเดียวกัน เริ่มจากในห้องเรียนก็ถูกเพื่อนใส่ชื่อให้เป็นนักกีฬาวิ่ง ข้ามรั้วในงานกีฬาโรงเรียนอย่างงงๆ พอกลับบ้านไปก็พบว่า เจ้าเคนจิ น้องชายขี้โรคที่ ไปพักรักษาตัวที่บ้านคุณลุงเมื่อ 7 ปีก่อน กลับมาอยู่บ้านเป็นการถาวรตั้งแต่วันนี้ หมาย ความว่าห้องนอนที่เคยเป็นอาณาจักรของตนแต่ผู้เดียว ต้องถูกแบ่งส่วนให้หมอนี่ด้วย ซ้ำร้ายข้าวของที่ถูกส่งมาจากบ้านลุงก็เยอะจนกินพื้นที่ค่อนห้อง พอเคนจิกลับมา แม่ก็ โอ๋มันน่าดู เอ๊ะ...ทาคุมะเริ่มรู้สึกอิจฉาน้องเข้าแล้วใช่ไหมล่ะ!... . วันหนึ่งทาคุมะพาน้องไปดูหนังในห้างใกล้สถานีรถไฟ เมื่อได้ทีจึงแกล้งทิ้งน้องไว้แล้ว หนีกลับบ้านมาคนเดียว ตกค่ำพ่อกับแม่ที่พาน้องกลับมาด้วย ทาคุมะจึงถูกพ่อลงโทษ จนเข็ดหลาบ แถมวันนั้นเป็นวันที่เขาเบี้ยวนัดซ้อมกีฬากับเดคุจังอีกด้วย เดคุจังคือเพื่อน นักเรียนที่ลงแข่งวิ่งข้ามรั้วทีมเดียวกับตน ซึ่งทาคุมะไม่ชอบขี้หน้าเท่าไหร่ อีกทั้งการถูก ยัดเยียดให้เป็นตัวแทนห้องโดยพละการ ทำให้เขามักบ่ายเบี่ยงการซ้อมจนโดนเพื่อนใน ห้องกระแนะกระแหน... เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน เป็นจุดเปลี่ยนให้ทาคุมะตัดสินใจ เปลี่ยนแปลงตัวเอง เริ่มต้นที่การเอ่ยปากทักทายคนในบ้าน หรือการตื่นเช้ามา รอเดคุจังเพื่อซ้อมวิ่งไปพร้อมกัน เมื่อความคิดเปลี่ยนอะไรๆ ในชีวิตก็เปลี่ยนตามไปด้วย... . . (ทุ่งหญ้าซุซุกิ เป็นฉากที่ถูกกล่าวถึงในเรื่องสั้นทั้งสองเรื่อง cr. ภาพ: เวป fun-japan) แม้ ฤดูร้อนแสนเซ็ง จะเป็นวรรณกรรมเยาวชน แต่ก็เป็นหนังสือที่เหมาะกับทุกเพศทุก วัยเพราะเนื้อหาสอดแทรกแง่คิด และมุมมองการใช้ชีวิตที่อ่านแล้วได้ทบทวนจิตใจของ ตัวเองและตระหนักถึงจิตใจของผู้อื่น ที่เรียกว่า “การเอาใจเขามาใส่ใจเรา" นั่นเอง . ใครบางคนที่เราเห็นแต่เบื้องหน้า อาจเป็นบุคคลที่เราไม่อยากข้องแวะ แต่ทุกคนล้วนมี ข้อดีและข้อเสียต่างกันไปไม่เว้นแม้ตัวเราเอง การที่เราได้ทำความรู้จักหรือร่วมกิจกรรม ใดกับใครก็ตาม นั่นหมายถึงโอกาสที่เราจะได้ถ่ายทอดวิถีชีวิตของเรา และซึบซับวิถีชีวิต ของเขาเพื่อปรับจูนซึ่งกันและกัน เกิดเป็นประสบการณ์ชีวิตบ่มเพาะจิตใจของเราให้ เติบโตขึ้น เพราะชีวิตต้องเจอกับอุปสรรคบ้างจึงจะค่อยๆ แกร่งกล้า . “หลังน้ำตาย่อมมีสายรุ้ง” (cr. ภาพ :เวป match-jp) . . . ฤดูร้อนแสนเซ็ง แปลจาก Bokusa no Saitei no Natsu ผู้เขียน : สะโช โยโกะ ผู้แปล : ธนัญ พลแสน สนพ. บลิส พับลิชชิ่ง . . ชวนอ่าน x ฤดูร้อนแสนเซ็ง https://www.facebook.com/comeonreading   Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2564 26 comments Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2564 23:12:42 น. Counter : 1831 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณSweet_pills, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณInsignia_Museum, คุณเริงฤดีนะ, คุณSai Eeuu, คุณThe Kop Civil, คุณSleepless Sea, คุณTui Laksi, คุณทนายอ้วน, คุณblue_medsai, คุณmariabamboo, คุณสองแผ่นดิน, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณเซียน_กีตาร์, คุณkae+aoe, คุณสันตะวาใบข้าว

ชีวิตน่ะไม่ต้องสนุกที่สุดหรอก ขอแค่มีเรื่องให้หัวเราะบ้างเวลามีทุกข์ก็พอ หัวเราะหรือยิ้มได้ทุกวันอยู่แล้ว อย่างน้อยก็ยิ้มก่อนนอนนะคะ 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 1 กุมภาพันธ์ 2564 23:18:56 น.

ความคิดเปลี่ยน อะไรๆในชีวิตก็เปลี่ยนตาม และเป็นไปในทางที่ดีขึ้นด้วยนะคะ เป็นหนังสืออีกเล่มที่น่าอ่านค่ะ   โดย: Sweet_pills 2 กุมภาพันธ์ 2564 0:09:01 น.

มาอ่านรีวิวหนังสือค่ะ   โดย: newyorknurse 2 กุมภาพันธ์ 2564 1:19:41 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: เซียน_กีตาร์ 2 กุมภาพันธ์ 2564 6:01:07 น.

สวัสดียามเช้าครับ ชอบเรื่องโมโมอิ ดูจะเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้เยอะมากในบ้านเรา สำหรับการกดดันเด็กให้เรียนจนเกิดปัญหา ชีวิตน่ะไม่ต้องสนุกที่สุดหรอก ขอแค่มีเรื่องให้หัวเราะบ้างเวลามีทุกข์ก็พอ ประโยคนี้ช่างเข้ากับสถานการณ์ชีวิตในยุคโควิดจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 2 กุมภาพันธ์ 2564 6:10:23 น.

ร้อนมากก็เซ็ง หนาวมากก็เซ็ง ไม่ค่อยมีกินยิ่งเซ็งจัด รวยล้นฟ้ายิ่งเซ็ง ไม่รู้จะทำอะไรกับเงิน แล้วก็แปลกนะคะ จะให้แบ่งให้คนจน ยิ่งเซ็งเข้าไปใหญ่ สำหรับอย่างเราๆ พอมีกินมีใช้ เอาตัวรอดจากฝุ่นและโควิดได้ ได้หัวเราะบ้างก็หายเซ็งแล้วนะคะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 2 กุมภาพันธ์ 2564 8:38:31 น.

"ทุกบ้านก็ต่างมีปัญหาในรูปแบบที่ต่างกัน" อันนี้ใช่เลยฮะ บางคนบอกว่าโอ้ยบ้านตัวเองมีปัญหานั่นๆ นี่ๆ พี่ๆ น้องๆ แต่จริงๆ มันคือปัญหา "คลาสิก" ของทุกบ้าน อย่าเรียกว่าปัญหาเลย เรียกว่า เป็นหนึ่งใน Check list เลยดีกว่า 55555 เรื่องพ่อแม่โอ๋น้องนี่ บ้านผมพ่อแม่โอ๋พี่สาวนะครับ 555555 อะไรก็ปริ้นไปช่วยพี่ ปริ้นดูพี่ด้วย ปริ้นทำให้พี่ด้วย แต่พี่สาวน่ะโอ๋ผม แต่โอ๋แบบ...โอ๋ยังไงไม่ให้รู้ว่าโดนโอ๋ 55555 และพ่อแม่มีความเชื่อว่าผมจะแกล้งหมาตลอดเวลา ถ้าหมาร้องเอ๋ง...Asume ก่อนเลยว่าผมแกล้ง - -'' อิหยังวะ.....มันเอ๋งในบ้าน ผมอยู่หน้าบ้าน จากบล๊อก ที่บอกว่าผมเป็นคนขยันทำงาน หือออออออออออออออ 555555 เห็นงี้ผมมีช่วง burn out แรงมากครับ คืออยู่ๆ ก็ฟิวขาด เบื่อมาก ลางานหายไปเลย 1 วัน บอกว่าพักร้อน แต่จริงๆ คือ "ลาเบื่อ" เมื่อไม่ก็อยู่ๆ ลุกจากโต๊ะทำงานแล้วไปเดินห้างไปเลยครึ่งวัน เจอนายก็บอกนายก่อนเลยว่า ผมไม่เดินห้างนะผมเหนื่อย....ถ้าไม่เจอก็หาไปเลย มีน้องๆมีไรไลน์มา แต่น้องๆ จะเงียบกริ๊บ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 2 กุมภาพันธ์ 2564 11:16:23 น.

เมื่ออ่านบางส่วนบางตอนของ "ฤดูร้อนแสนเซ็ง" แล้ว สำหรับมุมมองของคนเป็นน้อง และคนเป็นพี่ที่แตกต่างกัน คนอ่านคงได้ประสบการณ์จากการอ่านนั้น และคิดว่าตอนอยู่ ป. 6 นั้นเราทำอะไรบ้าง แน่นอน ชีวิตตอนนั้น ผ่านไปกี่ปีก็ยังจำได้เสมอ   โดย: Insignia_Museum 2 กุมภาพันธ์ 2564 11:41:09 น.

เรื่องแรก ฤดูร้อนแสนเซ็ง อ่านแล้วสนุกจัง นึกถึงครอบครัวตัว อ ตอนเด็กๆเลยค่ะ ต่างกัน ซนทั้ง คนโต คนรอง อิ อิ ทุกครอบครัวล้วนมีปัญหาเรื่องราว การเปิดใจเข้าหากัน การปรับเปลี่ยนตัวเองจะง่ายที่สุดกว่าการเปลี่ยนแปลงคนอื่น น่าสนุกและให้ข้อคิดดีๆมากมาย จากหนังสือเล่มนี้.. ภาพประกอบสีสันสดสวย สว่างไสว สมเป็นฤดูร้อน   โดย: เริงฤดีนะ 2 กุมภาพันธ์ 2564 16:22:56 น.

ให้กำลังใจคนชอบอ่านหนังสือค่ะ   โดย: Sai Eeuu 2 กุมภาพันธ์ 2564 16:26:40 น.

ผมชอบที่ท่านพุทธทาสเคยสอนไว้ว่า "การทำงาน คือ การปฏิบัติธรรม" เป็นเช่นนั้นจริงๆ เพราะธรรมะอยู่ในทุกหนทุกแห่งเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 2 กุมภาพันธ์ 2564 22:37:04 น.

อยากอ่าน ฤดูร้อนแสนเซ็งเลยครับ ชีวิตของโมโมอิ น่าจะตรงกับชีวิตของผมมากที่สุด แต่ที่ต่างกันคือเป็นลูกคนกลาง ใคร ๆ ก็ไม่รัก คิดไปเองนะครับ 555   โดย: The Kop Civil 2 กุมภาพันธ์ 2564 22:52:37 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 3 กุมภาพันธ์ 2564 6:22:55 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ อินโทรมาประโยคแรก ก็โดนใจ ปิดท้ายอีก ก็ชอบๆๆ ...ขออนุญาตจดเก็บไว้ด้วยจิ เป็นหนังสือที่น่าอ่านจังค่ะผ่านเด็กชาย 2 วัย สอดแทรกแง่คิด และมุมมองการใช้ชีวิต เห็นด้วยเลยค่ะ "เพราะชีวิตต้องเจอกับอุปสรรคบ้าง จึงจะค่อยๆ แกร่งกล้า" ขอบคุณค่ะ   โดย: Tui Laksi 3 กุมภาพันธ์ 2564 7:46:10 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะไปส่งกำลังใจครับ ผมชอบอ่านวรรณกรรมเยาวชนนะครับ เรื่องใสๆสอดแทรกจินตนาการได้น่ารักดีครับ   โดย: Sleepless Sea 3 กุมภาพันธ์ 2564 12:24:23 น.

ต้องหามาให้หลานอ่านบ้างซะแร๊ว ตอนนี้ติดดาบพิฆาตอสูรหนึบเลยครับ อิอิ   โดย: ทนายอ้วน 3 กุมภาพันธ์ 2564 12:44:31 น.

ผมก็ลืมนึกไป ไม่ได้ถ่ายรูปหนังสือการ์ตูนเล่มนี้เอาไว้เลยครับ ตอนนี้่เก็บใส่ถุงพลาสติกเรียบร้อย หาไม่เจอแล้วครับว่าอยู่ถุงไหน 555 ผมมีหนังสือธรรมะเยอะมากครับ แต่ส่วนใหญ่เป็นมหายานเกือบทั้งหมดเลย   โดย: กะว่าก๋า 3 กุมภาพันธ์ 2564 22:31:12 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 กุมภาพันธ์ 2564 6:27:58 น.

ชีวิตน่ะไม่ต้องสนุกที่สุดหรอก ขอแค่มีเรื่องให้หัวเราะบ้างเวลามีทุกข์ก็พอ ชอบๆ ประโยคนี้ ----สวัสดีคร่า----   โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 4 กุมภาพันธ์ 2564 8:42:09 น.

จากบล็อก เลียนแบบโฆษณาครับ พูดชื่อร้านบ่อยๆ จะได้ติดหูครับ อิอิอิ ขอบคุณสำหรับกำลังใจในบล็อก - ร้าน แพรเพียงพอ นะครับ   โดย: ทนายอ้วน 4 กุมภาพันธ์ 2564 20:04:39 น.

ยินดีค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ   โดย: Sweet_pills 5 กุมภาพันธ์ 2564 0:07:20 น.

จากรีวิว น่าซื้อมาอ่านครับ วัยเด็กถ้าเซ็งแล้ว ชอบทำอะไรที่แหวกแนวเรียกร้องความสนใจ บางเรื่องที่ทำก็อันตราย จากบล็อกทั้งแมวขาว แมวส้ม ขี้อ้อนทั้งสองตัวครับ   โดย: สองแผ่นดิน 5 กุมภาพันธ์ 2564 0:15:05 น.

สวัสดียามเช้าครับ กรุงเทพเป็นแหล่งรวมร้านหนังสือเก่าที่เยอะมากๆเลยครับ ทุกวันนี้ผมเห็นคนรีวิวไว้หลายร้าน ที่ยังมีสามเกลอขายแบบยกชุด แต่ก็มีร้านหนังสือปิดตัวไปเยอะมากด้วยเช่นกัน ล้านนาโคโรเนียล ผมไม่ได้รีวิวเพราะเป็นหนังสือภาพสถาปัตย์แบบล้านนาครับ คล้ายๆหนังสือภาพวดลายเส้นน่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 5 กุมภาพันธ์ 2564 6:33:37 น.

วันแสนจะเซ็ง ตอนเป็นเด็กเหรอ อืมม นึกก่อนก็มันนานมาแล้ว เคยมีเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนแบบบนหนังสือครับ หนังสือระยะหลังมานี้คง ขายได้ดีกว่่าเพื่อน คงจะเป็นนิยายรักของหนุ่มสาว ส่วนเรื่อง ของเด็กนี่ผมไม่แน่ใจ เมื่อก่อนผมชอบแบบคุณก๋า คือการ์ตูน.. ต่อมาเรื่อง ดช.ชาวนากับอีก 7 เล่มชุดเดียวกัน และของคุณพนมเทียน ... บุคคลิกของ ผจก.ไร่ ที่ผมเขียนเป็นแบบนั้นจริง ๆ เมา เหม็น ไม่ค่อยอาบน้ำ ใจดีครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 5 กุมภาพันธ์ 2564 6:42:41 น.

โดย: เซียน_กีตาร์ 5 กุมภาพันธ์ 2564 9:34:48 น.

มาติดตามด้วยคนค่ะ   โดย: kae+aoe 5 กุมภาพันธ์ 2564 11:38:45 น.