บังเอิญผ่านมาเจอจาก How do I breath - Mario ดีใจมากมาก เพราะเป็น blog ที่"โดน"มั๊กมาก (>~<) ..และนี่ก็เป็นอีกหน้านึงที่โดนใจ ชอบฟังเพลงสากลเหมือนกันค่ะแต่ไม่มีความแตกฉานเหมือนคุณเข็มขัดสั้น ก็ได้ blog นี้แหล่ะมาทำให้รู้สึกฉลาดและฟังเพลงสากลได้ไพเราะขึ้นค่ะ (^_^)
คนนี้ก็ไม่ใช่ใครครับ พ่อหนุ่มขนตางอน ยิ่งกว่าผู้หญิง Shayne Ward เองครับ 
ถ้าฟังแล้วไม่เกิดอาการไพเราะเสนาะหู ก็จะหลับอย่างสงบ 
รูปร่างหน้าตาก็นะได้ใจทั้งหญิงสาวเอ๊าะๆ แก่ และแม่มาย รวมถึงชายทั้งหลายทั้งปวง ที่อยากได้พ่อเชน มากี๊ซสลบ ซบซอกคอ จับตอเล่น 
แถมเพลงแต่ละเพลงก็ฮิตติดลมบนทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น That’s My Goal (มามะ ผมยอมเป็นโกลให้คุณยิงปริ๊ดๆ เล่น) 
, No Promises (ไม่สัญญา แต่ขออยู่ด้วยคืนนี้ได้ป่ะ) 
และ Stand by Me (ยืนจนหลับสนิท น้ำลายย้อยอยู่ข้างๆ) 
และ Single ที่ 2 ชื่อเดียวกับอัลบั้มก็ได้ฤกษ์ปล่อยมาให้ประชาชี ได้ฟังกันอีกรอบ เพื่อให้พิจารณาว่าจะปลาบปลื้ม หรือจะทำให้หายใจไม่ออกต่อไป เพราะฉะนั้น ตามไปที่รีวิวได้เลยครับ หึหึหึหึ 
เกริ่นนำด้วยเครื่องสายตามสเต็ป เข้าจังหวะจะโคนที่กำลังดี เสียงโปรแกรมมิ่งปรบมือก็แซมได้ใช้ได้ แต่พาลให้นึกถึงเพลงกราวด์กีฬายังไงชอบกล 
ไลน์กีตาร์ก็สูตรสำเร็จไปหน่อย ละเอียดไปจนจบเพลง ฟังเพลินดี 
เสียงร้องตอนแรกๆ ก็นุ่มทุ้มอบอุ่นตามสไตล์ของพ่อเชนแหละครับ พอมาท้ายๆ เพลง ไม่ทราบว่าอยู่ดีๆ พ่อเชนเป็นอะไร ใครดึงหัวนม หรือว่ามีคนเอามือบิดจุดจู๋เหมือนบิดผ้ามิทราบ 
ร้องโหยหวนเป็นเปรตวัดสุทัศน์มาขอส่วนบุญเชียว จากที่ฟังเพลินๆ ตกอกตกใจ รีบนะโมตัสสะ แผ่เมตตาให้แทบไม่ทัน นี่เป็นไรมากป่ะพ่อเชน จะผันตัวเองเข้ากลุ่มเดียวกับตา Daniel Powter Darren Hayes และตาหยอย Justin เหรอ อูย ขนลุกน่ากลัวมาก 
มาดูเนื้อเพลงดีกว่า มันบัลลาดน่ะนะ มันก็คงต้องทำใจว่าน้ำเน่า หลงเงาจันทร์ มากๆ ตามนี้เลยครับ 
และที่แน่ๆ ฟังแล้วเห็นถึงความพยายามของ Producer พยายามเพิ่มความแน่น และฉีกแนวให้ออกจากสูตรสำเร็จเดิม แม้จะฉีกออกมาไม่มากเท่าไหร่ เพราะติดกับคำว่าบัลลาด แต่ก็ยังเห็นถึงการพัฒนาแนวเพลงของพ่อเชนดีเลยทีเดียว 
เสียอย่างเดียว อีเปรตแปร๋นๆ ท้ายเพลงน่ะ ทำให้เพลงเสียหมด จากที่ไพเราะๆ กลายเป็นน่าสงสาร เพราะพ่อเชนไปอยู่วัดสุทัศน์ซะแล้ว แผ่เมตตาให้ดีกว่า ส๊าธุ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [
