ตรวจสอบสภาพจิตใจก่อนไปพบหมอพรุ่งนี้
พรุ่งนี้ถึงกำหนดที่ต้องไปพบหมอ เราก็ยังคงต้องไปพบหมอ แม้ความจริงจะสามารถเบี้ยวไม่ไปก็ได้ แต่ก็ไปเพื่อความสบายใจของครอบครัว
พรุ่งนี้ก็คงจะเจอคำถามเดิมๆ รับโทรศัพท์ได้ปกติไหม รับจดหมายจากไปรษณีย์ได้หรือเปล่า ช่วงนี้ได้ยินเสียงอะไรไหม หูแว่วไหม
และคำตอบจากเราก็คือปกติ ตอนนี้เราปกติแล้วจริงๆ นะ แต่เรื่องวิตกกังวลอะไรอย่างนี้เราว่ามันเป็นเรื่องปกติ มนุษย์ทั่วไปก็สามารถวิตกกังวลได้ บางทีเราก็วิตกกังวลในเรื่องของอนาคตที่ยังมาไม่ถึง แต่มันก็ไม่ใช่อาการอย่างที่เราเคยเป็น ถ้าเรายังมีอาการอยู่ในตอนนี้ เราคงจะจินตนาการบรรเจิด คงสนุกสนานอยู่ในโลกของเรา โลกที่คนอื่นเข้าไม่ถึง และคงมองว่าเราบ้า
ถ้าเรายังมีอาการอยู่ เราคงจะมีบันทึกเยอะแยะมากมาย เหมือนอย่างที่เราเคยมีอาการเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้พออาการมันหาย มันก็ไม่ค่อยมีอะไรบันทึกละ เพราะชีวิตประจำวันของเรามันซ้ำเดิม ก็อยู่บ้าน ดูแลยาย ดูแลบ้าน อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ พักผ่อน ออกกำลังกาย ก็แค่นี้ ไม่รู้จะบันทึกทำไม ไม่มีอะไรน่าสนุก
แต่ถึงไม่น่าสนุก เราก็ไม่เบื่อนะ ถามว่าเบื่อที่จะอยู่บ้านไหม เราบอกได้เลยว่าไม่ เรามีความสุขที่จะอยู่บ้าน เออ มีอีกเรื่องที่อยากบอกตอนนี้เราปอกมะละกอ ปอกแอปเปิ้ล หั่นชมพู่ได้แล้วนะ แต่ก่อนไม่เคยทำ เพราะน้าจะทำให้ตลอด ตอนนี้น้าสอนให้เราทำละ ต่อไปก็คงจะสอนเรื่องทำแกงจืด ก็ค่อยๆ เรียนรู้ไป พอทำได้ มันก็สนุกดี
อยู่บ้านก็มีเรื่องให้ทำได้ตลอด นี่ถ้าบ้านอยู่ติดกับบ้านน้องชายก็คงจะครึกครื้น เพราะมีหลาน คงไปมาหาสู่กันสนุกล่ะ ดูแลยายแล้วก็แวะไปหาหลาน นี่แม่ก็ไปช่วยเลี้ยงหลาน เพราะหลานไม่สบาย แต่เดี๋ยววันนี้จะกลับมาบ้านนี้ เพราะพรุ่งนี้จะพาเราไปหาหมอ
แม่ก็คงจะเหนื่อยล่ะ ทั้งพ่อทั้งแม่เลย เพราะน้องชายเราตอนนี้ก็แอดมิทอยู่โรงพยาบาลเป็นอาการป่วยจากไบโพลาร์ อาการกำเริบเพราะไม่ได้กินยา เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าหยุดยาเอง เราจะอาการกำเริบหรือเปล่า เราจะมีอาการหวาดระแวงกลับมาไหม ถ้าอาการกลับมา คงได้สนุกสนานกันอีกรอบ (แต่คนอื่นคงไม่สนุกด้วย)
ทางที่ดีกินยาอย่างต่อเนื่องนั่นแหละดีที่สุด ไม่ต้องไปขอหมอหยุดยา ให้หมอเขาบอกเองว่าควรจะหยุดเมื่อไหร่ แล้วก็พยายามใช้ชีวิตมองโลกในแง่บวกไว้ เพราะถ้ามองโลกในแง่ลบและลบเรื่อยๆ อาการซึมเศร้าก็จะมา (เรายังไม่เคยเป็นซึมเศร้าเลยนะ และก็อย่าให้เป็นเลย เห็นบางคนกรีดแขนแล้วก็น่ากลัวอยู่)
เราโชคดีที่เรามีคนรับฟังเรื่องต่างๆ แต่บางคนไม่ได้โชคดีเหมือนเรา
ก็อยากส่งให้กำลังใจให้คนที่กำลังป่วยอยู่ ไม่ว่าจะเป็นโรคอะไรก็ตาม ขอให้มีกำลังใจอยู่สู้กับโรคภัยต่อไป ถึงแม้มันไม่หาย แต่เราก็อยู่กับมันได้นะ ด้วยวิธีการกินยา และไปพบหมอตามนัด
เราเองก็ยังต้องไปพบหมอ ทั้งที่จริงๆ เราคิดว่าเราหายดีแล้ว
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [