นอนไม่หลับ
 



ขอบคุณรูปภาพจากอินเทอร์เน็ต


แค่ขึ้นหัวข้อมาก็นึกถึงเพลงวงซาซ่า “อยู่ๆ ก็มีเรื่องราวให้นอนไม่หลับ ให้กลับมาคิดวกวนทั้งคืนวุ่นวาย...” แต่อาการนอนไม่หลับของเรา ก็ไม่มีอะไรต้องคิดวกวน เพราะชีวิตเราไม่มีอะไรให้เครียด เพราะเราจะพยายามทำตัวไม่ให้เครียด

บางคืนที่ดูละครย้อนหลังเรื่องเรือนไหมมัจจุราช เราก็พยายามคิดถึงเรื่องละคร และพยายามทำตัวให้หลับ แต่มันก็ไม่หลับ ก็คิดถึงอาซา อาเซี้ยะ คิดถึงรุ่นลูกๆ หรือว่าบางทีเราอาจจะกำลังตื่นเต้น รอลุ้นตอนต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็เป็นได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราติดมากในตอนนี้

แต่การติดละคร ก็ไม่น่าห่วงเท่ากับการติดยานอนหลับ เรากลัวกินไปบ่อยๆ เข้า มันจะติด

เคยคิดว่าถ้านอนไม่หลับ จะลุกขึ้นมานั่งอ่านหนังสือ แต่ก็กลัวว่าจะอ่านยาวจนไม่ได้นอนอีก ถ้าไม่ได้นอนน่ะเกิดปัญหาแน่ๆ ถ้าวันรุ่งขึ้นไม่พายายไปฟอกไตน่ะไม่เป็นไร แต่ถ้าต้องพายายไปฟอกไตน่ะคงแย่

ตอนนี้คงต้องรักษาสภาพจิตใจ และร่างกายให้กลับมาเหมือนเดิม

ว่าจะบอกตัวเองว่าไม่ต้องตามการเมืองแล้ว แต่เมื่อช่วงสายของวันนี้ก็เข้าทวิตเตอร์ไปดู #วิ่งไล่ลุง นี่แปลว่าเราก็ยังสนใจการเมืองอยู่

หรือที่เราสนใจการเมือง เขียนเรื่องการเมืองอยู่ อาจทำให้เราเป็นกังวลก็ได้ มันก็เลยนอนไม่หลับ เมื่อวานก็เขียนถึงคุณธนาธร เมื่อคืนก็นอนไม่หลับ กินยานอนหลับไปเม็ดหนึ่ง ก็เหมือนจะหลับได้ แต่ตื่นมาก็ยังง่วง ที่นั่งพิมพ์ๆ อยู่นี่ก็รู้สึกมึนๆ ง่วงๆ นะ แต่จะไปนอนก็ไม่ได้ เพราะมีงาน เดี๋ยวต้องไปเอาผ้าออกตาก แล้วเดี๋ยวคิดว่าจะช่วยล้างจานอะไรด้วย ถ้าน้ายังไม่ได้ล้าง

เราก็มีเรื่องให้ทำตลอดล่ะ นิยายก็ยังเขียนไม่จบ นิยายเก่าที่เคยตีพิมพ์แล้วว่าจะเอามาทำเป็นอีบุ๊กบางเรื่องก็ยังไม่ได้ทำ ก็ค่อยๆ ทำไป

ทำไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก นอนไม่หลับก็กินยา

แต่เราพยายามเลี่ยงยานอนหลับอยู่นะ บอกตัวเองว่าพยายามกินให้น้อย ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องกิน ถ้านอนไม่หลับก็ให้ลุกมาอ่านหนังสือ อ่านหนังสือพอให้ง่วง ถ้าง่วงแล้วเดี๋ยวก็นอนหลับได้เอง

แต่แม่ของเราใช้สูตรคุณย่า ถ้านอนไม่หลับ ให้ลุกมาหาอะไรกิน แต่เราใช้สูตรนี้ไม่ได้ เพราะเรากำลังพยายามลดน้ำหนักอยู่ ตั้งแต่เราป่วยเข้าโรงพยาบาล และกลับมาอยู่ที่บ้าน น้ำหนักเราขึ้น ขึ้นมาตั้ง 5 กิโลแหนะ เราคิดว่าเป็นเพราะยาหรือเปล่า แต่หมอบอกว่ายาตัวนี้ไม่ได้ทำให้อ้วน ถ้าเป็นยาตัวอื่น จะเป็น เพราะน้องเราก็น้ำหนักขึ้นมาก ตั้งแต่ป่วยเป็นไบโพลาร์เหมือนกัน แต่ตอนนี้น้องเราหยุดยาแล้ว น้ำหนักก็เหมือนเริ่มลง ไม่อ้วนเท่าเก่า


เราคิดว่าเราจะออกกำลังกายให้มากขึ้น แต่มันก็คงไม่ได้มากพอ เพราะน้ำหนักเราก็ยังไม่ค่อยลดสักเท่าไหร่ ว่าจะแกว่งแขนให้ได้สักพันครั้ง ก็ยังทำไม่เคยถึง

เราอยากจะลดน้ำหนักให้กลับไปได้เท่าเดิม แต่ตอนนี้ก็ยังทำไม่ได้ ไม่รู้จะมีโอกาสกลับไปได้เท่าเดิมอีกไหม แล้วถ้าไม่ต้องกินยาทางจิตเวชแล้ว น้ำหนักเราจะลดไหม เพราะจริงๆ เราไม่ได้เป็นคนกินเยอะนะ ปริมาณที่กินก็พอๆ กับตอนก่อนที่จะป่วย ก็ยังงงๆ ว่าทำไมมันถึงขึ้นมาได้เยอะจัง

จากนี้เราคงต้องใส่ใจสุขภาพกาย สุขภาพใจให้มันมากขึ้นกว่าเดิม อย่าให้มันดิ่ง อย่าให้มันดับ อย่าให้มันวูบ มองโลกในแง่บวกไว้ อะไรที่มันเครียดก็ให้ตัดทิ้ง ให้กำลังใจคนอื่นน่ะบ่อยแล้ว ให้กำลังใจตัวเองบ้าง

รักตัวเองให้มาก แล้วทุกๆ อย่างจะดีขึ้นเอง



Create Date : 30 พฤศจิกายน 2562
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2562 12:50:07 น.
Counter : 610 Pageviews.

0 comments

comicclubs
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?]



Group Blog
    All Blog
  •  Bloggang.com