The Secret Life of Bees (2008) สูตรรักรสน้ำผึ้ง
''ผึ้งตัวเบากว่ากลีบดอกไม้ แต่มันยังบินได้ทั้งที่แบกของหนักกว่าตัวเองไว้ แต่มันมีชีวิตอยู่ได้แค่สี่หรือห้าสัปดาห์ บางครั้งการไร้ความรู้สึก อาจเป็นทางเดียวที่ทำให้มันอยู่รอดได้''
เมื่อตอนที่ 'ลิลี่ โอเว่นส์' เธอได้รับรู้ว่าแม่ของเธอหนีออกจากบ้านไป วันหนึ่งแม่ของเธอกลับบ้านเจอพ่อที่เจ้าอารมณ์ ทั้งสองทะเลาะกัน รุนแรงจนมีการใช้ปืนมาขู่ และปืนก็ไปตกอยู่ใกล้ๆ เจ้าหนูลิลี่ตัวน้อย เธอคลานไปจับปืนด้วยความที่ไม่รู้ว่าคืออะไร และก็เกิดอุบัติเหตุปืนลั่นใส่แม่ของเธอตาย
นั่นเป็นวันสุดท้ายในความทรงจำที่เธอได้พบแม่ของเธอ
จากวันนั้นมาเธอใช้ชีวิตอยู่กับพ่อที่ไม่ลงรอยกัน พ่อของเธอบอกเธอว่า ก่อนหน้านั้นแม่ทิ้งเธอไปอย่างไร้เยื่อใย วันที่เธอกลับมาบ้านนั้น เธอไม่ได้มารับลิลี่ เพียงแต่เธอแค่มาขนของออกไปเท่านั้น
เด็กน้อยลิลี่จำคำนี้ได้อย่างฝังใจ เธอเจ็บปวดจากการเป็นต้นเหตุให้แม่ของเธอเสีย และอีกอย่างเธก็เสียใจที่แม่ทิ้งเธอไป
''ฉันฆ่าแม่ตัวเองตอนสี่ขวบ นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับตัวเอง แม่คือทั้งหมดที่ฉันต้องการ แต่ฉันคร่าชีวิตแม่ไป''
''เมื่อไหร่หนอผมของหนูจะเหมือนแม่ ผมของหนูคงเคยทำให้แม่คลั่ง เพราะมันชี้ไปทั่ว แม่คงเคยหวีผมให้หนู วันละร้อยครั้งเพื่อให้มันหายชี้ฟู''
ความเจ็บปวดนี้ทำให้เธอตัดสินใจหนีออกจากบ้านพร้อมกับ 'โรซาลีน' พี่เลี้ยงผิวสีของเธอ
ทั้งสองพกความเจ็บปวดใส่กระเป๋า หนีออกไปโดยไม่รู้จุดหมายเพียงแค่หวังว่ามันจะดีกว่าที่เคยอยู่
สังคมสมัยนั้นมีการเหยียดผิวค่อนข้างมาก 'โรซาลีน' ถูกเหยียดอย่างหนัก เพียงแค่เธออยากจะไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง พอโดนมากๆ เธอเลยคิดจะตอบโต้ นั่นทำให้เธอถูกทำร้ายจนบาดเจ็บ และเธอยังจะถูกดำเนินคดีต่ออีกด้วย
''พ.ร.บ.สิทธิพลเมือง เพียงแค่กระดาษแผ่นหนึ่ง'' เธอพูดว่าอย่างนั้น
แต่โชคดีที่ทั้งสองพบสถานที่ที่คอยออบอุ้มพวกเธอไว้ คือบ้านของครอบครัวโบตไรท์ ที่มีกิจการทำหน้าผึ้ง พวกเขาได้รับทั้งสองเข้ามาอยู่ด้วย และสอนให้เข้าใจวิถีของผึ้ง วิถีของชีวิต และความรักอย่างแท้จริงๆ
โลกใบนี้มี ''ความรัก'' ซ่อนอยู่ แต่อยู่ที่เราจะหามันพบไหม รู้ความรักนั้นจะอยู่ที่ใคร เพราะนอกจากมนุษย์ที่สัมผัสความรักได้เเล้ว สัตว์ตัวเล็กๆ ที่ไม่ต้องคิดอะไรอย่างผึ้ง มันก็ยังสัมผัสความรักได้เหมือนกัน ถ้าคนเลี้ยงไม่ไปรบกวน ไม่ไปทำร้ายมัน ผึ้งส่วนใหญ่ที่รักชีวิตก็จะไม่โจมตี และก็สัมผัสถึงความรัก ดูเเล้วก็จะคล้ายๆ พวกสัตว์ต่างๆ เช่น สุนัข แมว ไปจนถึงสัตว์ที่ดูน่ากลัวอย่างพวก แมงมุม หรืองู มันก็มีความรักของมันเหมือนกัน
ไม่งั้นเราก็จะไม่เห็น ''คนเลี้ยงงู'' และไม่เป็นอะไร เพราะเขาเรียนรู้การส่งต่อความรักให้กับงูได้ จนงูไม่โจมตีคนเลี้ยง
แต่ ''ความรัก'' ต่อให้เป็นผู้ให้กำเนิด ถ้าไม่ได้มอบความรัก ก็จะไม่เป็นความรักเช่นกัน ตัวอย่างคือ พ่อของลิลี่ แม้บางครั้งเราจะสัมผัสมิติความห่วงใยลึกๆอยู่บ้าง (มีฉากที่พ่ออวยพรวันเกิดให้ลิลี่) แต่โดยรวมมันก็ยังไม่ใช่ความรัก หรือถ้าเป็นความรักก็คงเป็นความรักที่ยังไม่ดีพอ
หนังเรื่องนี้เป็นหนังดราม่าที่ดูได้เรื่อยๆ ดูแล้วได้อะไรไปคิดต่อ นักแสดงในเรื่องก็เล่นดี โดยเฉพาะ 'Dakota Fanning' ในบทเจ้าหนูลิลี่ ที่การแสดงของเธอในตอนนั้นก็ถือเป็นมือวางลำดับต้นๆ ในนักแสดงรุ่นราวคราวเดียวกัน
รวมๆถือว่า ''ประทับใจ'' ครับ
คะแนนความชอบส่วนตัว 7.5/10
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [