-งูที่ลอกคราบไม่ได้จะสูญพันธุ์-|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
-การปล่อยโอกาสให้ผ่านไปโดยไม่ลงมือทำ
มีความเสี่ยงยิ่งกว่าการลองทำแล้วผิดพลาด-|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
-การเรียกร้องหาความสมบูรณ์แบบเป็นสิ่งสำคัญ
แต่ความสมบูรณ์แบบไม่ใช่สิ่งจำเป็น-|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
-คุณภาพทั้งเรื่องงานและชีวิต
จะเปลี่ยนไปตามผู้คนที่พบเจอ-|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
-ทิ้งนิสัยการทำอะไรจับฉ่าย-|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
-ค้นหาทรัพยากรที่ตัวเองมีอยู่และที่ตัวเองไม่มี-|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
และ-รู้จักโกหกในเรื่องที่ควรโกหก-|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.วรรคทองบางส่วนจากหนังสือจงทิ้งงานไปครึ่งหนึ่งเมื่อถึงวัย40
.
ผู้ที่ผ่านเข้ามาสู่หลักสี่ คงจะรู้สึกถึงอะไรหลายๆ อย่างที่ไม่แจ๋วเหมือนก่อน
พละกำลังที่ถดถอย มาพร้อมความเหนื่อยล้าที่เพิ่มขึ้น
รู้สึกว่าเวลาในหนึ่งวันผ่านไปเร็วกว่าที่คิด
หมดวันแล้วบางทียังทำงานไม่เสร็จเลย
.
สมัยก่อนหลังเลิกงานประจำยังกลับมาปั่นจ๊อบต่อที่บ้านดึกๆ ดื่นๆ ได้สบาย
เช้ามาออกไปทำงานนั่งโต๊ะได้แบบไม่เพลียเท่าไหร่ ถ้าได้แอบงีบตอนพักก็โอเคแล้ว
แต่เดี๋ยวนี้เหรอ วันไหนอยู่ดึกล่ะก็เช้ามาเออรักเออเร่อร์กันเลยทีเดียว
.
แต่ก็ใช่ว่าวัยหลักสี่จะไม่มีอะไรดีไปซะเลย
แม้พละกำลังถดถอยแต่วุฒิภาวะเพิ่มมากขึ้น รู้จักตัวเองและเข้าใจคนอื่นมากขึ้น
อย่างน้อยๆ ก็ดีกว่าเมื่อตอน 20 30 ล่ะน่า
ชาวหลักสี่จึงควรมุ่งสู่การเป็น Specialist มากกว่า Generalist
เพราะเราไม่สามารถทำงานครอบจักรวาลได้เหมือนเก่า
และเชื่อว่าจากวัยที่เริ่มทำงานจนมาถึงวัยสี่สิบ ทุกๆ คนย่อมได้สะสมศักยภาพ
และประสบการณ์จนพบสิ่งที่ถนัดที่สุดของตนเองอยู่บ้างล่ะ
.หากเปรียบเป็นนักกีฬาในวัยที่เพิ่มขึ้น
ก็ต้องสู้กันด้วยเทคนิคมากกว่าพละกำลัง!.
.
หนังสือหมวดพัฒนาตนเองเล่มนี้เปรียบเหมือนโน้ตบนโพสต์อิท
ที่แปะไว้หน้าโต๊ะทำงาน หน้าตู้เย็น
หรือตามจุดต่างๆ รอบตัวที่ช่วยเตือนให้ผู้อ่านได้ฉุกคิดและนำไปปรับใช้
ถึงแม้จะเป็นหนังสือแปลของญี่ปุ่น แต่วิธีคิดและแนวทางที่จะนำไปปฏิบัติใช้นั้น
เป็นแนวทางสากลที่เหมาะกับทุกช่วงวัยของชีวิต.
แต่ละคนมีต้นทุนในชีวิตต่างกัน
และการเริ่มต้นทำสิ่งใดนั้นไม่จำเป็นต้องรอให้พร้อม 100% เสมอไป
หากมีความเป็นไปได้ถึง 60% นั่นก็เพียงพอที่จะเริ่มต้นแล้ว
ซึ่งการแข่งขันอาจไม่จำเป็นต้องแข่งกับใคร แต่ขอให้ชนะเราคนเก่าก็ถือว่าดีเยี่ยมแล้ว
เพราะแต่ละคนมีช่วงเวลาเบ่งบานที่ต่างกันไป
.ลงมือก่อนได้เปรียบ!.
.จงทิ้งงานไปครึ่งหนึ่งเมื่อถึงวัย40
43 สิ่งที่ต้อง “ทิ้ง” เพื่อเลือก “ทำ”.
แปลจาก : 40 sai O Sugitra Shigoto Wa Hanbun Sutenasai
ผู้เขียน : โยชิโนริ ชิมาซึ
ผู้แปล : บรรเจิด ชวลิตเรืองฤทธิ์
สนพ. : ส.ส.ท. สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี ไทย-ญี่ปุ่น
.หลักสี่อ่านแล้วดี ยังไม่สี่ก็อ่านได้.
.
ชวนอ่าน x จงทิ้งงานไปครึ่งหนึ่งเมื่อถึงวัย40
https://www.facebook.com/comeonreading
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
สวัสดีครับ
ก่อนอื่นต้องผมต้องบอกก่อนเลยว่า
ตอนนี้ ผมเองมาถึงสถานีหลักสี่อย่างเรียบร้อยสมบูรณ์แล้วครับ อิอิ
ขณะนี้ค่อยๆ ขยับไปแล้ว ข้างหน้าที่มองเห็นไกลๆ ลิบๆ นู้นนน คือสถานีรังสิต
ที่กล่าวว่า
ชาวหลักสี่จึงควรมุ่งสู่การเป็น Specialist มากกว่า Generalist
อันนี้มันควรจะเป็นแล้วครับ
ด้วยช่วงเวลา 20-30 ปีที่ผ่านมา เราได้สั่งสมประสบการณ์จนตกผลึกพอสมควร
แม้จะยังไม่เท่าท่านผู้ใหญ่วัยเกษียณ แต่ผมว่ามันก็มากเพียงพอสำหรับผู้ค้นคว้าแสวงหา
ผมเองก็ทิ้งงานไปครึ่งนึงแล้วเหมือนกันครับ คัดเอาแต่เฉพาะจำเป็น
อีกครึ่งที่เหลือ นำไปแสวงหาความ Specialist อยู่ครับ
หนังสือเล่มนี้ผมว่าน่าจะมีประโยชน์มาก
ตามที่บอกว่า หลักสี่อ่านแล้วดี ยังไม่สี่ก็อ่านได้
พูดถึงเรื่องช่วงวัยของคน ผมเคยเห็นข้อความโบราณชุดนี้มานานครับ
ไม่รู้ใครเขียนไว้ แต่ผมมีความเห็นว่ามันใช่เลยครับ
10 ปี - อาบน้ำบ่หนาว
20 ปี - เกี้ยวสาวบ่เบื่อ
30 ปี - เสือสู้ทุกท่า
40 ปี - ไปนาก่อนไก่ขัน
50 ปี - กลับจากนานั่งทอดหุ่ย
60 ปี - เป่าขลุ่ยบ่ดัง
70 ปี - เดินทางบ่ตรง
80 ปี - ลงเรือบ่ได้
90 ปี - ขี้ไหลบ่ฮู้
100 ปี - ไข้ก็ตาย บ่ไข้ก็ตาย
เม้นท์ยาวนิดนึงนะครับ หนังสือมันโดนใจ อิอิ