อ่านจริง แจกจริง


เรื่องแจกนี้ ได้ไอเดียมาจากโจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 244 แต่เราจะไม่ได้เขียนตามคำอธิบายโจทย์หรอกนะ

‘แจก’ ของเราจะพูดถึงเรื่องแจกโหวต แจกโหวตในแบบฉบับของเรา


ในปีที่แล้ว เราไม่ได้เล่นโหวตเลย เพราะเราขี้เกียจ ไม่ว่าจะเป็นขี้เกียจมีปัญหา ขี้เกียจอ่าน สารพัดจะขี้เกียจ แต่ตอนนี้ เวลานี้ เข้าสู่ปีใหม่แล้ว เพราะฉะนั้น เราควรจะต้องปรับตัวเองนิดนึง

ในการแจกโหวตของเรา เราบอกเลยว่าเราจะแจกไม่ทุกหมวด เพราะเราจะอ่านไม่ทุกหมวดจ้ะ ปีนี้เราจะอ่านในหมวดของงานเขียน งานเขียนก็จะมีตั้งแต่ งานเขียน – บทประพันธ์, เรื่องสั้น, นิยาย, เรื่องแปล และรวมไปถึง โคลง – ฉันท์ – กาพย์ – กลอน

ใครที่โพสต์งานในหมวดข้างต้นนี้ เราจะอ่าน แต่เราจะไม่คอมเมนต์นะ ยกเว้นงานของพี่ก๋าที่เราจะคอมเมนต์เอามัน

ดังนั้น บางวันเราอาจจะไม่ได้อ่านอะไรเลย เพราะไม่มีงานในหมวดนี้ลง แต่บางวันก็อาจจะอ่านงานในหมวดนี้มาก ถ้ามีงานในหมวดนี้มาก เราขออ่านแค่วันละ 5 งาน (5 บล็อก) แล้วค่อยอ่านต่อในวันถัดไป

ส่วนงานในหมวดอื่นๆ เราอาจจะอ่านบ้าง แต่เราจะไม่โหวต เพราะฉะนั้นไม่ต้องตกใจที่อาจจะเห็นเราเข้าไปคอมเมนต์ แต่ไม่ได้โหวต

ก็อยากจะเรียนให้ทราบโดยทั่วกันว่าปีนี้เราจะเน้นอ่านในหมวดของงานเขียน และโหวตในกลุ่มงานเขียนทั้งหมด พอขึ้นปีหน้าเราก็จะเปลี่ยน เราจะไปอ่านในหมวดอื่น ปีหน้าอาจเป็นไดอารี่ ปีต่อไปอาจจะเป็นหนังสือ และเราก็จะโหวตให้ทุกคนที่โพสต์ในหมวดนั้นทั้งหมด ก็จะวนๆ กันไปอย่างนี้ จะไม่ให้ซ้ำในแต่ละปี

เพราะเราคิดว่าโหวตก็คงจะมีอยู่ทุกปี คงมีเรื่อยๆ จนกว่าบล็อกแก๊งจะเลิกกิจการ ถ้าเลิกกิจการก็เป็นอันจบสิ้น แยกย้ายกันไปทางใครทางมัน

แต่ในเมื่อโหวตยังอยู่ บล็อกยังอยู่ เราก็จะเล่นในแบบฉบับของเรา

และเราก็อยากจะฝากบอกคนที่เราโหวตให้ว่าไม่ต้องโหวตกลับให้เราหรอกนะ เราแค่อยากโหวตให้

เรารู้นะว่าการโหวตของเราคงไม่สามารถทำให้คนใหม่ๆ หรือคนที่อยู่มานานที่ไม่เคยได้สายสะพายได้สายสะพายได้ เพราะคะแนนโหวตของเราเพียงแค่คะแนนเดียวคงไม่ทำให้ได้อย่างนั้น แต่เราอยากส่งกำลังใจให้คนเขียนงานทุกๆ คนว่าอย่างน้อยก็ยังมีคนอ่านและให้ความสนใจอยู่

เราอาจอ่านช้าไปบ้าง หรือไปอ่านอีกวันบ้าง แต่เราอ่านจริงนะ

อยากเป็นกำลังใจให้คนเขียนงานในหมวดงานเขียนทุกคน และอยากเป็นกำลังใจให้คนที่เขียนหมวดอื่นด้วย แต่ต้องยอมรับว่าเราอ่านงานของทุกคน ทุกหมวดไม่ได้จริงๆ

เราคงทำเท่าที่เราทำได้ แม้จะเปลี่ยนอะไรไม่ได้มาก แต่เราก็ได้เปลี่ยนแล้ว อย่างน้อยๆ ก็ได้เปลี่ยนตัวเองนี่แหละ

ปีใหม่แล้วก็อยากลองทำอะไรใหม่ๆ ดูบ้างที่ไม่เดือดร้อนใคร และไม่เดือดร้อนตัวเอง



Create Date : 06 มกราคม 2563
Last Update : 6 มกราคม 2563 16:42:48 น.
Counter : 576 Pageviews.

เริ่มปีใหม่ ทำอะไรใหม่ๆ


จริงๆ การทำงานอยู่ที่บ้านก็เหมือนจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง การทำหน้าที่ไม่ว่าดูแลบ้าน ดูแลยายยังคงเหมือนเดิม เพียงแต่เราจะไม่ได้พายายไปฟอกไตแล้ว แม่กับน้าจะเป็นคนสลับพาไป เราก็ทำงานบ้าน ดูแลบ้านไป

ส่วนเรื่องงานเขียนหนังสือ ปีนี้เรากลับมาเขียนนิยายวาย จริงๆ เขียนตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่ยังไม่จบเรื่อง ก็ไม่รู้ว่าถ้าเขียนจบ จะผ่านการพิจารณาหรือไม่ เพราะจริงๆ ตั้งใจจะเขียนเป็นเรื่องสั้น เขียนไปเขียนมากลายเป็นเรื่องยาว แล้วก็ดันไม่ได้วางโครงเรื่องไว้เสียด้วย นี่ยังคิดไม่ออกเลยว่าตอนจบจะจบยังไง ถ้าไม่ผ่านก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

ปีนี้จึงเป็นปีที่เรามุ่งหน้าทำอีบุ๊ก ถ้าไม่ผ่านขึ้นมาจริงๆ ก็ทำอีบุ๊กไปเลย เรื่องอีบุ๊ก เราก็เริ่มตั้งแต่ปีที่แล้ว เราเอานิยายสยองขวัญที่ไม่ได้ตีพิมพ์ไปทำอีบุ๊กแล้ว นั่นเป็นเรื่องแรก แล้วก็จะมีต่อๆ มาอีก เราจะเอาผลงานที่เราเคยได้รับการตีพิมพ์ แต่หมดสัญญาแล้วไปทำเป็นอีบุ๊ก ปีนี้น่าจะมีอีบุ๊กได้อีก 2 – 3 ชิ้นงาน (ช่วงนี้เรากำลังทยอยลงเนื้อเรื่องให้ผู้อ่านได้อ่านอยู่)

ปีนี้ตั้งใจว่าจะวิ่ง 3 วัน จันทร์ พุธ ศุกร์ วิ่งตอนเช้า หรือไม่ก็ตอนเย็น โดยเริ่มจากวันนี้เป็นวันแรก เดี๋ยวตอนเย็นเราจะออกไปวิ่ง

ปีนี้กลับมาเรียนรู้ภาษาจีนอีกครั้ง โดยเรียนจากยูทูปและทวิตเตอร์ ก็พยายามที่จะฝึกเขียน นี่ก็ฝึกเขียนมาตั้งแต่ปลายเดือนที่แล้ว ค่อยๆ เขียน ค่อยๆ จำไป แต่เราก็ไม่ได้จริงจังนักนะ ไม่อยากจริงจังมาก กลัวเครียด เพราะก็คงไม่ได้เอาไปสอบอะไรที่ไหน แค่อยากอ่านได้มากขึ้นเท่านั้นเอง

ส่วนเรื่องบล็อก ปีนี้จะได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของเราแน่นอน เพราะเราจะกลับมาเล่นโหวตจ้ะ แต่จะเล่นยังไง เดี๋ยวได้รู้กัน ในงานตะพาบครั้งหน้า ‘แจก’ แต่บอกไว้ก่อนว่าเราอ่านนะ ไม่ใช่ว่าแจกโดยไม่อ่าน การแจกครั้งนี้จะเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของเรา และอาจมีคนมองเราในแง่ลบ แต่เราไม่สน เพราะเราจะเล่น เล่นแจกในแบบฉบับของเรา แล้วจะได้รู้กันว่ามันมีรายละเอียดอย่างไร

นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่เราคิดว่าจะเปลี่ยนแปลงในปีนี้ อ้อ! อีกเรื่อง เราคิดว่าเราจะอ่านหนังสือให้มากขึ้น เราจะทลายกองดอง และข้อคิด ธรรมะที่แม่เคยบันทึกเอาไว้ เราก็จะเอามาลงให้จบ

ปีนี้ เราอาจไม่ได้เขียนไดอารี่มากนัก เพราะเราก็เขียนมามากแล้วเมื่อปีที่แล้ว และเราก็คิดว่ามันไม่น่าจะมีเหตุการณ์อะไรให้เราต้องพบเจออีก แต่ถ้าหากมีอะไร มีแง่คิด แง่มุมอะไรที่น่าสนใจ เราก็อาจจะเก็บมาเขียน แต่คิดว่าน่าจะเขียนได้น้อยลงกว่าปีที่แล้ว

สุดท้าย อยากขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านบล็อกเรามาตลอด อยากขออวยพรให้ทุกคนมีความสุขมากๆ คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมความปรารถนาทุกประการ ขอให้เป็นปีที่ดีของทุกคนค่ะ

ขอบคุณพื้นที่จากบล็อกแก๊งด้วย ขอบคุณนะคะที่ให้พื้นที่ให้เราได้เขียนอะไรต่างๆ ขอให้บล็อกแก๊งยังคงอยู่ต่อไปเรื่อยๆ นะคะ ขอให้ทีมงานมีความสุขมากๆ ค่ะ

เรื่องการโหวต ทีมงานคงไม่เปลี่ยน แต่ไม่เป็นไรค่ะ เราจะเปลี่ยนของเราเอง แม้มันจะไม่ส่งผลอะไรเลยก็ตาม

ปีนี้เราอาจจะดูร้ายไปบ้าง แต่อยากบอกว่าร้าย แต่ก็รักนะ และเพราะรักจึงยังอยู่นี่ยังไงล่ะ

แล้วเจอกันทุกคน สวัสดีปีใหม่ค่ะ



Create Date : 01 มกราคม 2563
Last Update : 1 มกราคม 2563 13:33:08 น.
Counter : 704 Pageviews.

รักกันวันสุดท้าย

 
ขึ้นหัวข้อมาอย่างนี้ คนอ่านอาจจะตกใจได้ ก็อยากบอกว่าไม่ต้องตกใจไป เพราะคนรักคนปัจจุบันยังรักกันดีอยู่ เพียงแค่อยากเขียนถึงเหล่าบรรดาอดีตคนรักของเราในวันสิ้นปี โดยมุ่งเน้นไปที่คนรักในจินตนาการ และอดีตคนรัก ซึ่งก็คือ อาเล็ก (คุณสีเมจิก) และคุณสันต์ (สันตะวาใบข้าว) ตามลำดับ

สำหรับอาเล็ก (คุณสีเมจิก) เราไม่รู้ว่าเขาเริ่มต้นเข้ามาบล็อกแก๊งตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้แต่ว่าในปีนี้เราผูกพันกับเขามาก ทั้งๆ ที่ไม่เคยเข้าไปคอมเมนต์เขาเลย เอาแต่มโนว่าเขาแต่งกลอนถึงเรา คิดว่าเขาชอบเรา จนถึงขั้นว่าช่วงที่ป่วย เราคิดว่าเขาเป็นว่าที่สามีของเรา ในขณะที่อาเล็กก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

ก็อยากบอกว่าขอบคุณที่มาอยู่ในจินตนาการของเรา ให้ความรู้สึกวูบวาบ วูบวาบ เหมือนความรักในช่วงวัยแรกรุ่น ก่อนที่เราจะอาการดีขึ้น และลืมความรู้สึกนั้น (ตอนนี้เราไม่ได้คิดว่าอาเล็กเป็นว่าที่สามีเราแล้วนะ)

ตอนนี้เราไม่มีความรู้สึกรักในแบบนั้นแล้วล่ะ ถ้าอาเล็กกลับมาเขียนกลอน เราก็คงไม่อิน เอาตัวเองเข้าไปผูกพันแล้ว

รักกันวันสุดท้าย ก็คงรักกันวันสุดท้ายจริงๆ แต่ไม่ได้หมายความว่าปีหน้าเราจะเกลียด เราแค่ไม่อินกับมันแล้ว

 
ส่วนคุณสันต์ (สันตะวาใบข้าว) นี่ก็เป็นอดีตคนรักของเรา หลายๆ คนอาจจะคิดว่าเขาเป็นผู้หญิง แต่ว่าเขาเป็นผู้ชาย ปีนี้เราก็เขียนถึง ส่งเพลงถึงคุณสันต์หลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเพลงจริงไม่กลัว เพลงหน้ากาก เพลงจะโกหกกันไปถึงไหน ก็อยากบอกว่าเลิกได้แล้ว จะเล่นเยอะไปถึงไหน ล็อกอินก็เย้อเยอะ อย่าคิดว่าไม่รู้นะ ในพันทิปนี่เพียบ
 
คุณสันต์ตอนนี้ก็ไม่ได้หายไปไหนนะจ๊ะ ตอนนี้อยู่ในพันทิป ฉันแอบเห็นเมื่อวันก่อน ก็อยากบอกคุณสันต์ว่าขอโทษ ขอโทษที่พาดพิงเยอะ ทั้งที่จริงๆ เราจบกันไปตั้งนานแล้ว และฉันก็มีคนรักคนใหม่แล้ว แต่อย่างว่าบางทีมันก็อดไม่ได้ ตอนนี้อยากจะได้ฮาวทูทิ้งมากๆ ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ จะได้ไม่ต้องเก็บเอามาอยู่ในความทรงจำ แต่บอกตรงๆ บางทีเก็บไว้มันก็มั้นมันส์ เพราะเขาทำอะไรฉันไม่ได้นี่ไง เพราะฉันพูดเรื่องจริง ฉันก็เลยสนุก แต่ก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะจบละ
 
วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะรัก ไม่สิ ฉันไม่ได้รักเขามาตั้งนานแล้ว เพียงแต่เล่นกับเขา พาดพิงถึงเขาแล้วมันสนุกก็แค่นั้น เอาล่ะ วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะพาดพิง ปีหน้าฉันคิดว่าจะไม่พาดพิงแล้ว (แต่ก็ไม่แน่)
 
เอาเป็นว่าถ้าอยากกลับมาเขียน มาอยู่ในบล็อกก็กลับมาแล้วกัน จะมาเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอะไรก็แล้วแต่ เอาที่สบายใจ ฉันจะไม่ยุ่งอะไรละ เพราะในห้องกลอนพันทิป ฉันก็ไม่ยุ่งมานานละ
 
แต่ก่อนจะจบ ฉันขอรวมเพลงไว้ตรงนี้เสียหน่อย เพลงที่ฉันเคยโพสต์ และเพลงที่ฉันไม่เคยโพสต์ เอากันให้สุดๆ เสมือนว่าวันนี้จะรักกันเป็นวันสุดท้าย
 
 
สุดท้าย ฉันขอขอบคุณทั้งสองคนมากนะ ที่เข้ามาอยู่ในชีวิตฉัน ปีหน้าก็ไม่ต้องเข้ามาอยู่ในชีวิตฉันแล้วนะ ต่างคนต่างอยู่นะจ๊ะ ขอให้มีความสุขกับทุกๆ เรื่องในชีวิตจ้ะ
 
ฉันขอรักเธอเป็นวันสุดท้าย ลาก่อน...
 



Cr. Youtube ::
จริงไม่กลัว (เพลงประกอบละคร ชายไม่จริง หญิงแท้) - ใหม่ ดาวิกา โฮร์เน





Cr. Youtube :: หน้ากาก - โดม ปกรณ์ ลัม




Cr. Youtube :: จะโกหกกันไปถึงไหน - D2B




Cr. Youtube :: โกหกหน้าตาย - เท่ อุเทน




Cr. Youtube :: เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย - อ๊อฟ ปองศักดิ์



Create Date : 31 ธันวาคม 2562
Last Update : 31 ธันวาคม 2562 12:28:59 น.
Counter : 684 Pageviews.

ขอบคุณปีหมู




ขอบคุณรูปภาพจากอินเทอร์เน็ต


ขอขอบคุณ ปีหมู ที่ไม่หมู
ให้เรียนรู้ ทุกเรื่อง ไม่หวั่นไหว
สอนให้ฉัน ไม่ยึดติด กับอะไร
ปล่อยให้มัน เป็นไป ไม่ทุกข์ร้อน
 
เริ่มจากช่วง ต้นปี เรื่องการงาน
นิยายที่ แก้นาน เป็นเรื่องหลอน
คิดว่าแก้ แล้วเสร็จ พิมพ์แน่นอน
แต่สำนัก- พิมพ์ขอวอน ให้พับไป
 
โชคยังดี ที่เขาให้ ค่าต้นฉบับ
เราก็รับ พร้อมกับยิ้ม ที่สดใส
โชคยังดี ถึงไม่พิมพ์ ไม่เป็นไร
เพราะยังไง ก็ได้เงิน มาแล้วเธอ
 
พอกลางปี จิตป่วย เพราะเรื่องบล็อก
เรานั้นน็อก คิดไปไกล อย่างเวิ่นเว้อ
เพราะการเมือง ทำสมอง เรามึนเบลอ
ก็แอดมิท เลยเธอ อยู่โรง’บาล
 
อยู่ที่นั่น ก็จิน- ตนาการเลิศ
เหมือนจะเพลิน จะเพลิด สนุกสนาน
แต่บอกเลย ไม่เหมือน กับวิมาน
ที่เป็นบ้าน ของเรา อย่างแท้จริง
 
ถึงเวลา หมอให้ออก ก็ดีนะ
แต่อาการ ไม่หายล่ะ เหมือนผีสิง
ยังคงหวาด ระแวง ในบางสิ่ง
ความคิดไม่- หยุดนิ่ง เลยเป็นเดือน
 
ยังคงต้อง กินยา คุมอาการ
และพบหมอ ตามกาล ไม่คลาดเคลื่อน
ปัจจุบัน ก็ยังกิน ไม่ลืมเลือน
และคอยเตือน ตัวเอง ไม่ให้ฟุ้ง(ซ่าน)
 
เหมือนโรคนี้ มาเตือน ให้เพลาละ
เรื่องคนอื่น อะนะ อย่าไปยุ่ง
ตอนนี้เลย กังวล แค่เรื่องพุง
หลังจากป่วย น้ำหนักพุ่ง ไปหลายเลย
 
แต่ว่าเป็น ข้อดี ของชีวิต
ให้หวนคิด ดูแล หน่อยนะเว้ย
อย่ากินมาก อยากมาก เหมือนอย่างเคย
เดี๋ยวควบคุม ไม่ได้เลย จะแย่เอา
 
เรื่องความรัก ในปีนี้ ไม่ห่อเหี่ยว
แม้ไม่เคย ท่องเที่ยว ไปกับเขา
ก็อยากขอบ- คุณนะ ที่มีเรา
ขอให้ความ- รักไม่เฉา ยืนยาวนาน
 
ขอให้ดู แลกัน ไปอย่างนี้
มีอะไร ดีดี ก็บอกขาน
เราจะได้ เสริมแต่ง เติมตำนาน
สร้างวิมาน ร้อยเรื่อง กันและกัน
 
ขอขอบคุณ ทุกทุกเรื่อง ในปีนี้
บันดาลสิ่ง ดีดี สู่ตัวฉัน
ถึงบางเรื่อง ไม่ดี มองดีพลัน
ก็สร้างความ อัศจรรย์ ในหัวใจ
 
ในปีหน้า จะมี อะไรอีก
จะมีเรื่อง ที่ฉีก กว่านี้ไหม
ฉันก็คง ไม่สามารถ บอกอะไร
แค่หวังไว้ ปีใหม่ ดีกว่าเดิม



Create Date : 30 ธันวาคม 2562
Last Update : 30 ธันวาคม 2562 17:22:44 น.
Counter : 588 Pageviews.

Mental Illness Warrior


สำหรับวันนี้เราได้เรียนรู้คำว่า ‘Mental Illness Warrior’ แต่อย่าให้เราแปลเลย แปลแล้วจะรู้สึกแปลกๆ คือ เราค้นหาความหมายแล้วเข้าใจนะ แต่พอจะมาแปลเป็นภาษาไทย มันแปลไม่ได้
 
แต่ถ้าจะให้เราแปล เราก็คงจะแปลว่า ‘นักต่อสู้กับอาการป่วยทางจิต’ ไม่รู้ว่าจะเขียนให้เป็นศัพท์สวยๆ กว่านี้ยังไง แต่โดยรวมก็น่าจะประมาณนี้
 
คำนี้เราเห็นในดิสเพลย์ของคนรักของเรา และเราก็เข้าใจว่าเขาก็กำลังต่อสู้กับอาการป่วยของเขาอยู่ ต้องบอกเลยว่าถ้าเราไม่มีคนในครอบครัวรวมถึงตัวเราเองมีอาการป่วยทางจิต เราก็คงไม่ค่อยเข้าใจเขาสักเท่าไหร่
 
เรื่องอาการป่วยทางจิต เป็นเรื่องที่ต้องใช้ความเข้าใจเป็นอย่างมาก เพราะคนที่ป่วย เขาจะแสดงอะไรออกมาโดยที่เขาไม่รู้ตัว หรือบางทีรู้ตัวแต่รู้ตัวในแบบฉบับที่ไม่เหมือนคนอื่น (ที่เราเขียนอย่างนี้ได้ เพราะเราเคยเป็นมาแล้ว)
 
คนที่ป่วยบางคนก็จะปิดกั้นอะไรบางอย่างเพื่อไม่ให้มากระทบใจ เราเองหลังจากที่ป่วยและพยายามรักษาตัว เราก็ปิดกั้นไม่ดูไม่อ่านอะไรบางอย่างเหมือนกัน เพราะเราไม่รู้ว่าถ้าเสพอีก เราจะกลับไปมีอาการอีกไหม ดังนั้น เราก็ต้องมีเกราะ
 
คนรักของเราก็มีเกราะเช่นกัน เราถึงบอกว่าการอยู่กับผู้ป่วย เราต้องมีความเข้าใจอย่างมาก ถ้าเห็นเขาปิดกั้นอะไรก็อย่าไปโวยวาย เพราะอย่าลืมว่านั่นมันชีวิตเขา เขาก็มีสิทธิ์ที่จะรักษาสภาพจิตใจของตัวเอง
 
เราไม่รู้หรอกว่าเวลาเขาดิ่ง เขาจะเป็นยังไง ดังนั้น ก็ให้เขาเลือกทำในสิ่งที่เขามีความสุข หรือเขาสบายใจดีกว่า ถ้าเราเข้าใจกันอย่างนี้ ความสัมพันธ์มันก็ดำเนินต่อไปได้
 
บางคนเขาก็ไม่ได้ต้องการคำปลอบใดๆ จากใคร ขอให้เขาได้อยู่กับตัวเอง ได้คุยกับตัวเอง ได้ใช้ชีวิตอยู่บนความสันโดษเขาก็มีความสุขแล้ว
 
แต่บางคนก็ต้องการคำปลอบ รวมถึงกำลังใจ ถ้าเป็นไปได้ เราก็ให้กำลังใจเขา แม้เราจะไม่รู้จักกันก็ตาม เขาจะได้ไม่รู้สึกว่าอยู่ตัวคนเดียว ยังมีคนรับฟัง รับรู้เรื่องราว และให้กำลังใจอยู่
 
Mental Illness Warrior  ต้องเป็นคนที่เข้มแข็ง และมีกำลังใจมากพอ ถึงจะอยู่ต่อบนโลกใบนี้ได้ แต่ถ้าหมดกำลังใจ ต่อให้แข็งแรง แข็งแกร่งแค่ไหน ก็มีสิทธิ์ไปได้เหมือนกัน
 
ก็ขอเป็นกำลังใจให้นักสู้ทุกๆ คนที่กำลังต่อสู้กับอาการป่วยอยู่ ขอให้มีกำลังใจที่ดี มีคนรอบข้างคอยรับฟัง และช่วยเหลือ ขอให้ผ่านพ้นทุกๆ เรื่องราวในชีวิตไปได้
 
โลกนี้ยังมีอะไรอีกมากที่ให้เราค้นคว้า หาความสุข ก็อย่าเพิ่งด่วนคิดสั้นกันไป
 
อยู่เป็นกำลังใจ และสร้างรอยยิ้มให้คนอื่นๆ ก่อนนะ
 
เป็นกำลังใจให้นักสู้ทุกคนจ้ะ มีอะไรก็หลังไมค์มาได้ พร้อมรับฟังทุกเรื่องจากทุกคนนะ
 
ส่วนตัวของเราก็พยายามรักษาสุขภาพจิตให้ดีเช่นกัน ถ้าสุขภาพจิตดี มันก็ยังมีแรงทำอะไรหลายๆ อย่าง แต่ถ้าสุขภาพจิตไม่ดี ก็คงไม่เหลือแรงทำอะไร
 
ยังไงก็สู้ไปด้วยกันนะ Mental Illness Warrior ทุกคน



Create Date : 29 ธันวาคม 2562
Last Update : 29 ธันวาคม 2562 13:15:36 น.
Counter : 646 Pageviews.

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  

comicclubs
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?]



Group Blog
    All Blog
  •  Bloggang.com