หายไปนานเพราะมัวแต่เป็นลมพิษ
โอ้ชีวิตทรมานเป็นหนักหนา
คันเนื้อตัวคันไปทั่วทั้งกายา
หาหยูกยามาทาก็ยังคัน
 
กว่าจะนิ่งสงบพอจบได้
คาดรามายเกือบหมดขวดเลยตัวฉัน
ขออย่างเดียวอย่าเป็นอีกแล้วกัน
เพราะคันมันทั้งวันไม่สนุกเลย
 
คิดถึงนะคิดถึงทุกทุกคน
คนไหนหายฉันก็สนไม่นิ่งเฉย
กลับมาแล้วก็ดีคนคุ้นเคย
อย่าละเลยวางลงนะผลงาน
 
ยิ่งวางบ่อยทักทายบ่อยโหวตยิ่งเยอะ
เพื่อนปะเลอะปะเต๋อสนุกสนาน
เดี๋ยวก็ได้รางวัลอีกไม่นาน
หนึ่งปีผ่านนั้นช่างรวดเร็วจริง
 
อยากให้เธอนั้นรู้ฉันดูอยู่
ความเคลื่อนไหวฉันรู้ไม่หยุดนิ่ง
ขอบคุณเธอที่มาพักแอบอิง
เข้ามาสิงที่นี่บล็อกแก๊งเอย...