วันนี้ระหว่างนั่งดู I Can See Your Voice Thailand ตอนพักโฆษณาก็ได้เห็นเขาโปรโมตรายการ Let Me In Thailand 4 นี่ก็นั่งดูๆ ไปสักพัก เฮ้ย! หัวหน้าห้องเรา (หัวหน้าห้องตอนม.ต้น) จริงๆ ก็เห็นรูปเขาในเฟซบุ๊กแล้วล่ะ มีวันนึงลงรูปที่สตูดิโอเวิร์คพอยท์ ก็คิดว่าเขาคงไปทำงาน ไปแต่งหน้า ก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะไปถ่ายรายการ
พอได้เห็นโฆษณาเลยแอบกรี๊ด
รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นหน้าหัวหน้า จริงๆ เขาก็มาไทยหลายที ก็ไม่เคยได้ไปเจอ แต่หลังๆ ก็ต้องยอมรับว่าไม่ค่อยได้ตามเฟซ ด้วยเพราะภารกิจของเราที่มีเยอะแยะมากมายก่ายกอง อีกประการที่สำคัญเลยก็คือ เรามีคนรักแล้ว จะไปกรี๊ดอะไรมากๆ ก็ดูจะน่าเกลียด
ก็ชื่นชม ชื่นชอบในความสามารถ และส่งกำลังใจ อาจจะไม่ได้มากมาย แต่ให้รู้ว่าเราก็ยังเป็นแรงใจอยู่นะ
หัวหน้าห้องคนนี้ก็คือคนที่เราเขียนถึงในไดอารี่ "หัวหน้าห้องที่รัก" เมื่อช่วงวาเลนไทน์ปี 59
เอามาลงเผื่อใครอยากเห็นหน้า
ดูคลิปวิดีโอ
รูปภาพจากเฟซแบงค์
หัวหน้าห้องเรายืนข้างอาจารย์เพ็ญศรี (ตุ๊กกี้)
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
